Previous Lesson -- Next Lesson
c) Μελλοντικές προβλέψεις του Ιησού (Ιωάννης 21:20-23)
ΙΩΑΝΝΗΣ 21:20-22
20 Γυρίζει τότε ο Πέτρος και βλέπει να ακολουθεί κι ο μαθητής που ο Ιησούς τον αγαπούσε, εκείνος που στο δείπνο είχε γείρει στο στήθος του και του είχε πει: «Κύριε, ποιος είναι αυτός που θα σε παραδώσει;» 21 Όταν λοιπόν τον είδε ο Πέτρος, λέει στον Ιησού: «Κύριε, και μ’ αυτόν τι θα γίνει;» 22 Ο Ιησούς του λέει: «Κι αν εγώ θέλω αυτός να με περιμένει ώσπου να ξανάρθω, τι έχει να κάνει αυτό μ’ εσένα; Εσύ ακολούθησέ με».
Ο Πέτρος ηγήθηκε της κλήσης του Κυρίου του για να ποιμάνει τους αμνούς και τα πρόβατα του. Εφόσον ο Ιωάννης ήταν ο νεαρότερος των μαθητών, ο Πέτρος αγωνιούσε να ανακαλύψει τη στάση του Ιησού σχετικά με τον Ιωάννη. Θα τον έστελνε σπίτι εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του ή θα τον διόριζε υπαρχηγό στη σύγκρουση;
Μπορεί να υπήρχε ένα ίχνος φθόνου στα λόγια του Πέτρου γιατί ο Ιησούς φαινόταν να προτιμά τον Ιωάννη από τους άλλους και τον αγαπούσε περισσότερο. Στον Μυστικό Δείπνο ο Πέτρος έκανε χειρονομία στον Ιωάννη να είναι ο ενδιάμεσος με τον Κύριο για να ηρεμήσει την τεταμένη ατμόσφαιρα και να ονομάσει τον προδότη.
Ο Ιωάννης ήταν τόσο προσκολλημένος στον Ιησού ώστε στάθηκε δίπλα στον σταυρό, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του μπροστά στους εχθρούς του Χριστού. Ήταν ο πρώτος που πίστεψε ότι ο Κύριος είχε αναστηθεί και ο πρώτος που τον αναγνώρισε κατά τη διάρκεια του ψαρέματος στην λίμνη. Αυτός ήδη ακολουθούσε τον Ιησού, ενώ ο Πέτρος καλούνταν να ακολουθήσει. Η καρδιά του ήταν ενωμένη με τον Χριστό. Ήταν ο πιο οικείος από τους μαθητές με τον Κύριο.
Ίσως ο Πέτρος να ρώτησε τον Ιησού αν ο Ιωάννης επρόκειτο να αντιμετωπίσει το ίδιο σκληρό μέλλον που είχε προβλεφθεί για αυτόν, ή εάν επρόκειτο να είναι μια μοναδική διάκριση για εκείνον. Ο Ιησούς απάντησε στον επικεφαλή απόστολο ότι δεν ήταν ορισμένος να κυριαρχεί πάνω στους υπόλοιπους αλλά να είναι αδελφός μεταξύ ίσων. Δεν ήταν δική του δουλειά να ασχολείται με το πεπρωμένο του Ιωάννη ο οποίος είχε άμεσους δεσμούς με τον Κύριο του, ενώ ο Πέτρος ήταν ο εκπρόσωπος των αποστόλων. Ο Ιωάννης παρέμεινε σιωπηλός, υποστηρίζοντας με προσευχή και υπομονή τις δογματικές εξελίξεις στην Εκκλησία και να τις επηρεάζει με τη δύναμη της προσευχής (Πράξεις 3:1, 8:14, Γαλάτας 2:9).
Παρατηρούμε ότι από την προηγούμενη ερώτηση για την κλήση του Ιωάννη, ότι δεν είναι σημαντικό το αν θα ζήσουμε πολύ καιρό στην υπηρεσία του Χριστού ή θα πεθάνουμε νωρίς για χάρη του. Πιο σημαντική είναι η πιστότητα μας και η υπακοή μας συνεχώς σ’ αυτόν. Ο Ιησούς δεν αντιμετωπίζει τους ακόλουθους του σαν να ήταν μέσα σε ένα καλούπι, αλλά προετοιμάζει ένα ξεχωριστό μονοπάτι για τον καθένα για να δοξάσουν τον Κύριο του. Δε μάθαμε τίποτα για τον θάνατο του Ιωάννη αλλά πιθανότατα πέθανε με φυσικό τρόπο.
Ο Ιησούς προτρέπει τον Πέτρο να κοιτάζει σ’ αυτόν μόνο και να μην κοιτάζει τους άλλους μαθητές. Αυτό σημαίνει ότι σημαίνει ότι δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε για την καριέρα των άλλων Χριστιανών αλλά ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας και να τον ακολουθήσουμε αμέσως άνευ όρων. Η πιστή πορεία μας είναι το σύνθημα για κάθε Χριστιανό.
Μίλησε επίσης στους μαθητές του για τον δεύτερο ερχομό του. Αυτός ο ερχομός είναι ο στόχος της παγκόσμιας ιστορίας. Οι σκέψεις όλων των μαθητών κατευθύνονταν σ’ αυτό το μελλοντικό συμβάν. Με την παρουσία του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους , οι προσδοκίες όλων των γενεών θα εκπληρωθούν. Ο Ιησούς θα έρθει με δόξα. Τον περιμένεις και προετοιμάζεσαι με προσευχή, υπηρεσία, ιερούς ύμνους και την αγιασμένη του μαρτυρία; Θα βρούμε στην παρουσία του πλήθη πιστών που τον ακολούθησαν αμέσως με πίστη και δεν ακολούθησαν κανέναν άλλο.
ΙΩΑΝΝΗΣ 21:23
23 Διαδόθηκε, λοιπόν, αυτός ο λόγος στους αδερφούς, ότι δηλαδή ο μαθητής εκείνος δε θα πεθάνει. Ενώ ο Ιησούς δεν του είπε πως δε θα πεθάνει, αλλά «κι αν εγώ θέλω αυτός να με περιμένει ώσπου να ξανάρθω, τι έχει να κάνει αυτό μ’ εσένα;»
Οι απόψεις συγκλίνουν στο ότι ο Ιωάννης έζησε μέχρι τα βαθιά γηρατειά και έγινε σύμβολο στις εκκλησίες των Μεσσιανικών προσδοκιών. Γύρω του αναπτύχθηκε η πεποίθηση ότι δε θα πέθαινε, μέχρι ο Κύριος να γυρίσει. Ο Παύλος επίσης περίμενε τον σύντομο ερχομό του Κυρίου και ότι ίσως δε θα πέθαινε αλλά θα μεταμορφώνονταν σε μια στιγμή και θα αρπάζονταν στον ουρανό. Ο Ιωάννης ήταν ρεαλιστής και επεσήμανε ξεκάθαρα ότι η υπόσχεση του Χριστού δεν σήμαινε ότι ο Ιωάννης δε θα πέθαινε μέχρι να ανοίξουν οι ουρανοί και να εμφανιστεί ο Ένδοξος. Ο στόχος και οι αποφάσεις του δεν υπόκεινται στις προσδοκίες του Πέτρου. Ο Κύριος παραμένει ο Καλός Ποιμένας που οδηγεί τους μαθητές του τον καθένα στο δικό του συγκεκριμένο μονοπάτι.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού, είσαι ο ένδοξος Σωτήρας, ο πιστός Ποιμένας. Σε ευχαριστώ που οδήγησες τον Πέτρο και τον Ιωάννη με ένα τρόπο που ταίριαζε στο καθένα τους, ώστε να μπορούν να σε δοξάζουν και στη ζωή και στον θάνατο. Δώσε μας το προνόμιο να ακολουθήσουμε μόνο εσένα. Οδήγησε τους συγγενείς μας και τους φίλους μας σε εκείνο τον στόχο του ερχομού σου, έτσι ώστε να μπορούν να προετοιμαστούν με χαρά για τον ερχομό σου που είναι κοντά.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Τι σημαίνουν τα τελευταία λόγια του Χριστού σ’ αυτό το ευαγγέλιο;