Previous Lesson -- Next Lesson
3. Gjashtë dishepujt e parë (Gjoni 1:35-51)
GJONI 1:35-39
35 Përsëri, të nesërmen, Gjoni u ndal me dy nga dishepujt e tij. 36 Dhe duke i ngulur sytë mbi Jezusin që po kalonte, tha: Ja Qengji i Perëndisë!. 37 Të dy dishepujt e dëgjuan duke folur dhe e ndoqën Jezusin. 38 Atëherë Jezusi u kthye, i pa që po e ndiqnin dhe u tha atyre: Çfarë kërkoni?. Ata i thanë: "Rabbi (që do të thotë Mësues), ku banon?" 39 Ai tha: "Ejani dhe shikoni". Ata erdhën dhe panë se ku banonte dhe ndenjën me të atë ditë; ishte rreth orës së dhjetë.
Krishti është Fjala e mishëruar e Perëndisë, vetë hyjnia, vetë jeta dhe burimi i dritës. Kështu e ka përshkruar në thelb ungjilltari. Ai ka përshkruar gjithashtu shërbimin dhe veprat e Jezuit. Ai është Krijuesi dhe ruajtësi i të gjithëve. Ai na ka dhënë njohuri që është e re për Perëndinë si At i dhembshur. Kështu ai përsërit: "Ja Qengji i Perëndisë", për të përmbledhur të gjitha atributet e dallueshme te Jezusi sipas kësaj motoje. Në vargun 14 ai përshkroi thelbin dhe burimin e Krishtit, ndërsa në vargjet 29 dhe 33 ai përshkruan qëllimin e Krishtit në shërbim.
Krishti u bë njeri për t'u therur, një viktimë e ofruar Perëndisë, i cili dha Birin e Tij për të mbajtur mëkatin tonë dhe për të na çliruar nga gjykimi. Zoti e dëshiroi këtë sakrificë dhe e ofroi atë si bekim të pranuar. Sipas fjalëve të Palit "Perëndia e pajtoi veten me botën në Krishtin, duke mos llogaritur mëkatet e tyre kundër tyre; dhe ka vendosur tek ne shërbimin e pajtimit".
Nuk është e lehtë për brezin tonë të kuptojë shprehjen "Qengji i Zotit", pasi ne nuk therim kafshë si shlyerje për mëkatin tonë. Një ekspert në sistemin e flijimeve të Dhjatës së Vjetër dallon parimin hyjnor, se nuk ka falje pa derdhje gjaku. Çuditërisht Perëndia nuk i dënon mëkatet tona duke derdhur gjakun tonë, por jep Birin e Tij për këtë qëllim. I Shenjti vdiq për rebelët si ne. Biri i Perëndisë u vra për mëkatet e fajtorëve, për t'i bërë ata bij të drejtë të Atit qiellor. Le ta adhurojmë dhe ta madhërojmë së bashku me Birin dhe Frymën e Shenjtë që na shpengoi.
Dy dishepujt nuk e kuptuan menjëherë thellësinë e domethënies së shprehjes "Qengji i Perëndisë". Por, duke parë mënyrën se si Pagëzori e pa Qengjin e Perëndisë, edhe ata dëshironin të njihnin Jezusin, i cili do të ishte Zot, Gjykatësi i botës dhe në të njëjtën kohë flijimi për njerëzimin. Mendime të tilla pushtuan mendjen e të dyve teksa dëgjonin me vëmendje. Jezusi nuk i mori dishepujt e Gjonit, por vetë Pagëzori i çoi te Jezusi. Dishepujt ranë dakord për këtë besë të re.
Jezusi i ndjeu dëshirat e tyre dhe e njihte qëllimin e tyre. Ata panë në Jezusin dashurinë dhe hirin dhe dëgjuan fjalët e para të Jezusit në këtë ungjill: Çfarë kërkoni? Zoti nuk derdhi mbi ta doktrina të rënda, por u dha atyre mundësinë të shprehnin mendimet e tyre. Pra, çfarë kërkon, vëlla? Cili është qëllimi i jetës tënde? A e do Jezusin? A do ta ndjekësh Qengjin? Studio të vërtetat më të mëdha - më shumë sesa provimet në shkollë.
Dy dishepujt i kërkuan Jezusit që t'i lejonte ta shoqëronin në shtëpinë e tij. Pyetjet e zemrave të tyre ishin më fisnike se diskutimet në rrugë ku zhurma e turmave të shpërqendronte. Atëherë Jezusi u përgjigj: "Ejani dhe shikoni". Ai nuk tha: "Ejani dhe studioni me mua", por "Hapni sytë dhe do të shihni Personin tim të vërtetë, veprat dhe fuqinë time dhe do të dalloni imazhin e ri të Zotit". Ai që i afrohet Krishtit merr një vizion të ripërtërirë të botës dhe e sheh Perëndinë ashtu siç është. Vizioni i Jezusit përmbys sistemet tona intelektuale. Ai do të bëhet fokusi i të menduarit tonë dhe objektivi i shpresave tona. Pra, ejani dhe shikoni, siç bënë të dy dhe rrëfyen me apostujt në kohën e duhur: "Ne pamë lavdinë e tij, si të të vetëmlindurit nga Ati, plot hir dhe të vërtetë".
Këta dy dishepuj qëndruan me Jezusin një ditë të tërë. Sa të bukura janë orët e hirit! Ungjilltari dëshmoi se një nga orët e asaj dite të bekuar ishte vendimtare në jetën e tij. Kjo ishte ora e tretë. Pastaj Gjon ungjilltari e kuptoi të vërtetën e Jezusit me frymëzimin e Shpirtit, sepse Zoti i tij e pranoi besimin e tij dhe i dha atij drejtësi dhe siguri se Jezusi ishte Mesia i premtuar. A ka ndriçuar drita e Krishtit errësirën e shpirtit tënd? E ndjek Atë gjatë gjithë kohës?
LUTJE: Ne të madhërojmë dhe të lavdërojmë, Qengji i shenjtë i Perëndisë. Ti ke hequr mëkatin e botës, duke na pajtuar me Perëndinë. Mos na refuzo, por le të të ndjekim. Na i fal gabimet tona; zbulo madhështinë tënde, që të të shërbejmë me përkushtim.
PYETJA:
- Pse dy dishepujt e ndoqën Jezusin?