Previous Lesson -- Next Lesson
1. Thelbi dhe vepra e fjalës para mishërimit (Gjoni 1:1-5)
GJONI 1:1
1 Në fillim ishte Fjala, dhe Fjala ishte me Perëndinë , dhe Fjala ishte Perëndi.
Njeriu shpreh mendimet dhe synimet e tij me fjalët e tij. Ju jeni ajo që thoni. Dhe fjalët tuaja janë një përmbledhje e personit tuaj dhe manifestimi i shpirtit tuaj.
Në një kuptim më të lartë, Fjala e Perëndisë shpreh personin e hyjnisë së tij dhe të gjitha fuqitë e tij janë aktive në Fjalën e tij të shenjtëruar. Sepse në fillim Perëndia krijoi qiejt dhe tokën me anë të Fjalës së tij të fuqishme. Dhe kur ai tha: "Bëhu", u bë. Deri më sot, fuqia e Zotit është ende aktive në fjalët e tij. A e kuptoni se ungjilli që është në duart tuaja është plot me autoritetin e Perëndisë? Ky libër është më i fortë se të gjitha bombat me hidrogjen, sepse eliminon të keqen në ju dhe ju ndërton në atë që është e mirë.
Sekreti më i brendshëm në shprehjen "fjala", që gjendet në ungjillin e Gjonit, është se në gjuhën greke ka dy kuptime. E para është: fryma që bart tingullin që del nga goja. E dyta është: një person mashkullor, shpirtëror. Këto dy kuptime shfaqen në gjuhën arabe nëpërmjet gjinisë së foljes që pason fjalën, qoftë femërore qoftë mashkullore. Në anglisht ato dallohen nga dy gjinitë asnjëanëse dhe mashkullore, siç tregohet në përemrat e përdorur për fjalë. Kështu, nëse ungjilltari Gjon thotë: "Në fillim ishte Fjala" dhe e shpjegon në vargun e dytë duke thënë "Ai ishte në fillim", atëherë kjo ju tregon një nga sekretet e personit të Krishtit. Ai del nga Ati si një fjalë normale që del nga goja. Kështu Krishti është shuma e vullnetit të Perëndisë dhe e mendimit të tij. Këtë përdorim e gjejmë edhe në fetë e tjera, domethënë se Krishti është Fjala e Perëndisë dhe Fryma prej tij. Asnjë qenie njerëzore në botë nuk i ka këto karakteristika qiellore, përveç atij që lindi nga virgjëresha Mari.
Mishërimi i Krishtit në Betlehem nuk ishte fillimi i qenies së tij, sepse ai doli nga Ati para të gjitha epokave dhe ekzistonte përpara se bota të vinte në ekzistencë. Kështu Krishti është i përjetshëm, ashtu si Ati është i përjetshëm dhe nuk ndryshon dhe si Fjala e Perëndisë që nuk ndryshon kurrë në asnjë mënyrë.
Gjoni na tregoi një marrëdhënie themelore midis Krishtit dhe Atit të tij. Ai nuk u nda prej tij, si fjala e thënë që largohet nga buzët dhe humbet në ajër. Por Krishti qëndroi me Perëndinë dhe qëndroi në të. Shprehja "me Zotin" do të thotë në gjuhën greke se fjala po lëvizte drejt Zotit, duke hyrë në Zotin. Kështu Krishti u drejtua gjithmonë drejt Perëndisë. Ky drejtim është parimi për të gjithë ata që lindin nga Fryma e Shenjtë, sepse ai është burimi i dashurisë. Kjo dashuri nuk do aspak pavarësi, por mbetet e drejtuar drejt burimit të saj dhe hyn në të.
Zoti nuk e krijoi Krishtin nga mosqenia nëpërmjet fjalës së tij, si të gjitha krijesat, por Biri është në vetvete Fjala krijuese dhe mbart në vetvete autoritetin e Atit të tij . Në fund të këtij vargu të parë gjejmë frazën e çuditshme vendimtare se Fjala ishte Perëndi në vetvete. Në këtë mënyrë ungjilltari Gjon ju thotë në vargun e parë të ungjillit të tij se Krishti është Perëndi nga Zoti, dritë nga drita, Perëndi i vërtetë nga Perëndia i vërtetë, i lindur dhe i pa krijuar, i të njëjtit thelb me Atin, i përjetshëm, i fuqishëm, i shenjtë dhe i mëshirshëm. Kushdo që rrëfen se Krishti është Fjala e Perëndisë do të pajtohet me këtë shprehje për hyjninë e tij.
LUTJE: Zoti Jezus Krisht, ne përulemi përpara teje sepse ti ishe me Atin përpara të gjitha epokave, gjithmonë i drejtuar drejt Tij. Na ndihmo të mos jemi të pavarur prej Teje,por t’i dorëzohemi gjithmonë Perëndisë dhe të qëndrojmë në dashurinë e Tij. Ne të falenderojmë Zoti Jezus, sepse Ti erdhe tek ne me ungjillin tënd me fjalë të kuptueshme, në mënyrë që autoriteti yt të shfaqej tek ne me besim përmes Fjalës sate.
PYETJA:
- Cila është fjala që përsëritet në vargun e parë të Gjonit 1 dhe cili është kuptimi i saj?