Previous Lesson -- Next Lesson
2. Jezusi u shfaqet dishepujve në dhomën e sipërme (Gjoni 20:19-23)
GJONI 20:19
19 Në mbrëmjen e po asaj dite, ditën e parë të javës, ndërsa dyert ku ishin dishepujt ishin mbyllur nga frika e Judenjve, erdhi Jezusi, u prezantua në mes tyre dhe u tha atyre: "Paqja me ju!".
Në një dhomë me dyer të mbyllura, dishepujt ishin ulur, duke diskutuar mbi ngjarjet e frikshme që kishin ndodhur atë të dielë. Ata e dinin nga Pjetri dhe Gjoni se varri ishte bosh. Gratë e vërtetuan këtë me atë që kishin thënë engjëjt, se ai ishte ringjallur. Maria Magdalena më tej njoftoi se e pa atë. Ky lajm erdhi si një tronditje për ndjekësit e Jezusit, se i vdekuri ishte gjallë, por nuk kishte ardhur tek ata, grupi besnik. Por ata kishin qenë të përgjumur kur Zoti u arrestua; Pjetri e kishte mohuar dhe asnjëri prej tyre nuk kishte qëndruar pranë Zotit në sprovat e tij dhe asnjë prej tyre nuk qëndroi pranë kryqit, përveç Gjonit dhe grave, për ta zbritur nga kryqi për ta vajosur. Ata kishin frikë nga judenjtë, duke menduar se persekutimi do të fillonte sapo të mbaronte festa. Për këto arsye, ata mbyllën dyert dhe u mblodhën të dëshpëruar në një dhomë të brendshme.
Ata ndjenë se njoftimet e grave ishin ëndrra boshe dhe i thanë njëri-tjetrit: "Ne e ndoqëm Jezusin dhe prisnim që ai të triumfonte dhe të na bënte shërbëtorë të tij. Ja ku jemi të dështuar; ata do të na ndjekin deri në shkatërrim."
Në mes të një dëshpërimi të tillë dhe pavarësisht mungesës së besimit dhe hidhërimit të tyre, Jezusi qëndroi mes tyre. Ai nuk erdhi për shkak të shpresës, dashurisë dhe falimentimit të tyre, që të mëshirojë të pabindurit dhe të tregojë hir për të pabesët.
Shfaqja e heshtur e Jezusit në mesin e tyre ishte një mrekulli. I vdekuri shfaqet i gjallë, i refuzuari i lirë. Asnjë varr prej shkëmbi apo portë prej çeliku nuk mund ta pengonte praninë e tij mes të zgjedhurve të tij. Këtu ai ishte në mesin e tyre në dhomë trupërisht si njerëzit e tjerë,mund ta shihnin,ta dëgjonin e ta preknin. Në të njëjtën kohë, ai ishte shpirt, i aftë të depërtonte nëpër mure dhe dyer. Ekzistenca e tij e re na tregon se çfarë do të jemi, nëse qëndrojmë në të. Trupi i tij i ringjallur është shpresa jonë.
Çfarë ngushëllimi! Ai që ishte ringjallur nga të vdekurit nuk i qortoi dishepujt e tij për të metat e tyre, por i përshëndeti me një përshëndetje të Pashkës, duke shqiptuar fjalët e para që i tha të gjithë grupit pas ringjalljes: "Paqja me ju!". Kjo përshëndetje nënkupton se me kryqin e tij, ai e ka pajtuar botën me Perëndinë. Paqja filloi të përhapet nga qielli në tokë dhe filloi një epokë e re, e ofruar nga Krishti për ne për ta pranuar ose refuzuar atë. Njeriu është përgjegjës për shpëtimin e tij. Kushdo që pendohet dhe beson në Jezusin merr pjesë në bekimin e tij. Ai që bashkohet me radhët e Princit të Paqes shfajësohet me sakrificën e tij unike, siç thotë Pali: "Meqë jemi shfajësuar me anë të besimit, kemi paqe me Perëndinë nëpërmjet Zotit tonë Jezu Krisht."
LUTJE: Zoti Jezus Krisht, i ringjallur prej së vdekurish, Princ i Paqes, ne përulemi para teje me gëzim dhe falënderim, sepse ti nuk erdhe tek ne për gjykim dhe ndëshkim, por erdhe të derdhësh hirin tënd dhe të na shpëtosh nga dëshpërimi dhe mosbesimi, të na japësh paqen tënde dhe të na vendosësh në pajtim me Perëndinë. Shpëtimi yt nuk është paga e përpjekjeve tona, por një dhuratë hiri. Mësoji miqtë dhe armiqtë tanë të realizojnë qëllimin tënd të hirshëm; që të të pranojnë, e të mos vazhdojnë në armiqësi me Perëndinë e Shenjtë.
PYETJA:
- Cili është kuptimi i frazës së parë që Jezusi u tha dishepujve pas ringjalljes?