Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Greek":
Home -- Greek -- Acts - 069 (Founding of the Church at Lystra)
This page in: -- Albanian -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- GREEK -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ΠΡΆΞΕΙΣ - Στην θριαμβευτική πορεία του Χριστού
Μελέτες στις Πράξεις των Αποστόλων
ΜΕΡΟΣ 2 - ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΕΩΣ ΤΗ ΡΩΜΗ - Μέσω της Υπηρεσίας του Παύλου, του Αποστόλου Απεσταλμένου από το Άγιο Πνεύμα (Πράξεις 13 - 28)
A - ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ (Πράξεις 13:1 - 14:28)

5. Η Ίδρυση της Εκκλησίας στα Λύστρα (Πράξεις 14:8:18)


ΠΡΆΞΕΙΣ 14:8-18
8 Στα Λύστρα ήταν ένας άνθρωπος με παράλυτα πόδια, κουτσός εκ γενετής· ποτέ στη ζωή του δεν είχε περπατήσει. 9 Αυτός καθόταν κι άκουγε τον Παύλο που μιλούσε. Ο Παύλος τον κοίταξε καλά και είδε ότι έχει την πίστη πως θα γιατρευτεί. 10 Του είπε λοιπόν με δυνατή φωνή: «Σήκω όρθιος στα πόδια σου!» Ο άνθρωπος πήδηξε πάνω κι άρχισε να περπατάει. 11 Τα πλήθη, βλέποντας αυτό που έκανε ο Παύλος, φώναζαν δυνατά στη λυκαονική τους γλώσσα κι έλεγαν: «Οι θεοί πήραν τη μορφή ανθρώπων και κατέβηκαν σ’ εμάς!» 12 Και ονόμαζαν το Βαρνάβα Δία και τον Παύλο Ερμή, γιατί αυτός κυρίως μιλούσε. 13 Ο ιερέας στο ναό του Δία που ήταν μπροστά στη πόλη τους, έφερε στην πύλη της πόλης ταύρους και στεφάνια και ήθελε μαζί με το πλήθος να τους προσφέρει θυσία. 14 Όταν οι απόστολοι Βαρνάβας και Παύλος κατάλαβαν τι ήθελαν να κάνουν, διέρρηξαν τα ιμάτιά τους με αποτροπιασμό και πήδηξαν μέσα στο πλήθος 15 φωνάζοντας: «Άνθρωποι, τι είναι αυτά που κάνετε; Κι εμείς άνθρωποι είμαστε, θνητοί σαν κι εσάς. Θέλουμε να σας φέρουμε το χαρμόσυνο μήνυμα, να εγκαταλείψετε αυτούς τους ανύπαρκτους θεούς και να στραφείτε στο ζωντανό Θεό, αυτόν που δημιούργησε τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν μέσα σ’ αυτά. 16 Στις περασμένες γενιές άφησε όλα τα έθνη να πορεύονται το δρόμο τους. 17 Αλλά δεν άφησε αφανέρωτο τον εαυτό του· γιατί και τότε εκδηλωνόταν ευεργετώντας, στέλνοντάς σας από τον ουρανό βροχές και εποχές καρποφορίας, γεμίζοντας με τροφή και χαρά τις καρδιές σας». 18 Λέγοντας αυτά, μόλις και μετά βίας κατόρθωσαν να σταματήσουν τα πλήθη από του να τους προσφέρουν θυσία.

Μια θαυματουργή θεραπεία έγινε στα Λύστρα, μια πόλη 30 χιλιομέτρων νότια-νοτιοδυτικά από το Ικόνιο, γιατί ο Ιησούς θεράπευσε έναν ανάπηρο μέσα από τα λόγια του αποστόλου Παύλου. Μερικά χρόνια πριν αυτό το γεγονός, ο Πέτρος είχε θεραπεύσει, στο όνομα του Ιησού Χριστού, στην είσοδο του ναού, ένα άνδρα ο οποίος ήταν παράλυτος από τη κοιλιά της μητέρας του. Αυτή η θεραπεία προκάλεσε εκείνη την εποχή μια συγκέντρωση ανθρώπων στην αυλή του ναού, όπου ο Πέτρος έκανε ένα δραστικό κήρυγμα, αποτέλεσμα του οποίου ήταν η παραπομπή του σε δίκη μπροστά στο ανώτατο συμβούλιο των Ιουδαίων.

Ότι συνέβη στον Παύλο στα Λύστρα ήταν πανομοιότυπο. Καθώς ο απόστολος κήρυττε στα πλήθη, παρατήρησε έναν εκ γενετής ανάπηρο. Αυτός ο φτωχός άνδρας κατάλαβε τι είπε ο ομιλητής και πίστεψε στη δύναμη του Χριστού. Και όταν τα μάτια του συναντήθηκαν με του Παύλου, ο απόστολος αντιλήφθηκε το θέλημα του Θεού. Κοίταξε κατευθείαν σε εκείνον και τον διέταξε να σηκωθεί αμέσως όρθιος στα πόδια του και να περπατήσει. Η δύναμη του Χριστού ενήργησε μέσα από τα λόγια του απόστολου Παύλου, χωρίς ο κήρυκας να προφέρει το όνομα του Ιησού και χωρίς να πάρει τον ανάπηρο από το χέρι, όπως έκανε ο Πέτρος, επειδή ο άρρωστος άνδρας είχε ακούσει για το ευαγγέλιο και είχε πιστέψει στα καλά νέα της σωτηρίας. Η πίστη του τον είχε σώσει.

Τα Λύστρα ήταν μια ειδωλολατρική πόλη, της οποίας οι κάτοικοι δεν γνώριζαν καθόλου για τον Άγιο, τον μοναδικό Θεό μπροστά στον οποίο όλοι οι άνθρωποι είναι ένοχοι. Αυτοί οι ειδωλολάτρες πίστευαν σε πολλούς θεούς και πνεύματα. Πίστευαν στην πιθανότητα της μετενσάρκωσης τους και στην πιθανότητα να περπατάνε ανάμεσα μας. Επίσης, θεοποίησαν εύκολα κάποιες διασημότητες γιατί τα πνεύματα της κόλασης και των χαμένων ανθρώπων δεν ζουν χωριστά το ένα από το άλλο.

Όταν τα πλήθη άκουσαν τον Βαρνάβα και τον Παύλο και είδαν πώς ο άρρωστος άνδρας θεραπεύτηκε, νόμιζαν ότι καλοί θεοί είχαν επισκεφτεί την πόλη τους. Έδωσαν στον Βαρνάβα το όνομα Ζευς (Δίας) επειδή είχε τα ίδια χαρακτηριστικά του πατέρα των θεών, που ήταν ο επικεφαλής θεός στο Ελληνικό Πάνθεον, με το πατρικό του πνεύμα, την καλοσύνη, την σιωπή και την σοφία του. Και στον Παύλο το όνομα Ερμής, ο αγγελιοφόρος των θεών, που ξεχώριζε για την δραστηριότητα, τη δυναμική δράση, τον λόγο και τη φιλονικία του. Καθώς υπήρχε ένας παλιός ναός του Δία έξω από την πόλη, ο ιερέας του θεού Δία πήρε το μήνυμα αμέσως, και σκέφτηκε ότι ήταν η ώρα για αυτόν να δραστηριοποιηθεί και να κάνει το καθήκον του. Έσπευσε ενθουσιασμένος και έφερε δύο χοντρούς ταύρους στολισμένους με λουλούδια και ήθελε να προσφέρει θυσία στους αποστόλους. Κάλεσε τους πολίτες της πόλης να έρθουν μαζικά στο συμπόσιο της χαράς το οποίο θα γίνονταν προς τιμήν των θεών. Τέτοια συμπόσια στο ναό χαρακτηρίζονταν από μεθύσι, όργια και μοιχεία, γιατί νόμιζαν ότι έτσι θα επιβραβεύονταν με τις ευλογίες των θεών δίνοντας όλη τους την ενέργεια στην ευχαρίστηση και την ακολασία.

Ο Παύλος και ο Βαρνάβας δεν κατάλαβαν αμέσως τις φωνές του πλήθους στην μητρική τους διάλεκτο. Ήταν σε κάποια απόσταση από αυτούς ως ένδειξη ευλάβειας και σεβασμού. Αλλά όταν οι δύο απόστολοι κατάλαβαν τι επρόκειτο να κάνουν οι άνθρωποι, φοβήθηκαν και αηδίασαν. Έτρεξαν στο μέσον του πλήθους και έσκισαν τα ρούχα τους, εκφράζοντας το θυμό τους και τον ζήλο τους για τον Θεό. Τότε ο Παύλος στάθηκε σε ένα ψηλό βράχο και φώναξε: Σταματήστε! Κάνετε λάθος! Δεν είμαστε θεοί σε καμία περίπτωση αλλά μόνο άνθρωποι σαν εσάς με σάρκα και αίμα. Εξαπατάτε τον εαυτό σας! Ο Ζευς και ο Ερμής δεν ήρθαν σε σας. Όλοι οι θεοί που λατρεύετε είναι ματαιότητες. Δεν είναι παρά ανύπαρκτα κατασκευάσματα. Όλοι οι θεοί τους οποίους λατρεύετε είναι μάταιοι, άχρηστα πράγματα, παράλογα, ασύμφορα, ανίσχυρα και άψυχα.

Είμαστε εδώ για να σας κηρύξουμε για τον μόνο άγιο, αληθινό Θεό που έφτιαξε τον ουρανό και τη γη, και όλα όσα είναι μέσα σ’ αυτά, όλα όσα βλέπετε και ακόμη τον ίδιο σας τον εαυτό. Είμαστε όλοι η δημιουργία του καλού Θεού ο οποίος δεν αναγκάζει κανένα να εκτελέσει το θέλημα του, αλλά δίνει σε εκείνους που αντιστέκονται σύμφωνα με τους πόθους της καρδιάς τους για να διαφθείρουν τον εαυτό τους από μόνοι τους. Παρά τον εγωισμό των ανθρώπων, ο Θεός συνεχίζει την ιστορία του με αυτούς. Αγαπάει τους ανυπάκουους και τους δίνει ακόμη και σήμερα βροχή, λιακάδα, ζέστη, κρύο και καρπούς τη σωστή στιγμή. Είναι ο Θεός ο μόνος που μας προμηθεύει, και μας δίνει γιορτές και χαρά και όχι ο Ερμής, ο Δίας ή οποιοδήποτε άλλο πνεύμα γιατί αποτελούν όλοι ματαιότητα. Ως εκ τούτου, οι δύο απόστολοι μίλησαν στο κάθε άτομο και στα πλήθη και τους απέτρεψαν από το να προσφέρουν θυσία. Ο ιερέας οργίστηκε και τα πλήθη που σκέφτονταν πόσο θα ευχαριστιόταν από την συναναστροφή με τους θεούς τους επέστρεψαν στο σπίτι τους αγανακτισμένοι, σαν να είχε πέσει πάνω τους κεραυνός από τον ουρανό. Ολόκληρη η πόλη μιλούσε για τους αποστόλους και το περίεργο τους κήρυγμα για τον μοναδικό Θεό.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

  1. Γιατί ο Πέτρος αποκάλεσε όλους τους θεούς ματαιότητες;

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on January 23, 2023, at 03:59 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)