Previous Lesson -- Next Lesson
c) Ο σταυρός, παράγοντας της αναγέννησης (Ιωάννης 3:14–16)
ΙΩΑΝΝΗΣ 3:14-16
14 «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου, 15 ώστε όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να μη χαθεί αλλά να ζήσει αιώνια. 16 Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.»
Ο Ιησούς συνέχισε να διδάσκει τον Νικόδημο, και τον διαβεβαίωσε ότι η πνευματική γέννηση δεν ολοκληρώνεται χωρίς πραγματική μετάνοια, μια πνευματική μεταστροφή, και πίστη στον αντικαταστατικό θάνατο για την ανθρωπότητα. Αυτές τις αρχές ο Ιησούς διευκρίνισε στον Νικόδημο αναφερόμενος σε ένα ιστορικό συμβάν στο Ισραήλ.
Εκείνοι που ταξίδευαν στην ερημιά του Σινά μουρμούριζαν ενάντια στον Θεό, και αντιστέκονταν στην οδηγία Του (Αριθμοί 21: 4-9). Ο Θεός κατά συνέπεια έστειλε φαρμακερά φίδια για να τους δαγκώσουν τιμωρώντας έτσι το πείσμα τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνει ένας μεγάλος αριθμός τους.
Σ΄ αυτό το σημείο μερικοί συνειδητοποίησαν την αμαρτία τους, ικέτευσαν τον Μωυσή για να μεσολαβήσει στον Θεό ώστε να αίρει την οργή Του από επάνω τους. Ο Θεός πρόσταξε τον Μωυσή να φτιάξει ένα χάλκινο φίδι, συμβολίζοντας την κρίση του Θεού. Αυτό το ύψωσε ψηλά πάνω από τους ανθρώπους, απόδειξη ότι η θεία οργή τελείωσε. Κατά συνέπεια όποιος κοιτούσε σ’ αυτό το σημάδι που σήμαινε ότι η τιμωρία είχε τελειώσει και πίστευε στην χάρη του Θεού θεραπεύονταν από το δηλητήριο του φλογερού φιδιού.
Από τον πειρασμό της Εύας και μετά, το φίδι είχε γίνει ένα σύμβολο του κακού. Όταν ο Ιησούς ήρθε, κουβάλησε την αμαρτία της ανθρωπότητας. Έτσι αυτός που δε γνώριζε αμαρτία έγινε αμαρτία για μας. Ο Ιησούς είναι σαν το χάλκινο ερπετό στην ερημιά το οποίο δεν είχε δηλητήριο, έτσι ο Ιησούς ήταν αθώος ως προς την αμαρτία ενώ κουβαλούσε την αμαρτία μας.
Ο Υιός του Θεού δεν εμφανίστηκε στη γη με μια μορφή που ακτινοβολούσε, αλλά με ταπεινότητα ως Υιός του ανθρώπου, με πληγές και πόνο, κουβαλώντας την κατάρα του Νόμου. Με ανθρώπινη μορφή μπόρεσε να πεθάνει στη θέση μας. Η έκφραση «Υιός του ανθρώπου» αποτελεί ένδειξη της διάκρισής Του. Όπως ακριβώς η εξύψωση του ερπετού συμβόλιζε την αφαίρεση της θείας οργής, έτσι και ο εσταυρωμένος Χριστός γίνεται ένα σύμβολο της διαγραμμένης θείας οργής. Όλες μας οι αμαρτίες εναποτέθηκαν πάνω στον Υιό για να μας ελευθερώσει μέσω του πάθους Του.
Οποιοσδήποτε στην ερημιά που κοιτούσε το εξυψωμένο ερπετό και πίστευε στην υπόσχεση του Θεού θεραπεύονταν από το κεντρί του ερπετού. Η εμπιστοσύνη σ’ αυτό το σημάδι χάρης έδινε ζωή και επιβίωση στον πιστό. Όποιος κοιτάει στον σταυρό και κρατιέται γερά στον Εσταυρωμένο λαμβάνει αιώνια ζωή. Ο Παύλος γράφει « Έχω πεθάνει στο σταυρό μαζί με το Χριστό. Τώρα πια δε ζω εγώ, αλλά ζει στο πρόσωπό μου ο Χριστός». Ο θάνατος Του είναι δικός μου, το ίδιο είναι και η ζωή του. Όποιος δέχεται τον αντικαταστατικό θάνατο του Χριστού πιστεύοντας, είναι δικαιωμένος και ζει μαζί του για πάντα. Αυτός ο δεσμός επίσης μας δίνει την κοινωνία της ανάστασης Του.
Όπως είμαστε καταδικασμένοι, το να κοιτάξουμε στον Ιησού σημαίνει ότι σωζόμαστε. Δημιουργεί μέσα μας μια νέα γέννηση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς τον Θεό παρά μόνο μέσω του Εσταυρωμένου. Γι’ αυτό, ο Σατανάς επιτίθεται άγρια μέρα και νύχτα τις δύο αρχές της Σωτηρίας: τη Θεία Υιότητα και τη Σταύρωση του Χριστού. Σ’ αυτά τα δύο αναπαύεται η σωτηρία του κόσμου. Ο Θεός είναι αγάπη. Το έλεος Του είναι όπως ένας ατελείωτος ωκεανός. Με αγάπη δεν εγκατέλειψε τον αποστάτη κόσμο αλλά συνεχίζει να μας αγαπάει. Δεν απορρίπτει τους αμαρτωλούς στασιαστές αλλά έχει έλεος. Η θυσία του Υιού Του εκπληρώνει όλες τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης για την σωτηρία τους. Δεν υπάρχει καμία σωτηρία εκτός από τον Υιό.
Αδερφέ, θα θυσίαζες 100 ευρώ για χάρη ενός φίλου; Θα ήσουν έτοιμος να πας φυλακή στη θέση του; Ή να πεθάνεις για χάρη του; Ίσως, αν τον αγαπούσες. Αλλά ποτέ αν ήταν ο εχθρός σου. Αυτό εκφράζει την μεγαλοσύνη της αγάπης του Θεού, θυσιάζοντας τον Υιό Του για εγκληματίες ώστε να σωθούν. Ο Χριστός πέτυχε τη σωτηρία του κόσμου στον σταυρό. Όλοι μας χρειαζόμαστε την θυσία του Ιησού. Όλοι οι τύποι ανθρώπου, πολιτισμένοι ή αμαθείς, ευγενικοί ή αγενείς, πλούσιοι ή φτωχοί, ενάρετοι ή μοχθηροί. Δεν είναι κανείς που να είναι δίκαιος από μόνος του. Ο Χριστός συμφιλίωσε τον κόσμο με τον Πατέρα Του.
Παραδόξως, αυτή η αλήθεια δεν κατανοήθηκε από τους ανθρώπους εκτός από εκείνους που πιστεύουν στον Εσταυρωμένο. Η σχέση εμπιστοσύνης σου με τον Σωτήρα καθορίζει την σωτηρία σου. Χωρίς πίστη συνεχίζεις κάτω από την οργή του Θεού. Τα έργα σου θεωρούνται διεφθαρμένα και βρώμικα στο φως της αγιότητας του Θεού. Ο Νικόδημος, ο νομικός και δίκαιος δάσκαλος, έπρεπε να ακούσει αυτές τις λέξεις, λέξεις που τον σόκαραν.
Όποιος δέχεται την σωτηρία του σταυρού, πιστεύοντας στον Υιό που ανέβηκε στο δέντρο της ντροπής, θα ζήσει και δε θα βρει κανένα εμπόδιο ανάμεσα σ’ Αυτόν και τον Θεό. Ευχαριστείς τον Ιησού για τη συγχώρεση Του; Αφιερώνεις τη ζωή σου σ’ Αυτόν;
Όποιος πιστεύει, ζει. Όποιος μένει στον Χριστό δε θα πεθάνει ποτέ. Όποιος συνεχίζει να προσβλέπει στον Χριστό, λαμβάνει την ελπίδα της αιώνιας ζωής. Η πίστη μας βεβαιώνει ότι το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας. Αν κατανοείς το βάθος της ερμηνείας στα εδάφια 14 μέχρι 16, θα ανακαλύψεις την ουσία του ευαγγελίου σε ένα κείμενο.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ουράνιε Πατέρα, σε λατρεύουμε για την άπειρη αγάπη σου. Έδωσες τον μόνο Σου Υιό να πεθάνει στη θέση μας. Κουβάλησε τις αμαρτίες μας και την τιμωρία μας και μας ελευθέρωσες από την οργή σου. Βλέπουμε προς τον σταυρό, εμπιστευόμενοι, λατρεύοντάς Σε και με ευγνωμοσύνη. Συγχώρεσες τις αμαρτίες μας και συμφιλίωσες τον κόσμο με τον εαυτό Σου. Βοήθησε μας να λέμε στους άλλους για αυτό το μήνυμα, έτσι ώστε να μπορούν να αποκτήσουν αιώνια ζωή μέσω της μαρτυρίας μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Πώς ο Χριστός παρομοιάζει το Ερπετό στην ερημιά;