Previous Lesson -- Next Lesson
a) Kapja e mrekullueshme e peshqve (Gjoni 21:1-14)
GJONI 21:1-3
1 Pas kësaj, Jezusi iu shfaq përsëri dishepujve pranë detit të Tiberiadës; dhe ai u shfaq në këtë mënyrë. 2 Simon Pjetri, Thomai i quajtur Binjaku, Natanaeli nga Kana e Galilesë, bijtë e Zebedeut dhe dy dishepuj të tjerë të tij ishin bashkë. 3 Simon Pjetri u tha atyre: Po shkoj të peshkoj. Ata i thanë: "Do të vijmë me ty". Ata dolën dhe hipën në barkë; por atë natë nuk kapën asgjë.
Pas ringjalljes së tij, Jezusi i urdhëroi dishepujt e tij të shkonin në Galile, zonën e tyre të lindjes, ngjitur me liqenin e Tiberiadës. Ai si Bariu i Mirë do t'i paraprinte dhe do t'i takonte atje, por dashuria e tij për ta bëri që t'u shfaqej atyre më shpejt, ndërsa ata ishin në Jeruzalem për të qetësuar frikën e tyre. Kjo ndodhi të dielën në mbrëmje pas Pashkës, kur ai i përshëndeti me Paqe hyjnore dhe i dërgoi të ungjillizojnë botën (Marku 16:7; Mateu 28:10).
Pra, a iu përgjigjën dishepujt urdhrit të tij, pas detyrës së tij për të peshkuar njerëzit? A ua ndryshoi mendimin mrekullia e Ringjalljes, në mënyrë që të nxitonin për të ungjillizuar botën me mesazhin e jetës së përjetshme, duke u shfaqur në të? Mjerisht, jo. Ata iu kthyen detyrave të tyre të vjetra dhe u ndanë në grupe, disa vetëm, të tjerë si ortakë me peshkatarët.
Një mbrëmje, Pjetri u nis për të peshkuar, duke u thënë miqve të tij: "Po shkoj për peshkim". Ai i la ata të vendosnin nëse do ta ndiqnin apo jo. Ata u bashkuan me të në breg, hipën në një varkë dhe vozitën deri në mes të liqenit. Hodhën rrjetën e tyre shumë herë, të rraskapitur gjatë gjithë natës, por nuk kapën asgjë. Ata harruan që Jezusi u kishte thënë: "Pa mua, nuk mund të bëni asgjë".
GJONI 21:4-6
4 Në mëngjes herët, Jezusi qëndroi në breg; megjithatë dishepujt nuk e dinin se ishte Jezusi. 5 Jezusi u tha atyre: O djema, a keni ndonjë gjë për të ngrënë?. Ata iu përgjigjën: "Jo". 6 Ai u tha atyre: "Hidhni rrjetën në anën e djathtë të barkës dhe do të gjeni". Kështu e hodhën dhe nuk mundën ta tërhiqnin nga sasia e peshkut.
Jezusi nuk i braktisi dishepujt e tij, pavarësisht se ata endeshin nëpër rrugët e veçuara. Ai qëndroi pranë bregut në pritje të kthimit të tyre. Ai mund t’i kishte mbushur me peshq rrjetat e tyre, por donte t'i mësonte se nuk mund të vepronin sipas impulsit pas fitores së tij të madhe, ose të ktheheshin në detyrat e tyre të zakonshme. Ata kishin rënë dakord për një besëlidhje me të; ai ishte partneri i tyre, por ata e kishin harruar në hallet dhe problemet e ditës dhe silleshin sikur Jezusi të mungonte dhe të ishte larguar.
Ai nuk iu drejtua ndjekësve të tij si apostuj, por si fëmijë apo të rinj. Kishin harruar shumë nga ato që ai u kishte thënë, as nuk i zbatonin urdhërimet e tij. Pavarësisht nga kjo sjellje e dhimbshme, Jezusi me përulësi nuk i qortoi, por u kërkoi pak ushqim. Ata duhej të rrëfenin se nuk kishin kapur asgjë dhe se Zoti nuk kishte qenë me ta. Me pak fjalë, ata e pranuan gabimin e tyre.
Ndërsa dita po vinte, Jezusi erdhi tek ata; sikur po lindte shpresa e re. Ai nuk tha: "Mos u shqetësoni nëse keni dështuar", ose "Provoni përsëri, mund të keni sukses". Me një urdhër mbretëror, ai tha: "Hidhni rrjetën në anën e djathtë të barkës dhe do të gjeni peshq". Ndonëse nuk ishin larg në liqen, por pranë bregut, ku peshqit e mëdhenj janë të rrallë, ata ia vunë veshin këtij sugjerimi dhe hodhën rrjetën djathtas.
Jezusi i pa peshqit në ujë, edhe sot ai e di se ku gjenden ata që e dëshirojnë me mall atë. Ai do t'ju dërgojë te persona të tillë. Ai nuk thotë: "Kapini të gjithë në rrjetën tuaj", por thjesht: "Hidhni rrjetën tuaj ungjillore në vendin ku dua unë dhe do të shihni funksionimin e fjalëve të mia".
Dishepujt iu bindën këtij urdhri të çuditshëm dhe megjithatë nuk e njohën plotësisht Jezusin, i cili dukej një person i zakonshëm. Ndoshta ai përdorte vetëm një përshëndetje të përbashkët, por kishte një ton të sigurtë. Kështu ata morën guxim dhe hodhën rrjetat e tyre, megjithëse të rraskapitur dhe ja, rrjetat u mbushën. Ka udhërrëfyes shpirtërorë të dërguar nga Zoti, të cilët peshkojnë atje ku i dërgon ai dhe rrjetat e tyre janë plot me peshq, aq sa nuk janë në gjendje ta mbajnë ngarkesën vetë. Ata kanë nevojë për kolegë të sinqertë për t'i ndihmuar në dashuri.
LUTJE: Zoti Jezus Krisht, fale shqetësimin tonë për jetën tonë, më shumë se dëshirën tonë për të fituar të tjerët për ty. Ne të falënderojmë që ke ardhur tek ne, edhe kur jemi të humbur. Ti na udhëheq të rrëfejmë dështimin tonë. Na mëso t'i bindemi fjalës sate dhe na drejto te ata që të kërkojnë dhe futi ata në rrjetën tënde të Ungjillit, që të bëhen të tutë përgjithmonë.
PYETJA:
- Pse peshkimi i madh ishte shkak turpi për dishepujt?