Previous Lesson -- Next Lesson
1. Shërimi i të paralizuarit të Betesdës (Gjoni 5:1-16)
GJONI 5:1-9
1 Pas këtyre ngjarjeve ishte një festë e Judenjve dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem. 2 Tani në Jeruzalem, pranë portës së Deleve, është një pellg, që në hebraisht quhet Betesda, që ka pesë portikë. 3 Në to shtriheshin një mori të lënguarish, të verbër, të çalë, të paralizuar, të cilët prisnin lëvizjen e ujit. 4 Sepse një engjëll, kohë pas kohe, zbriste në pellg dhe lëvizte ujin; dhe i pari që hynte, mbasi uji ishte lëvizur, shërohej nga çfarëdo sëmundje që të kishte. 5 Aty ishte një burrë, i sëmurë prej tridhjetë e tetë vjetësh. 6 Jezusi, kur e pa, e kuptoi se kishte kohë që rrinte i shtrirë atje, i tha: A dëshiron të shërohesh?. 7 I sëmuri iu përgjigj: "Zot, nuk kam njeri që të më fusë në pellg kur uji është i trazuar dhe ndërsa unë po shkoj, një tjetër zbret para meje". 8 Jezusi i tha: Çohu, merr vigun tënd dhe ec. 9 Dhe njeriu u shërua menjëherë, mori vigun e tij dhe eci.
Ka shumë të ngjarë që Jezusi kaloi nëntë muaj në Galile. Pastaj u ngjit në Jeruzalem në festën e Tabernakujve. Ai e dinte se beteja e besimit do të ishte vendimtare në Kryeqytet. Megjithëse përballej me legalistët dhe të devotshmit, Ai e mbajti ligjin me besnikëri. Tri herë në vit shkonte në pelegrinazh në tempullin e Jeruzalemit, sa herë që ishte e mundur (Ligji i Përtërirë 16:16).
Në qendër të qytetit kishte një pishinë, e cila sipas disa versioneve greke lëvizej herë pas here nga një engjëll. Herodi kishte ndërtuar porta rreth pellgut me shtylla. Mbetjet e këtij portiku janë zbuluar kohët e fundit. Kjo strukturë u quajt "Shtëpia e Mëshirës", sepse shumë invalidë frekuentonin vendin duke kërkuar një kurë - duke pritur që ujërat të lëviznin. Ata mendonin se i pari që do të hidhej në ujin që lëvizte do të shërohej.
Jezusi e vizitoi këtë pishinë të mbushur me njerëz të sëmurë. Ai vuri re një burrë të paralizuar prej tridhjetë e tetë vjetësh, i hidhëruar dhe me dhimbje. Për t'i shtuar kësaj, i gjymtuari kishte një urrejtje ndaj të tjerëve. Në këtë shtëpi të mëshirës ishte secili për vete; askush nuk kishte mëshirë ndaj tij. Megjithatë ai nuk e kishte humbur shpresën, por priste mundësinë aq të rrallë për të marrë mëshirën hyjnore. Papritur mëshira e Mishëruar qëndroi përpara tij dhe Jezusi filloi trajtimin e tij shërues duke e tërhequr fillimisht shikimin e njeriut nga pishina drejt vetes. Pastaj Ai ndezi vullnetin e të gjymtuarit për të fituar shërimin. Jezusi i dha atij mundësinë për të shprehur ankesat e tij, i cili kishte thirrur: "Askush nuk kujdeset për mua! Shpesh kam kërkuar shërim, por besimi im është zbehur: Askush nuk pyet për mua. Ndoshta do të presësh pak që ujërat të lëvizin, që të më futësh brenda?" Askush nuk kujdeset për mua! Ky është pozicioni yt vëlla? A po të refuzojnë të tjerët? Ne po të themi se Jezusi qëndron përpara teje: Ai pyet për ty dhe të gjen. Ai mund të të ndihmojë dhe të të shpëtojë. Këto ishin ndjenjat që ndjente paralitiku. Vështrimi i tij pyetës ndeshi sytë e Krishtit, keqardhja e të cilit krijoi besimin e njeriut te Zoti i dashurisë.
Kur Jezusi pa dëshirën e zjarrtë të këtij njeriu fatkeq për t'u shëruar dhe besimin e tij që Jezusi ishte në gjendje ta çlironte, ai e urdhëroi: "Çohu, merr vigun dhe ec". Ky ishte një urdhër hyjnor, duke e bërë të pamundurën të realizueshme. I paralizuari i besoi fjalës së Krishtit dhe i besoi fuqisë që rridhte prej tij, duke ndjerë rrymat që u derdhën në kockat e tij dhe fuqinë që ringjalli trupin e tij. Ai fitoi forcë dhe u shërua.
Në çast u hodh nga gëzimi, u ngrit në këmbë, vuri vigun mbi kokë dhe e mbarti me kënaqësi. Besimi i tij plotësoi fjalën e fuqisë së Krishtit dhe solli një shërim të menjëhershëm.
LUTJE: Zoti Jezus, të falënderoj, nuk e anashkalove këtë invalid, por e vure re në dhembshurinë tënde. Ai nuk kishte askënd përveç teje, i mëshirshmi. Na ndihmo të mbahemi te Ty dhe të mos mbështetemi në ndihmën njerëzore. Na transformo në imazhin e dashurisë tënde, për t'u kujdesur për të tjerët, duke ndarë bekimet e tua me ta.
PYETJA:
- Si e shëroi Jezusi të paralizuarin pranë pellgut të Betesdës?