Previous Lesson -- Next Lesson
4. Themelimi i Kishës në Filipi (Veprat 16:11-34)
VEPRAT 16:11-15
11 11 Prandaj, duke lundruar nga Troasi, dolëm drejt Samotrakës dhe të nesërmen erdhëm në Neapolis, 12 dhe prej andej në Filipi, që është qyteti më i madh i asaj pjese të Maqedonisë, një koloni. Dhe ne qëndruam në atë qytet për disa ditë. 13 Dhe ditën e shtunë dolëm nga qyteti në breg të lumit, ku bëhej zakonisht lutja; dhe u ulëm dhe folëm me gratë që u takuan atje. 14 Tani na dëgjoi një grua me emrin Lidia. Ajo ishte një shitëse e të purpurtave nga qyteti i Tiatirës, e cila adhuronte Perëndinë. Zoti ia hapi zemrën për të dëgjuar gjërat e folura nga Pali. 15 Dhe kur ajo dhe familja e saj u pagëzuan, ajo na u lut duke thënë: "Nëse më keni gjykuar si besnike ndaj Zotit, ejani në shtëpinë time dhe qëndroni". Kështu ajo na bindi.
Stuhia e dashurisë së Zotit e zhvendosi anijen e apostujve të tij menjëherë nga Azia në Evropë. Një udhëtim i tillë zakonisht zgjat pesë ditë e pesë netë. Megjithatë, në kundërshtim me atë që ishte e zakonshme për këtë udhëtim, anija mbërriti brenda dy ditësh. Pali nuk qëndroi në port, por u nis menjëherë për në qytetin e Filipit, në qendër të provincës.
August Çezari i mundi vrasësit e Jul Çezarit kur i ndoqi në këtë qytet në fushat e të cilit u zhvilluan beteja të famshme e të tmerrshme. Më pas, ai ngriti, zgjeroi dhe zbukuroi Filipin, e çliroi nga taksat dhe e bëri atë një vendstrehim për ushtarët në pension. Ky qytet ishte i ngjashëm me Antiokinë, qytetin sirian në atmosferën dhe regjimin e tij.
Pali ishte i emocionuar dhe i djegur për të takuar maqedonasin që pa në vegim. Sa e çuditshme! Ai nuk gjeti askënd që të donte t’ia dinte për Krishtin dhe shpëtimin e tij. Të gjithë synonin kënaqësinë dhe rehatinë. Shërbëtorët e Krishtit nuk gjetën hebrenj, për shkak të karakterit ushtarak dhe aktivitetit tregtar që mbizotëronte në qytet saqë burrat pyetën veten nëse vizioni ishte një mani e tyre dhe thirrja një pasqyrim i dëshirave të tyre.
Pali e dinte se në qytetet ku nuk kishte sinagoga të judenjve, judenjtë mblidheshin çdo të shtunë buzë lumit jashtë qytetit për lutje të përbashkëta dhe larje para dhe gjatë shërbesave të tyre fetare. Apostulli doli nga qyteti në bregun e Gangitëve, dy kilometra larg qytetit, ku pa gra hebreje dhe greke të mbledhura për lutje. Teksa i pa, Pali pyeti veten: «Çfarë lidhje ka shqetësimi i grave me mua? Unë kam parë një burrë në vegim dhe jo një grua. Nuk jam duke kërkuar gra të çuditshme.”
Fryma e Shenjtë e bëri apostullin e johebrenjve të përulur. Ai nuk bënte dallim mes të pasurit dhe të varfërit, të madhit dhe të voglit, burrit dhe gruas, të lirës dhe skllavit, të bardhës dhe të zezës, por kënaqi çdo shpirt që kishte uri për fjalën e Zotit dhe u foli grave që ishin të ulura atje me plotësinë e shpëtimit.
Një nga dëgjueset ishte një shitëse rrobash të purpurta, e cila ishte me origjinë nga qyteti i Tiatirës në Azinë e Vogël, vendi ku Fryma e Shenjtë i ndaloi apostujt e tij të predikonin. Megjithatë ajo tani është në qytetin maqedonas të Filipit duke dëgjuar ungjillin e shpëtimi. Ajo ishte e pasur, merrej me prodhimin e purpurt, mallrat më të çmuara të asaj kohe. Ajo ishte aktive dhe e aftë për të dalluar njerëzit dhe shpejt e kuptoi fuqinë e Perëndisë, e cila rridhte nga apostujt. Ajo ndjeu zërin e Perëndisë teksa dëgjonte me vëmendje ungjillin. Atëherë Zoti ia hapi zemrën dhe ajo u ndriçua dhe lindi përsëri menjëherë, jo për shkak të mirësisë së saj personale, por sepse dëgjoi dhe kishte uri për fjalën e Perëndisë. Edhe sot ungjilli rinovon zemrat e atyre që kërkojnë drejtësinë e Perëndisë dhe Fryma e së vërtetës banon në ata që i nënshtrohen atij.
Lidia ishte një grua e modës që vishej sipas stilit më të fundit dhe më të admiruar në veshje. Ajo ishte e zgjuar dhe eksperte. Ajo njohu menjëherë zemrën e shpëtimit dhe kërkoi pagëzimin sepse besonte se Jezusi ishte Biri i Perëndisë që ia fali mëkatet në kryq. Kështu ajo u nënshtrua nën ujin e pagëzimit, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe përjetoi dashurinë, të vërtetën dhe jetën e përjetshme. Sa e mrekullueshme! Pali nuk pagëzoi vetëm këtë grua, por gjithë familjen e saj, duke përfshirë burrin, fëmijët, shërbëtorët dhe të gjithë bashkëpunëtorët e saj. Pali ishte i bindur në fuqinë e Frymës së Perëndisë se ajo që u ndriçua mund të ndriçonte edhe të tjerët dhe se ajo që kishte marrë dhuratën e dashurisë së Perëndisë mund të kthente egoistët në shërbëtorë të Zotit në mënyrë praktike. Sa e madhe është zemra jote Pal! Ti nuk ke mësime të gjata në përgatitjen e pagëzimit, por guxim për t'i nënshtruar Krishtit një grup të plotë, duke besuar se ai do të përfundonte punën e filluar. Pali e dinte se Krishti, dhe jo ai vetë, i shpëton ata që besojnë.
Pastaj besimtarja e pasur i kërkoi Palit dhe tre shokëve të tij që të pranonin mikpritjen e saj gjatë pjesës tjetër të qëndrimit në qytet dhe t'ia hapnin shtëpinë si qendër ungjillizimi. Por Pali nuk donte ta pranonte këtë ndihmë dhe preferoi të punonte ai dhe shokët e tij me duart e tyre për të siguruar jetesën. Megjithatë, tregtarja e zgjuar këmbënguli me njerëzit e Perëndisë derisa ata e pranuan ftesën e saj dhe ndenjën për të forcuar të konvertuarit. Pali e pranoi mikpritjen e saj dhe kështu dashuria e tij e mposhti atë me të cilën ishte mësuar, sepse dashuria ishte parimi i tij më i rëndësishëm.
Pali pa një burrë në vegim, por e konvertuara ishte një grua. Apostulli vinte nga një fe, e cila u jepte dominimin burrave, por në Evropë Krishti zgjodhi fillimisht një grua. Ne shohim në këto zhvillime simbole të lirisë së gruas dhe aftësisë së apostullit për të dëgjuar Frymën e Shenjtë. Ungjilli erdhi në Evropë nëpërmjet bindjes së apostullit dhe fryti i parë ishte një grua, një shitëse e të purpurtave.
LUTJE: O Zot, ne të falënderojmë sepse hape zemrën e Lidias dhe iu përgjigje dëshirës së saj përmes derdhjes së Shpirtit tënd. Na fal mendimin tonë të kufizuar dhe zgjeroji zemrat tona në rrugën e përulësisë dhe dashurisë që ne t'i lejojmë vajzat dhe gratë të dëgjojnë të vërtetën e ungjillit me gjithë pastërtinë dhe urtësinë.
PYETJA:
- Cila ishte mrekullia në jetën e Lidias? Pse Pali pagëzoi gjithë familjen e saj?