Previous Lesson -- Next Lesson
1. Ο Ιησούς χρισμένος στην Βηθανία (Ιωάννης 11:55 – 12:8)
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:55-57
55 Πλησίαζε όμως το Πάσχα των Ιουδαίων. Και πολλοί απ’ όλη τη χώρα ανέβηκαν στα Ιεροσόλυμα πριν από το Πάσχα, για να τελέσουν τους καθορισμένους καθαρμούς. 56 Αναζητούσαν, λοιπόν, τον Ιησού, κι εκεί που στέκονταν, στο χώρο του ναού, έλεγαν μεταξύ τους: «Τι νομίζετε, δε θα ’ρθει στη γιορτή;» 57 Μάλιστα οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι είχαν δώσει εντολές, αν μάθει κανείς πού είναι, να ειδοποιήσει για να τον συλλάβουν.
Το Πάσχα ήταν η κυριότερη γιορτή στην Παλαιά Διαθήκη γιατί γιόρταζαν την διάσωση των Ιουδαίων από την ουράνια οργή. Έτσι, έζησαν κάτω από την προστασία του θείου Αμνού που προετοιμάστηκε για αυτούς. Άξιζαν να πεθάνουν αλλά η πίστη τους έσωσε.
Κάθε χρόνο οι Ιουδαίοι θα επισκέπτονταν την Ιερουσαλήμ για να ευχαριστήσουν τον Θεό που τους φύλαξε από την οργή Του. Εκεί έσφαζαν μυριάδες αρνιά και τα έτρωγαν. Πολλοί συνήθιζαν να πηγαίνουν στην Ιερουσαλήμ από πριν, για να καθαριστούν μέσω της μετάνοιας και να είναι έτοιμοι να ταυτιστούν με τον Αμνό του Θεού. Αν κάποιος είχε αγγίξει κάποιο πτώμα, έπρεπε να ακολουθήσει μια σειρά από καθαρμούς για επτά μέρες για να δικαιούνται την είσοδο στον ναό του Θεού (Αριθμοί 19:11).
Αυτή την εποχή οι προσκυνητές ρωτούσαν για τον Ιησού, τον Ναζαρηνό, «Θα έρθει ή δε θα τον δούμε;» Άλλωστε το θρησκευτικό Συμβούλιο είχε μυστικά αποφασίσει να τον καταδικάσουν σε θάνατο. Ζητούσαν από πολλούς στο έθνος να κατασκοπεύσουν τον Ιησού και να τους πληροφορούν ότι τον είχαν δει κάπου ώστε να τον πιάσουν. Τα σαγόνια του θανάτου ήταν ανοικτά για να καταπιούν τον Ιησού.
ΙΩΑΝΝΗΣ 12:1-3
1 Έξι μέρες πριν από το Πάσχα, ήρθε ο Ιησούς στη Βηθανία, όπου έμενε ο Λάζαρος, που είχε πεθάνει και ο Ιησούς τον ανέστησε από τους νεκρούς. 2 Ετοίμασαν, λοιπόν, εκεί για χάρη του δείπνο, και η Μάρθα υπηρετούσε, ενώ ο Λάζαρος ήταν ένας απ’ αυτούς που παρακάθονταν μαζί με τον Ιησού στο δείπνο. 3 Τότε η Μαρία πήρε μια φιάλη από το πιο ακριβό άρωμα της νάρδου κι άλειψε τα πόδια του Ιησού. Έπειτα σκούπισε με τα μαλλιά της τα πόδια του, κι όλο το σπίτι γέμισε με την ευωδιά του μύρου.
Ο Ιησούς δε φοβόταν την δολοπλοκία των εχθρών του, αλλά συνέχισε στο δρόμο του για την Ιερουσαλήμ σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα του. Δεν αναζητούσε απομόνωση αλλά επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ μια εβδομάδα πριν την Γιορτή. Πέρασε μέσα από την Βηθανία, τρία χιλιόμετρα από την Πρωτεύουσα. Ήρθε στο σπίτι όπου είχε δείξει την δύναμη του και όπου δοξολόγησε τον Πατέρα του υπερνικώντας τον θάνατο. Ο Λάζαρος συνέχισε να ζει τρώγοντας, πίνοντας και διαβαίνοντας την αγορά. Οι άνθρωποι τον έβλεπαν και έμεναν έκπληκτοι αλλά τρομαγμένοι μπροστά στην προοπτική του θανάτου και στην θέα φαντασμάτων.
Η Μαρία, η Μάρθα και ο Λάζαρος είχαν βιώσει την δόξα του Θεού και έγιναν μάρτυρες σ’ αυτήν παρά τις απειλές από το Συμβούλιο. Καλωσόρισαν τον Ιησού και τους μαθητές του και τους πρόσφεραν ένα γεύμα με μεγάλη χαρά. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Ιησού και κάθισε δίπλα σε Εκείνον που τον είχε αναστήσει από τους νεκρούς. Αυτή η εικόνα δε μας λέει κάτι για τον Παράδεισο; Ο Θεός δεν θα είναι μακριά αλλά θα καθίσουμε μαζί του στην δόξα.
Η Μάρθα, μια πετυχημένη νοικοκυρά, άνοιξε τους θησαυρούς του σπιτιού της, προσφέροντας ότι είχε, γνωρίζοντας ότι ο Ιησούς ήταν ο μοναδικός Μεσσίας, ο νικητής πάνω στο θάνατο. Η Μαρία, πιο πνευματική, τίμησε τον Ιησού με τον τρόπο της, φέρνοντας ένα φιαλίδιο με ακριβό άρωμα που άξιζε σχεδόν τους μισθούς ενός χρόνου ενός εργάτη. Επιθυμούσε να δώσει στον Ιησού ότι είχε πιο πολύτιμο. Αλλά ένιωθε ανάξια να ρίξει μύρο πάνω στο κεφάλι του. Αντίθετα, μύρωσε τα πόδια του με τους θησαυρούς της ζωής της. Η αγάπη δεν είναι ευτελής, αλλά θυσιάζει άφθονα. Κατόπιν, σκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της. Αυτή η πράξη της αγάπης, ειλικρινής και άγια, γέμισε το σπίτι με ένα διαπεραστικό άρωμα. Όλοι όσοι ήταν παρόντες γέμισαν με την ευωδία της θυσίας της Μαρίας.
ΙΩΑΝΝΗΣ 12:4-6
4 Λέει τότε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους μαθητές του, αυτός που σκόπευε να τον προδώσει: 5 «Γιατί να μην πουληθεί αυτό το μύρο για τριακόσια αργυρά νομίσματα, και τα χρήματα να διανεμηθούν στους φτωχούς;» 6 Αυτό το είπε όχι γιατί νοιαζόταν για τους φτωχούς, αλλά γιατί ήταν κλέφτης και, καθώς διαχειριζόταν το κοινό ταμείο, συχνά κρατούσε για τον εαυτό του από τα χρήματα που έβαζαν σ’ αυτό.
Ο Ιούδας αγαπούσε τα χρήματα περισσότερο από όσο αγαπούσε τον Ιησού, προτιμώντας τα υλικά αγαθά παρά την γνήσια πίστη. Έτσι επιδίωξε να εξηγήσει τη θυσία όσον αφορά τα μετρητά, αγνοώντας την πνευματική ευλογία που συνδέονταν με αυτήν. Απέτυχε να καταλάβει την έννοια της λατρείας, της ευχαριστίας και της υποταγής της Μαρίας. Όποιος αγαπάει τα χρήματα, γίνεται ένας διάβολος. Παραδόξως, ο Ιούδας απέκρυπτε το μίσος του για τον Ιησού με μια ψεύτικη ευσέβεια, σαν να πρότεινε δηλαδή μια φιλανθρωπική πράξη για να ανακουφίσει τους φτωχούς. Δεν νοιάζονταν πραγματικά για αυτούς, ούτε ήθελε να τους δώσει κάτι, αντίθετα ήθελε να αποκτήσει χρήματα για τον εαυτό του. Η φιλανθρωπία για αυτόν ήταν μια κάλυψη για την κλοπή, κρατώντας περισσότερα στην τσέπη του παρά δίνοντας στους φτωχούς : Μη πιστός σε μικρά πράγματα αλλά ένας κλέφτης σε πρόθεση και σκέψη.
Ο Ιησούς δεν έλεγχε τους λογαριασμούς αυτού του ταμία αλλά υπέμεινε αυτόν μέχρι το τέλος, αν και ήξερε για προδοσία του και τα παραπτώματα του. Ο Ιούδας ήταν ένας ληστής και απατεώνας, που αγαπούσε μόνο τον εαυτό του και προσελκύονταν από το δελεασμό του πλούτου, όντας σκλάβος του. Αδερφέ, δε μπορείς να υπηρετείς τον Θεό και τα χρήματα. Θα αγαπάς το ένα και θα μισείς το άλλο. Μην αυταπατάσαι. Είναι σκοπός σου ο Θεός ή μια ζωή άνετη;
ΙΩΑΝΝΗΣ 12:7-8
7 Είπε τότε ο Ιησούς: «Άφησέ την ήσυχη· αυτό που κάνει είναι για την ημέρα του ενταφιασμού μου. 8 Οι φτωχοί πάντοτε θα υπάρχουν κοντά σας, εμένα όμως δε θα με έχετε πάντοτε».
Ο Θεός δεν μας ζητάει να είμαστε πολυδάπανοι, να χύνουμε φιαλίδια από άρωμα ο ένας στα πόδια του άλλου, αλλά απλά να ανοίξουμε τα μάτια μας στις ανάγκες των φτωχών γύρω μας. Κανένα κόμμα, θρησκεία ή ιδεολογία δεν μπορεί να διαγράψει τα λόγια του Χριστού ότι οι φτωχοί θα είναι πάντα μαζί μας. Ο εγωισμός μας είναι προφανής, η αγάπη μας αδύναμη. Δε μπορεί να υπάρξει ένας πνευματικός σοσιαλισμός πάνω στη γη. Ούτε θα είναι όλοι στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους στα δώρα και στον πλούτο ή στη δόξα. Θα βρίσκουμε τους άθλιους, τους απόκληρους και τους απομονωμένους όπου και να πάμε, ανατολικά ή δυτικά. Σε κάθε πόλη ή χωριό ομοίως, αναζητήστε τους φτωχούς και σε αυτούς θα δείτε το πρόσωπο του Ιησού.
Ο Ιησούς ήξερε ότι οι καρδιές των ανθρώπων ήταν σκληρές σαν πέτρες και κρύες σαν πάγος. Αυτός έχει έρθει με τη ζεστασιά της αγάπης για να πεθάνει για αυτούς. Επίσης, ήξερε ότι το Άγιο Πνεύμα οδήγησε την Μαρία στο να σκουπίσει τα πόδια του και να του βάλει μύρο για τον ενταφιασμό του. Όταν η θεία αγάπη εισέρχεται μέσα στους ανθρώπους, το Άγιο Πνεύμα θα τους οδηγήσει να κατορθώσουν απροσδόκητα θαύματα. Η Μαρία είχε σκοπό να δοξάσει τον ουράνιο επισκέπτη, έτσι το Πνεύμα την οδήγησε να του βάλει μύρο, πριν φτάσει η ώρα. Ο Χριστός ξεκινάει μια συμφιλίωση αυτού του άθλιου κόσμου με τον Θεό της καλοσύνης και της χάρης.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού, σε αγαπάμε γιατί ανέστησες τον Λάζαρο. Δεν φοβήθηκες τον σκοτεινό τάφο. Δίδαξε μας να προσφέρουμε τις καρδιές μας και τα υπάρχοντα μας για να σε υπηρετούμε με ότι είναι δικό μας. Ελευθέρωσέ μας από την κακία, την υποκρισία, την κλοπή και το μίσος. Γέμισε μας με την αγάπη σου και οδήγησε μας στο μονοπάτι της θυσίας με ευχαριστία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί ο Ιησούς δέχτηκε να του βάλει μύρο η Μαρία;