Previous Lesson -- Next Lesson
d) Jezusi drita e botës (Gjoni 8:12-29)
GJONI 8:25-27
25 Ata i thanë: "Kush je ti?" Jezusi u tha atyre: ''Pikërisht atë që ju thashë që në fillim. 26 Kam shumë për të thënë për ju dhe shumë për të gjykuar; por ai që më dërgoi është i vërtetë dhe unë i shpall botës ato që kam dëgjuar prej tij. " 27 Ata nuk e kuptuan se ai u fliste atyre për Atin.
Pavarësisht këmbënguljes së Krishtit për hyjninë e tij, judenjtë këmbëngulën të pyesnin: "Kush je ti? Na jep një tregues; sqaroje çështjen në një mënyrë që ne ta kuptojmë!" Megjithatë, ai e kishte zbuluar veten sa më qartë që të ishte e mundur pak para marrjes së tyre në pyetje.
Jezusi u përgjigj: "Që nga fillimi, unë jam Perëndia i vërtetë; megjithatë ju nuk i kuptoni fjalët e mia. Fryma ime nuk ka zënë vend në zemrat tuaja. Nuk kanë vlerë as zbulesat e mia në lidhje me emrat dhe cilësitë e mia. Unë jam fjala e mishëruar e Perëndisë, por ju nuk më dëgjoni dhe nuk kuptoni, sepse jeni nga bota e poshtme, jo nga Zoti, kështu që nuk do të lejoni që Shpirti im të krijojë një vëmendje të re tek ju. Çfarë ju kam folur vazhdimisht nuk ka sjellë dobi, meqenëse jeni zemërgur. Për këtë arsye fjalët e mia do t'ju gjykojnë, edhe pse unë ju dua dhe ju zbuloj veten. Një ose dy prej jush mund të fillojnë të kuptojnë madhështinë time. Unë dëshiroj t'ju shpëtoj dhe ringjall. Zoti është e vërteta, siç jam unë, por kjo e vërtetë do t'ju shkatërrojë, sepse ju refuzoni zbritjen e Frymës në zemrat tuaja". Megjithatë judenjtë nuk e kuptuan domethënien e fshehur të këtyre zbulesave dhe as nuk e dalluan rëndësinë e bashkimit të tij me Atin. Ata i dëgjuan fjalët e tij dhe nuk kuptuan asgjë, sepse nuk donin të besonin në të. Besimi i thjeshtë tek ai zbulon në mendjet tona të vërtetat e tij të dukshme.
GJONI 8:28-29
28 Atëherë Jezusi tha: "Kur ta keni ngritur lart Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam ai dhe se nuk bëj asgjë nga vetja ime, veçse të flas ashtu siç më ka mësuar Ati. 29 Dhe ai që më dërgoi është me mua; Ai nuk më ka lënë vetëm, sepse unë bëj gjithmonë atë që i pëlqen Atij."
Jezusi e dinte se armiqtë e tij dhe madje edhe dishepujt e tij nuk arrinin ta kuptonin të vërtetën për të. Sepse Fryma e Shenjtë nuk ishte derdhur ende. Por Jezusi ishte i bindur se ngritja e tij në kryq do të fshinte mëkatin e botës. Ndërsa ngjitja e tij tek Ati do të çonte në derdhjen e Frymës së Shenjtë. Prej saj, njohja se kush është ai do të godiste si rrufe në mendjet e hebrenjve dhe johebrenjve. Hyjnia e Krishtit nuk duhet të dallohet veçse nëpërmjet veprës së Frymës së Shenjtë. Arsyetimi logjik ka pak vlerë. Vetëm rilindja krijon besim të dukshëm, ashtu si besimi i patundur në butësinë e Krishtit krijon një lindje të dytë.
Krishti nuk tha se ai ishte hyjni e plotë e pavarur, por njoftoi në të njëjtën kohë bashkimin e tij jetësor me Atin dhe paaftësinë e tij për të vepruar pa Atin e tij. Më tej, ai nuk bën asgjë me dëshirën e tij. Ati punon në të. Shkalla e përulësisë së tij tregohet në pranimin e emrit "Apostull i Zotit". Edhe pse në të njëjtën fjali ai u shfaq si Zoti i historisë.
Ati ynë nuk është njeri i lehtë, por i thjeshtë siç është bërë i qartë nga Fryma e Shenjtë. Me atë që Gjoni shënon për këto kuptime të larta, Jezusi ndan të vërtetën e mrekullueshme të bashkimit Trinitar. Pastaj vazhdoi: "Ati ka qënë gjithmonë me mua, madje edhe tani, dhe nuk më ka lënë asnjë çast. Biri, nga ana tjetër, nuk e la kurrë Atin e tij qiellor dhe nuk u rebelua kundër tij, por iu bind për kënaqësinë e Tij. Ai zbriti nga qielli dhe u bë njeri, duke iu nënshtruar vullnetit të Atit të tij". Çfarë thënie e bukur: "Unë bëj në çdo kohë atë që i pëlqen Atit." Askush përveç Birit nuk mund t'i thotë këto fjalë, duke jetuar gjithmonë në përputhje me Atin e tij, në plotësinë e Frymës. Jezusi e përmbushi ligjin. Për më tepër, ai ishte vetë ligji i përsosur i Dhjatës së Re. Por judenjtë e quanin blasfemues, që kundërshton ligjin dhe e çon popullin në rrugë të gabuar, ndërsa vetëm ai e kishte mbajtur ligjin. A e dëgjon zërin e Shpirtit në kumtimet e Krishtit për veten e tij? A e ndjen madhështinë dhe përulësinë e tij, lirinë dhe nënshtrimin e tij ndaj Atit? Kështu ai dëshiron të të tërheqë në bashkësinë e dashurisë në nënshtrim dhe liri në të njëjtën kohë. Ai do të të udhëheqë drejt lirimit dhe shërbimit me praninë e tij. Ai do të jetë mësuesi juaj dhe ju nuk do të bëni asgjë pa të, duke vepruar gjithmonë për ta kënaqur atë.
LUTJE: Zoti Jezus, më vjen turp për kokëfortësinë, mashtrimin dhe fajin tim. Më fal shkeljet e mia. Më shenjtëro që t'i nënshtrohem plotësisht udhëheqjes së Shpirtit tënd të Shenjtë. Bëhu udhërrëfyesi dhe mësuesi im; hape zemrën dhe mendjen time ndaj dashurisë sate të përjetshme.
PYETJA:
- Si e shpalli Jezusi besnikërinë e tij në Trininë e Shenjtë?