Previous Lesson -- Next Lesson
2. Περισσότερες ομολογίες που προκαλούν σάλο του Βαπτιστή στον Χριστό (Ιωάννης 1:29-34)
ΙΩΑΝΝΗΣ 1:29-30
29 Την άλλη μέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς το μέρος του και λέει: «Αυτός είναι ο αμνός του Θεού, που παίρνει πάνω του την αμαρτία των ανθρώπων. 30 Γι’ αυτόν σας μίλησα όταν είπα, “ύστερα από μένα έρχεται ένας που είναι ανώτερός μου, γιατί υπήρχε πριν εγώ να γεννηθώ”.
Όταν οι αντιπρόσωποι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ συνέχισαν να περιφρονούν τον Βαπτιστή. Μέχρι εκείνο το σημείο ο Βαπτιστής είχε πιστέψει ότι ο Χριστός θα ήταν ένας αναμορφωτής για να καθαρίσει τον λαό Του, ξεδιαλέγοντας το σιτάρι του: Ο Χριστός σαν ένας οργισμένος Κύριος, με το τσεκούρι στο χέρι κόβοντας κάθε άρρωστο δέντρο. Έτσι η άφιξη του Χριστού θα προανάγγειλε την Μέρα της Οργής. Όταν είπε, «Ο Μεσσίας είναι ανάμεσα μας» οι μαθητές ενοχλήθηκαν ξαναζώντας τις αμαρτίες τους. Περίμεναν τον κεραυνό της κρίσης να πέσει χωρίς προειδοποίηση.
Ο Χριστός ο νεαρός τριαντάχρονος ήρθε στον Βαπτιστή και ήρεμα του ζήτησε να βαπτιστεί. Αυτή η ταπεινότητα βοήθησε τον Βαπτιστή να συνειδητοποιήσει πως μπροστά του βρισκόταν ο Κύριος, κάτι που τον προκάλεσε να σταματήσει και να ζητήσει από τον Ιησού να τον βαπτίσει και να συγχωρέσει τις αμαρτίες του. Ο Ιησούς ωστόσο επέμενε για το βάπτισμα ώστε να εκπληρωθεί η αρετή.
Αμέσως μετά ο Ιωάννης συνειδητοποίησε ότι ο Άγιος είχε έρθει όχι για να καταστρέψει την ανθρωπότητα αλλά για να φορτωθεί την αμαρτία τους. Δέχτηκε το βάπτισμα ως εκπρόσωπος της ανθρωπότητας. Ο Ερχομός του Κυρίου δεν θα πραγματοποιούνταν με οργή αλλά με μετάνοια και συγχώρηση. Καθώς στέκονταν στην άκρη της Παλαιάς Διαθήκης, ο Βαπτιστής κατανόησε τα βάθη της Καινής στην αγάπη του Θεού. Η δραστική αλλαγή έφερε επανάσταση στις αντιλήψεις του.
Την επόμενη μέρα όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε, ο Ιωάννης έδειξε τον Ιησού και είπε «Δείτε και συνειδητοποιήστε το, ανοίξτε τα μάτια σας, είναι Αυτός!» Δεν υπήρχε κανένας κεραυνός ή λεγεώνες αγγέλων, αντίθετα ο Λόγος ξεχύνονταν για να τον βιώσουν όλοι. Αυτός ο νεαρός άνδρας είναι αυτός που προσδοκούσαν από καιρό, ο ίδιος ο Κύριος, η Ελπίδα του κόσμου. Ο Ιωάννης δεν ήθελε πια τα πλήθη γύρω του να διατηρήσουν την παλαιότερη αντίληψη του Μεσσία, ο οποίος υπόσχεται πολιτικό θρίαμβο και στρατιωτικές στρατηγικές.
Αυτός ήταν ο Αμνός του Θεού, όχι το αναμενόμενο λιοντάρι του Ιούδα, το ισχυρό και νικηφόρο αλλά ο πράος και γλυκύς.
Γεμάτος με το Πνεύμα, ο Ιησούς ανακοίνωσε, «Αυτός ο Ιησούς κουβαλάει την αμαρτία του κόσμου. Επέλεξε να είναι ο Αμνός του Θεού, συμβολικό των αρχαίων τελετουργιών θυσίας. Αξίζει να είναι ο Αντικαταστάτης για όλους τους ανθρώπους. Η αγάπη Του είναι ισχυρή και αποτελεσματική. Είναι ο Άγιος και παραμένει άγιος ενώ κουβαλάει τις αμαρτίες όλων». Αυτός που ήταν αναμάρτητος έγινε αμαρτία για μας για να γίνει η δικαιοσύνη του Θεού εν Χριστώ.
Η ομολογία του Βαπτιστή είναι το αποκορύφωμα μέσα στο ευαγγέλιο, ο πυρήνας της Βίβλου. Αυτός κατανόησε ότι η δόξα του Χριστού ήταν το ότι θα υπέφερε για μας. Η σωτηρία του Χριστού είναι σφαιρική και συμπεριλαμβάνει τα πάντα, για όλες τις φυλές, κόκκινες, κίτρινες, μαύρες και λευκές, σκούρες και ανοιχτόχρωμες. Καταλαβαίνει τον έξυπνο και τον ανιαρό, τον πλούσιο και τον φτωχό, τον ηλικιωμένο και τον νεαρό. Είναι ωφέλιμη για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ο Θάνατος Του εξιλεώνει κάθε αμαρτία. Η αντικαταστατική του εξιλέωση είναι τέλεια.
Από την πρώτη μέρα του ερχομού Του ως Αμνός υπέφερε τα αποτελέσματα του πονηρού, αλλά δεν έδιωξε τον αχρείο ή περιφρόνησε τον υπερήφανο αλλά τους αγάπησε. Γνώριζε την έκταση και την ανθεκτικότητα των δεσμών τους και ήταν έτοιμος να πεθάνει για μας.
Στους ακροατές του ο Βαπτιστής διακήρυξε ότι ο Αμνός του Θεού πήρε την οργή του Θεού από αυτούς. Αυτός είναι το θύμα, ο αμνός που θα πέθαινε στη θέση τους. Ίσως εκείνοι που ήταν παρόντες αναρωτιόντουσαν πώς ένας άνθρωπος θα μπορούσε να βαστάξει την ποινή για ολους. Τα λόγια του Ιωάννη άνοιξαν τα μάτια τους αλλά ο σταυρός δεν ήταν ξεκάθαρος ακόμη για αυτούς. Η πλήρωση των σχεδίων του Θεού αποτελούνταν από φαινομενικά παράξενα συμβάντα.
Ξανά ο Βαπτιστής επανέλαβε ότι ο Ιησούς; έπρεπε να τελειοποιήσει αυτή την σωτηρία επειδή ήταν ο αιώνιος Κύριος, «είναι ανώτερός μου, γιατί υπήρχε πριν εγώ να γεννηθώ».
Η δόξα του Χριστού ήταν μεγάλη αλλά η αγάπη του στο σταυρό αποκάλυψε τον πυρήνα αυτής της δόξας του. Ο ευαγγελιστής ομολογεί, «Είδαμε τη δόξα του. Κρεμάστηκε στο σταυρό με θλίψη και έτσι αποκάλυψε το μέγεθος της αγάπης που μας ελευθερώνει».
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Άγιε Αμνέ του Θεού που φορτώνεσαι την αμαρτία του κόσμου, ελέησε μας. Ω αιώνιε Υιό του Θεού, ενσαρκωμένε, συγχώρεσε τις αμαρτίες μας. Ω ταπεινέ Ναζαρηνέ ο οποίος δεν ντράπηκε για τις αμαρτίες μας, σε λατρεύουμε γιατί μας αγάπησες και μας έκανες πλήρεις μέσα σου στο σταυρό. Σε αγαπάμε και σε ευχαριστούμε, επειδή γιατί δεν ήρθες σαν κριτής, αλλά ως Αμνός. Πιστεύουμε σε σένα γιατί αφαίρεσες τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων στη γη μας. Δώσε μας σοφία για να πούμε στους άλλους ότι μας λύτρωσες.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Τι σημαίνει «Αμνός του Θεού»;