Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Cebuano":
Home -- Cebuano -- Romans - 009 (The Righteousness of God)
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian-- Azeri-- Bengali -- Bulgarian -- CEBUANO -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ROMA - Ang Ginoo maoy atong Pagkamatarong
Mga pagtuon sa Sulat ni Pablo sa Roma
PAGBUKAS: PAGPANGAMUSTA, PAGPASALAMAT NGADTO SA DIOS, UG ANG PAGKAMATARONG GIKAN SA DIOS NGA MAOY GIHATAGAN PAGTAGAD SA IYANG SULAT (Roma 1:1-17)

c) Ang katarong sa Dios namugna ug napatinoud kanato pinaagi sa kanunay nga pagtuo (Roma 1:16-17)


ROMA 1:17
17 Kay gipadayag sa ebanghelyo ang paagi sa Dios sa paghimong matarong sa tawo ug kini pinaagi sa pagtoo gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan; sumala sa kasulatan "ang gimatarong mabuhi sa pagtoo"

Adunay dako nga lantugi sa teolohiya, kini ang pagkamatarong sa Dios. Kung ang atong relihiyon pakaroningnon lamang, ang maong probema dili motungha. Apan sa atong nahibal-an nga ang kabalaan sa Dios gasugo nga ang matag makasasala pagapatyon, ug walay laing matarong atubangan sa Dios, nagmasulob-on kita, tungod kay tanang katawhan angayan sa dinaliang kamatayon. Apan ang Dios dili lamang balaan ug matarong maghuhukom, apan usa ka maluluy-ong Amahan, puno sa gugma, kaayohan, ug pailub. Dili niya daoton ang mga makasasala apan iyang paga luwason.

Tungod sa iyang kabalaan, ang Dios dili makapasaylo kang bisan kinsa ug kanus-a sa iyang gusto, bisan boot siya nga mopasaylo sa tanan, ang pagkagamhan sa Dios maoy nagbatbat sa iyang pagka Siya.

Isip solusyon niining problema, gidala niya iyang katungod sa pagkamatinubsanon diha sa sakripisyo, nga namatay isip pagtubos sa mga makasasala. Tungod kay walay sakripisyo sa hayop o tawo nga makapasar sa maong sugo sa kabalaan sa Dios, busa iyang gipili sukad sa sinugdan nga ang iyang Anak, mahimong tawo sa gikatakdang panahon, nga mamatay sa atong lugar, manghimayad sa mga sala ug mohatag kanato ug katarong. Apan ang unod sa Sulat ngadto sa mga taga Roma dili atong kaugalingong katarong, apan sa pagkamatarong sa Dios; Giunsa sa Usa ka Balaan ang pagpadayon sa iyang katarong, bisan gimatarong man kitang mga makasasala? Si Kristo lamang ang tubag sa maong pangutana.

Ang katawhan sa Balaod mibiaybiay batok sa krus ug miingon "Kung ang matag tawo mahimong matarong pinaagi sa pagtoo ni Kristo, nan magpakasala pa kitag dugang, samtang ang grasya sa gilansang magmatarong man kanato".

Gi kondena sila ni Pablo, ug metistigo nga ang Kristiyanong pagtuo dili lamang tinoohan, apan kini buhing pagtoo kauban kang Kristo, diin iyang gahum mitrabaho sa atong kahuyang, ug siya maghimo ug mga bunga diha kanato.

Ang pagsunod ni Hesus naghulagway sa kadina nga ang koneksyon masukod sa pagtoo nga puno sa pagpasalamat ug gugma ngadto kang Kristo nga nagmatarong, nagbalaan ug hingpit kanato. Dili kita manluluwas sa atong kaugalingon, apan atong giabrehan ang atong kasingkasing diha sa grasya sa Dios.

Kadtong gihatagan ug pagmakatarong nabuhi gikan sa pagtoo lamang. Sila nagsugod pinaagi sa pagtoo ug nagpadayon pinaagi sa pagtoo, ug wala nila gi-konsidera ilang kaugalingon nga matarong. Si Kristo ang nagmatarong nila, ug iyang bantayan ang ilang pagkasantos sa matag adlaw pinaagi sa buhat sa espiritu. Tungod ana, ang Dios matarong, tungod kay kita iyang mapasaylo kada adlaw, ug gihimong santos matag minuto. Ang Dios mao nay tag-iya kanato ug busa kita balaan diha kaniya.

Adunay laing pangutana ang bahin sa katawhan sa daang kasabutan diin ang katarong sa Dios gidudahan. Mao kato ang pagsalikway sa mga Judio sa grasya.

Ang mga Judio milansang sa Anak sa Dios, busa napakyas nila ang kasaysayan sa ilang kaluwasan. Dugang pa, pirmi nila babagan ang tingog sa Balaang Espiritu nga nangita aron dalhon sila sa kapasayloan ug pagtoo.

Sa paglantaw niining dili malalis nga kamatuoran, si Pablo ug ubang mga apotoles natingala: “Giunsa pagpadayon sa Dios ang iyang katarong, kung iyang gipili ang pamilya ni Abraham, ug iyang gihigot iyang kaugalingon sa walay katapusang kasabutan diha kanila?

Apan nakita nato karong mga adlawa nga ang Dios nagpakagahi kanila ug misalikway nila tungod kay wala nila gidawat ang Balaang Espiritu. Napakyas ba ang Dios?”

“Wala,” ang tubag ni Pablo sa iyang sulat, diin iyang giklaro ang tubag sa pagpadayag (sa Roma 9 to 11), dili alang hatagan ug katarungan ang mga Judio, apan aron mapasabot ang katarong sa Dios, tungod kay iyang Apostol sa tanang Nasud madasigon alang sa kadyosnon, pagkabalaan, ug pagkamatarong sa Amahan sa atong Ginoong Hesu Kristo.

Kung kinsa ang nakadawat sa tinuoray nga pagtoo, ug motugyan sa sugo sa Balaang Espiritu, mahimong bag-o iyang hunahuna, ug mahimong mo-puyo sa iyang pagkabalaan uban sa mga gimatarong sa Bag-ong Testamento. Ang Kinaadman bahin sa batasan sa mga Kristiyano wala gaundang sa pagtudlo sa tawo, o gahum sa katawhan, apan kini nagtudlo sa katarong gikan sa gugma sa Dios, ugang gahum sa kaluwasan, ug ang tanang mitoo sa Anak. Ang batasan sa mga Kristiyano nagbalaan sa ngalan sa Amahan. Ang pagpakita sa iyang pagkamatarong maoy gihisgutan sa sa Sulat ngadto sa mga taga Roma.

PAG-AMPO: O Dios, Balaang Trinidad, kami gasimba nimo tungod kay imong gidawat kami ngadto sa tinoud nga pagtoo, ug kami imong gimatarong, ug kada adlaw imo kaming gi giyahan ug gikabalaan. Ikaw ang Usa ka Matarong, ug imong gipadayon ang imong katarong, maski dili namo masabtan ang mga lihok sa katawhan sa kasaysayan sa kalibutan. Himoa kaming balaan, ug wagtanga ang among nabiling sala aron kami mahimong madayegon, ug humot sa tanang katawhan.

PANGUTANA:

  1. Unsa ang pagkamatarong sa Dios subay sa atong pagtuo?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on June 21, 2013, at 10:31 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)