Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Albanian":

Home -- Albanian -- John - 104 (Jesus intercedes for the church's unity)

This page in: -- ALBANIAN -- Arabic -- Armenian -- Bengali -- Burmese -- Cebuano -- Chinese -- Dioula? -- English -- Farsi? -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Kyrgyz -- Malayalam -- Peul -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Thai -- Turkish -- Twi -- Urdu -- Uyghur? -- Uzbek -- Vietnamese -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

GJONI - DRITA SHKËLQEN NË ERRËSIRË
Studime në Ungjillin e Krishtit sipas Gjonit
PJESA 3 - DRITA SHKËLQEN NË RRETHIN E APOSTUJVE (Gjoni 11:55 - 17:26)
E - LUTJA NDËRMJETËSUESE E JEZUSIT (Gjoni 17:1-26)

4. Jezusi ndërmjetëson për unitetin e kishës (Gjoni 17:20-26)


GJONI 17:20-21
20 "Unë nuk lutem vetëm për këta, por edhe për ata që besojnë në mua me anë të fjalës së tyre, 21 që të jenë të gjithë një; sikurse ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty, që edhe ata të jenë në ne, që bota të besojë se ti më ke dërguar".

Krishti i themeloi dishepujt e tij në dashurinë e Perëndisë dhe fuqinë e Shpirtit, duke i kërkuar Atit të tij t'i ruante nga i ligu dhe t'i shenjtëronte me Ungjillin përpara dorëzimit të tij për t'u kryqëzuar. Pasi u sigurua se lutja në emër të apostujve të tij dhe Kishës mori përgjigje, ai priste me padurim të ardhmen dhe pa një mori besimtarësh që buronin nga mesazhi i apostujve të tij. Imazhi i Fitimtarit të kryqëzuar mbi Satanin dhe mëkatin i tërhoqi ata. Nëpërmjet besimit të tyre në Krishtin e gjallë, Shpirti do të zbriste në zemrat e tyre, në mënyrë që ata të merrnin pjesë në hirin e jetës hyjnore. Me anë të besimit ata u bashkuan me Atin dhe Birin në unitet të përjetshëm.

Krishti u lut për besimtarët, të cilët do të besonin nëpërmjet apostujve. Çuditërisht, kur ai u lut, ata nuk ekzistonin ende. Fjalët e tij vërtetojnë besueshmërinë themelore të mesazhit të apostullit. Pra, cili është thelbi i kërkesës së tij për ne? A u lut ai për shëndetin tonë? Prosperitetin tonë, suksesin tonë në të ardhmen? Jo! Ai i kërkoi Atit të tij që të na dhuronte përulësi dhe dashuri, që të jemi një me të gjithë të krishterët e sinqertë. Nuk duhet të mendojmë se jemi më të mirë se të tjerët, ose të na duket e padurueshme sjellja e tyre.

Uniteti i besimtarëve është synimi i Krishtit, Kisha e përçarë bie ndesh me planin e tij për të. Megjithatë, ky unitet që kërkoi Krishti nuk mund të ndërtohet mbi rregullat kishtare, por është një lidhje shpirtërore në lutje dhe Frymë mbi gjithçka tjetër. Ashtu si Perëndia në thelb është një, kështu edhe Krishti iu lut Atit të tij që të sillte të gjithë besimtarët në bashkësinë e Frymës së Shenjtë, që të gjithë të jenë të sigurtë në Të. Megjithatë, Krishti nuk u lut: "Që ata të jenë një në mua ose në ty", por "në ne". Kështu, ai nënkupton se ky unitet i përsosur, i veçantë për Atin dhe Birin në Frymë, është modeli. Ai dëshiron t'ju ngrejë në nivelin e tij, sepse jashtë bashkësisë Trinitare nuk ka asgjë tjetër përveç ferrit.

Qëllimi i vendosjes në unitetin e Perëndisë nuk është të kënaqim veten shpirtërisht, por që të dëshmojmë përpara të tjerëve, që jetojnë larg Perëndisë. Shpresojmë, që ata do të kuptojnë se janë të vdekur në mëkat dhe të ligj në krenarinë e tyre dhe skllevër të pasioneve të tyre, kështu të pendohen dhe kthehen te Shpëtimtari. Ju që jeni kapur pas Atit, Birit dhe Frymës së Shenjtë, do të merrni forcë për të qenë të përulur, të dashur, në lirinë shpirtërore për të dashur këdo që beson, të gëzoheni në praninë e tyre dhe bashkë me ta të bëheni një dëshmitar i kushtueshëm i dashurisë së Krishtit. Ne të gjithë jemi provë e hyjnisë së Njeriut Jezus. Nëse të gjithë të krishterët do të ishin të sinqertë, asnjë jo i-krishterë nuk do të mbetej në botë. Dashuria dhe paqja e tyre do t'i tërhiqnin të gjithë dhe do t'i transformonin. Le t'i kushtojmë vëmendje kërkesës së Jezusit dhe të bashkohemi! A keni ndërmend të jeni shkak për mosbesim në një kishë të përçarë, sikur trupi i Krishtit të ishte copa-copa?

GJONI 17:22-23
22 "lavdinë që më ke dhënë, ua kam dhënë atyre, që të jenë një, sikurse ne jemi një. 23 Unë jam në ta dhe ti në mua, që të bëhen të përsosur në unitet, që bota të dijë që ti më ke dërguar dhe që i ke dashur ata ashtu siç më ke dashur mua.

Cila është lavdia e Jezusit? A është shkëlqimi i tij apo drita e madhërisë së tij? Jo! Lavdia e tij fshihet pas përulësisë, durimit dhe butësisë së tij. Çdo virtyt i dhuratave të Shpirtit është një rreze e lavdisë së tij. Kështu pa Gjoni, duke dëshmuar: "Ne pamë lavdinë e tij". Ai nuk i referohej vetëm shpërfytyrimit, apo ringjalljes së tij, por edhe grazhdit të thjeshtë dhe kryqit të tij mizor. Në këto u shfaq qartë lavdia e dashurisë hyjnore, ku Biri u zbraz nga lavdia e dukshme dhe përfaqësoi thelbin e madhështisë së tij në formën e njeriut. Këtë lavdi na e ka dhuruar Jezusi. Shpirti i Atit dhe i Birit zbriti mbi ne.

Qëllimi i këtij dallimi që na është dhënë nuk është për shfaqje dhe vetë-reklamim, por që ne të mund të nënshtrohemi në unitet për shërbim, dhe të takohemi për shërbime të ndërsjella dhe të synojmë të nderojmë të tjerët. Me këto parime shpirtërore Jezusi i kërkoi Atit të tij të njëjtin unitet dhe bashkësi që karakterizon Trininë e Shenjtë, për të na mbushur me këto tipare. Dashuria e Perëndisë është masa për ta vënë në provë Kishën. Është Ai që na formon në imazhin e tij të përjetshëm.

Në të vërtetë, Perëndia në plotësinë e tij banon në Kishën (Efesianëve 1:23; Kolosianëve 2:9). Apo ju mungon guximi për të shqiptuar fjalët që vijnë në të njëjtin pasazh: "Në Krishtin plotësia e hyjnisë banon trupërisht dhe ne jemi të plotë në të". Kjo dëshmi apostolike është prova se lutjet e Jezusit para vdekjes së tij morën përgjigje. Ne adhurojmë dhe lavdërojmë Perëndinë, sepse ai nuk na përbuz të shkatërruar dhe fajtorë siç jemi, por na ka pastruar dhe shenjtëruar dhe është bashkuar me ne, që ne të jetojmë jetën e tij hyjnore.

Jezusi ishte i sigurtë që më parë se ne mund të ishim të përsosur në dashuri dhe përulësi. Le ta duam dhe nderojmë njëri-tjetrin. Jo përsosmëri në pasuri, aftësi, urtësi, por në mëshirë, dashuri dhe mirësi është ajo që ai dëshiron nga ne. Dhembshuria dhe toleranca ishte qëllimi i tij kryesor kur tha: "Jini të përsosur siç është i përsosur Ati juaj qiellor". Ky urdhërim përmbledh qëndrimin e tij për të dashur armiqtë. Por në lutjen e tij ndërmjetësuese ai synonte një shkallë më të lartë përsosmërie, një unitet shpirtëror në Kishë dhe me Perëndinë. Fryma nuk të çon në mbyllje në vetvete ose izolim, por në bashkësi me shenjtorët. Uniteti Trinitar është modeli ynë. Dhe ne nuk përfaqësojmë Perëndinë në botë, nëse nuk jemi një. Porsi personat mbanin imazhin e Perëndisë në Dhjatën e Vjetër, aq më tepër Kisha me anëtarët e saj duhet të shfaqë imazhin e Trinisë së Shenjtë.

Harmonia brenda Kishës u bën përshtypje njerëzve të botës që të shohë se ne vijmë nga Perëndia. Ata fillojnë të kuptojnë se Perëndia është dashuri. Nuk janë thjesht fjalë apo shpjegime të stërgjatura ato që krijojnë besim në vetvete. Është gëzimi në asambletë e fëmijëve të Perëndisë që flet më fort dhe më mirë se predikimet e gjata. Kështu Fryma e Shenjtë bashkoi Kishën e hershme në Jeruzalem në një unitet të vërtetë shpirtëror.

LUTJE: Faleminderit, Zoti Jezus, që na solle ne të padenjëve në besimin te ti. Ti na ke bërë shërbëtorët e tu me dëshminë e dashurisë sate. Ne të adhurojmë, sepse ti na pastrove dhe na pajise që të bëhemi anëtarë të trupit tënd shpirtëror. Na themelo në dashurinë e Trinisë së Shenjtë. Ne të madhërojmë dhe lavdërojmë dhe të lutemi të na japësh fuqi për të jetuar në kishat tona në unitet praktik dhe të gjallë.

PYETJA:

  1. Çfarë kërkoi Jezusi nga Ati i tij për dobinë tonë?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on November 09, 2022, at 03:52 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)