Previous Lesson -- Next Lesson
2. Dëshmi edhe më emocionuese të Pagëzorit për Krishtin (Gjoni 1:29-34)
GJONI 1:29-30
29 Të nesërmen Gjoni e pa Jezusin që po vinte drejt tij dhe tha: "Ja Qengji i Perëndisë, që heq mëkatin e botës! 30 Ky është ai për të cilin thashë: ‘Mbas meje vjen një burrë, që më ka paraprirë, sepse ishte përpara meje’."
Kur delegatët u kthyen në Jeruzalem, ata vazhduan ta përbuznin Pagëzorin. Deri në atë pikë, Pagëzori kishte besuar se Krishti do të ishte një reformator për të pastruar popullin e tij, duke shoshitur grurin e tij; Krishti si një Zot i zemëruar, sëpatë në dorë duke prerë çdo pemë të sëmurë. Kështu ardhja e Krishtit do të lajmëronte Ditën e Zemërimit. Kur ai tha: "Mesia është mes nesh", dishepujt u mërzitën duke rijetuar mëkatet e tyre. Ata prisnin që Rrufeja e gjykimit të binte pa paralajmërim.
Krishti i ri tridhjetë vjeçar erdhi te Pagëzori dhe me qetësi kërkoi të pagëzohej. Kjo përulësi e magjepsi Pagëzorin, i cili u ndal duke kërkuar që Jezusi ta pagëzonte dhe t'i falte mëkatet e tij. Jezusi, megjithatë, këmbënguli në pagëzimin për të përmbushur drejtësinë.
Pas kësaj, Gjoni kuptoi se i Shenjti nuk kishte ardhur për të shkatërruar njerëzimin, por për të mbajtur mëkatin e tyre. Ai e pranoi pagëzimin si përfaqësues i njerëzimit. Ardhja e Zotit nuk duhej të përmbushej me zemërim, por me pajtim dhe falje. Ndërsa qëndronte në buzë të Besëlidhjes së Vjetër, Pagëzori ndijoi thellësitë e së Resë në dashurinë e Perëndisë. Ky ndryshim rrënjësor revolucionarizoi konceptet e tij.
Të nesërmen kur u shfaq Jezusi, Gjoni u drejtua nga Jezusi duke thënë: "Shikoni dhe kuptoni, hapni sytë, është ai!". Nuk kishte rrufe apo legjione engjëjsh, përkundrazi Fjala po derdhej që të gjithë ta përjetonin. Ky i ri është i prituri prej kohësh, vetë Zoti, Shpresa e botës.
Gjoni nuk donte më që turmat përreth tij të mbaheshin pas konceptit më të vjetër të Mesisë, bazuar në triumfet politike dhe strategjinë ushtarake.
Ky ishte Qengji i Perëndisë, jo Luani i pritur i Judës, i fuqishëm dhe fitimtar, por zemërbutë dhe i përulur.
I mbushur me Frymë, Gjoni shpalli: "Ky Jezus mbart mëkatin e botës. Ai ka zgjedhur të jetë Qengji i Perëndisë, simbol i riteve të lashta të flijimit. Ai është i denjë të jetë Zëvendësuesi për të gjithë njerëzit. Dashuria e tij është e fuqishme dhe efektive. Ai është i Shenjti dhe mbetet i tillë duke mbajtur mëkatet e të gjithëve." Ai që ishte pa mëkat u bë mëkat për ne, për t'u bërë drejtësia e Perëndisë në Krishtin.
Dëshmia e Pagëzorit është një kulm në ungjill, bërthama e Biblës. Ai u bë i vetëdijshëm se lavdia e Krishtit ishte vuajtja e tij për ne. Shpëtimi i Krishtit është global dhe gjithëpërfshirës, për të gjitha racat, të kuq, të verdhë, të zezë dhe të bardhë, me ngjyrë të errët apo ngjyrë të hapur. Përfshin të ndriturit dhe të shurdhët, të pasurit dhe të varfërit, të moshuarit dhe të rinjtë, është e vlefshme për të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen. Vdekja e tij shlyen të gjitha mëkatet. Shlyerja e tij zëvendësuese është e përsosur.
Që në ditën e parë të ardhjes së tij si Qengj, ai vuajti pasojat e së keqes, por nuk i dëboi të ligët dhe nuk i përçmoi krenarët, por i deshi. Ai e njihte skllavërinë e tyre dhe ishte gati të vdiste për ne.
Dëgjuesve të tij Pagëzori u shpalli se Qengji i Perëndisë e kishte hequr zemërimin e Perëndisë prej tyre. Ai është viktima, qengji që do të vdesë në vend të tyre. Ndoshta të pranishmit pyesnin veten se si një njeri mund ta përballonte dënimin për të gjithë. Fjalët e Gjonit ua hapën sytë, por kryqi nuk ishte ende i qartë për ta. Një ngjarje e çuditshme ishte përmbushja e planit të Perëndisë në Krishtin.
Edhe një herë Pagëzori përsëriti se Jezusi duhej ta përsoste këtë shpëtim, sepse ai ishte Zoti i përjetshëm, "Ai është më i madh se unë, ai ishte para meje".
Lavdia e Krishtit ishte e madhe, por dashuria e tij në kryq zbuloi thelbin e kësaj lavdie. Ungjilltari rrëfen: “Ne pamë lavdinë e tij, ai u var në kryq me vuajtje dhe kështu zbuloi masën e dashurisë që na bën të lirë”.
LUTJE: O Qengji i Shenjtë i Zotit që mbart mëkatin e botës, ki mëshirë për ne. O Biri i përjetshëm i Perëndisë, i mishëruar, fali mëkatet tona. O Nazareas i përulur që nuk u turpërove për mëkatet tona, ne të adhurojmë, sepse na deshe dhe na bëre të plotë në ty në kryq. Ne të duam dhe të falënderojmë, sepse nuk erdhe si gjykatës, por si Qengji. Ne besojmë në ty, sepse ti hoqe mëkatet e të gjithë njerëzve në vendin tonë. Na jep urtësi për t'u thënë të tjerëve se ti i ke shpenguar ata.
PYETJA:
- Çfarë do të thotë "Qengji i Perëndisë"?