Previous Lesson -- Next Lesson
b) Οι Ιουδαίοι ανακρίνουν τον θεραπευμένο άνδρα (Ιωάννης 9:13–34)
ΙΩΑΝΝΗΣ 9:13-15
13 Τον έφεραν τότε στους Φαρισαίους, τον άνθρωπο που ήταν άλλοτε τυφλός. 14 Η μέρα που έφτιαξε ο Ιησούς τον πηλό και του άνοιξε τα μάτια ήταν Σάββατο. 15 Άρχισαν λοιπόν και οι Φαρισαίοι να τον ρωτούν πάλι πώς απέκτησε το φως του. Αυτός τους απάντησε: «Έβαλε πάνω στα μάτια μου πηλό, νίφτηκα και βλέπω».
Η Ιουδαϊκή ζωή ήταν μια φυλακή του νομικισμού. Τους ενδιέφερε περισσότερο η παραβίαση του Σαββάτου παρά η χαρά της θεραπείας. Οι γείτονες και οι κατάσκοποι έφεραν τον θεραπευμένο άνδρα στους Φαρισαίους για να αποφασίσουν για το αν η θεραπεία ήταν από τον Θεό ή από σατανικές ενέργειες. Έτσι, ξεκίνησε η ανάκριση και η συζήτηση για τον Ιησού. Ο νεαρός άνδρας που θεραπεύτηκε περιέγραψε τον τρόπο που έγινε η θεραπεία. Μίκρυνε την κατάθεση του αφού η χαρά του για την θεραπεία είχε επηρεαστεί από το μίσος των εχθρών του Ιησού.
ΙΩΑΝΝΗΣ 9:16-17
16 Μερικοί από τους Φαρισαίους έλεγαν: «Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι σταλμένος από το Θεό, γιατί δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου». Άλλοι όμως έλεγαν: «Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός άνθρωπος να κάνει τέτοια σημεία;» Και υπήρχε διχογνωμία ανάμεσά τους. 17 Ρωτούν λοιπόν πάλι τον τυφλό: «Εσύ τι λες γι’ αυτόν; πώς εξηγείς ότι σου άνοιξε τα μάτια;» Κι εκείνος τους απάντησε: «Είναι προφήτης».
Αφού άκουσαν την μαρτυρία του, οι νομικιστές άρχισαν να μαλώνουν. Μερικοί είπαν ότι ο Ιησούς δεν είχε καμία δύναμη από τον Θεό αφού παράβηκε την εντολή του Θεού. Έτσι έκριναν τον Ιησού με μια νομικίστικη αιτιολόγηση.
Άλλοι είδαν τη σύνδεση ανάμεσα στην αμαρτία του τυφλού άνδρα και στην θεραπεία του και τη συγχώρεση του. Σχολίασαν ότι η θεραπεία πρέπει να έχει ένα βαθύτερο νόημα, επειδή συνδέεται με τη συγχωρητική ικανότητα του Θεού. Ήταν επομένως αδύνατο ο Ιησούς να είναι ένας αμαρτωλός επειδή συγχώρησε την αμαρτία και έλυσε την αιτία της συμφοράς.
Οι δύο πλευρές δεν μπορούσαν να βρουν ένα συμβιβασμό. Και οι δύο πλευρές ήταν τυφλές, όπως πολλοί στις μέρες μας που συζητούν για τον Ιησού επιφανειακά και χωρίς νόημα. Μετά, ανέκριναν τον θεραπευμένο άνδρα για να ανακαλύψουν αν ο Ιησούς είχε πει κάτι άλλο και τι αισθάνονταν γι’ αυτόν. Τέτοιες ερωτήσεις είναι χρήσιμες για τύπους που ξέρουν κάτι για τον Ιησού. Είναι χρήσιμο να ρωτάς ανθρώπους που έχουν αναγεννηθεί. Γιατί αυτοί ξέρουν πώς να ελευθερωθούν από την αμαρτία και την οργή του Θεού. Χωρίς την πνευματική μας αναγέννηση δε μπορούμε να δούμε τον Θεό.
Ο Θεραπευμένος άνδρας άρχισε να σκέφτεται «Ποιος είναι τελικά ο Ιησούς»; Συνέκρινε τον Ιησού με τους ανθρώπους του Θεού στην ιστορία του λαού του. Κατά τη διάρκεια εκείνης της ιστορικής εποχής γίνονταν πολλά θαύματα αλλά κανείς δεν είχε ποτέ θεραπεύσει ένα εκ γενετής τυφλό άνθρωπο. Από τις πράξεις του Ιησού το κάθε σκεπτόμενο άτομο μπορούσε να δει ότι εδώ υπήρχε ένας μοναδικός σωτήρας. Έτσι ο άνθρωπος αποκάλεσε τον Ιησού προφήτη, ο οποίος όχι μόνο βλέπει το μέλλον αλλά και αποφασίζει για το παρόν με τη δύναμη του Θεού. Ερευνά τις καρδιές και εκφράζει το θέλημα του Θεού.
ΙΩΑΝΝΗΣ 9:18-23
18 Οι Ιουδαίοι όμως δεν εννοούσαν να πιστέψουν πως αυτός ήταν τυφλός κι απέκτησε το φως του, ώσπου κάλεσαν τους γονείς του ανθρώπου 19 και τους ρώτησαν: «Αυτός είναι ο γιος σας που λέτε ότι γεννήθηκε τυφλός; Πώς, λοιπόν, τώρα βλέπει;» 20 Οι γονείς του τότε αποκρίθηκαν: «Ξέρουμε πως αυτός είναι ο γιος μας κι ότι γεννήθηκε τυφλός· 21 πώς όμως τώρα βλέπει, δεν το ξέρουμε, ή ποιος του άνοιξε τα μάτια, εμείς δεν το ξέρουμε. Ρωτήστε τον ίδιο· ενήλικος είναι, αυτός μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του». 22 Αυτά είπαν οι γονείς του, από φόβο προς τους Ιουδαίους. Γιατί, οι Ιουδαίοι άρχοντες είχαν κιόλας συμφωνήσει να αφορίζεται από τη συναγωγή όποιος παραδεχτεί πως ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. 23 Γι’ αυτό είπαν οι γονείς του, «ενήλικος είναι, ρωτήστε τον ίδιο».
Οι Ιουδαίοι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την λογική της σύγκρισης των θαυμάτων της Παλαιάς Διαθήκης με τα Θεϊκά έργα του Χριστού που ήταν θαύματα. Δεν πίστευαν ότι ήταν ένας προφήτης ή σταλμένος από τον Θεό, αλλιώς η θέση τους θα ήταν λαθεμένη και άξια κατηγορίας.
Υπέπεσαν σε μια πλάνη, με την έννοια ότι το θαύμα ήταν απάτη και ότι ο άνθρωπος δεν υπήρξε ποτέ τυφλός. Ήταν πρόθυμοι να ισχυριστούν το αδύνατο για να κατακρίνουν ότι συνέβη ένα θαύμα στα χέρια του Ιησού. Το να θεραπεύσεις ένα εκ γενετής τυφλό φαίνεται ως αδύνατο σ’ αυτούς, μια δοκιμασία που προέρχεται από κληρονομική ενοχή.
Έφεραν τους γονείς οι οποίοι είχαν ακούσει για τα προβλήματα του γιου τους με την αστυνομία. Αυτοί οι γονείς μίλησαν επιφυλακτικά για τον φόβο των Φαρισαίων και αρνήθηκαν ότι είχαν ακούσει νωρίτερα από το γιο τους. Τον εγκατέλειψαν για να μην μπλεχθούν στην κρίση που είχε ξεσπάσει. Έτσι ο γιος έμεινε μόνος του, υπεύθυνος για τον εαυτό του. Η αποπομπή από το Συμβούλιο ήταν ένα σοβαρό θέμα. Σήμαινε διαχωρισμό από την κοινωνία σαν να ήσουν λεπρός. Μπορεί επίσης να σήμαινε αφαίρεση των δικαιωμάτων και της πιθανότητας του γάμου. Το Ιουδαϊκό μίσος για τον Ιησού είχε φτάσει μέχρι σ’ αυτό το σημείο που επιθυμούσαν επίσης να καταστρέψουν τους ακόλουθους του.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού, σε ευχαριστούμε επειδή είσαι η εξουσία του Θεού που έγινε σάρκα. Φύλαξε μας ώστε την ώρα της δοκιμασίας να μην πιαστούμε περισσότερο από την ασφάλεια μας και την άνεση μας παρά από εσένα. Οδήγησε μας στην αυταπάρνηση, καθώς και το θάρρος και την πιστότητα, να προτιμήσουμε τον θάνατο από το να σε εγκαταλείψουμε ή να σε παραμελήσουμε.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί οι Ιουδαίοι αρνούνταν την πιθανότητα της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού;