Previous Lesson -- Next Lesson
b) လူအမ်ားနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ၾကားမွာ သခင္ေယ႐ွဳအေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ား (ေယာဟန္ ၇း ၁၄- ၆၃)
ေယာဟန္ ၇း ၂၁- ၂၄
၂၁ ေယ႐ွဳကလည္း ငါျပဳေသာအမွဳတခုကို သင္တို႔႐ွိသမွ်သည္ အ့ံဩျခင္း႐ွိၾက၏။ ၂၂ ေမာေ႐ွသည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းတရားကို သင္တို႔အားေပး၏။ ထိုသို႔ဆိုေသာ္ ေမာေ႐ွမွအစစြာ ခံရသည္ဟုမဆိုလို။ ဘိုးေဘးမ်ားမွ ဆက္ခံရသတည္း။ ထိုေၾကာင့္ ဥပုသ္ေန႔၌ သင္တို႔သည္အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုေပးၾက၏။ ၂၃ ေမာေ႐ွ၏တရားမပ်က္ေစျခင္းငွါ လူသည္ဥပုသ္ေန႔၌ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံရလွ်င္၊ ငါသည္ ဥပုသ္ေန႔၌ လူတကိုယ္လံုးကို က်န္းမာေစေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔သည္ ငါ႔ကို အမ်က္ထြက္ရာသေလာ။ ၂၄ မ်က္ႏွာကိုသာၾကည့္၍ မစီရင္ၾကႏွင့္။ တရားသျဖင့္စီရင္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သခင္ေယ႐ွဳက ယုဒလူေတြကို တိုက္႐ိုက္မေျဖဘူး။ နတ္ဆိုးစြဲတယ္လို႔ေျပာတဲ့စကားကို မေခ်ဘူး။ သူ႔ကို ေသဒဏ္ေပးဖို႔ စုေဝးတဲ့လူေတြဟာ မတရားဖူးလို႔ေတာ့ ေထာက္ျပတယ္။ ဥပုသ္ေန႔မွာ ဗက္ဇဲဒၿမိဳ႕က ေျခမစြမ္းသူကို အနာေရာဂါၿငိမ္းတဲ့အတြက္ သူ႔အေပၚစီရင္ခ်က္ဟာ မတရားဘူးလို႔ဆိုတယ္။ အဲဒီေန႔က မသန္စြမ္းသူကို အိပ္ယာသယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒါက သိပ္အံ့ဩစရာေကာင္းတယ္။ ဒီနိမိတ္လကၡဏာေၾကာင့္ သူ႔ကို ျပစ္တင္စီရင္ၾကတာ ျဖစ္တယ္။
ပညတ္တရားကၽြမ္းက်င္သူေတြပင္လွ်င္ ပညတ္တရားကိုတကယ္မေစာင့္ၾကဘူးလို႔ သခင္ေယ႐ွဳ ေထာက္ျပတယ္။ ဒီပညတ္က ေ႔႐ွေနာက္ ဆင္ျခင္စရာ႐ွိေနတယ္။ အေရဖ်ားလွီးျခင္းဟာ ဘုရားနဲ႔ပဋိညာဥ္ျပဳတဲ့ အမွတ္သက္ေသျဖစ္တယ္။ ဥပုသ္ေန႔ကေတာ့ ဘုရားနဲ႔အနားယူတဲ့ မိတ္ေဆြဖြဲ႔တဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္။ လူေတြက သားငယ္ေတြကို ေမြးဖြားၿပီး ႐ွစ္ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ အေရဖ်ားလွီးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႔ဟာ ဥပုသ္ေန႔လည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ အေရဖ်ားမလွီးပဲ ေနမလား။ လွီးရင္ အလုပ္လုပ္ရာ မက်ဘူးလား။ အနာေရာဂါဆိုတာ အျပစ္ရဲ႕အက်ဳိးဆက္ ျဖစ္တယ္။ ေပ်ာက္ကင္းေစတာက စိတ္ဝိညာဥ္ကိုယ္ခႏၶာအတြက္ ကယ္တင္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပုသ္ေန႔မွာအေရဖ်ားလွီးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ထက္ ဘာမွပိုၿပီးေတာ့ အမွားအယြင္း မ႐ွိဘူး။ ကယ္တင္ျခင္းရဲ႕ တန္ခိုးနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခြဲျခားနားလည္ဖို႔ ေထာက္ျပေပမယ့္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သြားတယ္။ သူတို႔နားက မၾကားဘူး။ စိတ္သေဘာက မာေၾကာတယ္။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ ဆံုးျဖတ္ဖို႔၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ သေဘာထားဖို႔ သူတို႔ မတတ္ႏိုင္ဘူး။
ေယာဟန္ ၇း ၂၅- ၂၇
၂၅ “ထိုအခါ ေယ႐ု႐ွလင္ၿမိဳ႕သားအခ်ဳိ႕ကလည္း ဤသူကိုသတ္အံ့ေသာငွါ ႐ွာၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ ၂၆ ၾကည့္ပါ။ သူသည္ ထင္႐ွားစြာေဟာေျပာ၍ အဘယ္ျမစ္တားျခင္းကိုမွ် မျပဳၾကပါတကား၊ ဤသူသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို မင္းမ်ားတို႔သည္ အမွန္သိၾကသေလာ။ ၂၇ သို႔ေသာ္လည္း ဤသူသည္ အဘယ္ကျဖစ္သည္ကို ငါတို႔သိၾက၏။ ခရစ္ေတာ္သည္ ၾကြလာေတာ္မူေသာအခါ အဘယ္က ျဖစ္ေတာ္မူသည္ကို အဘယ္သူမွ် မသိရဟုဆိုၾက၏။”
ေယ႐ု႐ွလင္ၿမိဳ႕သားေတြက ဗိမာန္ေတာ္ကို ေရာက္လာတယ္။ လူပရိတ္သတ္အလယ္မွာ သခင္ေယ႐ွဳကို ေတြ႔ေတာ့ စိတ္ဆိုးၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ဖမ္းမိန္႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ဆက္သြားေနလို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီသတင္းကို လူတိုင္း သိေနတယ္။
ေယ႐ု႐ွလင္ၿမိဳ႕သားေတြက ဒီျဖစ္ရပ္အေပၚ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ကိုင္တြယ္ပံုကို ေလွာင္ေျပာင္ၾကတယ္။ ေရာမအစိုးရက ယုဒလူမ်ဳိးအႀကီးအကဲေတြရဲ႕လက္မွ ေသဒဏ္ေပးပိုင္ခြင့္ကို ႐ုပ္သိမ္းၿပီးျဖစ္တယ္။ လူေတြက ေျပာေနတယ္။ “ဖမ္းမိန္႔ထုတ္ထားသူက ၿမိဳ႕ထဲမွာေလွ်ာက္သြားေနတယ္။ ဗိမာန္ေတာ္မွာ မေၾကာက္မ႔႐ံြ တရားေဟာေနတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြလည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး။ ယဇ္ပေရာဟိတ္ေတြလည္း သူ႔ကို ျပန္မေခ်တတ္ဘူး။”
တခ်ဳိ႕ကလည္း မင္းမသိလို႔ပါကြာ၊ အႀကီးအကဲတခ်ဳိ႕က သူ႔ကိုေမ႐ွိယအျဖစ္ ယံုၾကည္ေနလို႔ ျဖစ္မယ္။ သခင္ေယ႐ွဳကို ဖမ္းဖို႔အခ်ိန္ ေႏွာင့္ေႏွးေနလို႔ တြက္ဆၾကတာျဖစ္တယ္။ လူေတြၾကားထဲမွာ ထင္ျမင္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲလာတယ္။ တတိယထင္ျမင္ခ်က္ကတာ့ ေမ႐ွိယၾကြလာရင္ သူက အံ့ဩထူးဆန္းစြာ ၾကြလာမယ္။ သာမန္လူလို မဟုတ္ဘူး။ ဒီလူကေတာ့ ေတာင္ပၚ႐ြာကေလးက သာမန္လက္သမားသာ ျဖစ္တယ္။ ေမ႐ွိယအစစ္က ေကာင္းကင္ကေန ဆင္းသက္လာမယ္။ လူေတြၾကားထဲ ေလွ်ာက္သြားမေနဘူး။
ေယာဟန္ ၇း ၂၈- ၃၀
၂၈ “ေယ႐ွဳကလည္း သင္တို႔သည္ ငါ႔ကိုသိၾက၏။ ငါ အဘယ္ကျဖစ္သည္ကိုလည္းသိၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း ငါသည္ ကိုယ္အလိုအလ်ာက္လာသည္မဟုတ္။ ငါ႔ကိုစလႊတ္ေတာ္မူသာသူသည္ သစၥာႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူ၏။ ထိုသူကို သင္တို႔မသိၾက။ ၂၉ ငါမူကားသိ၏။ အၾကာင္းမူကား ထိုသူ၏အထံတာ္မွ ငါလာ၏။ သူသည္လည္း ငါ႔ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၏ဟု ဗိမာန္ေတာ္၌ ဆံုးမဩဝါဒပးေတာ္မူစဥ္တြင္ ေၾကြးေၾကာ္၍မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္ ၃၀ ကိုယ္တာ္ကို ဖမ္းဆီးျခင္းအခြင့္ကို႐ွာၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္၏အခ်ိန္မေစ့မေရာက္ေသးေသာၾကာင့္ အဘယ္သူမွ် မဖမ္းမဆီးၾက။”
ေဝဖန္သံေတြကို သခင္ေယ႐ွဳ ၾကားတယ္။ “မင္းတို႔ ငါ႔ကိုသိသလား။ ဘယ္ကလာတယ္ထင္လဲ။ မင္းတို႔အထင္နဲ႔ မင္းတို႔ေတာ့ဟုတ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ႔ကိုမသိဘူး။ ငါ႔စကားကို နားေထာင္။ ငါ႔စိတ္သေဘာကို ေလ့လာ။ ငါဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလာလဲသိလာလိမ့္မယ္။”
သခင္ေယ႐ွဳက သူ႔သေဘာနဲ႔သူ လာတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက ေစလႊတ္တယ္။ ခမည္းေတာ္ဘုရားက ေစလႊတ္တယ္။ ခမည္းေတာ္ဘုရားရဲ႕သေဘာ ဂုဏ္ေတာ္႐ွိတယ္။ “မင္းတို႔ ဘုရားသခင္ကို မသိပါဘူး။ ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွာ ဘုရားသခင္ေနတယ္လို႔ မင္းတို႔ထင္ေနတယ္။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ေတြလည္း အကန္းပဲ။ ဘုရားကို မျမင္ဘူး။ ဘုရားအသံမၾကားဘူး။ မင္းတို႔ကို မင္းတို႔ လွည့္စားေနတာ။”
ငါကေတာ့ ဘုရားသခင္ကိုသိတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဧဝံေဂလိရဲ႕အႏွစ္သာရကတာ့ ဒါပဲ။ သခင္ေယ႐ွဳက ဘုရားသခင္ကို သိတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕နာမေတာ္နဲ႔ ေမတၱာေတာ္ကို ေၾကညာတယ္။ နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယ႐ွဳဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔အတူ မိတ္သဟာယဖြဲ႔ၿပီး အျပစ္ကင္းမဲ့စြာ အသက္႐ွင္ခဲ့တယ္။ လူသာမန္ေတြကေတာ့ ကိုယ္အျပစ္ေၾကာင့္ ဘုရားနဲ႔ကြဲကြာေနရတယ္။ နားေထာင္ေနတဲ့လူတခ်ဳိ႕က စကားေတာ္ရဲ႕ အေရးႀကီးပံုကို နားလည္တယ္။ သခင္ေယ႐ွဳက သူတို႔ကို မွန္ကန္စြာ ျပစ္တင္ေနတာကိုသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိမာန္ေတာ္ကို အျပစ္တင္ေနၿပီ။ ဘုရားကို မယံုမၾကည္ေအာင္လုပ္တယ္လို႔ ေအာ္ဟစ္စြပ္စြဲလာတယ္။ သူတို႔စိတ္ဆိုးလာၿပီး သခင္ေယ႐ွဳကို ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္သားေတာ္နားကို ဘယ္သူမွမကပ္ရဲဘူး။ ေကာင္းကင္တမန္ေတြက ကြယ္ကာထားတယ္။ ဒီေလာကမွာေနမယ့္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ မေရာက္ေသးတဲ့အတြက္ ဘာမွလုပ္မရဘူး။ ခမည္းေတာ္ဘုရားက လူသားေတြကို ေ႐ြးႏွဳတ္ကယ္တင္ဖို႔ ခရစ္ေတာ္ကို ခန္႔ထားတဲ့ အခ်ိန္ကာလက သတ္မွတ္ၿပီးသားျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်ိန္ကို လူကေနာက္ျပန္ေ႔႐ႊဖို႔ (သို႔) ေစာဖို႔မလုပ္ႏိုင္ဘူး။
ဆုေတာင္း သခင္ေယ႐ွဳဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ပါမည္။ ခမည္းေတာ္ကို ထင္႐ွားေစခဲ့ပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ့ကိုခ်စ္လ်က္ အမွဳေတာ္ေဆာင္ပါမည္။ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္သာ ဘုရားသားသမီး ျဖစ္ရပါ၏။ ကိုယ္ေတာ့နာမေတာ္ကို ခ်ီးေျမွာက္ပါ၏။ သံသယ႐ွိေနသူမ်ားၾကားမွာ ခမည္းတာ္ဘုရားကို ထင္႐ွားေစပါ။ သတိမဲ့မေနပဲ ကိုယ္ေတာ့ထံသို႔ လွည့္ျပန္ၾကပါလိမ့္မည္။
ေမးခြန္း ၅၄
- ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာသိတဲ့ သခင္ေယ႐ွဳဟာ ဘာေၾကာင့္အဓိကက်တဲ့သူ ျဖစ္ေနသလဲ။