Previous Lesson -- Next Lesson
3. İsrail’in Büyük Çoğunlu Ona Karşı Olsa Bile, Tanrı Doğru Olarak Kalmaya Devam Eder (Romalılar 9:6-29
Pavlus, Rab İsa’nın hizmetinde olan, coşku dolu bir elçiydi. Ama aynı zamanda, büyük bir baskı ve derin bir üzüntüye de dalmıştı. Binlerce seçilmiş Yahudi’nin; ondan uzaklaşarak, onu dinlemeyi reddederek ya da onu izlemeyerek, İsa’yı ve onun krallığını küçük görmesine rağmen, birçok Yahudi olmayan inananın, yeniden doğuşunu ve Tanrı’nın krallığına kendilerini adamalarını görmüştü.
a) Tanrı’nın vaatleri İbrahim’in doğal soyunu ilgilendirmez (Romalılar 9:6-13)
ROMALILAR 9:6-13
6 Tanrı’nın sözü boşa çıktı demek istemiyorum. Çünkü İsrail soyundan gelenlerin hepsi İsrailli sayılmaz. 7 İbrahim’in soyundan olsalar bile, hepsi onun çocukları değildir. Ama "Senin soyun İshak’la sürecek" diye yazılmıştır. 8 Demek ki Tanrı’nın çocukları olağan yoldan doğan çocuklar değildir; İbrahim’in soyu sayılanlar Tanrı’nın vaadi uyarınca doğan çocuklardır. 9 Çünkü vaat şöyleydi: "Gelecek yıl bu zamanda geleceğim ve Saranın bir oğlu olacak." 10 Ayrıca Rebeka bir erkekten, atamız İshak’tan ikizlere gebe kalmıştı. 11-12 Çocuklar henüz doğmamış, iyi ya da kötü bir şey yapmamışken, Tanrı Rebeka’ya, "Büyüğü küçüğüne kulluk edecek" dedi. Öyle ki, Tanrı’nın seçim yapmaktaki amacı yapılan işlere değil, kendi çağrısına dayanarak sürsün. 13 Yazılmış olduğu gibi, "Yakup’u sevdim, Esav’dan ise nefret ettim."
Yasa uzmanı, Pavlus, Romadaki Yahudiler’e ve Yahudi kökenli Hıristiyanlara garip gelen bu gerçeği açıklamak istedi. Bu garip gelişmeyi açıklayan ve bu gizem için doğru cevaba dayanan tek geçeğin, Tanrı’nın sözleri olduğunu onlara yazdı. Bu cevabın iki yönü vardır:
Birincisi: İbrahim’in çocuklarının hepsi vaat çocukları değildir. Tanrı, Mesih’in atalarından biri olarak, İsmail’i seçmedi. İsmail ve onun soyu; dini hattın ve Yakup’un çocuklarının seçeneğinin dışında tutulmuştur. Bu gelişmeden; insanın doğal soyunun, kendi ruhsal geleceğine karar vermediğini öğreniyoruz. Hıristiyan bir ailede doğan hiç kimse, hemen, gerçek bir Hıristiyan olmaz ama kişisel olarak Tanrı’ya dönmesi gerekir. Tanrı’nın çocukları vardır, torunları değil.
Bu gerçek, seçilmiş olan tüm Yahudiler’in Tanrı’nın çocukları olmadığını ama sadece istekli bir şekilde Mesih’in müjdesine yüreklerini açanların, Tanrı’nın çocukları olduğunu açıklar. İbrahim’in evlat edinme hakkı onlara gösterilmiştir ama bunun amacına ulaşması kişilerin isteklerine bağlıdır.
İkincisi: Kutsal Kitap’ta, Rab’bin; İshak’ın eşi Rebeka’ya ikizleri doğurmadan önce, ikizlerden daha büyük olanın daha küçük olana hizmet etmesi gerektiğini söylediğini okuyoruz (Yaratılış 25:23). Her ikisi de aynı babanın çocuklarıydı. Ama Tanrı, hücre ve genlerin her birinde farklı şekilde gelişebileceğini, önceden biliyordu.
Ancak, Tanrı, daha genç olan, Yakup’u seçti ve abisi Esav’ı reddetti. Yakup, ahlaki olarak Esav’dan daha iyi bir konumda olmamamsına rağmen, Esav’dan daha etkin bir şekilde inanma çabası ve samimi bir şekilde tövbesi hoşuna gitti. İncil, Esav’ın bu tür karakter özelliklerinden bahsetmez. Bu olay bizlere, önceden belirlenmiş olmasına bağlı olarak, insanın seçiminin Tanrı’nın isteği ve her şeyi bilme gücüne dayandığını açıklıyor.
Hiç kimse, Tanrı kendisini reddetti diye onu suçlamamalıdır. Çünkü kendi gizemlerimizi ya da bedenlerimizdeki mirasları bilmiyoruz. Tanrı kutsaldır, adildir ve kararları için suçlanamaz.
Bazı teologlar, Tanrı’nın seçiminin insanların yaradılışları ya da eylemleriyle bir alakası olmadığını ama sadece Yaratıcı’nın iradesi olduğunu ve aynı zamanda, bu insanın Tanrı’nın tasarım ve itici gücünün farkına varmadıklarını görmüştür. Herkes, Tanrı sadece kutsal değil ama seven ve merhametli olan Baba olduğu için, aynı fikirde değildir.
Hizmeti süresince, İsa belirleyici sözler kullandı: “Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm” (Yuhanna 10:27-28). Onun sözünü herkes duymaz ve onu sesini duyan bazıları da cevap vermez ya da onun emirlerine uygun davranmaz. Başkaları o müjdenin esenlik ve coşkusuyla dolmuşken, bir kavimde, bir ulusta ve hatta bir ailede, müjdeyi duyup da onu anlamayan bir kişi bile bulamadık
DUA: Göksel Babamız, onlar, aslında, kutsal olmamalarına rağmen, İshak ve Yakup’u seçip onları oğlun İsa’nın ataları yaptığın için, sana şükrederiz. Bizlerin imanını güçlendir ki böylece, senin adınla, bizlere gelen sıkıntılara ve hatta içimizdeki kötülüklere karşı üstün gelebilelim ve bizleri alçak gönüllülüğe ve özveriye yönlendir ki böylece kendimizi başkalarından daha iyi görmeyelim. Amin.
SORULAR:
- İshak’ın tohumunun ve Yakup’un oğullarının seçilmesinin anlamı nedir?
- Tanrı’nın seçiminin sırrı nedir?