Previous Lesson -- Next Lesson
d) Jezusi drita e botës (Gjoni 8:12-29)
GJONI 8:21-22
21 Ai u tha përsëri atyre: Unë po shkoj dhe ju do të më kërkoni dhe do të vdisni në mëkatin tuaj; atje ku po shkoj unë, ju nuk mund të vini. 22 Atëherë judenjtë thanë: "A do të vrasë veten, sepse thotë: "Ku po shkoj unë, ju nuk mund të vini"?
Jezusi e dinte se ishte i rrethuar nga të gjitha anët nga shërbëtorët e tempullit. Ai vuri në dukje me terma të fshehta kuptimin e thellë të së ardhmes, "Ora e vdekjes sime është afër. Atëherë unë do të largohem nga kjo botë dhe ju nuk do të mund të më ndiqni. Ju nuk jeni vrasësit e mi sipas planeve tuaja. Unë vendos kohën e largimit tim”.
"Por unë do të ngrihem nga varri im duke kaluar përmes shkëmbinjve dhe dyerve të mbyllura. Ju do të më kërkoni më kot dhe nuk do të më gjeni. Unë do të ngjitem tek Ati im dhe ju nuk do ta dini këtë. Më keni hedhur poshtë mua, Qengjin e Perëndisë , dhe nuk më keni besuar, Shpenguesin e njerëzimit. Do të vdisni në burgun e mëkatit tuaj." Jezusi nuk tha: "Ju do të vdisni në mëkatet tuaja." Mëkatet tona të shumta shoqërore nuk përbëjnë fajin tonë fillestar, përkundrazi qëndrimi ynë ndaj Perëndisë dhe mosbesimi ynë është mëkati ynë.
Judenjtë e kuptuan se Jezusi po fliste për largimin e tij përfundimtar, por nuk e kuptuan dëshminë e tij se do të kthehej tek Ati i tij. Por ata supozuan se në konfliktin e tij me farisenjtë dhe priftërinjtë ai kishte arritur në kufijtë e energjive të tij. Nuk i mbetej tjetër veç vetëvrasjes. A do ta gëlltisë ferri apo humbja si një vetëvrasje? Judenjtë menduan ose hamendësuan se ata nuk do ta ndanin atë fat për shkak të drejtësisë së tyre. Por kur Roma rrethoi Jeruzalemin në vitin 70 pas Krishtit, mijëra hebrenj kryen vetëvrasje nga uria dhe dëshpërimi.
GJONI 8:23-24
23 Ai u tha atyre: "Ju jeni nga poshtë, unë jam nga lart; ju jeni nga kjo botë, unë nuk jam i kësaj bote. 24 Unë ju thashë se do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse do të vdisni në mëkatet tuaja nëse nuk besoni se unë jam Ai."
Jezusi shpalli se mbretëria e Perëndisë ekziston vërtet mbi botën tonë të ligë. Të gjithë jemi nga poshtë prej balte, plot mendime të hidhura. Fara e djallit sjell fryt të kalbur. Njeriu natyror nuk mund ta kuptojë mbretërinë e Zotit, por mund ta ndiejë në mënyrë të vagëlluar ekzistencën e tij.
Krishti nuk është nga bota jonë; Shpirti i tij buron nga Ati. Ai e vendosi mbretërinë e Atit të tij lart, por jo në kuptimin gjeografik. Ndërsa graviteti ulet sa më lart shkojmë, po ashtu edhe makthi i mëkatit zhduket kur i afrohemi Perëndisë. Bota jonë është një burg nga i cili nuk mund të shpëtojmë. Ne jemi pasardhës të mjedisit tonë që refuzojmë t'i nënshtrohemi dashurisë së Perëndisë. Jeta jonë është plot me mëkate. Në këtë pikë Jezusi përdori "mëkatet" në shumës, pasi nga kundërshtimi ynë ndaj Zotit lindin shumë mëkate dhe gabime. Jemi si lebrozi plot plagë dhe vurrata, ai i mjerë vdes dalëngadalë, edhe pse është ende gjallë. Në mënyrë të ngjashme mëkati e shkatërron njeriun. Ne do të vdesim sepse kemi mëkatuar. Çfarë është mëkati? Është mosbesim, sepse ai që është i lidhur me Krishtin jeton përgjithmonë – gjaku i Birit të Perëndisë vazhdon të na pastrojë nga mëkati. Fuqia e tij pastron ndërgjegjen tonë dhe shenjtëron mendimet tona. Por kush qëndron larg Krishtit, zgjedh vdekjen, duke qëndruar në burgun e mëkateve, në pritje të gjykimit. Vetëm besimi në Krishtin na çliron nga zemërimi i Perëndisë.
Kush është atëherë Jezusi që kërkon besim në personin e tij? Përsëri ai e përshkruan veten "Unë jam Ai" (Gjoni 6:20 dhe 8:24). Kështu ai përmbledh të gjitha dëshmitë e mëdha për veten e tij. Ai e quajti veten Zoti i së vërtetës, Perëndia i gjallë, i Shenjti që iu shfaq Moisiut në ferrishte me të njëjtën frazë "Unë jam" (Eksodi 3:14; Isaia 43:1-12). Në asnjë tjetër nuk ka shpëtim. Çdo hebre i dinte këto dy fraza, por nuk guxonte t'i shqiptonte, për të shmangur përdorimin e kot të emrit të Perëndisë. Por Jezusi e thirri veten me këta emra publikisht. Ai nuk është vetëm Krishti, Biri i Perëndisë, por edhe Zoti, Perëndia në të vërtetë.
Ai është mishërimi i Ungjillit. Krishti është Perëndia në mish. Kushdo që beson në të jeton. Por ai që e refuzon atë dhe kundërshton autoritetin e tij, e privon veten nga falja. Besimi ose mosbesimi vendos për fatin e njeriut.
PYETJA:
- Çfarë do të thotë besim në Atë që e quajti veten "Unë jam Ai"?