Previous Lesson -- Next Lesson
b) သခင္ေယ႐ွဳက မာရိနဲ႔မာသကို ေတြ႔တယ္။ (ေယာဟန္ ၁၁း ၁၇- ၃၃)
ေယာဟန္ ၁၁း ၁၇- ၁၉
၁၇ “ေယ႐ွဳသည္ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ လာဇ႐ုကို သၿဂၤ ဳိလ္၍ သခၤ်ဳိင္းတြင္း၌ ေလးရက္လြန္ေလၿပီ။ ၁၈ ေဗသနိ႐ြာသည္ ေယ႐ု႐ွလင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ တတိုင္ေလာက္သာ ကြာေဝးသည္ျဖစ္၍၊ ၁၉ မာသႏွင့္ မာရိတို႔၏ေမာင္ ေသေသာေၾကာင့္ သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္ေစလိုေသာငွါ ယုဒလူမ်ားတို႔သည္ လာၾက၏။”
လာဇ႐ုေသလို႔ သၿဂၤ ဳိလ္ၿပီး ေလးရက္႐ွိၿပီ။ ေန႔ခ်င္းပဲ သၿဂၤ ဳိလ္တယ္။ ေန႔ခ်င္းပဲ သတင္းစကား သခင္ေယ႐ွဳထံ ေရာက္တယ္။ သၿဂၤ ဳိလ္ၿပီးၿပီ ဆိုေတာ့ သခင္ေယ႐ွဳ ခ်က္ခ်င္းေရာက္တယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ဘူး။ ေသတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ေဗသနိဟာ သံလြင္ေတာင္ရဲ႕အေ႔႐ွဘက္မွာ႐ွိၿပီး ေယာ္ဒန္ျမစ္ကမ္းနဲ႔ မီတာ ၁၀၀၀ ေလာက္ေဝးတယ္။ ပင္လယ္ေသ နံေဘးမွာ႐ွိတဲ့ ကိဒုန္လြင္ျပင္ရဲ႕တဘက္ ေတာင္ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ေယ႐ု႐ွလင္ၿမိဳ႕နဲ႔ အေနာက္ဘက္ ၃ ကီလိုမီတာအကြာမွာ ႐ွိတယ္။
လာဇ႐ုေသေတာ့ မိတ္ေဆြအမ်ားလာၾက၊ ရင္ထုမနာ ျဖစ္ၾကတယ္။ အိမ္မွာ အခ်စ္ခံရဆံုး လာဇ႐ုျဖစ္လို႔ ပိုဝမ္းနည္း ေၾကကြဲၾကတယ္။ ေသျခင္းရဲ႕အရိပ္ဟာ လူအမ်ားေပၚမွာ လႊမ္းမိုးထားတယ္။
'''ေယာဟန္ ၁၁း ၂၀- ၂၄
၂၀ “ေယ႐ွဳႂကြလာေတာ္မူေၾကာင္းကို မာသသည္ၾကားလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ သြား၏။ ၂၁ မာရိမူကား အိမ္၌ ထိုင္လ်က္ေနရစ္၏။ မာသက သခင္ ကိုယ္ေတာ္႐ွိေတာ္မူလွ်င္ ကၽြန္မ၏ေမာင္မေသပါ။
၂၂ ယခုေသလ်က္႐ွိေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းေတာ္မူသမွ်အတိုင္း ဘုရားသခင္ ေပးေတာ္မူမည္ကို ကၽြန္မသိပါသည္ဟုေလွ်ာက္၏။ ၂၃ ေယ႐ွဳကလည္း သင္၏ေမာင္သည္ ထေေျမာက္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၂၄ မာသကလည္း ေနာက္ဆံုးေသာေန႔တည္းဟူေသာ ထေျမာက္ရာကာလ၌ သူသည္ ထေျမာက္လိမ့္မည္ကို ကၽြန္မသိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။”'''
သခင္ေယ႐ွဳေရာက္လာၿပီလို႔ မာသၾကားတဲ့အခါ အေျပးသြားႀကိဳရင္းငိုတယ္။ အခ်ိန္မွီ ေရာက္လာခဲ့ရင္ မေသေလာက္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ သခင္ေယ႐ွဳရဲ႕တန္ခိုးကိုလည္း သူယံုၾကည္ေၾကာင္း ျပတယ္။ ဝမ္းနည္းတာေတြကို အခ်ိန္ကုန္ခံ မေျပာဘူး။ သခင္ေယ႐ွု ေသျခင္းတရားကို ေအာင္ႏိုင္တာ သူယံုတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အခြင့္အာဏာကိုလည္း သူယံုတယ္။ သားေတာ္ဘုရား ဆုေတာင္းရင္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ရမယ္ဆိုတာလည္း သူသိတယ္။
သခင္ေယ႐ွဳက သူ႔ယံုၾကည္ျခင္းအတြက္ ဂတိစကား ခ်က္ခ်င္းေပးတယ္။ မင္းေမာင္ ျပန္႐ွင္လိမ့္မယ္။ ဒီစကားကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေတာ့ မာသက ေနာက္ဆံုးေသာေန႔မွာ ထေျမာက္မယ္လ ို႔ေျပာတယ္။ သူ မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ဘူး။ ဒီေသျခင္းဟာ မေျပာင္းလဲေတာ့ဘူး၊ ၿပီးသြားၿပီလို႔ နားလည္ထားတယ္။ ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းဟာ ယံုၾကည္သူတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္စရာအခ်က္ပါ။
ေယာဟန္ ၁၁း ၂၅- ၂၇
၂၅ “ေယ႐ွဳကလည္း ငါသည္ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္း အသက္႐ွင္ျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္၏။ ငါ႔ကိုယံုၾကည္သာသူသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္း ႐ွင္လိမ့္မည္။ ၂၆ ငါ႔ကိုယံုၾကည္၍ အသက္႐ွင္ေသာသူ႐ွိသမွ်တို႔သည္လည္း ေသျခင္းႏွင့္အစဥ္မျပတ္ ကင္းလြတ္ၾကလိမ့္မည္။ ငါ႔စကားကို ယံုသေလာဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ မာသက ဟုတ္ပါ၏ သခင္၊ ၂၇ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာ ဤေလာကသို႔ႂကြေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ ျဖစ္ေတာ္မူသည္ကို ကၽြန္မယံုပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။”
သခင္ေယ႐ွဳက မာသကို “ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္း႐ွိတယ္။ ငါကိုယ္တိုင္လာၿပီ ထေျမာက္ရာေန႔မွ ထေျမာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔ ငါ႔ေ႔႐ွမွာ ထေျမာက္မယ္။ ငါဟာ ဖန္ဆင္း႐ွင္ျဖစ္တယ္။ ငါ႔ဆီကေန သန္႔႐ွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္မယ္၊ မင္းတို႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြအတြက္ ငါကိုယ္စား အေသခံၿပီး ငါ႔ရဲ႕အသက္ကို ေပးမယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ အစိုးမရေတာ့ဘူး။ ေသၿပီးသၿဂၤ ဳိလ္ရေပမယ့္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ျပန္အသက္႐ွင္ ထေျမာက္မွာ ျဖစ္တယ္။ ငါ ကိုယ္စားအေသခံေပးျခင္းဟာ မင္းတို႔အတြက္ျဖစ္တယ္။ ငါ႔အသက္ကလည္း မင္းတို႔အတြက္ျဖစ္တယ္။ ငါ မင္းတို႔အထဲမွာ အသက္႐ွင္တယ္။ မင္းတို႔လည္း ငါ႔အထဲမွာ အသက္႐ွင္ပါ” လို႔ ဆိုတယ္။
ခရစ္ေတာ္ကိုလက္ခံရျခင္းဟာ ယံုၾကည္ျခင္းရဲ႕ ပဋိညာဥ္တမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ခရစ္ေတာ္၌ အတူ႐ွိတယ္။ ခရစ္ေတာ္ကို ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ခမည္းေတာ္ကို နားလည္ေစၿပီး ထာဝရ အသက္ရေစတယ္။ ဘုရားေမတၱာေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းရတယ္။ အဲဒီခ်စ္ျခင္းက ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ပ်က္ေတာ့ဘူး။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေမတၱာကိုရသူဟာ မေသေတာ့ဘူး။ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္က ထာဝရ အသက္႐ွင္ေနမယ္။ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္က ယံုၾကည္သူရဲ႕အထဲမွာ က်ိန္းဝပ္တယ္။
သခင္ေယ႐ွဳက သူေသျခင္းတရားကို ေအာင္ျမင္ၾကာင္း လာဇ႐ုကို ႐ွင္ျပန္ထျမာက္ခ်ိန္မွာ စိတ္လွဳပ္႐ွားစရာ မိန္႔ခြန္းမ်ဳိး မေျပာဘူး။ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ေသျခင္းတရားကို ေအာင္ျမင္ၿပီး အသက္႐ွင္ခြင့္ ရလိမ့္မယ္၊ ထေျမာက္ရာေန႔ ႐ွိလိမ့္မယ္ လို႔ပဲ ဆိုတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဂတိစကားဟာ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲမသြားဘူး။ ခရစ္ေတာ္ကို ယံုရင္ မေသရေတာ့ဘူး။ ေသျခင္းတရားနီးလာမယ္။ သခၤ်ဳိင္းတံခါးပြင့္လာမယ္။ ဒါေပမယ့္ သခင္ေယ႐ွဳကိုပဲ ေျမွာ္ၾကည့္ရမယ္။ ထာဝရအသက္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္စရာျဖစ္တယ္။ အသက္ေပးပိုင္တဲ့ သခင္ေယ႐ွဳကို ယံုၾကည္သလား။ ေသျခင္းတရားမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး အျပစ္ထဲမွလည္း လြတ္ေျမာက္ေစေၾကာင္း ယံုၾကည္ပါသလား။ ဝိညာဥ္ေရးရာ ထေျမာက္ျခင္းကို မခံစားဖူးေသးရင္ သခင္ဘုရားရဲ႕ အသက္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခံယူလိုက္ပါ။ ေမတၱာေတာ္နဲ႔ တန္ခိုးေတာ္ကိုယံုၾကည္ပါ။ ဘုရားလက္ကို ကိုင္စြဲပါ ကိုယ့္အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ထာဝရအသက္ရမယ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ သစၥာ႐ွိေသာ ကယ္တင္႐ွင္ ျဖစ္တယ္။
မာသက ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဂတိကို လက္ခံတယ္။ ထာဝရအသက္အေၾကာင္း မခံစားရဖူးေပမယ့္ အသက္ေပးပိုင္သူကို သိတယ္။ သခင္ေယ႐ွဳဟာ ေသသူကိုထေျမာက္ေစတဲ့ တန္ခိုး႐ွိတဲ့ ေမ႐ွိယျဖစ္ေၾကာင္း သူ ယံုၾကည္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေသာတရားစီရင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္တယ္။ ဘုရားတန္ခိုးကို ႀကံဳေတြ႔ ခံစားသူလည္း ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ယံုၾကည္ျခင္းကို ရဲဝ့ံစြာေျပာျပရဲသူ ျဖစ္တယ္။ သခင္ေယ႐ွဳဘက္မွာ ရပ္ရင္ ဂ်ဴးေတြက ခဲနဲ႔ေပါက္မယ္ဆိုတာ သူသိပါတယ္။ သခင္ေယ႐ွဳကို ဘုရားသားေတာ္လို႔ ေျပာတာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ ႀကံဳရမယ္။ ေသရမွာ မေၾကာက္ဘူး။ သူက ကယ္တင္႐ွင္ကို ခ်စ္တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအမ်ဳိးသမီးတေယာက္ေၾကာင့္ ေယာက္်ားသားေတြ ႐ွက္စရာျဖစ္ကုန္ၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ယံုၾကည္မွဳဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔အတူ အားႀကီးလာတယ္။
ဆုေတာင္း သခင္ေယ႐ွဳဘုရား ကိုယ္ေတာ္ဟာ ႀကီးျမတ္ပါတယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ ကိုယ္ေတာ္ကို အစိုးမရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္စားအေသခံၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ေစတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကိုးကြယ္ဝတ္ျပဳပါတယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ ဆက္အစိုးမရတာ့ဘဲ အသက္ကိုေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အျပစ္ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းထဲကလြတ္ေျမာက္ေစတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမးခြန္း ၇၆
- ေသျခင္းတရားမွ ဒီေန႔ဘယ္လို အသက္ျပန္႐ွင္ႏိုင္မလဲ။
ေယာဟန္ ၁၁း ၂၈- ၃၁
၂၈ “ထိုသို႔ေလွ်ာက္ၿပီးမွ မာသသည္သြား၍ မိမိညီမ မာရိအား၊ အ႐ွင္ဘုရားေရာက္လာေတာ္မူၿပီ။ သင့္ကို ေခၚေတာ္မူသည္ဟု တိတ္ဆိတ္စြာေခၚေလ၏။ ၂၉ မာရိသည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ အလ်င္တေဆာထ၍ အထံေတာ္သို႔သြားေလ၏။ ၃၀ ထိုအခါ ေယ႐ွဳသည္ ႐ြာထဲသို႔မဝင္ေသး။ မာသ ခရီးဦးႀကိဳျပဳေသာအရပ္၌ ႐ွိေတာ္မူသတည္း။ ၃၁ ထိုၾကာင့္ ႏွစ္သိမ့္ေသာစကားကိုေျပာလ်က္ မာရိႏွင့္အတူ အိမ္၌႐ွိေသာယုဒလူတို႔သည္ မာရိအလ်င္တေဆာ ထ၍ထြက္သြားသည္ကို ျမင္ၾကလွ်င္၊ ငိုေႂကြးျခင္းငွါ သခၤ်ဳိင္းသို႔သြားၿပီဟု ဆို၍ သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္ၾက၏။”
မာရိကို ေခၚလိုက္လို႔ မာသကို သခင္ေယ႐ွဳ ေျပာပံုရတယ္။ မာရိလည္း သခင္ေယ႐ွဳစကားကို နားေထာင္ဖို႔ လိုတယ္။ ငိုေနတဲ့သူတြၾကားထဲက ထြက္လာဖို႔၊ စိတ္သက္သာရာရဖို႔ လိုတယ္။ ဒါမွ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအားျဖင့္ ယံုၾကည္ျခင္း တိုးလာမယ္။ သခင္ေယ႐ွဳဟာ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေအာင္ျမင္သူ ျဖစ္တယ္။ ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္း၊ အဆိုးျမင္ျခင္းအားျဖင့္ အသက္႐ွင္သူမဟုတ္ဘူး။ ဝမ္းနည္းေနတဲ့ မာရိကို အလင္းေတာ္ထဲကို ပို႔ေပးခ်င္တယ္။ ဒါမွ အသက္႐ွင္ၿပီး ဝိညာဥ္ေရးရာ႐ွင္သန္လာမယ္။
မာရိဟာ ဝမ္းနည္းေနတုန္းေတာ့ သခင္ေယ႐ွဳေရာက္လာတာကို ၾကားမိပံုမရဘူး။ ဒါေပမယ့္ မာသ လာေခၚတဲ့အခါ စိတ္အားထက္သန္စြာ ေျပးၿပီးေတြ႔တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အနားကလူေတြက ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး အ့ံအားသင့္တယ္။ သခၤ်ဳိင္းကို သြားငိုျပန္ၿပီလို႔ ထင္တယ္။ သူ႔ေနာက္ကို အားလံုးထလိုက္ၿပီး သခၤ်ဳိင္းကို သြားၾကတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးဟာ လူတိုင္းဟာ ပ်က္စီးျခင္းကို သြားေနတယ္ဆိုတာကို ပံုေဖၚျပေနတဲ့ ပံုဥပမာေလးလို ျဖစ္တယ္။ အားလံုး ငိုေႂကြးစရာ ဝမ္းနည္းစရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတယ္။ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ဘာသာတရားေတြက ေသျခင္းတရားအေပၚမွာ ေျဖ႐ွင္းမေပးႏိုင္ဘူး။ ခရစ္ယာန္တေယာက္မွာ႐ွိတဲ့ ေမွ်ာင္လင့္ျခင္းကသာလွ်င္ စိတ္သက္သာရာရေစမွာ ျဖစ္တယ္။
ေယာဟန္ ၁၁း ၃၂- ၃၃
၃၂ “မာရိသည္ ေယ႐ွဳ႐ွိေတာ္မူရာ အရပ္သို႔ေရာက္၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ ေျခေတာ္ရင္း၌ ပ်က္ဝပ္လ်က္ သခင္ ကိုယ္ေတာ္႐ွိေတာ္မူလွ်င္ ကၽြန္မ၏ေမာင္ မေသပါဟု ေလွ်ာက္၏။ ၃၃ မာရိမွစ၍ လိုက္လာေသာယုဒလူတို႔သည္ ငိုေႂကြးသည္ကို ေယ႐ွဳသည္ျမင္ေတာ္မူေသာအခါ အလြန္ညွဳိးငယ္ျခင္း စိတ္ပူပန္ျခင္း႐ွိ၍။”
မာရိက သခင္ေယ႐ွဳကိုေတြ႔ၿပီ ေျခေတာ္ရင္းမွာ စိတ္ႏွလံုးေၾကကြဲစြာနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ ဘုရား နိမိတ္လကၡဏာကို သူယံုၾကည္ေၾကာင္း ဆိုတယ္။ သခင္ေယ႐ွဳသာ ႐ွိခဲ့ရင္ သူ႔ေမာင္မေသဘူးလို႔ ဆိုတယ္။ ဒါက သူ႔ယံုၾကည္ျခင္းကို ျပတယ္။ သခင္ေယ႐ွဳအပၚမွာ ဘုရားသခင္တည္ေနေၾကာင္းလည္း ျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသျခင္းဟာ သူ႔ယံုၾကည္ျခင္းကို လွဳပ္ခါသြားေစၿပီး၊ ညီအမႏွစ္ေယာက္လံုး စိတ္ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားရတယ္။
သစၥာ႐ွိတဲ့ ေနာက္လိုက္ျဖစ္တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ယံုၾကည္ျခင္းကို သခင္ေယ႐ွဳ ျမင္တယ္။ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ ဘာမွ နားမလည္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို ျမင္တဲ့အခါ စိတ္တုန္လွဳပ္သြားတယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ ဒီလူေတြအေပၚမွာ တည္ေနတာကို တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ေလာကတခုလံုး မာရ္နတ္ရဲ႕ တန္ခိုးေအာက္မွာေရာက္ၿပီး ငိုေႂကြးေနတာကို ျမင္ေတာ့ စိတ္သိပ္မေကာင္း႐ွာဘူး။ ေလာကရဲ႕အျပစ္ေတြက သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ေရာက္လာသလို ခံစားရင္းနဲ႔ ကားတိုင္ဟာ လိုအပ္တာကို ျမင္လာရတယ္။ ဒီဝမ္းနည္းျခင္းေတြ ေပ်ာက္ကင္းေစဖို႔ သခၤ်ဳိင္းတံခါးကို ဖြင့္ရမယ္။ ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းအားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ရမယ္။ ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းဟာ ေသျခင္း၊ မယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ သနားစရာ ျဖစ္ရပ္ေတြ အားလံုးကို ေအာင္ျမင္တဲ့အရာ ျဖစ္တယ္။