Previous Lesson -- Next Lesson
5. Ang Pagtukod sa Iglesias a Listra (Buhat 14:8-20)
BUHAT 14:8-18
8 Didto sa Listra, may bakol nga sukad pa sa iyang pagkatawo dili gayod makalakaw. 9 Namati siya sa gisulti ni Pablo. Mitutok si Pablo kaniya ug nakita ni Pablo nga may pagtuo ang bakol ug tungod niini mahimo niyang ayohon, 10 Busa sa kusog nga tingog miingon si Pablo, “Tindog!” Milukso ang bakol ug naglakawlakaw. 11 Sa pagkakita sa mga tawo sa gibuhat ni Pablo, naninggit sila sa ilang pinulungang Licaonianhon, “Nanaog ang mga dios sa dagway sa tawo!” 12 Ug ilang gianggaag Seus si Bernabe ug si Hermes si Pablo, kay siya man ang tigpamaba. 13 Ang templo ni Seus atua sa gawas sa lungsod ug ang pari niini nagdalag mga baka ug mga bulak ngadto sa ganghaan. Buot niya ug sa mga tawo nga ihalad kini ngadto sa mga apostoles. 14 Sa pagkasayod ni Bernabe ug ni Pablo sa buot nilang buhaton, gigisi nila ang ilang mga bisti ug midagan didto sa taliwala sa katawhan ug misinggit, 15 “Mga higala, nganong nagbuhat man kamao niini? Mga two lamang kami sama kaninyo! Mianhi kami sa pagsangyaw sa Maayong Balita aron biyaan ninyo kining walay inungdan nga butang ug modangop kamo sa buhi nga Dios nga maoy nagbuhat sa langit, sa yuta, sa dagat ug sa tanan nga anaa niini. 16 Gitugotan niya kaniadto ang tanang katawhan nga nagtuman sa ilang gusto. 17 Apan kanunay siyang nagpamatuod sa iyang kaugalingon pinaagi sa maayong mga butang nga iyang gibuhat ug naghatag siya kaninyog ulan ug mga panahon nga abunda sa abot ug gihatagan kamo niyag pagkaon ug gipuno ang inyong kasingkasing sa kalipay.” 18 Apan bisan pa sa ilang gisulti, naglisod gihapon sila pagsanta sa mga tawo sa pagdala ug mga halad ngadto kanila.
Usa ka milagrosong tambal nagbuhat sa Listra, usa ka siyudad 30 ka mga kilometro sa habagatan-habagatang kasadpan sa Iconio. Si Hesus nag-ayo sa bakol pinaagi sa mga pulong ni Pablo ang apostol. Ang ubang mga tuig sa wala pa kini nga hitabo, si Pedro, usab, nag-ayo diha sa ngalan ni Hesu-Kristo ang tawo naparalisar gikan sa tagoangkang sa iyang inahan didto sa ganghaan sa templo. Kining kaayohan maoy hinungdan sa dako nga panagtigom sa mga tawo didto sa hawanan sa templo, diin si Pedro unya naghatag sa masangputon nga wali. Ingon nga resulta si Pedro gikuha aron sa bista atubagan sa taas nga konseho sa mga Judio.
Unsa ang nahitabo kang Pablo didto sa Listra susama. Ingon nga ang apostol nagwali ngadto sa panon sa katawhan, naobserbahan niya ang usa ka bakol sukad sa iyang pagkatawo. Kining pobreng tawo nakasabot sa mamumulong ug mituo diha sa gahom ni Kristo. Sa dihang ang iyang mata nagkatagbo sa mata ni Pablo, ang apostol nakasabot sa kabubut-on sa Ginoo. Siya mitutok diretso kaniya ug nagsugo kaniya sa pagbarog sa iyang mga tiil og sa diha-diha siya milakaw. Ang gahom ni Kristo namuhat pinaagi sa mga pulong ni Pablo ang apostol, sa wala nay paglitok sa ngalan ni Hesus, ug sa walay pagkuha sa kamot sa bakol, sama sa gihimo Pedro. Ang nagsakit nga tawo nakadungog sa ebanghelyo ug mituo diha sa maayong balita sa kaluwasan. Ang iyang pagtuo nagluwas kaniya.
Ang Listra usa ka siyudad nga tigsimba ug mga dios-dios, kansang mga tawo walay pag-ilaila uban sa usa ug balaan nga Dios, atubang nga ang tanang tawo sad-an. Kining mga tigsimbag mga diosdios mituo diha sa daghang mga dios ug mga spirit. Sila mituo diha sa posibilidad sa ilang mga dios magpakatawo diha sa ilang kaugalingon ug maglakaw taliwala nila. Sila usab andam sa mga sikat ingon nga gipakadiyos, kay ang mga espiritu sa impierno ug ang mga tawong nahisalaag wala magpuyo nga gibulag gikan sa usa ngadto sa lain.
Sa dihang ang panon sa katawhan nakadungog kang Bernabe ug kang Pablo ug nakakita giunsa pag-ayo ang tawo nga nagsakit, sila naghunahuna nga ang maayo nga mg adios ngabisita sa ilang siyudad. Sila naghatag kang Bernabe sa ngalan nga Seus, kay siya adunay mga kinaiya sama sa amahanong espiritu nga nagpuyo ang kalulot, kahilom, ug pagkamabinantayon. Alang kang Pablo sila naghatag sa ngalan Hermes, ang mensahero sa mga dios, kinsa maila sa iyang kaugalingon pinaagi sa kalihokan, mapugsanon nga aksyon, pakigpulong, ug panag-away. Sanglit adunay daang templo ni Seus gawas sa lungsod, ang pari sa dios ni Seus diha-diha nakakuha sa timaan, naghunahuna nga kini panahon alang kaniya pagpanlimbasug sa iyang kaugalingon aron sa paghimo sa iyang katungdanan. Siya mahinamon midali aron pagdala sa duha ka tambok nga mga toro nga gidayandayanan uban sa mga bulak, gusto nga maghalad og sakripisyo ngadto sa mga apostoles. Siya nagtawag sa dako nga mga gidaghanon sa mga tawo sa lungsod aron sa pagtambong sa kombira sa kalipay, diin kini himoon alang sa pagpasidungog sa ilang mga dios. Sa maong mga kombira diha sa mga templo maila pinaagi sa paghuboghubog, hudyaka, ug pagpanapaw. Sa pagbuhat niini sila naghunahuna nga sila magantihon sa mga dios uban sa mga panalangin, pinaagi sa paghatag sa tanan nilang mga kusog alang sa kalipay ug kaulag.
Si Pablo ug si Bernabe wala dayon makasabot sa mga singgit sa panon sa katawhan diha sa ilang lumad nga pinulongan. Sila anaa sa dili halayo nga distansya gikan kanila, ingon nga gikup-tan diha ang balaan nga pagrespeto ug pagtahud. Sa dihang ang duha ka mga apostoles nakasabot kon unsa ang buhaton sa mga tawo sila nahimong napungot ug nalisang. Sila midagan didto sa tunga sa panon sa katawhan ug gigisi nila ang ilang mga bisti, nagpahayag sa ilang kasuko ug ilang kasibot sa Dios. Si Pablo mikatkat ngadto sa taas nga bato ug misinggit: “Hunonga kini!” Nasayop kamo! Dili kami mga dios, apan kami mga tawo sama kaninyo, adunay unod ug dugo. Kamo naglingla sa inyong kaugalingon. Si Seus ug si Hermes wala moanho alang kaninyo. Kay kining mga dios kakawangan. Apan sila dili tinuod ug minugna lamang sa hunahuna. Ang tanang mga dios diin inyong gisimba walay hinungdan ug kakawangan walay pulos nga mga butang dili makahimo sa pagrason, dili mabungahon, walay gahom, walay kinabuhi.
Ania kami aron sa pagwali alang kaninyo sa usa, balaan, ug tinuod nga Dios, nga mao ang naghimo sa langit ug sa yuta ug sa tanan nga anaa kaninyo, ang tanan nga inyong nakita, ug bisan kamo sa inyong kaugalingon. Kitang tanan mao ang binuhat sa maayo nga Dios, nga dili magpugos ni bisan kinsa sa paghimo sa Iyang kabubut-on, apan naghatag kagawasan niadtong mosukol Kaniya ngadto sa mga kaulag sa ilang kaugalingong mga kasingkasing, aron sa paglimbong sa ilang kaugalingon pinaagi sa ilang kaugalingon. Bisan pa sa kahakog sa mga tawo, ang Dios nagpadayon sa Iyang kasaysayan uban sa mga tawo. Siya nahigugma dili lang sa masinugtanon apan sa, dili masinugtanon usab, ug naghatag kanila sa ulan, kahayag sa adlaw, kainit, tugnaw, ug ani sa husto nga mga panahon. Ang Dios lamang ang naghatag kanato sa probisyon, pista ug kalipay, ug dili si Hermes, si Seus, o bisan kinsang lain sa maong espiritu, diin ang tanan kakawangan. Ingon nga maong duha ka apostoles misulti ngadto sa matag-usa ug sa panon sa katawhan, ug uban sa dako nga paningkamot napugngan sila gikan sa paghalad sa sakripisyo. Ang pari nasuko, ug ang panon sa katawhan, nga naghunahuna sa kalipay nga wala madayon diha sa koneksyon uban sa ilang mga dios, mibalik nga masuk-anon ngadto sa ilang mga balay, ingon nga adunay kilat nga nahulog kanila gikan sa langit. Ang tibuok lungsod nagsulti mahitungod sa duha ka apostoles ug sa ilang katingad-an nga pagwali mahitungod sa usa ka Dios.
PANGUTANA:
- Nganong gitawag ni Pablo nga ang tanang mga dios nga kakawangan?