Previous Lesson -- Next Lesson
2. Jezusi merret në pyetje para Anës dhe mohimi i trefishtë i Pjetrit (Gjoni 18:12-27)
GJONI 18:12-14
12 Kështu grupi i ushtarëve, kapiteni i tyre dhe oficerët e Judenjve e kapën Jezusin dhe e lidhën. 13 Së pari e çuan te Ana, sepse ishte vjehrri i Kajafës, i cili ishte kryeprifti i atij viti. 14 Ishte Kajafa që i kishte këshilluar Judenjtë se ishte e nevojshme që një njeri të vdiste për popullin.
Nuk ishin vetëm hebrenjtë që arrestuan Jezusin, por oficeri romak që mbërriti me ushtarë për të njëjtin qëllim. Krishti, i cili është Zot mbi vdekjen dhe demonët, që qetësoi stuhinë, shëroi të sëmurët dhe fali mëkatet, i duroi litarët me butësi. Ai që ishte i lirë u bë rob. Zoti u lidh me pranga dhe zinxhirë. Ne e shkaktuam atë për shkak të mëkateve tona të shëmtuara. Prangat e tij përfaqësojnë një hap më poshtë drejt poshtërimit të tij në shkallën më të ulët në kryq.
Anna ishte kryeprift nga viti 6 para Krishtit deri në vitin 15 para Krishtit. Në teori, ai ishte në detyrë përgjithmonë, por Roma e largoi nga vendi i tij. Më në fund, ata zgjodhën Kajafën, dhelprën, dhëndrin e tij, një avokat dinak. Ai mundi të plotësonte kërkesat e Ligjit si dhe kërkesat e Romës. Ishte famëkeq, dinak dhe mashtrues, profeti i Satanit që shqiptoi një profeci mashtruese për vdekjen e Jezusit për të siguruar mbijetesën e kombeve. Gjyqi që pasoi ishte një tragjedi e dramatizuar për të dënuar të akuzuarin, me një akuzë të sajuar, për të dhënë një pamje të drejtësisë. Atyre që ishin të shqetësuar në ndërgjegjen e tyre iu krijua përshtypja se gjykimi ishte i drejtë dhe i bazuar në prova të qarta.
Gjoni nuk i regjistron ngjarjet rreth dy seancave të Gjyqit, siç tregohet në ungjijtë e tjerë, por ai i jep rëndësi hetimit dhe pyetjeve që i paraprinë Gjyqeve përpara Anës, kreut të klanit priftëror. Ai ishte ende shtytësi kryesor i zhvillimeve në vend. Kajafa urdhëroi që marrja në pyetje paraprake t'i transferohej Anës si shenjë respekti.
GJONI 18:15-18
15 Por Simon Pjetri dhe një dishepull tjetër ndiqnin Jezusin. Duke qenë se ky dishepull ishte i njohur i kryepriftit, ai hyri në oborrin e kryepriftit bashkë me Jezusin, 16 ndërsa Pjetri qëndronte jashtë te dera. Atëherë dishepulli tjetër, që ishte i njohur i kryepriftit, doli dhe i foli shërbëtores që ruante derën dhe e futi Pjetrin. 17 Shërbëtorja që ruante derën i tha Pjetrit: "A nuk je edhe ti një nga dishepujt e tij?" Ai tha: "Unë nuk jam". 18 Ndërkaq shërbëtorët dhe oficerët kishin ndezur një zjarr me qymyr, sepse bënte ftohtë dhe ata rrinin në këmbë dhe ngroheshin; edhe Pjetri ishte me ta, në këmbë dhe ngrohej.
Gjoni dhe Pjetri e ndoqën Jezusin natën prej së largu. Meqenëse Gjoni kishte lidhje me kryepriftin, ai mundi të hynte lirisht në oborrin e priftërinjve. Pjetri nuk mundi, sepse dera ruhej nga shërbëtorët.
Gjoni ndjeu turbullirën në zemrën e Pjetrit, teksa qëndronte në errësirë pranë derës. Duke dashur ta ndihmonte, Gjoni foli për të me shërbëtoren që ruante derën. Ajo nuk ishte plotësisht e bindur dhe e pyeti Pjetrin: "A nuk je edhe ti një nga dishepujt e atij personi?" Ai u përgjigj: "Jo, nuk jam", dhe u soll sikur nuk dinte asgjë dhe nuk kishte asnjë lidhje me atë çështje, paskëtaj u përpoq të ngrohej pranë zjarrit, meqë ishte ftohtë.
GJONI 18:19-24
19 Pastaj kryeprifti e pyeti Jezusin për dishepujt dhe mësimet e tij. 20 Jezusi iu përgjigj: Unë i kam folur botës haptas; gjithmonë kam mësuar në sinagoga dhe në tempull, ku mblidhen të gjithë Judenjtë; nuk kam thënë asgjë fshehurazi. 21 Pse më pyet mua? Pyet ata që më kanë dëgjuar se çfarë u thashë atyre; ja ata i dinë gjërat që kam thënë". 22 Mbasi tha këto, një nga oficerët që ishin aty pranë e goditi Jezusin me shuplakë duke i thënë: Kështu i përgjigjesh kryepriftit?. 23 Jezusi iu përgjigj: Nëse kam folur gabim, dëshmoj për të keqen; por nëse kam folur drejt, pse më godet?''. 24 Pastaj Ana e dërgoi të lidhur te kryeprifti Kajafa.
Hetimi paraprak nuk kishte të bënte me fajin e Jezusit, personalitetin e tij dhe deklarimet e bëra prej tij. Bëhej fjalë për dishepujt e tij dhe metodën e mësimdhënies së tij. Në atë kohë kishte shumë sisteme shoqërore sekrete. Hetuesit donin të zbulonin shpejt nëse ekzistonte rrezik për trazira nga ana e ndjekësve të tij, në mënyrë që ata të shuanin çdo revoltë.
Jezusi mohoi ekzistencën e një shoqërie të tillë, përkundrazi ata e dinin se ai mësonte hapur gjatë ditës në sinagoga dhe në vet tempullin, ku shumë vinin për ta dëgjuar. Nëse udhëheqësit do të kishin dashur ta njihnin sinqerisht, mund të kishin shkuar në ato vende dhe të dëgjonin detajet e thënieve dhe thirrjes së tij. Në këtë mënyrë Jezusi iu përgjigj pa frikë kryepriftit të moshuar. Papritur, një nga shërbëtorët, në ankth për të fituar favorin e kryepriftit, goditi Jezusin. Jezusi nuk iu kundërpërgjigj dhe nuk shfaqi zemërim. Në të njëjtën kohë nuk e minimizoi peshën e krimit, por e sfidoi kriminelin të deklaronte arsyen e goditjes. Meqë Jezusi ishte i pafajshëm, shërbëtori duhej të kërkonte falje dhe të tregonte pendim.
Kjo sfidë iu drejtua në mënyrë indirekte Anës, sepse ai ishte përgjegjës për sjelljen e shërbëtorit. Ai e kishte lejuar fyerjen. Kjo lloj akuze bëhet sot kundër kujtdo që godet një tjetër pa shkak të drejtë, ose i lejon ndjekësit e tij të frikësojnë të pafajshmit. Zoti ynë i do ata që janë më të vegjël dhe thotë: "Meqë ia ke bërë këtë më të voglit, ma ke bërë mua".
Pasi Ana e vuri re se Jezusi nuk iu nënshtrua kërcënimeve të tij, por përkundrazi qëndroi si të ishte ai vet gjykatësi duke e pyetur për të vërtetën dhe drejtësinë, ai e dërgoi Jezusin te dhëndri i tij Kajafa, dhelpra dinake, për të hequr qafe atë problem.
GJONI 18:25-27
25 Tani Simon Pjetri ishte në këmbë dhe ngrohej. Ata i thanë: Mos je edhe ti nga dishepujt e tij?. Ai e mohoi dhe tha: "Nuk jam". 26 Por një nga shërbëtorët e kryepriftit, një i afërm i atij që Pjetri ia kishte prerë veshin, e pyeti: "A nuk të pashë në kopsht me të?" 27 Pjetri e mohoi përsëri; dhe menjëherë këndoi gjeli.
Kajafa e pyeti Jezusin në lidhje me dishepujt e tij. Dy prej tyre qëndronin në oborr, por nuk rrëfyen se ishin ndjekës të Zotit. Pjetri në dritën e flakëve dukej se ishte i huaj dhe shërbëtorët kishin dyshimet e tyre për lidhjet e tij me Jezusin. Përsëri Pjetri u përgjigj rëndom: "Jo, jo".
Një nga ata që dyshonin i bëri një akuzë të tillë. Kështu të gjithë e panë dhe ai u nxeh, veçanërisht kur një nga shërbëtorët tha: "Të njoh, të pashë në kopsht". Rreziku arriti kulmin, sepse folësi ishte një i afërm i personit të cilit Pjetri ia kishte prerë veshin. Gjoni nuk detajon mallkimet që shqiptoi Pjetri ose mohimin e tij ndaj Jezusit, por verifikon sjelljen frikacake të Pjetrit, të padenjë për apostullin udhëheqës.
Kënga e gjelit ishte si një zhurmë gjykimi në veshët e Pjetrit. Jezusi nuk kishte gjetur asnjë dishepull të gatshëm ta ndiqte deri në vdekje. Të gjithë ose ia mbathën, mëkatuan, gënjyen ose e mohuan. As Gjoni nuk na tregon për lotët apo pendimin e Pjetrit, por Gjoni thekson rrezikun e mohimit të Zotit tonë. Gjeli klithi tri herë për të alarmuar Pjetrin. Zoti na dhëntë një gjel që të këndojë sa herë që gënjejmë ose kemi frikë të rrëfejmë Zotin tonë. Fryma e së vërtetës dëshiron të zbresë mbi ne. Kërkojini Jezusit një gjuhë të vërtetë, një zemër të drejtë dhe një mendje të shëndoshë.
LUTJE: Zoti Jezus, ne të falënderojmë, sepse je e Vërteta, Durimi dhe Madhështia. Na i fal të gjitha llojet e gënjeshtrave dhe ekzagjerimeve. Ti mbajte vargonjtë e njerëzimit, na lidh me Frymën tënde, që gjuhët tona të mos thonë më gënjeshtra. Na rrënjos në të vërtetën tënde dhe na mëso të dëshmojmë në emrin tënd, me përulësi, mençuri dhe vendosmëri.
PYETJA:
- Cila ishte marrëdhënia midis Jezusit dhe Pjetrit gjatë marrjes në pyetje para Anës?