Previous Lesson -- Next Lesson
c) Δικαιωνόμαστε μέσω της χάρης και όχι μέσω του Νόμου (Ρωμαίους 4:13-18)
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:13-18
13 Ο Θεός έδωσε στον Αβραάμ την υπόσχεση πως αυτός κι οι απόγονοί του θα κληρονομούσαν τον κόσμο. Αυτή η υπόσχεση δεν δόθηκε επειδή ο Αβραάμ τηρούσε το νόμο, αλλά επειδή πίστεψε στο Θεό και ο Θεός τον δικαίωσε. 14 Γιατί, αν η κληρονομία συνδεόταν με την τήρηση του νόμου, θα έχανε το περιεχόμενό της η πίστη του Αβραάμ και την ισχύ της η επαγγελία του Θεού. 15 Ο νόμος έχει ως αποτέλεσμα μόνο την οργή του Θεού για τις παραβάσεις. Όπου όμως δεν υπάρχει νόμος, εκεί δεν μπορεί να γίνει λόγος ούτε για παράβαση. 16 Γι’ αυτό, λοιπόν, η υπόσχεση συνδέθηκε με την πίστη του Αβραάμ στο Θεό, για να φανεί πως είναι δωρεά της αγάπης του Θεού. Έτσι η υπόσχεση ισχύει με βεβαιότητα για όλους τους απογόνους του Αβραάμ· όχι μόνο για όσους έχουν το νόμο, αλλά επίσης και για όσους εμπιστεύονται τον εαυτό τους στο Θεό, όπως ο Αβραάμ. Είναι, λοιπόν, πατέρας όλων μας ο Αβραάμ, 17 ενώπιον του Θεού στον οποίο πίστεψε –του Θεού που ζωογονεί τους νεκρούς και δημιουργεί με το λόγο του τα όντα από το μηδέν– αφού, σύμφωνα με τη Γραφή, ο Θεός τού είπε σ’ έχω κάνει πατέρα πολλών λαών. 18 Ο Αβραάμ, παρ’ όλο που δεν είχε λόγο να ελπίζει, έδειξε εμπιστοσύνη και στήριξε την ελπίδα του στο Θεό· έτσι έγινε πατέρας πολλών λαών, όπως του είπε ο Θεός: Τόσο πολλοί θα είναι οι απόγονοί σου.
Όταν αποκήρυξε την λαθεμένη εμπιστοσύνη των Ιουδαίων στην περιτομή, ο Παύλος κατέστρεψε το δεύτερο στήριγμα της φανταστικής τους δικαιοσύνης, το οποίο είναι η πεποίθηση τους στο Νόμο.
Ο λαός της ερήμου νόμιζε ότι ο Θεός ασχολούνταν με τις πλάκες της διαθήκης μέσα από τις οποίες αποκαλύφθηκε και βασίλευε πάνω στον κόσμο. Ήλπιζαν ότι ο Θεός θα έμενε μαζί τους εφόσον υπάκουαν το Νόμο με τα πολλά διατάγματα του. Ωστόσο, δεν συνειδητοποιούσαν την απαίσια τους αμαρτία, ούτε αισθάνονταν τη μεγάλη αγάπη του Θεού σε όλους τους ανθρώπους. Έγιναν υπηρέτες του Νόμου. Οι καρδιές τους μετατράπηκαν σε πέτρινες και καυχιόταν απερίσκεπτα. Δεν είδαν ούτε τον θυμό του Θεού εναντίον τους, ούτε αναγνώριζαν τον Χριστό που ζούσε ανάμεσα τους.
Αλίμονο στην εκκλησία ή στην κοινότητα η οποία κοπιάζει να τηρεί τα έθιμα, τις απαγορεύσεις και τις κρίσεις παρά με την απλή πίστη στον ζωντανό Χριστό! Αυτός που είναι αδύναμος στην πίστη είναι καλύτερος από έναν νομικό που στερείται αγάπης. Είναι μεγάλο μυστήριο γιατί οι νόμοι προξενούν θυμό, υποκινούν παραβάσεις και φέρνουν τιμωρίες. Γι’ αυτό το λόγο οι συνετοί παιδαγωγοί έθεσαν μόνο λίγους όρους και διατάξεις στα σπίτια τους και στα σχολεία τους γιατί ο Χριστός μας παρέδωσε στην αγάπη, την εμπιστοσύνη, την υπομονή και τη συγχώρεση και όχι στην δουλεία στους νόμους και τους κανονισμούς, στην αυστηρή ερμηνεία τους και στις σφοδρές τιμωρίες τους.
Ο Παύλος επιβεβαίωσε τους νομικούς άλλη μια φορά ότι ο Αβραάμ ήταν δικαιωμένος μέσω της πίστης, πολύ καιρό πριν ο Μωυσής κατέβει από το όρος με τον Νόμο. Έτσι, ο Αβραάμ εμπιστεύονταν τον Θεό πριν δοθεί ο Νόμος. Οι εντολές ήρθαν αργά για να καθοδηγήσουν τους πιστούς και να συντρίψουν την υπερηφάνεια τους. Η πίστη στο έλεος του Θεού είναι η αληθινή δύναμη η οποία χτίζει την πνευματική ζωή, ενθαρρύνει τον πιστό να υπηρετήσει τον Θεό, και τον παροτρύνει σε καλά έργα ενώ ο Νόμος μας πιέζει, μας καταδικάζει, μας τιμωρεί και μας «σκοτώνει».
Ο Αβραάμ επομένως δεν κοιτούσε την συμπεριφορά του και την τήρηση του Νόμου αλλά κοιτούσε μόνο την υπόσχεση του Θεού και εμπιστεύονταν τον Κύριο του. Έγινε το παράδειγμα και ο πνευματικός πατέρας σε όλους τους πιστούς. Έχοντας πιστέψει την υπόσχεση ότι μέσα από αυτόν όλα τα έθνη θα ευλογηθούν, ενώ δεν είχε ακόμη παιδί, ο Αβραάμ κέρδισε τόσα πολλά έθνη και λαούς μέσω της πίστης του ώστε ο Παύλος τον αποκάλεσε «τον κληρονόμο του κόσμου». Με αυτό τον τρόπο, το Άγιο Πνεύμα εισηγήθηκε στον Αβραάμ, τον απλό Βεδουίνο, το σχέδιο της ευλογίας στην οποία ο ίδιος ο Χριστός κατοικούσε μέσα, ελκύοντας σ’ αυτόν όλους εκείνους που ήταν δικαιωμένοι μέσω της πίστης.
Πιθανότατα ο Αβραάμ υπερείχε από τις περισσότερες προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης εξαιτίας της μεγάλης του πίστης και ο Θεός υποσχέθηκε ότι ο σπόρος του θα ευλογούσε όλους τους λαούς του κόσμου εννοώντας τον ίδιο τον Χριστό. Η εβραϊκή λέξη για τον σπόρο χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει κάποιο άτομο και ο απόστολος βεβαιώνει ότι υπήρχε ξεχωριστή αναφορά στον Χριστό στην υπόσχεση που δόθηκε στον Αβραάμ. Έτσι εκείνοι που είναι δικαιωμένοι μέσω τους Εσταυρωμένου θα κληρονομήσουν τον ουρανό με όλους τους θησαυρούς του επειδή η πίστη τους στον Χριστό τους ένωσε με τη ζωή, την ισχύ και τις ευλογίες του Θεού.
Έλα στον Σωτήρα ώστε να μπορείς να αναστηθείς μετά τον θάνατο σου. Αν συνεχίσεις να ακολουθείς το λόγο του, το Άγιο Πνεύμα θα φυτεύσει μια νέα ζωή μέσα σε σένα και στο περιβάλλον σου. Αν υπάρχει πίστη στην υπόσχεση του Θεού μέσα στην εκκλησία ή την κοινότητα σου, αυτή η πίστη θα υπερνικήσει τον θάνατο που υπάρχει μέσα στις αμαρτίες σου και θα εδραιώσει κάτι καινούριο, το οποίο δε υπήρχε πριν, επειδή ο Θεός δημιουργεί και εργάζεται μέσω της πίστης και ακούει την κραυγή της εμπιστοσύνης σου. Η δική σου αποδοχή του λόγου του αλλάζει εσένα αλλά και τον κόσμο επίσης.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω ουράνιε Πατέρα, το μυαλό μας είναι στενό, νομικιστικό και επιρρεπές στο να κρίνει και να καταδικάζει τους άλλους. Κάνε χώρο μέσα στις καρδιές μας για πλήρη εμπιστοσύνη και σιωπηρή πίστη και άφησε το Άγιο Πνεύμα σου να μας παραδώσει στην αγάπη, το θάρρος και την αναζωπύρωση ώστε εκείνοι που είναι νεκροί μέσα στην αμαρτία να αναστηθούν και ο έπαινος σου να αφθονεί μέσα στο έθνος μας. Καλλιέργησε την πίστη σου μέσα μας ώστε να μπορείς να σώζεις μέσα από μας
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί λαμβάνουμε την ευλογία του Θεού μέσω της πίστης μας στις υποσχέσεις του Θεού και όχι μέσω της τήρησης του Νόμου;