Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
3. İsa’nın Tanrı’ya Habercileri için Yakarması (Yuhanna 17:6-19)
YUHANNA 17:14
14 “Ben onlara senin sözünü ilettim, dünya ise onlardan nefret etti. Çünkü ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değiller.”
Mesih duasında, Baba’nın kelamını öğrencilerine sunduğuna tanıklık etti, onlara Babalık adını ve bu adın taşıdığı anlamları bildirdiğini belirtti. Bu vahiyle O, bize Kutsal Üçlüğü duyurmuş oldu. Baba’yı tanıyan kişi, bu bilgisini Kutsal Ruh’un gücünde Oğul’un aracılığına borçludur. Gerçek Tanrı’nın özüne ilişkin bu olağanüstü duyuru, öğrencileri etkiledi, onları değiştirdi ve güçle donattı. Onlar böylece Mesih’in bedeninin üyeleri oldular.
Bu ruhsal nitelik ve erdemlerinden dolayı dünya onlardan nefret ediyor. Nasıl Mesih’in kaynağı Tanrı’ysa, Tanrı’dan ikinci kez doğan her imanlı da sonsuz yaşama sahiptir. Çünkü Mesih bizi kendi yaşam doluluğuna, haklarına ve gücüne ortak etmiştir.
YUHANNA 17:15
15 “Onları dünyadan uzaklaştırmanı değil, kötü olandan korumanı istiyorum.”
Mesih, çevrelerini saran tüm olumsuz koşullara karşın öğrencilerini göğe kaçırmadı, onları dünyadan uzak bir yaşama sevk etmedi. O Babası’ndan izleyicilerini, şeytanın etkilerinden ve kirli ruhların cazip yalanlarından korumasını diledi. O bizler için de aynı dilekte bulunuyor. Her imanlı O’nun huzur ve güvenlik vadisinde yaşar. Bizleri koruyan, Mesih’in kanıdır. Tanrı, Oğul’un kurbanı sayesinde bizimle beraberdir. Kimse bizi O’ndan ayıramaz, yok edemez. Kutsal’ın lütfuyla aklandık, sonsuz yaşama taşındık. Ancak isyan eder, belirli günahlardan inatla ayrılmazsak, Babamız, bizlerdeki günahın açığa çıkıp bizi dehşete ve tövbeye sevketmesi için, denenmemize izin verir. O nedenle Rabb’in Duası’nda, “Baba, bizi denemeye düşürme, kötü olandan koru!” diyoruz. Şeytan’a ve ölüme kendi gücü ve cesaretiyle direnmeye kalkışan kişi, kendi kendini aldatmaktadır. Mesih’in kanına ve aracılığına sığının, biricik Kurtarıcımız O’dur.
YUHANNA 17:16-17
16 “Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değiller. 17 Onları gerçekle kutsal kıl. Senin sözün gerçektir.”
İsa duasında, öğrencilerinin, aynı bedeni taşımalarına ve diğer insanlar gibi kötü olmalarına karşın bu kötü dünyadan kaynaklanmadıklarına bir kez daha tanıklıkta bulundu. Tanrı’nın lütfu olmasa, onlar da aynı akıbete uğrayacaklardı. Ne var ki, Kutsal Ruh’un gücü kendilerinde etkin olduğundan, onlar bu dünyadan değillerdir. Mesih’in kanı onları yasal olarak Kötü’nün zindanından kurtardığı andan itibaren onlar bu dünyada yabancı konumuna girmiş olup gök ailesine mensupturlar.
İmanlıların beden ve ruhtan oluşan varlıklarında, yaşamları boyunca bu iki unsur arasında amansız bir savaşım olacaktır. Kutsal Ruh, kendimizi, işimizi ve ailelerimizi diğer insanlardan çok seversek, üzülür. Uygun olmayan yollarla kendimize sağlayacağımız her haz vicdanımızı rahatsız eder, uykumuzu kaçırır. Ağzımızdan çıkan her yalan hafızamıza adeta nakşolur, her an hatırımıza gelir. Pahası ne denli az olursa olsun, Kutsal Ruh, evinde sana ait olmayan bir şeyin bulunmasına izin vermez. Bir insana hakarette bulunduysan veya onu herhangi bir davranışınla üzdüysen, Kutsal Ruh senden onun yanına gidip af dilemeni isteyecektir. Bu Ruh, yaşamındaki her eğri büğrü işi açığa çıkarır, gururunu yargılayarak öldürür.
Mesih Babası’ndan bizi kutsamasını diledi, çünkü kutsal olmayan kişi kendi kendisini kutsayamaz. Baba’nın sevgisini anladığımız, Oğul’un lütfunda ve Kutsal Ruh’un lütfunda yaşadığımız oranda kutsanırız. Rab, “Kutsal olun! Çünkü ben kutsalım” diyerek bizzat bu hedefi gerçekleştiriyor. Çarmıha Gerilen’in kanı bizi bir defada sonsuza dek kutsadı.
YUHANNA 17:18
18 “Sen beni dünyaya gönderdiğin gibi, ben de onları dünyaya gönderdim.”
İsa öğrencilerinin kutsanması için dua ettikten sonra -ki onlar kutsanan yaşamlarından dolayı dünyanın düşmanlığını çekeceklerdi- onları tekrar kötülerin yanına gönderdi. Önce yaşamımızı kutsamak amacıyla bizi dünyadan kurtardı, sonra çoklarının kurtulup kutsanması için aynı dünyaya gönderdi. Kilise, dindar sözler, ayinlerle kendi kendini avutan pasif bir kurum olmayıp, Şeytan’ın kalelerine yüklenen, sürekli dualarıyla sapkınları doğru yola ileten, Baba’nın egemenliğini ve O’nun yeryüzünü müjdeleme istemini duyuran bir eylem birliğidir. Mesih’in müjdeleme konusundaki duasının anlamını kavradın mı?
İsa seni onurlandırarak, Baba O’nu nasıl gönderdiyse işte aynen öyle seni de, yoldan çıkanları, sapkınları müjdelemeye yolluyor. Hedef ve donanım aynıdır. Çünkü O sana sadece Tanrı’nın Mesih’teki gerçeğine ilişkin duyurular veriyor. İsa seni oturup hayal kurmaya değil, etkin hizmette bulunmaya çağırıyor. O’nun Kutsal Ruhu, senin gücündür.
YUHANNA 17:19
19 “Onlar da gerçekle kutsal kılınsınlar diye kendimi onların uğruna adıyorum.”
Mesih, öğrencilerinden hiçbirisinin Müjde’yi yaymaya, ruhsal savaşa girmeye güç getiremeyeceğini biliyordu. Tanrı’nın kutsallığı ve gücü kendilerini sarmadığı takdirde, hepsi yüreklerinde ve vicdanlarındaki ölümcül yaralarla düşeceklerdi. Bu nedenle Oğul kendisini kurban kıldı, her an kutsal olmasına karşın kutsadı. O’nun kanına imanımızla Şeytan’ın tüm şikâyetlerini yok etmek amacıyla, ölümü aracılığıyla kutsallığın tüm gereklerini yerine getirdi. Bu kurtulmalık ölüm sayesinde öğrenciler, kendilerini tanrısal gücün kabı kılacak olan Kutsal Ruh’u aldılar, İsa’nın, o yüce adı müjdeleyen tanıkları oldular.
Dilleri ve yürekleri böylece her türlü hile ve yalandan arındı, sonuna kadar gerçeği savunma ve günahları ortaya çıkarma cesaretine sahip oldular. Yalan, kir ve gurura karşı bu amansız savaş ancak Mesih kanının koruması ve O’nun aracılığının gücü sayesinde yürütülebilir.
DUA: Yüreklerimizdeki kini, yalanı, gururu ve her türlü haksızlığı bağışla. Biz doğamızda kötü, sen ise kutsalsın. Bizi Şeytan’ın hile ve egemenliğinden koru; sözlerinin bizleri kutsaması ve dünyaya müjdelediğimiz gerçeğe uygun yaşayabilmemiz için İncil’i bize öğret.
SORU:
- İsa bizi kötülükten esirgemesini Babası’ndan nasıl diledi?