Previous Lesson -- Next Lesson
c) Ο Ιησούς είναι ο Καλός Βοσκός (Ιωάννης 10:11–21)
ΙΩΑΝΝΗΣ 10:11-13
11 »Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας· ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων. 12 Ο μισθωτός όμως, που δεν είναι ο βοσκός και δεν είναι δικά του τα πρόβατα, όταν βλέπει το λύκο να έρχεται, αφήνει τα πρόβατα και φεύγει. Έτσι ο λύκος τ’ αρπάζει και τα διασκορπίζει. 13 Ο μισθωτός φεύγει, γιατί είναι μισθωτός και τα πρόβατα δεν είναι δικά του.
Ο Θεός υπέμεινε υπομονετικά τους βασιλιάδες, τους ψευδοπροφήτες και τους ιερείς που έκλεβαν και έβλεπαν τον διασκορπισμένο Του λαό σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα. Έτσι έστειλε σε μας τον Χριστό ως τον Καλό Βοσκό. Κατά την άφιξη του είπε, «Εδώ είμαι, έτοιμος, ο αληθινός Βασιλιάς, ο Αρχιερέας και ο Προφήτης, με μια τελική αποκάλυψη.» Στο πρόσωπο του Χριστού βρίσκουμε όλες τις λειτουργίες της ποίμανσης συνδυασμένες. Μπορεί να πει δικαίως, «Ελάτε σ’ εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε κι είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω». Δε θα σας εκμεταλλευτώ αλλά θα σας σώσω από μια πλανεμένη ζωή και από κάθε κίνδυνο.
Η απόδειξη ότι Αυτός είναι ο μόνος Καλός Βοσκός ήταν η προθυμία του από την αρχή να θυσιάσει τη ζωή του για τα πρόβατα του. Δεν είναι μόνο ότι θα έδινε το σώμα του αλλά πρόσφερε το σώμα, τη ψυχή και το πνεύμα του για τη σωτηρία του ποιμνίου του Θεού. Μόχθησε από την πρώτη στιγμή για να υπηρετήσει τους ακόλουθούς του. Ο σωματικός του θάνατος ήταν το στέμμα μιας ζωής αυτοθυσίας. Θυμήσου ότι ο Ιησούς δεν έζησε μόνο για τον εαυτό του ή πέθανε για αυτόν. Έζησε και πέθανε για σένα.
Οι άπιστοι βοσκοί επειδή την ώρα του κινδύνου το σκάνε και κρύβονται, δείχνοντας φροντίδα μόνο για τον εαυτό τους. Εγκαταλείπουν τα πρόβατα στους λύκους που αργά ή γρήγορα θα εμφανιστούν. Δεν είναι κτήνη αλλά ενεργούν με κτηνώδη τρόπο. Ο πατέρας τους είναι ο Σατανάς. Ως αρχέγονος λύκος, ο σκοπός του Σατανά είναι να καταβροχθίσει. Οι επιθέσεις του είναι μανιασμένες, καταδιώκοντας και σκοτώνοντας. Εμφανίζεται με πειρασμούς που προσφέρουν ευχαρίστηση και λευκά ψέματα. Εμείς οι ποιμένες δεν πρέπει να ανεχτούμε ή να αγνοήσουμε την ψευτοδιδασκαλία που χρησιμοποιεί την αγάπη σαν πρόσχημα. Αλλά για χάρη της αγάπης πρέπει να υπερασπιστούμε την αλήθεια με σοφία και στιβαρά, αν χρειάζεται. Η ζωή του Χριστού μας λέει ότι ήταν συνεχώς σε σύγκρουση με τα πνεύματα της κόλασης. Με αγάπη είπε όλη την αλήθεια στους υπηρέτες του ότι μπορούν να υπηρετούν το ποίμνιο με κόπο και να το υπερασπίζονται μπροστά στις επιθέσεις από σατανικά πνεύματα. Ο σκοπός του λυσσασμένου λύκου είναι ξεκάθαρος, γιατί με ψεύτικες κατηγορίες και σκληρό διωγμό επιθυμεί να καταστρέψει την εκκλησία του Θεού. Επιδιώκεις την υπηρεσία και το επιβράβευση στο ποίμνιο του Θεού; Πρόσεξε ότι αυτό σημαίνει σύγκρουση, πόνο και θυσία και δεν έπεται κέρδος ή ευχαρίστηση, πόσο μάλλον ανάπαυση.
ΙΩΑΝΝΗΣ 10:14-15
14-15 Εγώ είμαι ο καλός βοσκός. Όπως ο Πατέρας αναγνωρίζει εμένα κι εγώ αυτόν, έτσι κι εγώ αναγνωρίζω τα δικά μου πρόβατα κι εκείνα αναγνωρίζουν εμένα· και θυσιάζω τη ζωή μου για χάρη των προβάτων.
Ο Χριστός επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι αυτός ήταν ο μοναδικός Βοσκός. Όλοι αποτυγχάνουμε και δε μπορούμε να υπηρετήσουμε όπως θα έπρεπε, εφόσον δεν γνωρίζουμε πλήρως τον εχθρό, και δεν καταλαβαίνουμε πλήρως το τι σκέφτονται τα πρόβατα ή πώς να τα οδηγήσουμε στα καλύτερα βοσκοτόπια. Ο Χριστός γνωρίζει το κάθε άτομο με το όνομα του, και αντιλαμβάνεται το παρελθόν του, τις σκέψεις του και το μέλλον του.
Ο Ιησούς επέλεξε τα δικά του πρόβατα και τους έδωσε το δώρο της ουσιαστικής γνώσης Του. Καθώς αρχίζουν να τον γνωρίζουν καλύτερα, αναρωτιούνται γιατί ποτέ δεν τους απέρριψε. Η ίδια η παρουσία του αναδεικνύει τις αποτυχίες τους. Αυτή η συνάντηση αποφέρει μια μεγαλύτερη αγάπη που εξελίσσεται σε ευχαριστία και σε μια αιώνια διαθήκη ή δεσμό.
Αυτή η αμοιβαία γνώση ανάμεσα στον Ιησού και το ποίμνιο του δεν είναι επιφανειακή ή κοσμική, αλλά είναι ένα δώρο του Πνεύματος, επειδή αντιλαμβανόμαστε Αυτόν όπως αυτός βλέπει τον Πατέρα, και όπως ο Πατέρας γνωρίζει τον Υιό. Αυτό είναι ένα μυστήριο που κάθε Χριστιανός, με την κάθοδο του Πνεύματος, λαμβάνει την αποκάλυψη της αλήθειας με θεία γνώση μέσω του Χριστού. Επίσης, σημαίνει ότι το Πνεύμα του Θεού κατοικεί στο ποίμνιο Του και τους γεμίζει. Κανείς δεν παραμελείται.
ΙΩΑΝΝΗΣ 10:16
16 «Έχω κι άλλα πρόβατα, που δεν ανήκουν σ’ αυτή την μάντρα· πρέπει κι εκείνα να τα οδηγήσω. Θα γνωρίσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο με έναν ποιμένα.»
Ο Χριστός δεν πέθανε για κάποια συγκεκριμένη φυλή αλλά για όλους. Δεν έσωσε μόνο τους ισχυρογνώμονες της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και τους διεφθαρμένους ανθρώπους ανάμεσα στα έθνη. Αυτός προείπε ότι ο θάνατός του θα απολύτρωνε πρόβατα αμέτρητα από όλο τον κόσμο. Κανείς δε μπορούσε να έρθει στον Θεό με τη δική του θέληση. Χρειάζονταν ένα οδηγό, ένα Καλό Ποιμένα. Αυτό τον ρόλο ήταν να αναλάβει ο Χριστός. Είναι ο βασιλιάς των εθνών και των ανθρώπων τους. Η πνευματική του καθοδήγηση λαμβάνει χώρα με τον λόγο Του. Καθώς τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή του ποιμένα τους, έτσι και οι άνθρωποι παντού είναι έτοιμοι να ακούσουν τη φωνή του Χριστού και γρήγορα μεταστρέφονται. Από τους εκλεκτούς της Παλαιάς Διαθήκης και τους προσήλυτους ανάμεσα στα έθνη μια νέα πνευματική ένωση ξεπρόβαλε κάτω από την ηγεσία του Χριστού. Οι άνθρωποι της Καινής Διαθήκης είναι σήμερα το ποίμνιο του Θεού με τον Ιησού ως Ποιμένα μας. Όλοι εκείνοι που ακούνε το Ευαγγέλιο με χαρά και πιστεύουν στον Χριστό, τον Υιό του Θεού, ανήκουν στην αληθινή εκκλησία, ακόμη κι αν ανήκουν σε διαφορετικά χριστιανικά δόγματα. Έχουμε ένα Πνεύμα, ένα Κύριο, ένα Πατέρα. Αυτό το Πνεύμα έρχεται πάνω σε όλους τους εξαγνισμένους με το αίμα του Χριστού. Η ενότητα του ποιμνίου του Χριστού είναι μεγαλύτερη από αυτή που νομίζουμε, μαζεύοντας πρόβατα από κάθε γωνιά. Ο Καλός Βοσκός έρχεται αυτοπροσώπως, για να οδηγήσει τους πιστούς και απλούς ακόλουθους του στην δόξα. Τότε θα υπάρχει ένα ποίμνιο και ένας βοσκός. Αλλά όποιος προσπαθεί σήμερα να δημιουργήσει μια εκκλησία με τρόπους και συστήματα που είναι ανθρώπινα και σκοπούς που είναι κοσμικοί κινδυνεύει να πέσει στις παγίδες του μεγάλου λύκου, που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του ποιμνίου από τον ποιμένα του σε αυτόν. Ωστόσο, δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο, αν δεν πλησιάσουμε πιο κοντά στον Χριστό.
ΙΩΑΝΝΗΣ 10:17-18
17 Γι’ αυτό ο Πατέρας με αγαπάει, γιατί εγώ θυσιάζω τη ζωή μου, ώστε να την ξαναπάρω πίσω. 18 Κανείς δε μου την παίρνει· εγώ από μόνος μου την προσφέρω. Από μένα εξαρτάται να την προσφέρω κι από μένα εξαρτάται να την ξαναπάρω πίσω. Αυτήν την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου».
Πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι αγάπη, αγαπώντας τον Υιό Του πάντα. Επειδή ο Ιησούς έκανε συνεχώς ότι ευχαριστούμε τον Πατέρα του. Τώρα διαβάζουμε τι πραγματικά ευχαριστεί τον Θεό. Είναι μόνο ο σταυρός. Ο θάνατος του Χριστού ήταν ο σκοπός που είχε καθοριστεί από τον Θεό. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σώσει το ποίμνιο από την αμαρτία από την εξιλέωση και τον εξαγνισμό του μέσω του αίματος του Αμνού.
Ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού είναι μεγάλα θαύματα. Μας είπε ότι θα έπρεπε να πεθάνουμε για να ζήσουμε. Δεν πρόσφερε τον εαυτό του με εξαναγκασμό αλλά αυθόρμητα, επειδή επιθυμούσε την απολύτρωση των αμαρτωλών. Αυτός είναι η αληθινή αγάπη. Ο Πατέρας Του του έδωσε την εξουσία να σώσει τον κόσμο και την εξουσία να ξαναπάρει τη ζωή που έχασε. Κανείς δε μπορούσε να αποτρέψει την ολοκλήρωση της νίκης του Χριστού πάνω στο σταυρό. Ο διάβολος και οι ακόλουθοι του επιχείρησαν να ακυρώσουν την απολυτρωτική του πράξη αλλά αυτό το κακό όν απέτυχε μπροστά στην δυνατή αγάπη του Χριστού. Δεν ήταν ούτε ο Καϊάφας, ούτε ο Πιλάτος, ούτε κάποιος άλλος που τον ώθησε να πεθάνει. Ήταν αυτός ο ίδιος που αποφάσισε να πεθάνει. Δεν το έσκασε στη θέα ενός λύκου που τον πλησίασε αλλά προσφέρθηκε να μας σώσει. Αυτό ήταν το τέλειο θέλημα του Θεού. Ο Ιησούς νίκησε πάνω στο σταυρό την διαμάχη μεταξύ ουρανού και κόλασης. Από εκείνη την ημέρα και μετά το ποίμνιο Του έχει την βεβαιότητα σφραγισμένη με το αίμα του Αρνίου. Ο Ιησούς μας οδηγεί μέσω κρίσεων και δοκιμασιών στη δόξα του.
ΙΩΑΝΝΗΣ 10:19-21
19 Εξαιτίας αυτών των λόγων διχάστηκαν πάλι οι Ιουδαίοι. 20 Και πολλοί απ’ αυτούς έλεγαν: «Είναι δαιμονισμένος και τρελός· τι τον ακούτε;» 21 Άλλοι όμως έλεγαν: «Αυτά τα λόγια δεν είναι λόγια δαιμονισμένου· μήπως μπορεί το πονηρό πνεύμα ν’ ανοίγει μάτια τυφλών;»
Εκείνοι οι κατάσκοποι που στάλθηκαν από τους Ιουδαίοι αρχηγούς ήταν εξοργισμένοι όταν άκουσαν τον Ιησού να περιγράφει ανάμεσα στους Ιουδαίοι τις αρχές ως ληστές και αγγελιοφόρους του Σατανά. Όπως επίσης και ο ισχυρισμός ότι είναι ο Καλός Ποιμένας και ειδικά ο Ποιμένας για όλα τα έθνη – ένα θέμα που θεωρούσαν οι Ιουδαίοι κακόβουλο. Έβλεπαν τους εαυτούς τους ως τους εκλεκτούς του Θεού. Τον αποκάλεσαν δαιμονοκατειλημμένο και τρελό και τον απεχθάνονταν. Οι περισσότεροι περαστικοί συμφωνούσαν με αυτή την κατηγορία. Ο λαός στρέφονταν ενάντια στον Ιησού, εφόσον οι ουράνιες διδασκαλίες του ήταν πέρα από την αντίληψη τους.
Ωστόσο, μερικοί από τους ακροατές είχαν το κουράγιο να μαρτυρήσουν δημόσια ότι άκουγαν τη φωνή του Θεού στα λόγια του Ιησού. Οι λέξεις του δεν ήταν κενές σκέψεις, αλλά γεμάτες με δύναμη και εφευρετικές. Είχε συγχωρήσει τις αμαρτίες του τυφλού άνδρα. Η εχθρότητα ενάντια στον Ιησού μεγάλωνε ανάμεσα στα πλήθη, ενώ η αγάπη του ρίζωσε σε μερικούς ειλικρινείς ανθρώπους. Ο Ιησούς οδηγεί και οδήγησε ήρεμα το ποίμνιο του πάντα με το Πνεύμα προς ένα συγκεκριμένο στόχο.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού, Ποιμένα των προβάτων, δεν απέρριψες τα πεισματάρικα πρόβατα αλλά τα αναζήτησες μέχρι που τα βρήκες, και θυσίασες τη ζωή σου για αυτά. Συγχώρεσε μας τις αμαρτίες μας. Σε ευχαριστώ που μας έδωσες το Πνεύμα της γνώσης, ώστε να μπορούμε να σε γνωρίσουμε, όπως γνωρίζεις εσύ τον Πατέρα. Ξέρεις τα ονόματα μας και δε μας ξεχνάς. Μας φροντίζεις μαζί με όλους σου τους ακόλουθους. Διάλεξε ανάμεσα στα έθνη εκείνους που θα ακούσουν και ένωσε τους. Φύλαξε τους από τον λύκο που κατασπαράζει.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Πώς γίνεται ο Ιησούς ο Καλός Ποιμένας;