Previous Lesson -- Next Lesson
ஈ) இறுதி நாட்களில் யாக்கோபின் பிள்ளைகள் விடுவிக்கப்படுதல் மற்றும் இரட்சிப்பை அடைதலின் இரகசியம் (ரோமர் 11:25-32)
ரோமர் 11:25-32
25 மேலும், சகோதரரே, நீங்கள் உங்களையே புத்திமான்களென்று எண்ணாதபடிக்கு ஒரு இரகசியத்தை நீங்கள் அறியவேண்டுமென்றிருக்கிறேன்; அதென்னவெனில், புறஜாதியாருடைய நிறைவு உண்டாகும்வரைக்கும் இஸ்ரவேலரில் ஒரு பங்குக்குக் கடினமான மனதுண்டாயிருக்கும். 26 இந்தப்பிரகாரம் இஸ்ரவேலரெல்லாரும் இரட்சிக்கப்படுவார்கள். மீட்கிறவர் சீயோனிலிருந்து வந்து, அவபக்தியை யாக்கோபை விட்டு விலக்குவார் என்றும்; 27 நான் அவர்களுடைய பாவங்களை நீக்கும்போது, இதுவே நான் அவர்களுடனே செய்யும் உடன்படிக்கை என்றும் எழுதியிருக்கிறது. 28 சுவிசேஷத்தைக்குறித்து அவர்கள் உங்கள்நிமித்தம் பகைஞராயிருக்கிறார்கள்; தெரிந்துகொள்ளுதலைக் குறித்து அவர்கள் பிதாக்களினிமித்தம் அன்பு கூரப் பட்டவர்களாயிருக்கிறார்கள். 29 தேவனுடைய கிருபைவரங்களும், அவர்களை அழைத்த அழைப்பும் மாறாதவைகளே. 30 ஆதலால், நீங்கள் முற்காலத்திலே தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாதிருந்து, இப்பொழுது அவர்களுடைய கீழ்ப்படியாமையினாலே இரக்கம் பெற்றிருக்கிறதுபோல, 31 அவர்களும் இப்பொழுது கீழ்ப்படியாமலிருந்தும், பின்பு உங்களுக்குக் கிடைத்த இரக்கத்தினாலே இரக்கம் பெறுவார்கள். 32 எல்லார்மேலும் இரக்கமாயிருக்கத்தக்கதாக, தேவன் எல்லாரையும் கீழ்ப்படியாமைக்குள்ளே அடைத்துப்போட்டார்.
பவுல் தனது கடிதத்தைப் பெறுபவர்களை தனது சொந்த சகோதரர்களாக கருதினான். இதன் மூலம் இறைவன் தன்னுடைய பிதா மட்டுமல்ல, அவர்களுடைய பிதாவுமாக இருக்கிறார் என்று அறிக்கையிட்டான். இறைவன் பெரியவராக இருக்கிறார் என்ற புரிந்துகொள்ளுதலில் முன்குறிக்கப்படுதல் குறித்த எல்லா சிந்தனைகள், ஆராய்ச்சிகள், ஆய்வு கட்டுரைகள் அனைத்தும் முழுமை பெற முடியாது. நம்முடைய பரிசுத்த பிதா அன்பு மற்றும் இரக்கத்தினால் நிறைந்தவராக இருக்கிறார். அவர் நாம் அறிந்திருக்கிற இறைவனாக, உயிருள்ள ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் பிதாவாக இருக்கிறார்.
இதற்குப் பின்பு பவுல் ஒரு இரகசியத்தைக் குறித்து பேசுகிறான். பரலோகப் பிதா இதைக் குறித்து தெளிவாக வெளிப்படுத்தும் வரைக்கும், பவுல் இதை புரிந்துகொள்ளவில்லை. எனவே பவுல், எல்லா விளக்கவுரையாளர்கள், பிரசங்கிகள் மற்றும் இறையியலாளர்களை யாக்கோபின் பிள்ளைகளைக் குறித்த தங்கள் சொந்த தத்துவங்களை கொண்டு வரும்படி கேட்கவில்லை. இறைவனுடைய வார்த்தையைக் கவனிக்கும் படி கூறினான். தனது சொந்த சிந்தனைகளை பிரசங்கிப்பவன் ஆபத்தில் இருக்கிறான். அவன் தன்னை ஞானம், விவேகம் உள்ளவனாக கருதினாலும் விரைவில் அழிந்துபோவான். ஆனால் விண்ணப்பத்துடன் இறைவனுடைய வார்த்தையை உறுதியாகப் பற்றிக் கொள்பவன், பரிசுத்த ஆவியின் வார்த்தையைக் கவனிப்பவன் நம்முடைய பரலோகப் பிதாவாகிய இறைவனின் அன்பின் இரகசியங்களை அறிவதில் வளர்கிறான்.
இறுதி நாட்களைக் குறித்து பவுல் பேசுபவைகளின் இரகசியத்தில் அநேக பகுதிகள் அடங்கியுள்ளன:
இஸ்ரவேலின் இருதயம் கூடாரத்துணியைப் போல கெட்டியாய் இருந்தது. அதன் அடியில் அமர்ந்தால் சூரியக் கதிர்களில் இருந்து பாதுகாக்கும். ஆனால் அவர்களுடைய கண்களை மறைக்கிறது, அவர்களது செவிகளை அடைக்கின்றது (எரேமியா 16:9-10).
எல்லோரும் அல்ல, ஆனால் யாக்கோபின் புத்திரரில் அநேகர் கடினமுள்ளவர்களாய் இருந்தார்கள். திருமுழுக்கு யோவானின் காலத்தில் உண்மையாகவே அநேகர் மனந்திரும்பினார்கள். கிறிஸ்துவின் இரட்சிப்பு வருவதற்காக அவர்களை ஆயத்தப்படுத்தினான். அவனுடைய இறைமகிமையின் ஒளியை அவர்களும் அனுபவித்தார்கள்.
ஏசாயா புத்தகத்தில் கடினப்படுத்துதல் என்பது கிறிஸ்துவின் வருகைக்கு 700 ஆண்டுகள் முன்பு தோன்றியதாகும். (ஏசாயா 6:5-13) இதை இயேசு உறுதிப்படுத்தினார். (மத்தேயு 13:11-15). பவுல் துக்கத்துடன் இதைக் கூறினான். (அப்போஸ்தலர் 28:26-28). இந்த கடினப்படுத்துதல் என்பது யூதர்கள் மத்தியில் ஒரு பொதுபயமாக மாறியது. யூதர்கள் தங்கள் இராஜாவை சிலுவையில் அறைய ஒப்புக்கொடுத்தார்கள். பரிசுத்த ஆவியானவரைப் புறக்கணித்தார்கள். உலகின் எல்லா பகுதிகளுக்கும், ரோமர்கள் அவர்களை அடிமைகளாக விற்றார்கள்.
யூதர்களின் கடினப்படுத்துதல் என்பது என்றென்றும் தொடரும் என்பதல்ல. விசுவாசிகளின் நிறைவு உண்டாகும் வரை அது தொடர்கிறது. புறவினத்துப் பாவிகள் அழைக்கப்படுகிறார்கள். யூதர்கள் மனந்திரும்ப, மறுபிறப்படைய ஆண்டவர் இறுதி வாய்ப்பைக் கொடுக்கிறார்.
இறுதி நாட்களில் இரட்சிக்கப்படப் போகும் எல்லா இஸ்ரவேலரும் யார்? சபை அவருடைய மக்கள் குறித்த வரலாற்றை பேசும்போது, பவுல் யாரைக் குறித்த பேசுகிறான்? (குறிப்பு: தற்கால ஆராய்ச்சி என்பது அரசியல் சார்ந்த ஒன்றல்ல, அது ஆவிக்குரியதாகும்.
சுருக்கம்: கிறிஸ்துவின் பார்வையில் யார் உண்மையான இஸ்ரவேலன் என்பதை காண்பிக்க நாம் அவசரப்படக் கூடாது. இந்தப் பெயர் ஒரு அரசியல் அமைப்பு அல்ல குறிப்பிட்ட இனத்தைக் குறிக்கவில்லை என்று பரிசுத்த வேதாகமம் போதிக்கிறது. அடிப்படையில் இது ஒரு ஆவிக்குரிய உண்மை ஆகும். இக்காலங்களில் மத்திய கிழக்கு, ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவில் கிறிஸ்துவின் ஆவிக்குரிய சரீரத்தையும், தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மெய்யாக மனந்திரும்பிய யாக்கோபின் புத்திரரையும் நாம் காண்கிறோம். இந்த எண்ணிக்கை எவ்வளவு அதிகரிக்கும் என்பது நமக்குத் தெரியாது. அவர்கள் தங்கள் சொந்த வீடுகளில், அந்தி கிறிஸ்துவின் கைகளால் துன்புறுத்தப்பட்டு இரத்த சாட்சியாய் மடிவார்கள் என்பதை நாம் அறிவோம். எப்படியிருப்பினும் இரத்தசாட்சியான ஆத்துமாக்களை கிறிஸ்து தமது பரிசுத்த சிங்காசனத்திற்கு நேராகக் கொண்டுவருவார் (வெளி 13:7-10; 14:1-5).
ரோமருக்கு பவுல் எழுதிய நிரூபத்தை ஆழமாக ஆராய்ந்து பார்க்கும் ஒவ்வொருவரும் (ரோமர் 11:26,27) யாக்கோபின் புத்திரருடைய இரட்சிப்பைக் குறித்த தீர்க்கதரிசனங்களில் குறிப்பிட்ட காரியங்களில் அடங்கியிருப்பதைக் காண்பார்கள்.
இந்த புதிய உடன்படிக்கையின் நிமித்தம் மதரீதியான யூத நாடு நற்செய்திக்கு சத்துருவாக மாறும் என்று பவுல் கூறினான். இருப்பினும் கிறிஸ்துவின் மூலமாக புறக்கணிக்கப்பட்ட மக்கள் இரட்சிப்பை அடைவார்கள். விசுவாசத்தின் மூலம் இறைவனின் கிருபையை பற்றிக் கொள்வார்கள்.
அதே நேரத்தில் புறவினத்து அப்போஸ்தலன், ரோமாபுரி சபைக்கு எதிரிகளாய் இருந்து யூதர்களுக்கு, அவர்களது பிதாக்களின் விசுவாசம் மற்றும் உண்மையின் நிமித்தம் இறைவனால் இன்னமும் நேசிக்கப்படுகிறார்கள் என்று உறுதிப்படுத்தினான். இவ்விதமாய் இறைவனால் தெரிந்தெடுக்கப்பட்டவன், அவன் பாவம் செய்தாலும் அல்லது அவருடைய தெரிந்துகொள்ளுதலை புறக்கணித்தாலும் தொடர்ந்து இறைவனின் தெரிந்துகொள்ளுதலில் நிலைத்திருக்கிறான். அவனுடைய உண்மையின் நிமித்தம் விசுவாசிக்கும் நபர்களுக்கு இறைவனால் ஆவிக்குரிய வரங்களும், விசுவாசத்தின் ஆசீர்வாதங்களும் கிடைக்கின்றன. (ரோமர் 11:29) எனவே நம்முடைய தெரிந்துகொள்ளுதலை, நமது பரிசுத்தமாகுதலை நாம் ஒருபோதும் சந்தேகிக்கக் கூடாது. ஒரு குழந்தை தன்னுடைய தகப்பனை நம்புவதைப் போல இறைவனுடைய வார்த்தையை நம்ப வேண்டும்.
ரோமர் 11:30-31-ல் யாக்கோபின் புத்திரருடைய மீட்பைக் குறித்து பவுல் தனது நிரூபத்தில் இரண்டாம் கடிதத்தில் மீண்டும் கூறுகிறான். இந்த விளக்கங்களை ரோமாபுரி சபைக்கு எதிரானவர்களின் மனங்களில் அவன் உட்புகுத்தினான்.
பவுலினுடைய இந்த நிரூபத்தின் இரண்டாம் பகுதியை அறிந்து கொள்ள முற்படும் ஒவ்வொருவரும் இந்த கொள்கைகளை ஆழ்ந்து தியானிக்க முடியும். மேலும் அவர்கள் இழந்து போன மக்கள் மீட்கப்படும்படி விண்ணப்பங்கள் மற்றும் வேண்டுதல்களுடன் அவர்களை இறைவனிடம் திரும்பச் செய்வார்கள்.
பவுல் இந்த கொள்கைகளை கவனமாக ஆராய்ந்து இறைவனை ஆராதிக்க, அவரை துதிக்க அவர்களுக்கு ஒரு அஸ்திபாரத்தை போடுகிறான். எல்லார்மேலும் இரக்கமாயிருக்கத்தக்கதாக, தேவன் எல்லாரையும் கீழ்ப்படியாமைக்குள்ளே அடைத்துப்போட்டார். (ரோமர் 11:32).
பவுல் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒப்புரவாக்குதல் என்று பிரசங்கிக்கவில்லை. இறுதி நாட்களில் அவருடைய அன்பின் நிமித்தம் எல்லாப் பாவிகளையும் மீட்பார் என்று கூறவில்லை. விரும்புகிறவர்கள் அல்லது இரட்சிக்கப்பட விரும்பாதவர்கள் அனைவரையும் மீட்டு நரகத்தை அவர் வெறுமையாக்கவில்லை. இறைவன் சாத்தானை மீட்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறவர்களின் நம்பிக்கை இது. எனவே அவர்கள் சாத்தானை ஆராதித்து, அவனுடன் பரதீசுக்குள் நுழைய முற்படுகிறார்கள். இது ஒரு வஞ்சனை ஆகும். இறைவன் அன்பும் சத்தியமும் உள்ளவர். அவருடைய நீதி ஒழியாதது.
எல்லா யூதர்களும் மனந்திரும்பி, இரட்சகரில் விசுவாசம் வைத்து இரட்சிக்கப்படுவார்கள் என்று பவுல் நம்பினான். இயேசு இவ்விதமாய் கேள்வி எழுப்புகிறார். நியாயத்தீர்ப்பு நாளில் அவருடைய வார்த்தையின்படி ஏழைகளை நேசிக்காத மக்களைப் பார்த்து, “அப்பொழுது, இடதுபக்கத்தில் நிற்பவர்களைப் பார்த்து அவர்: சபிக்கப்பட்டவர்களே, என்னைவிட்டு, பிசாசுக்காகவும் அவன் தூதர்களுக்காகவும் ஆயத்தம்பண்ணப்பட்டிருக்கிற நித்திய அக்கினியிலே போங்கள்.” (மத்தேயு 25:41) என்று கூறுவார். இந்த பயம் நிறைந்த உண்மையை வெளிப்படுத்தின விசேஷத்தில் யோவானும் கூறுகிறான். (வெளி 14:9-14; 20:10; 15; 21:8).
விண்ணப்பம்: பரலோகில் உள்ள எங்கள் பிதாவே, உமது வாக்குத்தத்தங்கள் உண்மையாயும், எப்போதும் நிறைவேறுகிறதாயும் இருப்பதற்காக நாங்கள் மகிழ்ச்சி அடைகிறோம். ஒவ்வொரு கோத்திரத்திலும் உண்மையாய் மனந்திரும்பு, கிறிஸ்துவின் பரிகாரபலியை ஏற்றுக்கொள்கிற யாக்கோபின் புத்திரராகிய பரிசுத்தமுள்ள மீந்த ஜனத்திற்காக நன்றி செலுத்துகிறோம். அவர்கள் சமாதானத்தை பெறுகிறார்கள். உம்முடைய பரிசுத்த ஆவியின் வல்லமையினால் நடக்கும்படி எங்கள் மக்களுக்கு உதவும். உம்முடைய வல்லமையினால் உமது கட்டளைகளுக்கு கீழ்ப்படியவும், எங்கள் அன்புள்ள மீட்பரின் வருகையை எதிர்நோக்கி வாழவும் உதவி செய்யும்.
கேள்விகள்:
- ஏன் இறைவனின் வாக்குத்தத்தங்கள் ஒருபோதும் தோற்பதில்லை, என்றென்றும் நிலைத்திருக்கிறது?
- ஆவிக்குரிய இஸ்ரவேலர் யார்?