Previous Lesson -- Next Lesson
6. Το Κήρυγμα του Πέτρου στην Πεντηκοστή (Πράξεις 2:14-36)
ΠΡΆΞΕΙΣ 2:22-23
22 «Ισραηλίτες, ακούστε αυτά που θα σας πω: Ποιος ήταν ο Ιησούς ο Ναζωραίος σάς το απέδειξε ο Θεός με τα θαύματα και τα καταπληκτικά έργα που έκανε μέσω αυτού ανάμεσά σας. Αυτά τα ξέρετε εσείς οι ίδιοι πολύ καλά. 23 Κι όμως εσείς τον Ιησού τον θανατώσατε, βάζοντας ανθρώπους που δεν έχουν το νόμο του Θεού να τον καρφώσουν στο σταυρό. Βέβαια, σας παραδόθηκε, γιατί έτσι είχε ορίσει ο Θεός, που το θέλησε και το γνώριζε.»
Το Άγιο Πνεύμα δεν δίνει έμφαση στον εαυτό του αλλά δοξάζει τον Χριστό. Ο Θεός δεν είναι εγωιστής αλλά είναι αγάπη. Κάθε Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας αγαπάει το άλλο, και μας οδηγεί σ’ αυτό. Ο Υιός δοξάζει τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα δοξολογεί τον Υιό. Καθώς ο Υιός άφησε το Πνεύμα να διενεργήσει την σωτηρία, έτσι ο Πατέρας έδωσε στον Υιό του όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη. Αυτός που αναζητά τη γνώση του Θεού πρέπει να κοιτάξει με προσοχή την αγάπη ανάμεσα στον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, επειδή ο Θεός δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από αγάπη και η ένωση του συνεχίζει με αγάπη.
Ο Πέτρος με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος δεν μίλησε πολύ για την αλήθεια της έκχυσης του ευλογημένου Πνεύματος αλλά σύντομα γύρισε την ομολογία του στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού του σταυρωμένου και αναστημένου από τους νεκρούς. Το πορτραίτο του Κυρίου που θυσίασε τον εαυτό του και η αναμονή του στον τάφο γέμισε το υποσυνείδητο των μαθητών. Προσευχήθηκαν, αναλογίστηκαν αυτά τα πράγματα, μελέτησαν την προφητεία και βρήκαν μια προφανή επεξήγηση. Ο Πέτρος περιέγραψε τον Ιησού από τη Ναζαρέτ μπροστά στους ακροατές του ώστε να μπορούν να καταλάβουν το λόγο της έκχυσης του Αγίου Πνεύματος και το τέλος του ερχομού.
Ο ομιλητής ένιωσε στα βάθη της καρδιάς του πώς το Άγιο Πνεύμα εναντιώθηκε στην αμαρτία των Ιουδαίων που αρνήθηκαν τον Ιησού και τον σκότωσαν. Ο Πέτρος δεν μπορούσε να παρηγορήσει τους ακροατές του με όμορφα λόγια και υποσχεμένες ευλογίες, αλλά έπρεπε να διακηρύξει ότι ήταν εγκληματίες. Ωστόσο, δεν το είπε με βίαιο και απότομο τρόπο αλλά έκανε ξεκάθαρη την αμαρτία τους σταδιακά και με τη γλώσσα της αγάπης τους οδήγησε ώστε να γνωρίζουν το έγκλημα τους πλήρως. Είναι άξιο παρατήρησης ότι στην αρχή της ομιλίας του δεν χρησιμοποίησε τον τίτλο «Χριστός» ή «Υιός του Θεού» αλλά αποκάλεσε τον Ιησού «Άνθρωπο του Θεού» ώστε οι Ιουδαίοι να συνεχίσουν να τον ακούν και να διαφωνήσουν αμέσως.
Ο Πέτρος πήρε μια βαθιά αναπνοή και την υπόλοιπη ώρα κατά τη διάρκεια του λόγου του απαίτησε προσεκτική ακρόαση και αληθινή κατανόηση. Αυτός είπε, «Όλοι σας γνωρίζετε τον Ιησού της Ναζαρέτ. Αυτός ο άνθρωπος υποστηρίχθηκε από τον Θεό με περισσότερα σημεία και θαύματα από οποιονδήποτε άλλο προφήτη πριν ή μετά από αυτόν. Ανέστησε τους νεκρούς, έβγαλε δαιμόνια, συγχώρεσε τις αμαρτίες, τάισε πέντε χιλιάδες πεινασμένους ανθρώπους χρησιμοποιώντας μόνο πέντε ψωμιά και ηρέμησε την εξαγριωμένη καταιγίδα. Αυτά τα υπέροχα θαύματα δεν ήταν ανθρώπινες πράξεις αλλά του Θεού. Ο Άνθρωπος Ιησούς ήταν σε πλήρη αρμονία με το θέλημα του Ύψιστου που ο Παντοδύναμος εργάστηκε μέσα του. Ως εκ τούτου, η δύναμη των ουρανών άρχισε να εξαπλώνεται στη γη. Ο Χριστός δεν εργάστηκε χωριστά από τον Θεό τον Πατέρα του αλλά ήταν ένα μαζί του μέχρι ο Άγιος να εκτελέσει το θέλημα του πλήρως μέσω Εκείνου, όπως είπε και ο Χριστός: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα Εκείνου που Με έστειλε και να τελειώσω το έργο Του.»
Είναι παράξενο που οι Ιουδαίοι αρνήθηκαν εκείνον που είχε τη δύναμη και την εξουσία του Θεού. Ο Πέτρος δεν είπε ότι οι αρχιερείς ή τα μέλη της Συγκλήτου ήταν υπεύθυνα που αρνήθηκαν τον Ιησού αλλά ότι οι ακροατές έκαναν το λάθος γιατί φοβόντουσαν τους αρχηγούς τους και γι’ αυτό έμειναν μακριά από τον Ιησού της Ναζαρέτ σταδιακά και δεν τον υπερασπίστηκαν. Ωστόσο μερικοί από αυτούς συμμετείχαν στο πλήθος φωνάζοντας: «Σταυρώστε τον, σταυρώστε τον!» Ο Πέτρος κάρφωσε τις καρδιές τους με το κουράγιο που του έδωσε το Άγιο Πνεύμα και είπε σ’ αυτούς: Εσείς σκοτώσατε αυτόν τον Άνθρωπο που αποστάλθηκε από τον Θεό, όχι με το συνηθισμένο λιθοβολισμό, αλλά με το να τον παραδώσετε στους ειδωλολάτρες Ρωμαίους. Εσείς τον σταυρώσατε μέσω εκείνων. Και αυτό σηματοδοτεί διπλή ντροπή.» Ο Πέτρος δεν μίλησε στους ακροατές του για ληστεία, ψέματα ή ανηθικότητα αλλά τους έκανε προφανή την στάση τους απέναντι στον Ιησού ως ανυπάκουους, τυφλούς και αδαείς εχθρούς του Θεού. Αυτό το κήρυγμα του Πέτρου δεν σηματοδοτεί την καταδίκη του Άγιου Πνεύματος, επειδή το Πνεύμα είναι άγιο. Καταδικάζει κάθε άνομη πράξη και ξεσκεπάζει την στάση μας προς τον Θεό με ανυπακοή και εχθρότητα.
Ωστόσο, ο Θεός δεν έχασε την μάχη, παρά την σταύρωση του Χριστού αλλά η σωτηρία είναι ολοκληρωμένη στην εκ των προτέρων γνώση του . Παρά το σοκαριστικό έγκλημα διακήρυξε την αγάπη του σε όλη την έκταση της. Κανείς δε μπορεί να εμποδίσει το σχέδιο του Θεού. Ο Άγιος ήταν αποφασισμένος να απολυτρώσει τον κόσμο, γνωρίζοντας ότι αυτό μπορούσε να γίνει με τη θυσία του Υιού του από τα χέρια των ανυπάκουων αμαρτωλών . Ο σταυρός είναι ο θρίαμβος της πρόγνωσης του Θεού και ο κανόνας της ασύλληπτης αγάπης του για τον κόσμο. Ωστόσο, αυτός ο προκαθορισμός του Θεού δεν σήμαινε ικανοποίηση των Ιουδαίων γιατί το Άγιο Πνεύμα είπε με όσο πιο έντονα μέσω από τον Πέτρο: «Είστε δολοφόνοι, και εχθροί του Θεού.
Πόσο μεγάλη ήταν η διαφορά ανάμεσα στην αρχή και στο τέλος του λόγου! Πρώτα οι απόστολοι στέκονταν με την μεγαλύτερη χαρά του Αγίου Πνεύματος, δοξολογώντας και ευχαριστώντας σε μεγάλο βαθμό. Και μετά το Άγιο Πνεύμα καταδίκασε τις καρδιές των α`κροατών σκληρά , γιατί η αγάπη του Θεού δεν είναι μαλακή ή επιφανειακή, αλλά άγια και αληθινή.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Άγιε Πατέρα, σε ευχαριστούμε επειδή έδωσες με ντροπή και θάνατο τον μόνο σου Υιό για μας. Τον σκοτώσαμε με την κακία μας και το πείσμα μας. Συγχώρεσε μας τις αμαρτίες μας και αγίασε μας εντελώς με το Πνεύμα της ευάρεστης αγάπη σου.
ΕΡΩΤΗΣΗ
- Ποια είναι τα κύρια σημεία του πρώτου μέρους του κηρύγματος του Πέτρου;