Previous Lesson -- Next Lesson
b) သခင္ေယ႐ွဳနဲ႔ ဗာရဗၺႏွစ္ေယာက္အနက္ တေယာက္ကိုေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း။ (ေယာဟန္ ၁၈း ၃၉- ၄၀)
ေယာဟန္ ၁၈း ၃၉- ၄၀
၃၉ “ပသခါ ပြဲ၌ လူ တေယာက္ကို သင္တို႔အား ငါ လႊတ္ၿမဲ ထံုးစံ ႐ွိသည္ ျဖစ္၍၊ ယုဒ ႐ွင္ဘုရင္ကို လႊတ္ေစခ်င္ သလာဟု ေမးလွ်င္၊ ၄၀ တဖန္ လူ အေပါင္းတို႔က ဤသူကို မလႊတ္ ေစခ်င္ပါ။ ဗာရဗၺကို လႊတ္ေစခ်င္ ပါသည္ဟု ေအာ္ဟစ္၍ ေလွ်ာက္ဆို ၾက၏။ ထိုဗာရဗၺကား ဓါးျပျဖစ္သတည္း။”
သခင္ေယ႐ွဳဟာ လူမွန္တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ အႏၱရာယ္႐ွိပံု မရဘူးလို႔ ပိလတ္ နားလည္ သြားတယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ဂ်ဴးေတြထံ ထြက္ေတြ႕ၿပီးေတာ့ စြပ္စြဲခံရသူမွာ အျပစ္မ႐ွိဘူးလို႔ ေၾကညာတယ္။ ခရစ္ဝင္က်မ္း ၄က်မ္းလံုးမွာ သခင္ေယ႐ွဳဟာ ဘာသာေရး ပညတ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တရား ဥပေဒ အရျဖစ္ေစ၊ အျပစ္ မ႐ွိဘူးလို႔ အတည္ ျပဳၾကတယ္။ ဘုရင္ခံ တေယာက္အေနနဲ႔ သခင္ေယ႐ွုကို အျပစ္တင္လို႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ တေယာက္အေနနဲ႔ သခင္ေယ႐ွဳမွာ အျပစ္ မ႐ွိဘူးလို႔ ဝန္ခံခဲ့တယ္။ ပိလတ္မင္းဟာ သခင္ေယ႐ွုကို လႊတ္ခ်င္စိတ္႐ွိေပမယ့္ ဂ်ဴး လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ စိတ္ အလိုကိုလည္း လိုက္ခ်င္သူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပြဲေန႔မွာ ရာဇဝတ္သား တေယာက္ကို လႊတ္ရတဲ့ ထံုးစံ ႐ွိတဲ့ အတြက္ လႊတ္ဖို႔ သူက အႀကံ ေပးတယ္။ ဂ်ဴးလူမ်ဳိး ေတြရဲ႕ သခင္ေယ႐ွုလို႔ ေခၚၿပီးေတာ့ ထုတ္ျပဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ သခင္ေယ႐ွုကို လႊတ္ရင္ သခင္ေယ႐ွဳရဲ႕ နာမည္ ႀကီးမွဳလည္း ဆံုး႐ွံဳး သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပိလတ္မင္းက ျငင္းဆန္ ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတာ့ သူကိုယ္တိုင္ ေရာမလူေတြရဲ႕ တံပိုးေအာက္က သူ႔လူမ်ဳိးကို ကယ္မထုတ္ႏိုင္လို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ နဲ႔ လူေတြက ဂ်ဴးေတြရဲ႕ ႐ွင္ဘုရင္ဆိုတဲ့ စကားကို စိတ္ဆိုး ၾကတယ္။ သူတို႔ ေျမွာ္လင့္တာက စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဩဇာ႐ွိတဲ့သူ တေယာက္သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ ရာဇဝတ္သား ျဖစ္တဲ့ ဗာရဗၺကို ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ ၾကတယ္။ လႊတ္ေတာ္က သခင္ေယ႐ွုကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ ႐ံုသာမက လူအမ်ားေ႔႐ွမွာ ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့တယ္။ မိတ္ေဆြ သင္ေကာ သမၼာတရား၊ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕ျခင္း၊ လက္နက္မဲ့ဖက္မွာ ရပ္တည္ ႏိုင္ပါသလား။ အၾကမ္းဖက္၊ ယုတ္မာ မွဳေတြဖက္မွာ ရပ္တည္ၿပီး သနားျခင္းနဲ႔ သမၼာတရားကို စြန္႔ပယ္ေန ၾကတဲ့ ပညတ္သမားေတြလို ျဖစ္ေနသလား။
c) အျပစ္တင္သူေတြရဲ႕ေ႔႐ွမွာ သခင္ေယ႐ွုကို ၾကာပြတ္ျဖင့္႐ိုက္ႏွက္ျခင္း။ (ေယာဟန္ ၁၉း ၁- ၅)
ေယာဟန္ ၁၉း ၁- ၃
၁ “ထိုအခါ ပိလတ္မင္းသည္ ေယ႐ွုကို ယူ၍ ႐ိုက္ၿပီးမွ ၂ စစ္သူရဲ တို႔သည္ ဆူးပင္ႏွင့္ရက္ေသာ ဦးရစ္ကို ေခါင္းေတာ္၌ တင္၍ နီေမာင္းေသာ ဝတ္လံုႏွင့္ ၿခံဳေစၿပီးလွ်င္ ၃ ယုဒ ႐ွင္ဘုရင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မဂၤလာ႐ွိေစသတည္းဟု ဆို၍ ႐ိိုက္ပုတ္ၾက၏။”
ပိလတ္က သခင္ ေယ႐ွုကို လႊတ္ၿပီး သူ႔ကို စြပ္စြဲသူ ေတြကို ဖမ္းဆီးရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ အေပးအယူ လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါနဲ႔ သခင္ေယ႐ွုကို ၾကာပြတ္နဲ႔ ႐ိုက္ဖို႔ အမိန္႔ ေပးလိုက္တယ္။ ဒီလို အျပစ္ ေပးျခင္းဟာ အလြန္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းၿပီး ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အျပဳအမူေတြ ျဖစ္တယ္။ ႐ိုက္ခ်က္ ေတြဟာ အ႐ိုးကို ထိၿပီး အေရျပားေတြကို စုတ္ျပတ္ သြားေစတယ္။ စစ္သူရဲေတြဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေခၚေဆာင္ၿပီး တိုင္ တတိုင္မွာ ခ်ည္ေႏွာင္ၾကတယ္။ ၿပီးမွ အဆက္မျပတ္ ႐ိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ အသားအေရဟာ ေျပာမရေလာက္ေအာင္ နာက်င္ၿပီး စုတ္ၿပဲသြားတယ္။ အမ်ား အျပားဟာ ဒီလို အ႐ိုက္ခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေသတတ္ ၾကတယ္။ အျပစ္မ႐ွိတဲ့ သခင္ေယ႐ွုကေတာ့ သူ႔ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ စိတ္ဝိညာဥ္မွာ အႀကီး အက်ယ္ ေဝဒနာကို ခံစားသြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ စစ္သားေတြဟာ ေလွာင္ေျပာင္ဖို႔ အတြက္ သခင္ေယ႐ွဳရဲ႕ ဒဏ္ရာရတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကို ဆြဲေခၚ လာတယ္။ ဒီစစ္သား ေတြက ဂ်ဴးလူမ်ဳိး အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ေၾကာက္တယ္။ ညအခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕ထဲ မထြက္ရဲသူေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယုဒ႐ွင္ဘုရင္လို႔ ေျပာတဲ့ လူတေယာက္ကို သူတို႔အေနနဲ႔ လက္စားေခ်ၿပီး ႏွိပ္စက္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရေနသလို ျဖစ္တယ္။ ဆူညံေနတဲ့ လူပရိတ္သတ္ ၾကားမွာ ျပစ္တင္ စြပ္စြဲေနတာေတြ အားလံုးကို အၿငိဳးအေတးနဲ႔ သခင္ေယ႐ွုအေပၚ တင္လိုက္ ၾကတယ္။ လူတေယာက္က ေျပးလာၿပီး ဆူးပင္ေတြက ခုတ္လာတဲ့ ဆူးၿခံဳေတြကို ရစ္ေခြကာ သရဖူလုပ္ၿပီး ေခါင္းေပၚတင္တယ္။ ဒီဆူးရစ္သရဖူရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ကေတာ့ ေသြးေတြ ျဖာထြက္လာ ေစတယ္။ တျခားသူေတြကေတာ့ အရာ႐ိွေတြဝတ္တဲ့ အဝတ္အစားကို ယူလာၿပီး သူ႔ကို ၿခံဳေပး ၾကတယ္။ ဝတ္႐ံုဟာ ေသြးေတြနဲ႔ စြန္းထင္း သြားတယ္။ ဒီ့အျပင္ တြန္းလွဲ၊ ကန္ေၾကာက္တာကိုလည္း ခံခဲ့ရတယ္။ တခ်ဳိ႕က သူ႔ေ႔႐ွမွာ ဦးညြတ္ ျပတ္ဝပ္ၿပီး သူ႔ကို နန္းတက္ပြဲ အခမ္းအနားမ်ဳိး ေလွာင္ေျပာင္ၾကတယ္။ ဒီအျပဳ အမူအားျဖင့္ ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ကမာၻ႕အႏွံ႔အျပားက လူမ်ဳိး ေတြဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သိုး သူငယ္ေတာ္ကို တိုက္႐ိုက္ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္းမွာ ပါဝင္ေနသလို ျဖစ္တယ္။
ေယာဟန္ ၁၉း ၄- ၅
၄ “ပိလတ္ မင္းကလည္း ဤသူ၌ အဘယ္အျပစ္ကိုမွ် ငါ မေတြ႕ ေၾကာင္းကို သင္တို႔ သိေစျခင္းငွါ သူ႔ကို သင္တို႔ ႐ွိရာသို႔ ငါ ထုတ္ျပသည္ ဟုဆို၏။ ၅ ထိုအခါ ေယ႐ွုသည္ ဆူးပင္ဦးရစ္ႏွင့္ နီေမာင္းေသာ ဝတ္လံုတို႔ကို ဝတ္လ်က္ ျပင္သို႔ ထြက္ႂကြ ေတာ္မူ၏။ ပိလတ္ မင္းကလည္း သူ႔ကို ၾကည့္ၾကေလာ့ ဟုဆို၏။”
ပိလတ္ မင္းက သခင္ ေယ႐ွဳရဲ႕ အမွဳတြဲကို ၾကည့္ၿပီး အျပစ္ မ႐ွိဘူး လို႔ေတြးတယ္။ ဂ်ဴး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ႐ွိရာဖက္ကို တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ထြက္လာၿပီး သူ႔မွာ အျပစ္မ႐ွိဘူးလို႔ သက္ေသ ခံျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူဟာ ဒီမတရားတဲ့ အမွဳလိမ္ညာဆင္တဲ့ အမွဳကို ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ ေျဖ႐ွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ သူဟာ သခင္ ေယ႐ွကို ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေသြးစြန္းေနတဲ့ အေနအထားမွာ ဆူး ဦးရစ္နဲ႔ ဝတ္႐ံုဝတ္ၿပီး ထုတ္ျပတယ္။ ဝတ္႐ံုဟာ ေသြးေတြနဲ႔ စြန္းထင္ေနတယ္။
ေလာကီသားေတြရဲ႕ အျပစ္အတြက္ သိုးသူငယ္ေတာ္ ခံစားရပံုကို မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ၾကည့္ပါ။ အတုမ႐ွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာနဲ႔အတူ သည္းခံျခင္းကို ေတြ႕ရမယ္။ သူ႔ရဲ႕ ႏွိမ့္ခ် ျခင္းဟာ အဆင့္ဆင့္ တိုးတိုးလာတယ္။ သူ႔ေ႔႐ွမွာ ႐ွိတဲ့သူ ေတြဟာ အေ႔႐ွနဲ႔ အေနာက္ အရပ္ကို ကိုယ္စား ျပဳၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ခံရ ညွဥ္းဆဲခံေနရတာ ျဖစ္တယ္။ ေလာက ရတနာေတြကေတာ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြနဲ႔ ေတာက္ပေနၿပီး သခင္ေယ႐ွု ေဆာင္းရတဲ့ သရဖူကေတာ့ ဆူးဦးရစ္ သရဖူသာ ျဖစ္တယ္။
အရင္က ပိလတ္ဟာ အၾကမ္းတမ္းဆံုး ဘုရင္ ျဖစ္ေပမယ့္ အခု ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္တဲ့အခါ စိတ္လွဳပ္႐ွားသြားတယ္။ သခင္ေယ႐ွုဟာ အမုန္း အာဃာတ႐ွိတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ ပါးစပ္ကလည္း ဆဲေရး တိုင္းထြာမွဳ မ႐ွိဘူး။ ပါးစပ္ကေန ခမည္းေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းရင္ ရန္သူ ေတြကို ေကာင္းႀကီး ေပးတယ္။ သူ႔ကို ျပစ္မွားတဲ့ သူေတြရဲ႕ အျပစ္ကို ကိုယ္ခႏၶာမွာ ယူတင္ဝတ္ေဆာင္ေနတယ္။ ဘုရင္ခံ ပိလတ္ဟာ ႏိွဳးေဆာ္တဲ့ စကားတခြန္းကို ေျပာတယ္။ “ထိုသူကို ၾကည့္ၾကေလာ့။” သခင္ေယ႐ွဳရဲ႕ ႀကီးျမတ္မွုနဲ႔ ဘုရားတန္ခိုးအ႐ွိန္ကို ပိလတ္ ခံစားရတယ္။ သခင္ေယ႐ွု အေၾကာင္း သူ ေျပာရတဲ့အခါ ဒီလူဟာ ဘုရားရဲ႕ ပံုရိပ္ကို ေဖၚေဆာင္တဲ့ ထူးျခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ ဂ႐ုဏာေတာ္ေရာင္ျခည္ျဖာၿပီး အႀကီးအက်ယ္ အႏွိပ္စက္ခံေနရခ်ိန္မွာပင္လွ်င္ အားနည္းျခင္းမွ သန္႔႐ွင္းျခင္းကို ျပႏိုင္ေသးတယ္။ သူ႔ အမွားေၾကာင့္ သူခံရတာ မဟုတ္ပဲ လူသားေတြရဲ႕ အျပစ္ေၾကာင့္ သူ ခံစားရတာ ျဖစ္တယ္။
d) သခင္ ေယ႐ွဳရဲ႕ ဘုရား ဇာတိကို ပိလတ္ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ လာတယ္။ (ေယာဟန္ ၁၉း ၆- ၁၂)
ေယာဟန္ ၁၉း ၆- ၇
၆ “ယဇ္ပုေရာဟိတ္ အႀကီးတို႔ႏွင့္ လုလင္မ်ား တို႔က ထိုသူကို လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ႐ိုက္ထားပါ။ ႐ိုက္ထားပါဟု ဟစ္ေၾကာ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း သင္တို႔သည္ သူ႔ကိုယူ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ႐ိုက္ထားၾက။ ငါသည္ သူ၌ အျပစ္ကို မေတြ႕ဟု ဆိုလွ်င္၊ ၇ ယုဒလူတို႔က ဤသူသည္ ဘုရားသခင္ သားေတာ္ျဖစ္ ေယာင္ေဆာင္ေသာေၾကာင့္ အကၽြႏ္ု္ပ္တို႔၌ ႐ွိေသာ ဓမၼသတ္ အတိုင္း ေသထိုက္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။”
နာရီေပါင္း မ်ားစြာ ညွဥ္းပမ္း ႏွိပ္စက္မွဳကို ခံခဲ့ရတယ္။ လူအမ်ားအျပား ဘုရင္ခံရဲ႕ အိမ္ေတာ္ ေ႔႐ွမွာ လာေရာက္ စုေဝးေနတယ္။ ဂ်ဴး လူမ်ဳိးေခါင္းေဆာင္ ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အျပဳအမူကို လံုးဝ အေလွ်ာ့မေပးဘဲ သခင္ေယ႐ွုကို ေသဒဏ္ေပးဖို႔ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။ လူေတြက သခင္ေယ႐ွုဟာ ဘုရားသခင္ကို စြန္႔ပစ္ၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။ သခင္ေယ႐ွုကလည္း လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ နိမိတ္လကၡဏာ တခုကိုမွ် မျပဳဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ကားတိုင္တင္သတ္ဖို႔ အသံဟာ ပိုက်ယ္လာၿပီး ပိလတ္မင္းက သတ္မိန္႔ကို ေပးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယ႐ွုကို အ႐ွက္ ခြဲၿပီးရင္း ခြဲေနၾကတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ပိလတ္ဟာ လူတေယာက္ကို ဥပေဒမဲ့ သတ္ျဖတ္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္မၿငိမ္မသက္တဲ့ အျပဳအမူေတြ ျဖစ္လာတယ္။ “သူ႔ကို ေခၚသြားၿပီး ကားတိုင္မွာ သတ္လိုက္။ ငါကေတာ့ အျပစ္ မေတြ႕ဘူး” လို႔ ဂ်ဴးေတြကို ေျပာတယ္။ တတိယအႀကိမ္လည္း သခင္ေယ႐ွုမွာ အျပစ္မ႐ွိေၾကာင္း သူဝန္ခံတယ္။ ဒီလို အျပစ္မ႐ွိသူကို ၾကာပြတ္နဲ႔ ႐ိုက္ခြင့္ သူ႔မွာ မ႐ွိတဲ့အတြက္ သူ႔မွာလည္း အျပစ္႐ွိသလို ျဖစ္တယ္။ ေရာမအစိုးရက ဂ်ဴးေတြ အခ်င္းခ်င္း ေသဒဏ္ ေပးတာကို ပိတ္ပင္ထား တာကို ဂ်ဴးေတြ ရိပ္မိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေသဒဏ္ ေပးခြင့္ကို ဂ်ဴးေတြဖက္ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ပိလတ္က တြန္းပို႔ လိုက္တယ္။ ဂ်ဴးေတြရဲ႕ ပညတ္အရေတာ့ ကားတိုင္မွာ တင္သတ္ခြင့္ မ႐ွိဘဲ၊ ခဲနဲ႔ ေပါက္ၿပီးသာ သတ္ရတယ္။ သခင္ ေယ႐ွုဟာ ဘုရားကို လြန္က်ဴးတယ္ ဆိုရင္ ခဲနဲ႔ ေပါက္ၿပီးသာ သတ္ခြင့္ ႐ွိတယ္။ သခင္ေယ႐ွုဟာ “ဘုရားသားေတာ္” ဆိုတဲ့ အခ်က္ မွန္ကန္ရင္ သူ႔ေ႔႐ွမွာ ျပတ္ဝပ္ရမယ္လို႔ ယုဒ ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိတယ္။ ကားတိုင္ကေတာ့ သူဟာ ဘုရားသခင္ မဟုတ္ဘူး။ ေဝဒနာေတြ ခံစားရတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ ေရာက္သြားေစတယ္။ သခင္ေယ႐ွုကို ေသေစခ်င္ၿပီး ကားတိုင္မွာသာ တင္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါကိုလည္း ဘုရားသခင္ ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။
ဆုေတာင္း ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ ေဝဒနာမ်ား ခံစားခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဒဏ္ခ်က္ေတြကို ကိုယ္ေတာ္ ယူေဆာင္သြားတယ္။ သည္းခံျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္း၊ ႀကီးျမတ္ျခင္းအတြက္ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ႐ွင္ဘုရင္ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ စကားကို နားေထာင္ဖို႔ မစပါ။ ရန္သူကိုပင္ ေကာင္းႀကီး ေပးလ်က္ မုန္းေသာသူတို႔ကိုပင္ သနားတတ္ဖို႔ သြန္သင္ေပးေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ့္ အေသြးေတာ္ ေၾကာင့္ အျပစ္အားလံုး ေဆးေၾကာ ေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အို ဘုရားသခင္ရဲ႕ သားေတာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ကိုယ္ေတာ္ ပိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ သန္႔႐ွင္းျခင္းကို ရ႐ွိေစၿပီး သနားတတ္သူမ်ား ျဖစ္ေစပါ။ ကိုယ္ေတာ့ ဝမ္းနည္းျခင္း ေဝဒနာမ်ား အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမးခြန္း ၁၁၃
- သခင္ေယ႐ွုကို ဝတ္႐ံုၿခံဳ ဆူးသရဖူေဆာင္းၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ခံရပံုကို ျမင္တဲ့အခါ ဘာကို သင္ယူမိပါ သလဲ။