Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
1. Mesih’te Kalan Çok Ürün Verir (Yuhanna 15:1–8)
YUHANNA 15:1-2
1 “Ben gerçek asmayım ve Babam bağcıdır. 2 Bende olup meyve vermeyen her çubuğu kesip atar, her meyve vereni de daha çok versin diye budayıp temizler.”
Rabb’in Sofrası’ndan sonra İsa, öğrencileriyle birlikte Kidron Vadisi’nden Zeytin Dağı yönüne doğru yola koyuldu. Yolda İsa, öğrencilerine, imanın ve sevgilerinin amacının ne olduğunu, arasından geçtikleri asmaları örnek vererek açıkladı.
İsa Allah’ı, dünyamıza çok sayıda asma diken bir “bağcı” olarak niteledi. Nitekim Eski Antlaşma’da şöyle yazılıdır: “Ey orduların Allahı, yalvarıyoruz, dön; göklerden bak da gör. Bu asmayı, sağ elinin diktiği çubuğu ve kendin için kuvvetlendirdiğin filizi yokla” (Mezmur 80:14-15). Meyve vermeyen bu asmadan tiksinen Tanrı, onun yerine yeryüzüne yepyeni bir fidan dikti (Kutsal Ruh’tan doğan biricik Oğlu). Bu yeni ve gerçek asma arı ve kutsal bir soy, ruhsal ürünler verecekti. İsa bununla öğrencilerine Kutsal Ruh’un insanda doğurduğu ruhsal ürün ve erdemleri anlatmak istedi. O, insanlığın tüm öğretilerinin birer aldatıdan ibaret olduğunu, her insanda, fırsatını bulduğu an atılıp kurbanına çöreklenecek bir hayvanın oturduğunu biliyordu. Öğretişinin daha ilk anından itibaren, Allah katında kabul görecek ürünleri sadece kendisinin getirebileceğini, gücünün zayıflarda büyüyeceğini vurguladı.
Mesih önce konunun olumsuz yanına değindi. Yüreğini O’nun kutsal sevgisine açmayan, Kutsal Ruh’un meyvelerini vermek istemeyen ve tanrısal gücün içinde çalışmasına direnen kişiyi, Allah’ın asmadan koparıp atacağını belirtti. İncil’in meyvelerini sende bulmazsa, Mesih’in ölümü ve dirilişi sende bir değişiklik yaratmamışsa, Allah seni kendi Oğlun’dan ayıracaktır.
Kutsal Ruh’un yaşam suyuyla sende bir asmanın yeşeren dalları misâli büyüyen, olgunlaşan meyveler gören Bağcı (Allah) daha çok meyve verebilmen için yararsız uçlarını budayacaktır. Şu da var ki, verdiğin meyveler senin değil, İsa’nın meyveleridir. Nitekim yaprak ve üzümler de asma çubuğunun değil, asmanındır. Bizler işe yaramayan kullarız, O ise her şeydir. Gelecek sene daha fazla üzüm vermesi için asmanın her sonbahar budanması gerektiğini bilirsin. Allah da, inatçılığının ve gururunun ölmesi, Mesih’in gücünün sende olgunlaşması için sendeki dünyalık eğilim ve gelişmeleri buduyor. Seni bencilliğinden kurtarmak için Tanrı’nın değişik yolları vardır. Kazalar, yenilgiler, hastalıklar çaresizliğini hissedip tüm ümit ve güvenini Tanrı’ya vermen için sana amansızca saldırabilir. Amaç, O’nun gücüyle bir sevgi eri olmandır.
YUHANNA 15:3-4
3 “Size söylediğim sözle siz şimdiden temizsiniz. 4 Bende kalın, ben de sizde kalayım. Çubuk asmada kalmazsa, kendiliğinden meyve veremez. Bunun gibi, siz de bende kalmazsanız, meyve veremezsiniz.”
Mesih bize tarifi imkânsız bir teselli veriyor: Doğal bozukluğumuz ve günahlarımız nedeniyle Tanrı bizi göksel asmadan koparmayacak. Çünkü Mesih kendisine bağlananların tümüne daha onlar iman eder etmez kökten bir arıtma bağışladı. “İbadetlerimizle, namazımız niyazımızla belki günün birinde arınırız” demiyoruz. Mesih’in İncil’ine kulak verip onu kabul ettiğimiz an arındık! Günahlarımızı bir defada ve tüm zamanlar için affedip bizleri çarmıhında kutsayan Mesih’tir. İncil arıtıcı güçle doludur. Bu nedenle bizleri arıtan ne çabalarımız, ne de çilelerimiz ya da olgunluğumuz, yalnızca ve yalnızca Allah’ın Kelam’ıdır. Nasıl Yaratan güçlü kelamıyla başlangıçta dünyayı var ettiyse, yüreğimizi sözüne açtığımız takdirde Mesih de bizde yeni bir arılık yaratıyor. Ne vaftizin sırrı, ne de Rabb’in Sofrası bizi yalnızca İsa’nın sözüne iman arıtıyor. Az da olsa her gün Kutsal Kitap’ı okumanı salık veririz. Mümkünse, bunu düzenli olarak belirli bir saatte yapman çok yararlıdır. Aksi takdirde ruhsal gıdandan mahrum kalarak yıkılman kaçınılmazdır.
İsa, olgunluğumuzun ve ruhsal meyveler getirmemizin kendisine bağlı olduğu önemli bir sözcüğü zihnimize perçinlemek istedi: kendisinde kalmak. Onbeşinci bölümün ilk onbir ayetinde bu sözcük on kez geçiyor. “Mesih’te kalmak” bu ayetlerde anlatılanların odağını oluşturuyor. Bizler İsa’da kalmak, O’nda olmak ayrıcalığına sahibiz. O’nun kutsallığına dönüşebilmemiz için bize O’nun doğası zerkedildi; içimizde O’nun gücü akıyor. O bize, hiçbir insanın kendiliğinden Kutsal Ruh’un bir meyvesini getiremeyeceğini bildiriyor. Her şey İsa’dan kaynaklanır. O’ndan koptuğumuz an, sevgisinin gücü artık içimizde akmaz. Bir an için bile olsa, asmadan koparılan bir çubuk kurur. Kuru ve ölü bir kilisenin manzarası ne iğrençtir! İmanlının dualarında yükselteceği dileklerden en önemlisi, Rabb’in kendisinde kalıp çok meyveler vermesi ve onu kendi adında sabah akşam esirgemesidir. O’nda kalmak bile bizim bir erdemimiz değil, bir lütuftur; çünkü kendiliğinden kimse Mesih’te kalamaz. Biz bu bağış için şükrediyoruz.
DUA: Rab İsa Mesih, sen yeryüzünde Tanrı’nın kutsal asmasısın. Tüm erdemler, iyilikler senden gelir; çünkü yüreklerimiz kötülük kaynağıdır. İncil’inin sözleri aracılığıyla bizleri arıttığın için sana şükrederiz. Ruhu’nun gücünün bizlerde sürekli meyve getirmesi için bizi kendi adında koru. Sensiz hiçbir şey yapamayız. Temiz bir yaşam sürebilmeleri için tüm kardeşlerimizin sende kalmalarına yardım et.
SORU:
- İsa nasıl gerçek asma oluyor?