Previous Lesson -- Next Lesson
b) Nevoja për një lindje të re (Gjoni3:1-13)
GJONI 3:6-8
6 "Ajo që lind nga mishi është mish, dhe ajo që lind nga Fryma është frymë. 7 Mos u mrekullo që të thashë: "Duhet të lindni përsëri". 8 Era fryn ku të dojë dhe ti ia dëgjon zhurmën, por nuk e di as nga vjen as ku shkon; kështu është me të gjithë ata që kanë lindur nga Fryma."
Jezusi i tregoi Nikodemit nevojën për ndryshim rrënjësor te të gjithë. Ai transformim është po aq i madh sa ndryshimi midis mishit dhe shpirtit. Fjala "mish" në Dhjatën e Re përfaqëson natyrën njerëzore të rënë, të tjetërsuar nga Zoti, të ligjtë që lëvizin drejt dënimit. Fjala mbulon jo vetëm trupin, por mendjet dhe shpirtrat e rebelëve. Kjo është gjendja e korrupsionit total, siç theksoi Jezusi, "Nga zemra dalin mendimet e liga." Asnjë njeri nuk e meriton të hyjë në Mbretërinë e Perëndisë. Njeriu është i lig që nga lindja dhe bëhet burim ndotjeje.
"Fryma" do të thotë Fryma e Shenjtë, vet vetja e Zotit, plot të vërtetë, pastërti, fuqi dhe dashuri. Perëndia nuk i përbuz të ligjtë, por e ka mposhtur parimin e "mishit" në Krishtin. Kjo tregon qëllimin e lindjes së dytë. Fryma në ne shkatërron epshet mishore, që të mund të jetojmë sipas thirrjes sonë. A je rilindur, i çliruar nga tirania e mishit?
Në rastin e tretë, Jezusi i foli Nikodemit me butësi dhe i tha: "Ti dhe të gjithë anëtarët e Këshillit tënd, e gjithë fara e Abrahamit duhet të lindni përsëri". Ky është një detyrim, një detyrë e shenjtë. Ne dëshmojmë për ty, vëlla, se kjo fjalë e thënë nga Krishti, "duhet" është e domosdoshme. Pa një rinovim rrënjësor, nuk mund ta njihni Perëndinë dhe nuk do të hyni kurrë në Mbretërinë e Tij.
A e keni dëgjuar zhurmën e erës? Të rilindurit janë si erërat që ngrihen. Duket se era vjen nga zbrazëtia dhe atje kthehet. Kështu edhe fëmijët e Perëndisë lindin nga lart dhe kthehen tek Ati i tyre. Tingulli i erës tregon se është aty.
Shenja e qartë e personave të rilindur është tingulli i Frymës së Shenjtë që flet përmes tyre. Ne nuk flasim me zërin e natyrshëm të njerëzve të thjeshtë që buron nga mendja. Fryma e Shenjtë vjen tek ne nga përtej kësaj bote, si zëri i fuqisë së Zotit tek besimtari. A ka zbritur në zemrën tënde?
GJONI 3:9-13
9 Nikodemi, duke iu përgjigjur, i tha: Si mund të ndodhë kjo?. 10 Jezusi iu përgjigj: ''Ti je mësues i Izraelit, dhe nuk i ditke këto gjëra? 11 Në të vërtetë, në të vërtetë po të them se ne flasim atë që dimë dhe dëshmojmë për atë që pamë, por ti mos e prano dëshminë tonë 12 nëse ju fola për gjëra tokësore dhe ju nuk besoni, si mund të besoni nëse ju flas për gjëra qiellore? 13 Askush nuk është ngjitur në qiell, përveç atij që zbriti nga qielli, Birit të Njeriut që është në qiell."
Në shpjegimin e Krishtit, Nikodemi ndjeu valëzimin e Frymës së Shenjtë. Zemra e tij iu përgjigj tërheqjes së hyjnores. Por mendja e tij nuk arriti ta kuptonte, as të kapte të vërtetën në thellësi të saj. Ai mërmëriti: “Nuk e di se si mund të ndodhë një lindje e tillë”. Një rrëfim që ishte si të pranonte dështimin. Jezusi vazhdoi duke i dhënë udhëzime, "Po, ti je një mësues i respektuar, ti ke ardhur tek unë, ndërsa të tjerët mendonin se ishin më të zgjuar dhe më të lartë se sa të bisedonin me mua. Ti ua kalon atyre, por edhe ti nuk i njeh vërtet qëllimet e Frymës së Shenjtë. Gjithë adhurimi, ofertat dhe përpjekjet e tua për të zbatuar Ligjin janë të kota. Ti nuk i njeh parimet e thjeshta të Mbretërisë së Perëndisë."
Për herë të tretë, Jezusi shqipton një fjalë vendimtare, "Në të vërtetë, në të vërtetë, unë po ju them." Në çdo rast me këtë frazë Jezusi shpall një zbulesë të re. Kjo është për shkak se mendjet tona njerëzore janë të ngadalta për të kuptuar.
Cila ishte faza e re në mësimin e Nikodemit? Krishti kaloi nga përemri njëjës "unë" në shumësin "ne"; duke e bashkuar veten me zërin e Shpirtit. Krishti është një me Perëndinë dhe Fjalën e Tij të mishëruar. Jezusi mëson një të vërtetë që jo të gjithë e njohin. Ai dëshmon për çështjet që i vëren në bashkësi me Frymën. Ne duhet ta pranojmë këtë dëshmi dhe të mbahemi pas saj me besim.
Çfarë njihte ai më mirë se të gjithë njerëzit? Ai njihte Perëndinë dhe e quajti Atë. Ky mister nuk ngulitet në mendjet paragjykuese të udhëheqësve pa Frymën. Krishti erdhi nga Ati i tij dhe u kthye tek ai, ai zbriti nga qielli dhe atje u ngjit . Ndarja midis Perëndisë dhe njerëzve përfundoi kur Fryma e Perëndisë u bë mish në Jezusin dhe e kapërceu atë ndarje. E Përjetshmja nuk është më e largët dhe e frikshme, por e afërt dhe e butë. Çuditërisht, njerëzit nuk e kuptuan këtë dëshmi për të vërtetën e Perëndisë. Ata nuk e kuptuan unitetin midis Atij të lindurit nga Fryma dhe Atit të tij; sepse ata refuzuan të besonin ose të rrëfenin mëkatin e tyre. Ata nuk arritën ta shihnin nevojën për rilindje, përkundrazi e mashtruan veten se ishin të mirë dhe inteligjentë. Ata duhet ta dinin se vet-mjaftueshmëria nuk mund t'i shtyjë të kuptojnë unitetin e Trinisë së Shenjtë.
LUTJE: At, Bir dhe Frymë e Shenjtë, ne të adhurojmë; në garancinë e dashurisë sate na ke ripërtërirë dhe na ke bërë fëmijët e së vërtetës sate. E vërteta dhe Fryma jote të fryjë mbi kombin tonë, që shumë të shpëtojnë dhe dëshmia për Atin, Birin dhe Frymën të përhapet anembanë dhe të bëhet e qartë në gjuhën tonë amtare, që shumë të lindin përsëri.
PYETJA:
- Cilat janë shenjat e rilindjes tek besimtarët?