Previous Lesson -- Next Lesson
f) Varrimi i Jezusit (Gjoni 19:38-42)
GJONI 19:38
38 Pas këtyre gjërave, Jozefi nga Arimatea, i cili ishte dishepull i Jezusit, fshehurazi, nga frika e Judenjve, i kërkoi Pilatit që ta merrte trupin e Jezusit dhe Pilati i dha leje. Kështu ai erdhi dhe ia mori trupin.
Jo të shtatëdhjetë anëtarët e Këshillit ranë dakord për dënimin e dhënë kundër Jezusit. Nga gjetjet e fundit arkeologjike duket se dënimi do të jepej vetëm nëse do të kishte të paktën dy zëra kundërshtues. Por nëse të gjithë do të pranonin dënimin me vdekje, kjo do të nënkuptonte paragjykim njerëzor ndaj të akuzuarit dhe do të tregonte se Këshilli kishte rënë në një gabim drejtësie. Mbi këtë bazë, gjykimi u përsërit dhe provat u hetuan më me kujdes. Duke supozuar se ky rregull zbatohej në kohën e Jezusit, do të thoshte se të paktën dy anëtarë e kundërshtuan vendimin. Njëri ishte Jozefi nga Arimatea, një dishepull i fshehtë (Mateu 27:57 dhe Marku 15:43). Ai ishte i shqetësuar të mos humbiste vendin e tij në Këshill, ose ndikimin e tij në gjykatën e kombit, falë mençurisë së tij të pjekur. Jozefi u zemërua me Kajafën për padrejtësinë e tij dhe për drejtimin e mbledhjeve të Këshillit me mashtrim. Jozefi e braktisi neutralitetin dhe e pranoi publikisht lidhjen e tij me Jezusin, por ky pranim erdhi shumë vonë dhe dëshmia e tij ishte një kundërshtim zyrtar i vendimit të Këshillit. Por rrjedha e ngjarjeve çoi në marrjen e dënimit për ta kryqëzuar Jezusin.
Pas vdekjes së Jezusit, Jozefi shkoi te Pilati (ai kishte të drejtë ta bënte këtë). Pilati e pranoi kërkesën e tij dhe i dha leje të hiqte trupin e Jezusit nga kryqi për ta varrosur.
Kështu, Pilati u hakmorr edhe një herë ndaj hebrenjve, të cilët i tërhiqnin zvarrë kriminelët e ekzekutuar në luginën e Hinomit për t'u gllabëruar nga çakejtë dhe për t'u rrethuar nga mbeturina të djegura. Perëndia e shpëtoi Birin e tij nga një turp i tillë. Ai e kishte mbaruar thirrjen e tij si flijim hyjnor në kryq. Ati i tij qiellor e udhëhoqi Jozefin që ta varroste Jezusin në një varr të respektuar.
GJONI 19:39-42
39 Edhe Nikodemi, i cili në fillim kishte vajtur tek Jezusi natën, erdhi duke i sjellë një përzierje mirre dhe aloe, rreth njëqind librash. 40 E morën trupin e Jezusit dhe e lidhën në pëlhura liri me erëra të këndshme, siç është zakoni i varrimit të Judenjve. 41 Tani në vendin ku u kryqëzua kishte një kopsht dhe në kopsht një varr i ri, ku nuk ishte vënë kurrë askush. 42 Kështu, për shkak të ditës së përgatitjes së Judenjve, ndërsa varri ishte afër, e vunë Jezusin atje.
Papritur, edhe Nikodemi qëndroi pranë kryqit. Ai ishte anëtari i dytë që votoi kundër vendimit të Këshillit. Ai ishte përpjekur më parë të anullonte gjykimin e fshehtë të dhënë nga Këshilli kundër Jezusit dhe kërkoi një seancë më të drejtë për të verifikuar faktet (7:51). Ky dëshmitar i Jezusit mbërriti, duke sjellë 32 kilogramë vaj të çmuar, si dhe rroba varri për ta mbështjellë trupin e torturuar dhe për ta ndihmuar Jozefin ta zbriste kufomën dhe ta varroste pas vajosjes, një procedurë e ndjekur nga fisnikëria. Ishte e nevojshme të shpejtohej procesi i varrimit, për ta përfunduar atë para orës së gjashtë të mbrëmjes të së premtes, atëherë kur fillon e shtuna dhe kur çdo punë është e ndaluar. Atyre u kishte mbetur vetëm pak kohë.
Ati i Zotit tonë Jezus i udhëhoqi këta dy burra për ta nderuar Birin e tij të vdekur, që të përmbushej premtimi i Isaisë 53:9, se ai do të varrosej me të pasurit dhe fisnikët në një varr të denjë. Gdhendja e varreve të tilla në shkëmb ishte një çështje e kushtueshme. Pra, nuk kishte mënyrë më të mirë për të nderuar Jezusin sesa që Jozefi t'i ofronte atij varrin e tij pranë vendit të kryqëzimit jashtë mureve të qytetit. Aty e vunë trupin e Jezusit mbi një pllakë guri pa arkivol, të mbështjellë me rroba varri, të lagura me vaj e parfum të sjellë nga Nikodemi.
Vërtet, Jezusi vdiq; jeta e tij tokësore përfundoi kur ishte një i ri tridhjetë e tre vjeç. Ai lindi për të vdekur. Nuk ka dashuri më të madhe se sa dikush që jep jetën e tij për të dashurit e tij.
LUTJE: Zoti Jezus Krisht, faleminderit që vdiqe në vendin tonë. Me të gjithë besimtarët unë të dua, sepse dashuria jote na shpëtoi nga zemërimi hyjnor dhe na vendosi në unitetin e Trinisë së Shenjtë. Merre jetën time si një falënderim për ty që unë të lartësoj kryqin tënd.
PYETJA:
- Çfarë na mëson varrimi i Jezusit?