Previous Lesson -- Next Lesson
4. Jezusi u ofron njerëzve zgjedhjen: “Prano ose Refuzo! (Gjoni 6:22-59)
GJONI 6:51
51 "Unë jam buka e gjallë që zbriti nga qielli; nëse dikush ha nga kjo bukë, do të jetojë përjetë; dhe buka që do të jap për jetën e botës është mishi im".
A keni parë ndonjëherë bukë që lëviz apo që flet? Jezusi e quan veten Buka e Jetës, buka e gjallë - ai nuk flet për bukën materiale nga qielli, por për ushqimin shpirtëror dhe hyjnor. Ai nuk ka për qëllim që ne të hamë mishin e tij fjalë për fjalë; ne nuk jemi njeringrënës.
Shumë shpejt Jezusi filloi të fliste për vdekjen e tij. Nuk ishte shpirtërorja e tij që e shpengoi njerëzimin, por mishërimi i tij. Ai u bë njeri për të dhënë veten për mëkatin tonë. Dëgjuesit e tij u ofenduan; dukej një njeri i zakonshëm, nga një familje modeste. Sikur të shfaqej një engjëll nga qielli, do ta kishin pritur me duartrokitje. Jezusi shpjegoi se lavdia dhe shpirti i tij nuk do t'i shpengonte ata, por trupi i tij që do të shtrihej për hir të njerëzimit do t'i shpengonte.
GJONI 6:52-56
52 Atëherë Judenjtë u grindën midis tyre duke thënë: "Si mund të na japë ky për të ngrënë mishin e tij?". 53 Atëherë Jezusi u tha atyre: "Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se nëse nuk hani mishin e Birit të njeriut dhe nuk pini gjakun e tij, nuk keni jetë në veten tuaj; 54 kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetën e përjetshme dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit, 55 sepse mishi im është me të vërtetë ushqim dhe gjaku im është me të vërtetë pije, 56 kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, qëndron në mua dhe unë në të.
Midis hebrenjve kishte besimtarë dhe refuzues të Jezusit. Të dy grupet u grindën ashpër. Armiqtë e Jezusit ishin të neveritur nga mendimi i të ngrënit mishin e tij dhe të pirit gjakun e tij. Jezusi nxiti ndarjen midis dy palëve, për të nxjerrë në pah ata që i besonin. Ai provoi dashurinë e grupit të parë dhe tregoi verbërinë e të tjerëve. Ai tha: "Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them, nëse nuk hani mishin tim dhe nuk pini kupën time, nuk do të keni jetë të përjetshme. Nëse nuk merrni pjesë në qenien time, do të qëndroni në vdekje dhe në mëkat përgjithmonë." Këto fjalë u binin në vesh dhe dukeshin si blasfemi. Sikur njeriu Jezus po i provokonte, "Më vrisni dhe më hani, sepse unë jam një mrekulli në vetvete. Trupi im është buka, jeta hyjnore e ofruar për ju". Atyre u vloi gjaku dhe u tërbuan. Megjithatë, ata që besuan tek ai u përgjigjën të tërhequr nga Fryma e Shenjtë, duke besuar të pabesueshmen, duke u mbështetur te Jezusi për të gjetur një mënyrë si të merrnin të mirën e fjalëve të tij: po të mendonin pak, në Pashkë, do të kishin kuptuar se Gjon Pagëzori e kishte quajtur Jezusin, Qengji i Perëndisë: Të gjithë Judenjtë morën pjesë në Pashkë, duke ngrënë mish qengjash të therur në atë rast. Kjo ishte për të shmangur zemërimin e Perëndisë, duke u identifikuar me sakrificat. Jezusi vuri në dukje se ai ishte Qengji i vërtetë i Perëndisë që mbart mëkatin e botës.
Në ditët e sotme ne e dimë se simbolet e Darkës së Zotit tregojnë se mishi i Krishtit përthithet nga ne dhe gjaku i tij na pastron nga mëkati. E falënderojmë për këtë hir. Galileasit në atë fazë nuk e njihnin këtë mister dhe fjalët e tij habitën mendjet e tyre. Jezusi po vinte në provë besimin e tyre, por kokëfortësia e tyre shpejt u shfaq në një shpërthim të zjarrtë.
Ne e adhurojmë Krishtin me gëzim dhe falënderim, sepse ai na ka shpjeguar Darkën e Zotit me simbole dhe se si ai vjen në ne me anë të Frymës së tij. Pa sakrificën e tij ne nuk mund t'i afrohemi Perëndisë ose të qëndrojmë në Të. Falja e përsosur e mëkateve tona na lejon të meritojmë ardhjen e tij në ne. Besimi në të sjell këtë mrekulli dhe na bën pjesëmarrës në ringjalljen e tij të lavdishme. Ne adhurojmë Qengjin, sepse na shpengoi. Jezusi nuk mjaftohet me vdekjen e tij në kryq për ne, por dëshiron të na mbushë dhe kështu bëhemi shenjtorë që jetojnë përgjithmonë.
GJONI 6:57-59
57 Ashtu si Ati i gjallë më dërgoi dhe unë jetoj për shkak të Atit, kështu ai që më ha mua do të jetojë për shkakun tim. 58 Kjo është buka që zbriti nga qielli, jo siç hëngrën etërit mana dhe vdiqën; ai që ha këtë bukë, do të jetojë përjetë.” 59 Këtë e tha në sinagogë, ndërsa mësonte në Kapernaum.
Krishti na tregon për jetën në Perëndinë e fuqishëm, i cili është Ati i gjallë. Ai është nga përjetësia në përjetësi Ati i çdo dashurie. Krishti jeton në Atin dhe nuk ekziston për veten e tij, por për Atin. Jeta e tij gjen kuptim jo duke kënaqur ambiciet e tij, por nga bindja totale ndaj Atit të tij, i cili e ka lindur atë. Biri i shërben Atit, ndërsa Ati e do Birin dhe punon në plotësinë e Tij nëpërmjet Birit.
Jezusi zbuloi misterin e lidhjes së tij me Atin përpara kundërshtimit të furishëm. Ai u dha atyre një zbulesë madhështore: "Ashtu siç jetoj për Atin dhe në Të, ashtu dëshiroj të jetoj për hirin tuaj dhe në ju, që të jetoni për mua dhe në mua." I dashur vëlla, a je gati për këtë lidhje intime me Krishtin? A do ta pranoni me të gjitha synimet dhe energjitë e qenies suaj apo jo? A dëshironi të vdisni për veten tuaj, që Zoti të jetojë në ju?
Krishti nuk erdhi me reforma praktike, as nuk na dërgon pasuri për të na ndihmuar. Ai nuk planifikon projekte zhvillimi rurale. Jo! Ai ndryshon zemrat, që njerëzit të kenë jetë të perëndishme përgjithmonë. Ai u ofroi besimtarëve një pjesë në hyjninë e tij. Kështu ai krijon një njeri të ri të pavdekshëm, një njeri që jeton, do dhe shërben. Qëllimi i tij është Zoti.
Rishikoni kapitullin e gjashtë dhe numëroni herët në të cilat Krishti shqipton tre fjalë, "Atë", "Jetë" dhe "Ringjallje", si dhe fjalët e prejardhura prej tyre. Do ta kuptoni shpejt thelbin e ungjillit të Gjonit. Besimtari në Krishtin jeton në Frymën e Atit, duke ecur drejt ringjalljes në lavdi.
LUTJE: Zoti Jezus Krisht, ne të falënderojmë që erdhe tek ne dhe na dhurove jetën e Atit me gëzimin e plotë. Na fal mëkatet tona dhe na shenjtëro, që të të shërbejmë me durim dhe dashuri, të të ndjekim me butësi dhe të mos jetojmë për veten tonë.
PYETJA:
- Pse Jezusi u tha dëgjuesve të tij se duhej të hanin trupin e tij dhe të pinin gjakun e tij?