Previous Lesson -- Next Lesson
3. Οι Ιουδαίοι επιτίθενται στον Παύλο και οι Ρωμαίοι Στρατιώτες τον Προστατεύουν (Πράξεις 21:27-40)
ΠΡΑΞΕΙΣ 21:27-40
27 Όταν κόντευαν να συμπληρωθούν οι εφτά μέρες, οι Ιουδαίοι από την επαρχία της Ασίας, βλέποντας τον Παύλο στο ναό, ξεσήκωσαν όλον το λαό και τον πιάσανε 28 φωνάζοντας: «Ισραηλίτες, βοηθάτε! Αυτός είναι ο άνθρωπος που παντού διδάσκει τους πάντες εναντίον του λαού και του Μωσαϊκού νόμου και του ναού αυτού. Επιπλέον έχει εισαγάγει ακόμα και Έλληνες στο ναό και μόλυνε αυτόν τον άγιο τόπο». 29 Τα έλεγαν αυτά, γιατί είχαν δει στην πόλη μαζί του τον Τρόφιμο από την Έφεσο και νόμιζαν ότι τον πήρε μαζί του στο ναό. 30 Η αναταραχή επεκτάθηκε σ’ όλη την πόλη. Συνέρρευσε ο λαός, πιάσανε τον Παύλο, τον έσυραν έξω από τον ιερό τόπο, κι αμέσως έκλεισαν οι πόρτες του ναού. 31 Ο όχλος ήθελε να τον σκοτώσει. Ειδοποιήθηκε όμως ο διοικητής του ρωμαϊκού στρατοπέδου ότι ξέσπασαν ταραχές σ’ όλη την Ιερουσαλήμ. 32 Αυτός αμέσως παίρνει στρατιώτες και αξιωματικούς και τρέχει καταπάνω τους. Εκείνοι, μόλις είδαν το διοικητή και τους στρατιώτες, σταμάτησαν να χτυπούν τον Παύλο. 33 Ο διοικητής πλησίασε και τον συνέλαβε και διέταξε να τον δέσουν με δύο αλυσίδες. Κατόπιν ρώτησε ποιος είναι και τι είχε κάνει. 34 Μέσ’ απ’ τον όχλο φώναζαν άλλος το ένα κι άλλος το άλλο. Αυτός, επειδή με το θόρυβο δεν μπορούσε να σχηματίσει μια σωστή εικόνα για το τι είχε συμβεί, διέταξε να φέρουν τον Παύλο στο στρατόπεδο. 35 Στα σκαλοπάτια του στρατώνα ήταν τόσο το στρίμωγμα του όχλου, ώστε οι στρατιώτες αναγκάστηκαν να τον σηκώσουν στα χέρια. 36 Γιατί το πλήθος του λαού ακολουθούσε και κραύγαζε: «Θάνατος, θάνατος!» 37 Καθώς πήγαιναν να τον βάλουν μέσα στο στρατόπεδο, λέει ο Παύλος στο διοικητή: «Μπορώ να σου πω κάτι;» Κι αυτός του είπε: «Ξέρεις ελληνικά; 38 Δεν είσαι εσύ, λοιπόν, ο Αιγύπτιος που πριν λίγον καιρό ξεσήκωσε και έβγαλε στην έρημο τέσσερις χιλιάδες οπλισμένους ζηλωτές επαναστάτες;» 39 Ο Παύλος απάντησε: «Εγώ είμαι Ιουδαίος από την Κιλικία, πολίτης της ξακουστής πόλης Ταρσού. Σε παρακαλώ, άφησέ με να μιλήσω στο λαό». 40 Εκείνος του επέτρεψε, κι ο Παύλος στάθηκε στα σκαλιά κι έκανε νόημα με το χέρι στο λαό να σταματήσει ο θόρυβος. Όταν έγινε αρκετή ησυχία, τους μίλησε εβραϊκά και τους είπε:
Καταλάβατε την ταπεινότητα και την αγάπη του Παύλου; Ήρθε στην Ιερουσαλήμ ως ένας στρατηγός ενός μεγάλου στρατού που είχε κερδίσει πολλές μάχες και είχε επιφέρει σημαντικά κέρδη. Τα αδέλφια που δεν εγκατέλειψαν την πατρίδα του ζήτησαν να ξεχάσει όλους τους αγώνες του και την αναζωπύρωση της εκκλησίας που έφερε στον κόσμο και να γίνει υπηρέτης τεσσάρων προσώπων που χρονοτριβούσαν. Ο Παύλος απαρνήθηκε τον εαυτό του προσπαθώντας να ξεχάσει τους θριάμβους του και να υποκύψει στο βάρος των δεσμών του νόμου. Πλήρωσε για τους τέσσερις φτωχούς που είχαν κάνει τάμα την αξία των προσφορών τους και εκπλήρωσε το καθήκον της αγάπης ώστε να μη γίνει εμπόδιο στους αδελφούς αλλά να παραμείνει υπηρέτης των φτωχών στο πνεύμα. Ως εκ τούτου, πραγματοποίησε την εντολή της αγάπης, κάτι που ζήτησε και από τις εκκλησίες να πραγματοποιήσουν, ώστε η ενότητα να μη χωριστεί μεταξύ των αδελφών.
Όταν οι μέρες του εξαγνισμού πέρασαν, μερικοί από τους Ιουδαίους που επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ από την επαρχία της Ασίας και την πόλη της Εφέσου, είδαν τον Παύλο και τον Τρόφιμο, τον Εθνικό προσήλυτο να περπατούν και να αγκαλιάζονται στην αγορά της Ιερουσαλήμ. Τον είδαν άλλη μια φορά μόνο του στην αυλή του ναού. Με την σκέψη ότι ο Παύλος είχε φέρει τον Εθνικό μέσα στον ναό, θύμωσαν και φώναξαν δυνατά: «Βοήθεια, Βοήθεια! Αυτός ο άνδρας καταστρέφει τη θρησκεία μας και διδάσκει τους ακάθαρτους να έρθουν σε κοινωνία με τον Θεό χωρίς να έχουν κάνει περιτομή και χωρίς οδοιπορικό προς το ναό και χωρίς να τηρούν το νόμο. Είναι αντίθετος με τον Θεό. Απομακρύνετε αμέσως αυτόν τον ψευδοδιδάσκαλο από ανάμεσα σας και καταστρέψτε τον μεμιάς.»
Σύγχυση επικράτησε σε ολόκληρα πλήθη γιατί αυτός που βεβηλώνει τον ναό και μολύνει τον άγιο τόπο φέρνει την οργή του Θεού στην πόλη και γίνεται ο πρώτος εχθρός της χώρας. Η βεβήλωση του αγίου τόπου ταρακούνησε την πόλη από τα θεμέλια της. Οι άνθρωποι ξεχύθηκαν μέσα στους δρόμους και στα σπίτια και έπιασαν τελικά τον Παύλο και τον έσυραν πίσω τους κακήν κακώς. Τηρώντας το έθιμο δεν έχυσαν το αίμα του μέσα στον άγιο τόπο, Και όταν αυτοί που κραύγαζαν, ήρθαν έξω από το ναό, οι φύλακες έκλεισαν τις πόρτες του για να προστατέψουν την αγιότητα του ναού και την ηρεμία. Τώρα έξω από τον ναό ο όχλος τραμπούκων χτυπούσε τον Παύλο με βία. Τον χαστούκισαν και τον κλωτσούσαν προσπαθώντας να τον σκοτώσουν. Είναι πιθανόν ότι ο Παύλος σκέφτηκε εκείνη τη στιγμή τον Στέφανο που λιθοβολήθηκε μισό αιώνα πριν, όταν άφησε την τελευταία του πνοή κάτω από μια βροχή λίθων. Τότε ο Παύλος ήταν νέος και ήταν ικανοποιημένος να βλέπει εκείνη την τραγωδία. Τώρα βρίσκεται κάτω από το ίδιο μαρτύριο και τα λόγια του Χριστού έγιναν πραγματικότητα άλλη μια φορά για την Ιερουσαλήμ και την αδικία της. «»Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ, που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς αυτούς που σου στέλνει ο Θεός!»
Αλίμονο! Κανείς από εκείνους τους δέκα χιλιάδες και τα πλήθη των πιστών Ιουδαϊκής καταγωγής, για τους οποίους ο Ιάκωβος μίλησε στον Παύλο, δεν εμφανίστηκε για να τον βοηθήσει τώρα που τους είχε ανάγκη. Πιθανότατα κάποιοι από αυτούς χαίρονταν που θα τελείωνε η ζωή αυτού του «εριστικού» άνδρα. Αλλά ο Ιησούς είχε άλλο σχέδιο για τον υπηρέτη του, του οποίου η ώρα δεν είχε έρθει ακόμα. Ο Θεός δεν έστειλε έναν άγγελο με τη λάμψη της δόξας του αλλά χρησιμοποίησε ένα χιλίαρχο. Αυτός ο διοικητής των χιλίων στρατιωτών έτρεξε βιαστικά με μερικούς από τους αξιωματικούς του και στρατιώτες του στο σημείο του συμβάντος γιατί όλη η πόλη βρίσκονταν σε σύγχυση εξαιτίας αυτού του τρομερού προβλήματος. Ήθελε να καταστείλει και να συντρίψει την εξέγερση στο ξεκίνημα της. Όταν οι παθιασμένοι και μοχθηροί Ιουδαίοι είδαν τον χιλίαρχο με τους στρατιώτες του φοβήθηκαν και σταμάτησαν να χτυπούν τον Παύλο, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να τον συλλάβει. Διέταξε να τον δέσουν ως εγκληματία για να τον σώσουν από τα πλήθη. Ο διοικητής ρώτησε μερικούς ανθρώπους τον λόγο για την αναστάτωση αλλά δε μπορούσε να ανακαλύψει τι είχε συμβεί εξαιτίας του θορύβου και των κραυγών. Και όταν διέταξε τους άνδρες του να πάρουν τον φυλακισμένο επάνω στο φρούριο, οι θυμωμένοι Ιουδαίοι ούρλιαζαν γιατί ο Παύλος γλίτωσε μέσα από τα χέρια τους. Όταν ο Παύλος ανέβηκε τις σκάλες που οδηγούσαν ψηλά στο στρατώνα, οι στρατιώτες αναγκάστηκαν να τον σηκώσουν στα χέρια τους και να τον μεταφέρουν για να μην σκοτωθεί από τον όχλο. Πιθανότατα, δεν μπορούσε να ανέβει τα σκαλοπάτια εξαιτίας των πληγών τους. Τα πλήθη φώναζαν όπως ακριβώς είχαν φωνάξει και εναντίον του Χριστού: «Πάρτε τον! Σκοτώστε τον αμέσως!»
Στην πόρτα του φρουρίου της Αντωνίας που έβλεπε προς τον ναό, ο Παύλος ζήτησε από τον διοικητή σε άπταιστα ελληνικά, με πολύ ήπιο τόνο και σεβασμό, να τον ακούσει, διευκρινίζοντας σ’ αυτόν ότι δεν ήταν ο ψευδοπροφήτης της Αιγύπτου που εξαπάτησε τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους και τους οδήγησε κατά μήκος του όρους των Ελαιών και μέσα στην έρημο για να συναντηθούν με τον ερχόμενο Χριστό ώστε ο τελευταίος να χρησιμοποιήσει αυτόν τον στρατό για να ελευθερώσει τη χώρα από τους Ρωμαίους. Όχι! Αντίθετα, ο Παύλος ήταν ένας ευγενικός άνδρας και όχι ένας επαναστάτης. Προέρχονταν από μια Ρωμαϊκή σεβαστή πόλη. Με αυτήν την απάντηση απέδειξε τον αυτοέλεγχο του αν και ήταν στο χείλος του θανάτου με τις πληγές του να αιμορραγούν.
Ο Χιλίαρχος υπάκουσε στο αίτημα του και του έδωσε άδεια να μιλήσει στο πλήθος ώστε να μπορέσει να ανακαλύψει μέσω της ομιλίας που τους απηύθυνε τον λόγο για την εχθρότητα ανάμεσα σ’ αυτόν και τους εξαγριωμένους ανθρώπους. Ο Παύλος στάθηκε στο πάνω μέρος της σκάλας σαν να ήταν σε άμβωνα. Έκανε νόημα με το χέρι του στο πλήθος κόσμου και άρχισε να μιλάει στους συμπατριώτες του. Δε θα έβρισκε ποτέ άλλοτε μια τέτοια ανεκτίμητη ευκαιρία για να απευθυνθεί στα πλήθη των Ιουδαίων, αν δεν είχε κατηγορηθεί για βεβήλωση του ναού. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε τα παθήματα του υπηρέτη του για να κάνει ένα κήρυγμα στους Ιουδαίους για τη μεγάλη μετάνοια. Ακολούθησε μια μεγάλη σιωπή των δυσαρεστημένων που άκουγαν προσεκτικά τα ρηθέντα του «απατεώνα». Τον άκουγαν προσεκτικά και καταλάβαιναν κάθε λέξη από το στόμα του Παύλου.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, υπέφερες για μας και οι απόστολοι σου βίωσαν πόνους, δοκιμασίες και ντροπή για το όνομα σου. Δίδαξε μας πώς να συμπεριφερόμαστε σωστά στην παρουσία σου και κάνε να είμαστε πιστοί στο όνομα σου. Το θέλημα σου ας γίνει μέσα στη ζωή μας ώστε πολλοί να μπορέσουν να ακούσουν το Ευαγγέλιο σου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί οι Ιουδαίοι ήθελαν να σκοτώσουν τον Παύλο;