Previous Lesson -- Next Lesson
4. Themelimi i Kishës në Filipi (Veprat 16:11-34)
VEPRAT 16:16-18
16 Tani, kur shkuam për t'u lutur, na doli përpara një skllave e re me një shpirt falli, e cila u sillte shumë fitime zotërinjve të saj nga tregimi i fatit. 17 Kjo vajzë ndoqi Palin dhe ne dhe bërtiti duke thënë: “Këta janë shërbëtorët e Perëndisë Shumë të Lartit, që na shpallin udhën e shpëtimit”. 18 Dhe këtë ajo e bëri për shumë ditë. Por Pali, shumë i mërzitur, u kthye dhe i tha frymës: "Unë të urdhëroj në emër të Jezu Krishtit të dalësh prej saj". Dhe ai doli në po atë orë.
Bota është plot me demonë siç tha apostulli Gjon: «E gjithë bota shtrihet nën sundimin e të ligut.» Sot, ne mund ta shohim publikisht autoritetin e demonëve dinakë. Në kohën e Jezusit, i pushtuari nga demonët e errët vrapoi drejt Dritës origjinale dhe thirri: “Çfarë kemi ne me ty? Ti je i Shenjti i Perëndisë! Pse erdhe të na shkatërrosh?” Po ashtu, fallxhores i bëri përshtypje shpirti i Palit dhe dashuria e shokëve të tij dhe ajo bërtiti: «Kini kujdes, njerëz! Këta njerëz janë apostujt e Zotit, Më të Lartit! Ata ju udhëzojnë se si mund të shpëtoheni nga shpirtrat dhe vdekja.”
Kjo fallxhore ishte e njohur në të gjithë qytetin. Njerëzit i buzëqeshën asaj dhe në të njëjtën kohë ia patën frikën. Shumë i dëgjuan me vëmendje njoftimet e saj dhe ranë në dorën e Satanit duke pyetur fallxhoren për fatin e tyre. Vëlla i dashur, ne të këshillojmë të mos shkosh te një parashikues apo yshtës që të të shërojnë, sepse besimi yt tek ata të lidh me shpirtrat e tyre. Pali u mërzit nga fjalët e kësaj të pushtuare nga demonët. Pse? Ai ishte i neveritur nga zëri i çuditshëm, që vinte nga qenia e saj më e brendshme. Pali nuk i konsideroi fjalët e saj si një propagandë e mirë për ungjillin e tij dhe as nuk donte të tërhiqte vëmendjen e gjithë qytetit në predikimin e tij nëpërmjet kësaj fryme mashtruese.
Pali e dinte gjithashtu se fryma e Satanit nuk është Fryma e Krishtit, por ai është babai i dinakërisë dhe ati i gënjeshtrës. Pali nuk donte aspak ta mbështeste predikimin e tij me frymën e parashikueses, edhe nëse ajo kishte shpallur shumë nga të vërtetat në mënyrën e saj të gënjeshtërt.
Perëndia ynë nuk është Perëndia Më i Larti midis perëndive, shpirtrave dhe demonëve, por ai është i vetmi Zot dhe nuk ka zot përveç tij. Në atë kohë të veçantë, bota greke besonte në shumë perëndi e shpirtra dhe për këtë arsye propaganda e asaj skllave nënkuptonte prishjen e besimit në të vetmin Zot në ungjill.
Për më tepër, fryma e Satanit nuk e njihte Zotin që është një në thelbin e tij. Ai nuk e dinte se ai është Ati i Shenjtë dhe se Biri i tij Jezu Krishti ulet në të djathtën e tij duke mbretëruar me të në unitetin e Frymës së Shenjtë mbi bazën e shpengimit nëpërmjet kryqit. Fryma e ligë gjithashtu nuk rrëfeu se Pali dhe shokët e tij ishin fëmijët e Perëndisë dhe jo vetëm shërbëtorët e tij, sepse shpëtimi i vërtetë jo vetëm që na çliron nga mëkati, vdekja dhe Satani, por gjithashtu na jep birësimin dhe lindjen e dytë si fëmijë të Zotit.
Kështu shpirti i keq e mohoi Perëndinë dhe zemrën e shpëtimit, megjithëse foli për Krijuesin dhe shpengimin e tij, duke nxjerrë diçka të mrekullueshme në kundërshtim me planin e Krishtit, i cili dëshiron qetësinë dhe meditimin, sepse nëpërmjet tyre njeriu pendohet, dëgjon fjalët e Zotit të tij, reflekton mbi to me anë të besimit të tij dhe shpëtohet.
Pali e njohu pushtimin e vajzës nga fryma e ligë. Ai pa shpirtin e saj të vuajtur dhe ndjeu neveri nga papastërtia e djallit dhe mashtrimi i tij mbi miliona njerëz. Apostulli e mëshiroi vajzën e gjorë dhe e përzuri shpirtin e keq prej saj duke e urdhëruar të dilte prej saj. Pali nuk mund ta largonte frymën e ligë në emrin e tij, siç bëri Krishti. Jo! Por apostulli i johebrenjve rrëfeu se ai ishte i padobishëm dhe i paaftë dhe se Jezu Krishti është i vetmi Shpëtimtar. Kështu ai e urdhëroi frymën e ndyrë të dilte në emër të Krishtit Jezus.
Në fakt ky emër unik, Jezusi njihet në ferr. Njerëzit e marrë janë të verbër. Ata janë fetarë me fanatizëm dhe injorancë dhe nuk e njohin të vërtetën e Zotit. Megjithatë, fjala e Palit tregoi se kush është Zoti i vërtetë. Ai është Jezu Krishti i gjallë. Pali nuk e përdori propagandën e djallit për të mbështetur predikimin e tij, por e dëboi me ungjillin e tij frymën e ligë nga vajza që vuante dhe e shpëtoi atë në brendësinë e saj.
Edhe tani, emri i Jezusit ka një fuqi të madhe. Por ne nuk duhet ta përdorim këtë emër siç dëshirojmë, por duhet të presim me përulësi drejtimin e Frymës së Shenjtë, sepse Pali nuk e dëboi djallin nga vajza në takimin e tij të parë me të. Por pas shumë ditësh dhe pas shumë lutjesh, ai e dinte me siguri se vetë Jezusi e dëshironte këtë dhe e gjithë kjo u realizua në një deklaratë vendimtare: "Në emër të Jezusit". Edhe sot grupi i lutësve që ecën nën mbrojtjen e Shpirtit të tij mund të dëbojë shpirtrat e papastër. Prandaj, ki kujdes, i dashur vëlla, të mos bësh asgjë në emrin tënd, duke luajtur me mendimet e tua dhe mos e përdor emrin e Jezusit si tundim për të përmbushur dëshirat e tua, por nënshtroju ungjillit dhe Frymës së tij që të mund të shohësh madhështinë e Zotit të realizuar rreth teje dhe në ty.
LUTJE: O Zoti Jezus, ne të falënderojmë dhe të adhurojmë sepse e çlirove gruan e pushtuar nga demonët nga fryma e ligë. Ti je akoma Zoti i zotërve, edhe sot. Ti i liron individët nga lidhjet e djajve dhe gënjeshtrat e sajuara. Hapi sytë e miliona njerëzve që të shohin gënjeshtrat e rreme fetare dhe të shpëtohen në fuqinë e emrit tënd unik.
PYETJA:
- Cila ishte gënjeshtra në fjalët e fallxhores së pushtuar nga demonët? Cila ishte e vërteta që tha Pali?