Previous Lesson -- Next Lesson
2. Ο προδότης εκτίθεται και ταράζεται (Ιωάννης 13:18-32)
ΙΩΑΝΝΗΣ 13:21-22
21 Όταν τα είπε αυτά ο Ιησούς, ταράχτηκε μέσα του βαθιά, μίλησε ανοιχτά και είπε: «Αλήθεια σας λέω, ένας από σας θα με προδώσει στους εχθρούς μου». 22 Οι μαθητές κοίταζαν ο ένας τον άλλο με απορία, μην ξέροντας για ποιον μιλάει.
Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του για την αμοιβαία αγάπη και την υπηρεσία. Αυτός εκπροσωπούσε ένα μοντέλο ταπεινότητας και πραότητας μπροστά τους και προείπε ότι η κυριαρχία του θα έλαμπε μέσα στην αδυναμία έτσι ώστε να μπορούν να γνωρίζουν ότι αυτός είναι Κύριος, ο δημιουργός και επικεφαλής των γεγονότων, ακόμη και την ώρα του θανάτου. Ως μέρος αυτής της διευκρίνησης, ο Ιησούς αποκάλυψε την προδοσία του Ιούδα και αναγνώρισε σ’ αυτόν την διάπραξη του εγκλήματος του με σκοπό να μην μπορεί να δράσει ο Ιούδας σύμφωνα με το ιδιωτικό του σχέδιο μόνο αλλά σε συμφωνία με την εποπτεία του ουρανού.
Ο Ιησούς αποκάλυψε στους μαθητές του ότι ένας από αυτούς είχε αποφασίσει να τον παραδώσει στο Συμβούλιο του Ιουδαϊκού λαού. Αυτή η ανακοίνωση ήρθε ως ένα εκρηκτικό κατά την διάρκεια μιας χαρούμενης γιορτής. Ο Ιησούς δεν ανακοίνωσε αυτό το γεγονός ανέμελα αλλά ήταν ο ίδιος προβληματισμένος στο Πνεύμα, όπως ήταν και στον τάφο του Λαζάρου. Θρηνούσε ειδικά στη σκέψη ότι ο Πατέρας του θα τον άφηνε. Ο Ιησούς είχε αγαπήσει τον Ιούδα και τον είχε διαλέξει. Φαινόταν αδύνατον ότι ένας διαλεγμένος φίλος θα πρόδιδε τον Υιό του Θεού. Αν και η Βίβλος αναφέρεται σ’ αυτό στον Ψαλμό 41:10, «Κι ο φίλος μου ακόμα ο ακριβός, που τον εμπιστευόμουν και τρώγαμε ψωμί μαζί, μου γύρισε την πλάτη και με κλώτσησε.»
Τότε οι μαθητές εξέταζαν ο ένας τον άλλον σκεπτόμενοι, «Είναι αυτός ο προδότης;». Είχαν αμφιβολίες για το αν ήταν δυνατόν ο οποιοσδήποτε από αυτούς να έχει την πρόθεση προδοσίας. Ο καθένας τους είχε στο μυαλό του τη σκέψη να εγκαταλείψουν τον Ιησού μόλις ο δρόμος του θα έπαιρνε μια πτωτική πορεία στην περιφρόνηση και την απόρριψη. Είδαν τον εαυτό τους εκτεθειμένο μπροστά του, ήταν ντροπιασμένοι και ανήμποροι να αντιμετωπίσουν το θείο έλεγχο μπροστά στο φως αναζήτησης του Ιησού.
ΙΩΑΝΝΗΣ 13:23-30
23 Ένας από τους μαθητές του, που ο Ιησούς τον αγαπούσε, ήταν γερμένος στο τραπέζι κοντά στο στήθος του. 24 Κάνει, λοιπόν, νόημα σ’ αυτόν ο Σίμων Πέτρος να μάθει ποιος ήταν αυτός για τον οποίο μιλούσε. 25 Έγειρε τότε εκείνος ο μαθητής στο στήθος του Ιησού και τον ρώτησε: «Ποιος είναι, Κύριε;» 26 Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Είναι εκείνος, στον οποίο θα δώσω ένα κομμάτι ψωμί, αφού το βουτήξω στο πιάτο». Παίρνει τότε ένα κομμάτι ψωμί, το βουτάει στο πιάτο και το δίνει στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, γιο του Σίμωνα. 27 Όταν ο Ιούδας πήρε το ψωμί, μπήκε ο σατανάς μέσα του. Του λέει, λοιπόν, ο Ιησούς: «Ό,τι έχεις να κάνεις κάνε το γρήγορα». 28 Αυτό κανείς απ’ όσους έτρωγαν εκεί μαζί δεν κατάλαβε γιατί του το είπε· 29 επειδή μάλιστα ο Ιούδας κρατούσε το ταμείο, μερικοί νόμιζαν πως ο Ιησούς του είπε, «αγόρασε ό,τι μας χρειάζεται για τη γιορτή», ή να δώσει κάτι στους φτωχούς. 30 Εκείνος, αφού πήρε το ψωμί, βγήκε αμέσως έξω. Ήταν νύχτα.
Στο μέσον αυτής της αναταραχής που προέκυψε από την προδοσία που επρόκειτο να λάβει χώρα, διαβάζουμε μια ωραία μαρτυρία στοργικής καλοσύνης. Ο Ιωάννης αναπαύονταν στο στήθος του Ιησού. Ο ευαγγελιστής δεν αναφέρει ούτε μια φορά το όνομα του σ’ αυτό το ευαγγέλιο αλλά εμφανώς αναφέρεται στην εγγύτητα του με τον Ιησού, ένα σημάδι αγάπης. Δεν είχε μεγαλύτερο προνόμιο από το να αγαπηθεί από τον Ιησού. Από αυτή την άποψη, παραλείπει το δικό του όνομα, δοξάζοντας τον Υιό του Θεού.
Ο Πέτρος ήταν πολύ συνεσταλμένος για να ρωτήσει τον Ιησού ευθέως για την ταυτότητα του προδότη αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορούσε να συγκρατήσει την νευρικότητα του. Κάνει νόημα στον Ιωάννη για να βρει ποιος ήταν ο προδότης. Ο Ιωάννης έγειρε προς τον Ιησού και ρώτησε, «Ποιος είναι;»
Ο Ιησούς απάντησε αυτή την απάντηση ήσυχα, χωρίς να ονομάζει τον προδότη αλλά με μια ήσυχη κίνηση. Ο Ιησούς δεν επιθυμούσε να αποκαλύψει το όνομα του προδότη δημόσια σ’ αυτή τη φάση. Υπήρχε απλά η πιθανότητα ο Ιούδας να υποχωρήσει. Ο Ιησούς έκοψε το ψωμί της χάρης που ένωνε αυτόν με τους μαθητές του και βούτηξε το κομμάτι στο πιάτο και το πρόσφερε στον Ιούδα. Ο σκοπός αυτής της πράξης ήταν να εδραιώσει κάθε μαθητή στην αιώνια ζωή. Αλλά καθώς ο Ιούδας σκόπευε να τον προδώσει, το κομμάτι ψωμί δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Μάλλον τον σκλήρυνε. Η καρδιά του ήταν κλειστή στη χάρη, και ο Σατανάς μπήκε μέσα του. Τι τρομερή εικόνα! Με την κυρίαρχη θέληση του ο Ιησούς σκλήρυνε τον σκληρόκαρδο. Καθώς ο Ιησούς του πρόσφερε το ψωμί, ο Σατανάς έπαιζε με τις σκέψεις του. Αφού έλαβε το ψωμί, ο πονηρός κατήλθε επάνω του. Η κρίση του Ιησού πάνω στον προδότη του στέρησε την θεία προστασία και τον παρέδωσε στον Σατανά.
Ξαφνικά ο Ιούδας βρέθηκε εκτεθειμένος όταν πήρε το κομμάτι ψωμί. Τότε, η βασιλική διαταγή του Ιησού τον έπληξε, « Μην καθυστερείς να εκτελέσεις τον πονηρό σου σχέδιο για να τελειώσει τα κακό την πορεία του και το καλό να βγει αντ’ αυτού.»
Οι μαθητές δεν μπόρεσαν να καταλάβουν την εντολή του Ιησού να βιαστεί ο Ιούδας. Κανονικά, θα του έδινε την εντολή να αγοράσει φαγητό για την παρέα. Ο Ιωάννης ποτέ δεν ξέχασε εκείνη την τρομερή εικόνα του Ιούδα, περνώντας από το φως της παρουσίας του Χριστού στο εξώτερο σκοτάδι.
ΙΩΑΝΝΗΣ 13:31-32
31 Όταν εκείνος έφυγε, λέει ο Ιησούς: «Ήρθε τώρα η ώρα να φανερωθεί η δόξα του Υιού του Ανθρώπου κι ο Θεός να δοξαστεί εξαιτίας του· 32 κι αν ο Θεός δοξαστεί δι’ αυτού, τότε κι ο Θεός θα τον δοξάσει κοντά του, κι αυτό μάλιστα θα γίνει πολύ γρήγορα.
Πώς ο Ιησούς δοξάζεται με αυτή την πράξη προδοσίας; Πώς μπορεί να βγει καλός καρπός από κακές πράξεις;
Ο Ιησούς στενοχωρήθηκε όταν ο διαλεγμένος μαθητής του τον εγκατάλειψε. Διατήρησε αυτό το βλέμμα αγάπης μήπως επιστρέψει ο προδότης. Αλλά ο τελευταίος βιάστηκε να πάει στο Ιουδαϊκό Συμβούλιο το οποίο όπλισε τους φρουρούς να συλλάβουν τον Ιησού τη νύχτα.Ο Χριστός αντιστάθηκε στο διαβολικό πειρασμό να γίνει ένας πολιτικός Μεσσίας, όταν έστειλε τον Ιούδα να πραγματοποιήσει την προδοσία. Επέλεξε να πεθάνει ως ο Αμνός του Θεού για να λυτρώσει την ανθρωπότητα με πραότητα και αδυναμία ανακοινώνοντας με το θάνατο του ότι η αγάπη θυσίας είναι η ουσία της δόξας του.
Ο Ιησούς δεν αναζητούσε προσωπική δόξα αλλά τη δόξα του Πατέρα του μέσω του θάνατου του. Ο Πατέρας Του τον είχε στείλει στον κόσμο για να σώσει τους χαμένους. Ο Υιός επιθυμούσε να ανανεώσει την εικόνα του Πατέρα στην πεσμένη ανθρωπότητα. Για αυτή την ανανέωση ο Ιησούς αποκάλυψε τον Πατέρα και τους ενίσχυσε στην πίστη με την πατρική καλοσύνη του Θεού. Η εκπαίδευση από μόνη της δεν αρκεί γιατί η αμαρτία περισσεύει ώστε να υψώσει ένα εμπόδιο ανάμεσα στον Θεό και τα πλάσματα του. Ο Υιός έπρεπε να πεθάνει ώστε αυτό το εμπόδιο να μπορεί να κατεδαφιστεί, το οποίο μας χωρίζει από τον Θεό, και οι απαιτήσεις της δικαιοσύνης να ικανοποιηθούν. Ο θάνατος του Χριστού είναι το κλειδί στον εκθειασμό του ονόματος του Πατέρα. Χωρίς εκείνο τον θάνατο, δε μπορεί να υπάρξει καμιά αληθινή γνώση του Πατέρα, καμία νομική υιοθεσία, ούτε αληθινή ανανέωση.
Όταν ο Χριστός αρνήθηκε τον εαυτό του, οπότε ο θάνατος του θα έφερνε δόξα στον Πατέρα, ανακοίνωσε επίσης ότι ο Πατέρας του θα έχυνε τη δόξα του πάνω του, ώστε να γίνονταν η πηγή όλων των ένδοξων δώρων. Τις ώρες πριν την σύλληψη και τη σταύρωση, ο Ιησούς προέβλεψε την δική του ανάσταση και την ανάληψη, τελικά καθούμενος στο θρόνο. Ο Ιησούς έπρεπε να πεθάνει για να μπει στη δόξα του.
Όλοι εκείνοι που αρνούνται τα πάθη και τον θάνατο του Χριστού, ή τα θεωρούν ως ένα σημάδι αδυναμίας, δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν το θέλημα του Θεού που έχει ξεκαθαρίσει στο σταυρό και την αγιότητα του Υιού ο οποίος άνοιξε διάπλατα τον τάφο. Έδειξε την δόξα του στο θείο βωμό όπου κάηκε στη θέση όλων, έτσι ώστε όλοι εκείνοι που πιστεύουν σ’ αυτόν να μπορούν να δικαιωθούν.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Πατέρα, Υιέ και Άγιο Πνεύμα, σας μεγαλύνουμε για την σωτηρία σας, την ταπεινότητα και τον πόνο, το θάνατο σας και την ανάσταση. Πιστεύουμε ότι είμαστε λυτρωμένοι με το αίμα του Χριστού. Σας δίνουμε δόξα με τη δύναμη του Πνεύματος. Μας έσωσες εν μέσω των δεινών και των κινδύνων της ζωής. Η ζωή που μας προσφέρεις είναι αιώνια. Πιστεύουμε ότι ο Υιός σου θα εμφανιστεί σύντομα με δόξα. Αμήν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποια είναι οι έννοιες της δόξας που ο Ιησούς έδειξε όταν ο Ιούδας τον εγκατάλειψε;