Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
f) İsa’nın Kayadan Mezara Defni (Yuhanna 19:38-42)
YUHANNA 19:38
38 Bundan sonra Aramatyalı Yusuf, İsa’nın cesedini kaldırmak için Pilatus’a başvurdu. Yusuf İsa’nın öğrencisiydi; ama Yahudilerden korktuğundan bunu gizli tutuyordu. Pilatus izin verince, Yusuf gelip İsa’nın cesedini kaldırdı.
Yahudi Yüksek Kurulu’nun yetmiş üyesi, İsa’ya verilen hükmü kayıtsız şartsız, tam bir ağız birliğiyle onaylamadı. Son arkeolojik kazılar, idam hükmünün infaz edilebilmesi için, en az iki kişinin buna itiraz etmesi gerektiğini açığa çıkardı. Bu. Tanrı’nın suçluyu kesinkes reddetmediği şeklinde anlaşılır, ardından da mahkum idam edilirdi. İtirazsız herkesin oy birliğiyle cezayı onaylaması ise, suçluya karşı insani duyguların zorlamasıyla verilmiş bir hüküm olarak kabul edilir, yargı yinelenirdi. Bu yasa İsa zamanında yürürlükteyse, Kurul’dan en az iki kişinin hükme karşı çıkmış olması gerekiyor. Onlardan biri Aramatyalı Yusuftu. Servetli bir adam olduğundan, İsa’ya olan imanını gizli tutuyordu (Matta 27:57, Markos 15:43). Kurul’daki makamını, halk arasındaki etkisini yitirmemek için, Kurul’un verdiği her yanlış karara karşı çıkmaktan çekiniyordu. Buna karşın o, Kayafa’nın binbir sahtekârlıkla yürüttüğü sözde mahkeme celselerine dayanamadı, bağımsızlığını bir yana bırakarak açıkça İsa’nın tarafını tuttu. Tanıklığı, Kurul’un yaklaşımına taban tabana ters olmasına karşın, İsa’nın çarmıha gerilmesine zemin hazırladı.
İsa’nın ölümünden sonra Yusuf vali Pilatus’a gitti. Onun huzuruna girme hakkına sahipti. Pilatus onun arzusunu kabul ederek, istediği yere defnetmesi için İsa’nın cesedini çarmıhtan indirmesine izin verdi. Bu kararıyla Pilatus, sözde şeriata karşı işlenmiş suçlardan dolayı idam edilen ya da öldürülenlerin cesetlerini, yırtıcı hayvanlara yem olsun diye çöp ve pislik çukurlarıyla dolu Henum vadisine sürüklemekten zevk duyan Yahudilerden bir kez daha intikam aldı. Tanrı, Oğlu’nu bu akıbetten korudu. Çünkü O, çarmıhta tanrısal kurban olarak görevini bitirmişti. Baba, Yusuf u, Oğlu’nu saygın bir kabre defnetmeye yöneltti.
YUHANNA 19:39-42
39 Daha önce geceleyin İsa’nın yanına gelmiş olan Nikodim de otuz litre kadar karışık mür ve sarısabır özü alarak geldi. 40 İkisi, İsa’nın cesedini alıp Yahudilerin gömme geleneğine uygun olarak O’nu baharatla keten bezlere sardılar. 41 İsa’nın çarmıha gerildiği yerde bir bahçe, bu bahçenin içinde de henüz hiç kimsenin konulmadığı yeni bir mezar vardı. 42 O gün Yahudilerin Hazırlık günüydü. Mezar da yakın olduğundan İsa’yı oraya koydular.
Nikodim de çarmıhın yanına gelmişti. Yahudi Kurulu’nda hükme karşı çıkan ikinci kişi oydu. O daha önce de Kurul’un aldığı gizli hükme direnmiş, tüm gerçeklerin dile getirileceği adil bir oturum talebinde bulunmuştu (Yuhanna 7:51). İsa’nın bu tanığı, tam otuz litre son derece pahalı bir esans ve Rabb’in delik deşik bedenini sarmak üzere satın aldığı keten bezlerle geldi. Vefat eden önderlere yapıldığı gibi O’nu Yusuf’la birlikte yağlayacaklardı. O’nu derhal saat altı olmadan defnetmeleri gerekiyordu. Çünkü cumartesi günü çalışmak yasaktı.
Rabbimiz İsa Mesih’in Babası bu iki adamı, ölü Oğlu’nu yüceltmeye yöneltti. Böylece İşaya’nın peygamberliği gerçekleşiyor, O, zenginler ve onurlu kişilerle birlikte saygın bir kabre gömülüyordu. Vakit kalmadığı için telaş içinde olan Yusuf, O’nu kentin surları dışında çarmıh mahalline yakın bir yerde olan kendi kabrine defnetti. Adet üzere, Nikodim’in getirdiği baharata doyurulmuş ketenden bezlerle sardıkları İsa’yı oraya tabutsuz bıraktılar. İsa gerçekten vefat etti. Otuz üç yaşında bir genç olarak yeryüzü yaşamı son buldu. Ölmek için doğmuş, “Bir kişinin, kendi canını sevdikleri uğruna bağışlamasından daha büyük bir sevgi yoktur!” demişti.
DUA: Rab İsa Mesih! Bizler ıığruna öldüğün için sana şükrederim. Tüm imanlılarla birlikte seni seviyorum; çünkü senin sevgin bizi Tanrı’nın öfkesinden kurtardı, Kutsal Üçlüğün birliğinde perçinledi. Çarmıhını yüceltebilmem için yaşamımı, sana bir şükür ifadesi olarak kabul et.
SORU:
- İsa’nın defninden neler öğreniyoruz?