Previous Lesson -- Next Lesson
a) Σταύρωση και η ένδυση του τάφου (Ιωάννης 19:16b-22)
ΙΩΑΝΝΗΣ 19:16b-18
16b Οι στρατιώτες, λοιπόν, παρέλαβαν τον Ιησού και ξεκίνησαν. 17 Και βγήκε αυτός από την πόλη σηκώνοντας στους ώμους του το σταυρό, μέχρι τον λεγόμενο «Τόπο του Κρανίου» –στα εβραϊκά λέγεται «Γολγοθά». 18 Εκεί σταύρωσαν τον Ιησού. Μαζί του σταύρωσαν άλλους δύο, τον ένα από τη μια μεριά και τον άλλο από την άλλη, και στη μέση τον Ιησού.
Μια συνοδεία από στρατιώτες επρόκειτο να φύγει και να σταυρώσει δύο ληστές όταν ο Πιλάτος τους παρέδωσε τον Ιησού ως τον τρίτο «κακοποιό». Οι στρατιώτες τοποθέτησαν σταυρούς πάνω στους τρεις, ώστε ο καθένας να κουβαλάει το όργανο του θανάτου. Ο Χριστός δεν απέρριψε το σταυρό και δεν έριξε το ξύλο στην πορεία. Οι τρεις πέρασαν μέσα από τους δρόμους της πόλης μέχρι που λαχανιασμένοι έφτασαν στη βορειοδυτική πύλη. Τότε έφτασαν σε ένα λόφο που είναι γνωστός ως Γολγοθάς, επειδή έμοιαζε με ένα βραχώδη Κρανίο, που υψώνονταν λίγο πάνω από τα τείχη της πόλης. Οι κάτοικοι μπορούσαν να δουν τους καταδικασμένους άνδρες που κρέμονταν από τους σταυρούς τους έξω από την πόλη.
Ο Ιωάννης δεν εξήγησε τις λεπτομέρειες του σταυρού, η πένα αρνούνταν να καταγράψει την φοβερή σκηνή. Οι άνθρωποι είχαν απορρίψει τη θεία αγάπη, και το μίσος της κόλασης αναπαύονταν πάνω τους. Βάναυσα ξεφορτώθηκαν Αυτόν που γεννήθηκε από το Πνεύμα και με την αμαρτία τους την ολοκληρωμένη θυσία του Χριστού που έκανε εξιλέωση για τις αμαρτίες τους. Δεν έφερε χρυσό φωτοστέφανο πάνω στο δέντρο της ντροπής αλλά στα βάθη της ταπείνωσης του αποκάλυψε τη δόξα του μέσω της υπομονής και της ιερής αυταπάρνησης. Τι απαξίωση να πρέπει να κρέμεται ο Ιησούς ανάμεσα σε δύο ληστές. Στριφογύριζαν βρίζοντας καθώς κρέμονταν.
Ο ελεήμονας και ο αγνός Θεός αποκαλύφθηκε ακόμα και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του ως ο σύντροφος των αμαρτωλών. Γι’ αυτό το λόγο, ο Υιός του Θεού γεννήθηκε ως ο Υιός του Ανθρώπου, έτσι ώστε τα παραστρατισμένα παιδιά των ανθρώπων να γίνουν τα δικαιωμένα παιδιά του Θεού. Κατέβηκε στα βάθη της εξαχρείωσης ώστε να μην μπορεί κανείς να πει ότι ο Ιησούς δε μπορούσε να πέσει στο επίπεδο του. Όπου και να είσαι και όσο κι αν μπορεί να έχεις πέσει, ο Χριστός μπορεί να συγχωρήσει την ενοχή σου και να σε πλύνει και να σε αγιάσει πλήρως.
ΙΩΑΝΝΗΣ 19:19-20
19 Ο Πιλάτος διέταξε επίσης κι έγραψαν μια επιγραφή, και την τοποθέτησαν πάνω στο σταυρό. Κι έγραφε: «Ιησούς ο Ναζωραίος, Βασιλιάς των Ιουδαίων». 20 Αυτή την επιγραφή τη διάβασαν πολλοί από τους Ιουδαίους, γιατί ο τόπος όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς ήταν κοντά στην πόλη, και η επιγραφή ήταν γραμμένη εβραϊκά, ελληνικά και λατινικά.
Οι στρατιώτες κρέμασαν τον Ιησού ανάμεσα σε δύο εγκληματίες ως σημάδι του χλευασμού του επειδή ισχυρίστηκε ότι είναι βασιλιάς. Ο Πιλάτος στο εντωμεταξύ συνέχιζε να ρεζιλεύει το Ιουδαϊκό Συμβούλιο που τον ανάγκασε να καταδικάσει τον Ιησού παρά τον έλεγχο της συνείδησης του. Πάνω από το κεφάλι του Εσταυρωμένου τοποθέτησε ένα τίτλο επαναλαμβάνοντας την Ιουδαϊκή κατηγορία.
Ο Θεός χρησιμοποίησε αυτό τον τίτλο στο πάνω μέρος του σταυρού για να κρίνει τους Ιουδαίους, επειδή ο Ιησούς ήταν αληθινά ο βασιλιάς τους. Ο Ιησούς είναι ο γνήσιος Βασιλιάς που έρχεται με δικαιοσύνη, αγάπη, πραότητα και ταπεινότητα. Αυτός εγκαθίδρυσε τον παράδεισο στη γη. Οι Ιουδαίοι προτίμησαν την κόλαση, απορρίπτοντας τον θείο Βασιλιά τους, απομακρύνοντας τον από την κοινωνία τους. Έτσι έγινε ο Βασιλιάς των Εθνών, αλλά τα έθνη δέχονται τον σταυρωμένο Βασιλιά σήμερα ή απορρίπτουν τον Κύριο της αγάπης ξανά;
ΙΩΑΝΝΗΣ 19:21-22
21 Διαμαρτύρονταν, λοιπόν, οι αρχιερείς των Ιουδαίων στον Πιλάτο: «Μη γράφεις “Βασιλιάς των Ιουδαίων”, αλλά ότι “εκείνος είπε, Είμαι βασιλιάς των Ιουδαίων”». 22 Τότε ο Πιλάτος αποκρίθηκε: «Ό,τι έγραψα, έγραψα».
Οι αρχιερείς κατέλαβαν το νόημα της περιφρόνησης και της απειλής του Πιλάτου, όπως ήταν καλυμμένο. Είχαν απορρίψει τον Βασιλιά τους και είδαν στην αδυναμία του το αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονταν ο Πιλάτος. Μισούσαν τον Εσταυρωμένο ακόμη περισσότερο.
Ο Πιλάτος αισθάνθηκε ότι ο τίτλος συμφωνούσε με τις επιθυμίες του Καίσαρα, έτσι το έγραψε σε τρεις γλώσσες για να το διαβάσει όλος ο εγγράμματος λαός, οι πολίτες και οι επισκέπτες και να καταλάβουν ότι όποιος θα εξεγείρονταν ενάντια στη Ρώμη θα είχε παρόμοια μοίρα. Όταν το 70 μ.Χ. οι Ιουδαίοι επαναστάτησαν ενάντια στην Ρωμαϊκή κυριαρχία, χιλιάδες κρεμάστηκαν σε σταυρούς γύρω από το τείχος της Ιερουσαλήμ.
b) Διαμοιράζοντας τα ρούχα και ρίχνοντας κλήρο για αυτά (Ιωάννης 19:23-24)
ΙΩΑΝΝΗΣ 19:23-24a
23 Όταν, λοιπόν, οι στρατιώτες σταύρωσαν τον Ιησού, πήραν τα ρούχα του και τα μοίρασαν σε τέσσερα μερίδια, ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη. Πήραν επίσης και το χιτώνα, που ήταν χωρίς καμιά ραφή, υφαντός ολόκληρος από πάνω μέχρι κάτω. 24 Είπαν τότε μεταξύ τους: «Ας μην τον σκίσουμε, αλλά να ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιος θα τον πάρει». Έτσι εκπληρώθηκε η Γραφή, που έλεγε: «Τα ρούχα μου μοίρασαν μεταξύ τους και το ιμάτιό μου το ’βαλαν στον κλήρο.»
Οι τέσσερις στρατιώτες που σταύρωσαν τον Χριστό είχαν το δικαίωμα να χωρίσουν τα ρούχα του. Ο εκατόνταρχος, ωστόσο, δεν έπεσε τόσο χαμηλά ώστε να συμμετάσχει μαζί τους σε αυτό το εξευτελιστικό έργο. Έτσι οι τέσσερις αφαίρεσαν από τον Ιησού τα τελευταία υπάρχοντα του αφαιρώντας του ταυτόχρονα και την αξιοπρέπεια. Οι σταυρωμένοι κακοποιοί γενικά ήταν ξεγυμνωμένοι για να τους εξευτελίσουν ακόμη περισσότερο.
Αυτή η ταπείνωση διακήρυξε την μεγαλοσύνη του Ιησού. Ο χιτώνας του χωρίς ραφές έμοιαζε με εκείνον του αρχιερέα. Ο Ιησούς ο ίδιος είναι ο θείος Αρχιερέας, ο μεσίτης για όλη την ανθρωπότητα. Για αυτόν τον ρόλο υπέφερε και βασανίστηκε.
Χίλια χρόνια νωρίτερα, το Άγιο Πνεύμα είχε προφητεύσει λεπτομέρειες της σταύρωσης και στον Ψαλμό 22 έλεγε «Τα ρούχα μου μοιράζουν μεταξύ τους,» ένα θέμα παρόμοιο με αυτό με τους στρατιώτες. Το Πνεύμα επιπλέον προέβλεψε ότι θα ρίξουν κλήρο για τα ρούχα του. Το πνεύμα αποκάλυψε με ακρίβεια το γεγονός του σταυρού, διακηρύττοντας ότι η σταύρωση του Ιησού ήταν το θέλημα του Θεού στην ουσία. Όπως ο Ιησούς είχε πει: Καμία τρίχα από το κεφάλι σας δε θα πέσει χωρίς να το γνωρίζει ο ουράνιος Πατέρας σας. Όποιος λέει ότι ο σταυρός δεν συνέβη ποτέ, όχι μόνο αρνείται τα ιστορικά γεγονότα αλλά αντιστέκεται στο Πνεύμα του Θεού που προέβλεψε αυτό το γεγονός μια χιλιετία νωρίτερα. Οι στρατιώτες συμπεριφέρονταν με άγνοια και με ένα άκαρδο τρόπο στη βάση του σταυρού. Μάλωναν για τις σορούς των βασανισμένων. Δεν είχαν οίκτο. Ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι ο λυτρωτής του κόσμου έχυνε το αίμα του πάνω στο σταυρό.
Αδερφέ, σταυρώθηκες με τον Χριστό, σε ένωση με τον θάνατο του; Ή κυνηγάς πλούτη και φήμη; Αγαπάς τον Εσταυρωμένο; Έχεις δεχτεί τη θεία δικαιοσύνη και την αληθινή αγιότητα με τον θάνατο του; Ή είσαι ένας επιφανειακός παρατηρητής, που δεν νοιάζεται καθώς κοιτάζει τον Εσταυρωμένο; Το Άγιο Πνεύμα ενώνεται με τον Υιό του Θεού σε πίστη και αγάπη, ώστε να μπορούμε να μοιραστούμε τον θάνατο, την ταφή του και την ζωή θυσίας του.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού Χριστέ, σε ευχαριστούμε γιατί άντεξες στον σταυρό. Σε λατρεύουμε για την υπομονή σου, την αγάπη και τις ευλογίες σου. Σε δοξάζουμε για την συγχώρεση των αμαρτιών μας και των αμαρτιών του κόσμου. Αφαίρεσες την αμαρτία μου όταν κρεμιόσουν στο δέντρο της ντροπής, και συμφιλίωσες την ανθρωπότητα με τον Θεό. Είσαι ο λυτρωτής μας και ο μεσίτης μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποια η σημασία του τίτλου που τοποθετήθηκε πάνω στον σταυρό;