Previous Lesson -- Next Lesson
1. Jezusi arrestohet në kopsht (Gjoni 18:1-14)
GJONI 18:1-3
1 Kur Jezusi tha këto fjalë, doli me dishepujt e vet përtej luginës së Kidronit, ku ishte një kopsht, atje hynë ai dhe dishepujt e tij. 2 Edhe Juda, që e tradhtoi, e njihte atë vend; sepse Jezusi tërhiqej shpesh atje me dishepujt e tij. 3 Atëherë Juda, duke siguruar një grup ushtarësh dhe disa oficerë nga krerët e priftërinjve dhe nga farisenjtë, shkoi atje me fenerë, pishtarë dhe armë.
Jezusi i foli Atit të tij në lutje, duke e lënë jetën e tij në duart e Perëndisë, si dhe të apostujve dhe ndjekësve të tij. Me këtë lutje lamtumire ai përfundoi fjalët, shërbesat dhe lutjet e tij. Pastaj ai hyri në një fazë të re vuajtjesh dhe mundimesh për të përmbushur rolin e tij si Qengji i Perëndisë që mbante mëkatin e botës.
Kështu ai hyri në një kopsht të rrethuar me mure në malin e Ullinjve, matanë lumit Kidron, ku kishte një shtrydhëse rrushi për verë. Ky ishte një vend strehimi dhe pushimi ku ai dhe dishepujt e tij u drejtuan dhe ku flinte shpesh.
Juda e njihte këtë strehë të fshehtë dhe i informoi autoritetet hebraike për vendndodhjen e Jezusit. Ata të kënaqur mblodhën rojet e tempullit dhe përfaqësuesit e farisenjve. Ata nuk kishin të drejtë të arrestonin askënd natën ose të mbanin armë, përveçse me aprovimin e sundimtarëve romakë. Guvernatori u informua. Udhëheqësit hebrenj nuk ishin të kënaqur me informacionin e Judës, por e shtynë atë të drejtonte kompaninë për të arrestuar Krishtin. Kështu, Juda nuk ishte thjesht një tradhtar, por gjithashtu ua dorëzoi Jezusin armiqve të tij. Perëndia nuk lejoi që Biri të merrte ngjashmërinë e tradhtarit ose anasjelltas. Perëndia është përmbi një poshtërsi të tillë.
GJONI 18:4-6
4 Atëherë Jezusi, duke ditur gjithçka që do t'i ndodhte, doli përpara dhe u tha atyre: Kë kërkoni?. 5 Ata iu përgjigjën: "Jezusin nga Nazareti". Jezusi u tha atyre: "Unë jam Ai". Por Juda, që po e tradhtonte, ishte me ta. 6 Kur ai u tha atyre: "Unë jam", ata u tërhoqën dhe ranë për tokë.
Nuk e kemi idenë se si sulmuesit hynë në kopsht. Ndoshta kishin shumë fenerë për ta gjetur në rast se do të mendonte të ikte. Jezusi ishte thellë në lutje, dishepujt e tij po flinin. Në lutje ai vuri re grupin që po afrohej bashkë me tradhtarin. Ai nuk bëri asnjë lëvizje për të shpëtuar, megjithëse e dinte se e priste një gjykim i ashpër dhe tortura. Ai ishte i vetëdijshëm për gjithçka dhe i bindur ndaj Atit. Ai u ngrit dhe iu dorëzua grupit që përparonte; madhështia dhe nderi i tij mbetën të paprekur. Në të vërtetë, nuk ishte Juda që e dorëzoi Jezusin, por Zoti që u dorëzua për ne.
Ai i pyeti ata: "Kë kërkoni?" Kur ata shqiptuan emrin e tij, ai u përgjigj me fjalë hyjnore: "Unë jam Ai". Kushdo me një ndjenjë të mprehtësisë shpirtërore do të kuptonte menjëherë se në Jezusin Perëndia qëndronte mes njerëzve, duke u thënë atyre atë që Perëndia i tha Moisiut: "UNË JAM". "A dëshiron sinqerisht të vrasësh Shpëtimtarin tënd? Unë jam Ai, kujdes se çfarë bën. Unë jam Krijuesi dhe Shpenguesi, që qëndroj para teje."
Gjatë gjithë kohës, Juda qëndronte përreth dhe këto fjalë ia shpuan zemrën. Ky është rasti i fundit që ai përmendet në ungjillin e Gjonit. Gjoni nuk e përmend puthjen e Judës apo mënyrën se si ai bëri vetëvrasje. Shqetësimi kryesor i Gjonit ishte Jezusi, të cilin ai e portretizon me vendosmëri fisnike përpara armiqve të tij. Ky dorëzim vullnetar me butësi goditi zemrën e Judës sepse Jezusi ishte gati të vdiste. Me këtë, Juda dhe shoqëria e tij ranë përdhe të tronditur në prani të madhështisë. Ata ishin të pajisur për të luftuar e për të arrestuar të akuzuarin. Këtu ai po u afrohej me dinjitetin e kryepriftit në ditën e shlyerjes, duke u thënë: "Unë jam ai që dëshironi". Ata ranë përtokë dhe Jezusi mund t'u kishte shpëtuar atyre, por ai vazhdoi të qëndronte para tyre.
GJONI 18:7-9
7 Ai i pyeti përsëri: Kë kërkoni?. Dhe ata thanë: "Jezusin Nazareas". 8 Jezusi u përgjigj: "Ju thashë se unë jam; prandaj, nëse më kërkoni mua, lërini këta njerëz të shkojnë". 9 Kjo duhej të përmbushej fjala që kishte thënë: "Nuk kam humbur asnjë nga ata që më ke dhënë".
Krishti e ktheu vëmendjen e sulmuesve të tij te vetja. Disa ishin jashtë për të arrestuar dishepujt e tij, por Jezusi u përpoq t'i mbronte ata, duke u përballur me armiqtë e tij, duke zbuluar veten. Ai është Bariu i Mirë që jep jetën për delet dhe i urdhëroi ushtarët t’i linin të qetë pasuesit e tij. Dinjiteti i tij i tronditi dhe ata iu bindën urdhrit të tij. Përsëri tha: "Unë jam ai", si për të thënë: "Unë jam buka e jetës, unë jam drita e botës, unë jam dera, bariu i mirë, rruga, e vërteta dhe jeta. Unë jam Shpëtimtari i caktuar. Në formë njerëzore Perëndia qëndron para jush." Emri "Jezus" do të thotë, Perëndia emëron dhe shpëton. Kjo ndihmë hyjnore u refuzua nga hebrenjtë. Ata nuk e donin Nazareasin e përulur, si Mesinë e tyre.
GJONI 18:10-11
10 Atëherë Simon Pjetri, duke pasur një shpatë, e nxori, e goditi shërbëtorin e kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë. Emri i shërbëtorit ishte Malk. 11 Jezusi i tha Pjetrit: Fute shpatën në mill; a nuk do ta pi unë kupën që më ka dhënë Ati?.
Pjetri nuk e kishte kuptuar Zotin e tij ose nuk i kishte vënë veshin fjalëve të tij. Ai ishte në gjumë dhe u zgjua, ende i përgjumur. Ai i vuri re ushtarët dhe u nxeh, duke nxjerrë shpatën, të cilën Jezusi ia kishte lejuar ta mbante. Kështu, ai e ngriti dhe e goditi shërbëtorin e kryepriftit pa urdhër nga Zoti i tij. Shërbëtorit iu pre veshi. Këtë na e thotë vetëm Gjoni, pasi Pjetri kishte vdekur prej kohësh.
Gjoni thekson urdhrin e Jezusit drejtuar dishepullit të tij kryesor që ta fuste shpatën në këllëf, të shmangte derdhjen e mëtejshme të gjakut dhe të kursente arrestimin e çdo dishepulli.
Pastaj Jezusi u foli dishepujve të tij për kupën e zemërimit hyjnor që ai e pranoi ndërsa lutej. Kështu, ne e lexojmë këtë si një referencë të nënkuptuar për luftën shpirtërore që vazhdoi në shpirtin e Zotit përpara arrestimit të tij. Ne e kuptojmë se ai ishte gati të vuante atë zemërim, duke mbajtur të gjithë gjykimin në personin e tij për ne. Ajo kupë vjen drejtpërdrejt nga dora e Atit të tij. Kështu, Ai merr atë që është më e hidhur nga Ai që është më i dashur. Këtë ai nuk mund ta durojë veçse me dashuri, sepse Ati dhe Biri janë një në shpengimin e njerëzimit. Sepse Perëndia e deshi aq botën sa dha Birin e Tij të vetëm.
LUTJE: Ne të adhurojmë, o Atë, për shkak të dashurisë sate përtej kuptimit tonë. Ti e ke dhënë Birin tënd për ne. Ne të adhurojmë, o Bir, për mëshirën, madhështinë dhe gatishmërinë tënde për të vdekur. Ti nuk u largove nga kopshti, por mbrojte dishepujt e tu dhe iu dorëzove armiqve të tu. Ne të falënderojmë që e mohove veten, për mirësinë dhe drejtësinë tënde.
PYETJA:
- Cili është kuptimi i zbulesës të Jezusit për veten e tij ndaj armiqve të tij në hyrje të kopshtit?
PYETËSOR - 6
I dashur lexues,
na dërgo 15 përgjigje të sakta nga 17 pyetjet e mëposhtme. Më pas do të të dërgojmë vazhdimin e kësaj serie studimesh.
- Si bëhet Jezusi hardhia e vërtetë?
- Pse ne jemi në Jezusin dhe ai në ne?
- Si i bëri Jezusi ata që ishin skllevër të mëkatit të bëhen të dashurit e tij?
- Pse bota e urren Krishtin dhe të dashurit e tij?
- Si përballet Perëndia me botën që kryqëzoi Krishtin?
- Pse bota i urren ata që besojnë në Krishtin?
- Si vepron Fryma e Shenjtë në botë?
- Si vepron Fryma e Shenjtë në zhvillimin e botës?
- Si u përgjigjet Perëndia Atë lutjeve tona në emër të Jezusit?
- Pse dhe si na do Ati?
- Cili është mendimi themelor në pjesën e parë të lutjes së Jezusit?
- Cila është domethënia e zbulimit të emrit të Atit nëpërmjet Jezusit?
- Çfarë nënkupton mbrojtja jonë në emrin e Atit?
- Si i kërkoi Jezusi Atit të tij të na ruante nga e keqja ?
- Çfarë kërkoi Jezusi nga Ati i tij për dobinë tonë ?
- Cila është përmbledhja e lutjes së Kryepriftit që tha Jezusi?
- Cili është kuptimi i zbulesës së Jezusit për veten e tij ndaj armiqve të tij në hyrje të kopshtit?
Mbani mend të shkruani emrin dhe adresën tuaj të plotë në faqen e përgjigjeve të pyetësorit, jo vetëm mbi zarf. Dërgojini përgjigjet tuaja në adresën:
Waters of Life
P.O.Box 600 513
70305 Stuttgart
Germany
Internet: www.waters-of-life.net
Internet: www.waters-of-life.org
e-mail: info@waters-of-life.net