Previous Lesson -- Next Lesson
b) Judenjtë e marrin në pyetje njeriun e shëruar (Gjoni 9:13–34)
GJONI 9:24-25
24 Kështu thirrën për të dytën herë njeriun që kishte qenë i verbër dhe i thanë: Jepi lavdi Perëndisë; ne e dimë se ai njeri është mëkatar. 25 Ai u përgjigj: Në është mëkatar, nuk e di; një gjë e di, se megjithëse isha i verbër, tani shoh.
Farisenjtë po përpiqeshin shumë të gjenin një pikë të dobët te Jezusi për ta dënuar. E sollën përsëri të shëruarin para tyre dhe e detyruan të betohej se do të fliste kundër Jezusit dhe do ta akuzonte për një fyerje. Ata pohuan si ekspertë të ligjit se e dinin se Jezusi ishte një mëkatar; gjithçka që u nevojitej ishte prova e qartë. Ata i bënë presion që të pajtohej me ta për ta akuzuar Jezusin dhe uruan që ai do të rrëfente se shërimi i tij nuk ishte për lavdinë e Nazareasit. Por ai u përgjigj me mençuri: "Nuk e di nëse është mëkatar, vetëm Zoti e di. Unë di një gjë - dikur isha i verbër, por tani shoh." Ky fakt nuk mund të mohohet. Kjo nënkupton një mrekulli, një energji hyjnore dhe hirin e faljes. Dëshmia e këtij të riu është një dëshmi që mijëra besimtarë do ta konfirmojnë. Ata mund të mos i njohin misteret e parajsës dhe ferrit, por kanë marrë rilindjen. Secili prej tyre mund të pohojë: "Isha i verbër, por tani shoh".
GJONI 9:26-27
26 Ata i thanë: "Çfarë të bëri, si t’i hapi sytë?" 27 Ai u përgjigj atyre: Unë jua kam thënë tashmë dhe ju nuk deshët të më dëgjonit. Pse doni ta dëgjoni përsëri? A doni edhe ju ndoshta të bëheni dishepuj të tij?
Duke mos u kënaqur me përgjigjet e këtij të riu, farisenjtë u përpoqën të gjenin kontradikta në rrëfimin e tij dhe i kërkuan të përsëriste historinë e tij. Ai u zemërua dhe tha: "A nuk e keni kuptuar herën e parë? A doni ta dëgjoni edhe një herë historinë, që të bëheni dishepujt e tij?"
GJONI 9:28-34
28 Dhe ata e fyen duke thënë: "Ti je dishepull i tij, por ne jemi dishepujt e Moisiut. 29 Ne e dimë se Perëndia i ka folur Moisiut, sa për atë, nuk e dimë se nga vjen". 30 Njeriu u përgjigj: "E pra, është e çuditshme që ju të mos dini nga vjen, megjithatë ai m'i hapi sytë. 31 Ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por nëse dikush është një adhurues i Perëndisë dhe bën vullnetin e tij, Perëndia e dëgjon. 32 Që nga fillimi i botës nuk është dëgjuar që dikush t'u hapë sytë të verbërve. 33 Po të mos ishte ky njeri nga Perëndia, nuk do të mund të bënte asgjë". 34 Ata iu përgjigjën: Ti ke lindur në mëkat të plotë dhe don të na mësosh?. Dhe e nxorën jashtë.
Pasi i riu u tall me skribët dhe dijetarët, ata bërtitën dhe e shanë duke i thënë: "Jo ne, por ti je dishepull i këtij mashtruesi. Ne ndjekim Moisiun, njeriun që foli me Perëndinë". Jezusi i kishte informuar më parë se nëse do ta kishin kuptuar drejt Moisiun, do t'i kishin dëgjuar fjalët e tij dhe do t'i kuptonin ato. Por duke qenë se i kishin shtrembëruar fjalët e Moisiut dhe i përdornin për të justifikuar veten e tyre, nuk mund ta kuptonin as atë, as nuk mund ta dallonin Frymën nëpërmjet së cilës u foli.
Atëherë i shëruari u përgjigj: "Ai që hap sytë e një të verbëri që nga lindja ka fuqi krijuese. Ai është i fuqishëm dhe i aftë. Në butësinë e tij nuk më fajësoi, nuk kërkoi para, por më ofroi shërbim dashamirës falas. Ai as që priti që unë ta falënderoja, nuk gjeta asnjë mangësi apo të metë tek ai”.
I riu më pas rrëfeu: "Çdo anëtar i Besëlidhjes së Vjetër e di se Perëndia nuk u përgjigjet lutjeve të krenarëve. Mëkati te njeriu pengon rrjedhën e bekimit nga Perëndia. Por ai që thyhet përpara të Shenjtit, duke rrëfyer mëkatin, duke kërkuar besimin dhe dashurinë me falënderim, atij Perëndia i flet personalisht."
"Askush nga ju nuk mundi të më hapte sytë, askush nuk mund ta bëjë këtë sepse të gjithë kanë mëkatuar përveç Jezusit. Ai ishte në gjendje të më shëronte, provë se ai është i pamëkat. Perëndia banon në të." Duke qenë i detyruar të mendonte për Jezusin gjatë këtij hetimi, bëri që ai ta njihte Jezusin në pafajësinë dhe hyjninë e tij.
Në atë pikë, njerëzit e devotshëm të shtirur e mallkuan duke thënë: "Askush nuk është më i korruptuar se ti, po ashtu janë edhe prindërit e tu. Degjenerimi yt duket në verbërinë tënde". Këta njerëz të devotshëm nuk e kuptuan se ishin më të verbër se ai i varfër. Jezusi po e përdorte atë si apostull nga ana e tij për ta, për t’u treguar se çfarë mund të bënte me ta. Por ata e hodhën poshtë mësimin e Krishtit nëpërmjet lajmëtarit të shëruar. Kështu e nxorën me forcë nga sinagoga. Ky dëbim u bë fillimisht në dhomën e Këshillit dhe më pas publikisht, kur e quajtën atë shërbëtor të Jezusit. Ai ishte në po atë ditë i shëruar e megjithatë i refuzuar nga kombi i tij, dëshmi se shpirti i tyre nuk mund ta duronte Frymën e Krishtit.
PYETJA:
- Çfarë kuptoi gradualisht ky i ri gjatë marrjes në pyetje?