Previous Lesson -- Next Lesson
c) Parashikimet e Jezusit për të ardhmen (Gjoni 21:20-23)
GJONI 21:20-22
20 Pjetri u kthye dhe pa se po i ndiqte dishepulli që Jezusi e donte, ai që gjatë darkës, shtrirë pranë gjoksit të Jezusit, i kishte thënë: "Zot, kush do të të tradhtojë?". 21 Kur Pjetri e pa, i tha Jezusit: Zot, dhe me të, ç’do të bëhet?. 22 Jezusi i tha: Nëse dua që ai të qëndrojë derisa të vij unë, ç'të duhet? Ti ndiqmë!.
Pjetri filloi thirrjen e Mjeshtrit të tij për të kullotur qengjat dhe delet e tij. Meqenëse Gjoni ishte më i riu nga dishepujt, Pjetri ishte në ankth të zbulonte qëndrimin e Jezusit në lidhje me Gjonin. A do ta dërgonte në shtëpi për shkak të rinisë së tij, apo do ta emëronte si toger në konflikt luftarak?
Mund të ketë pasur një gjurmë zilie në fjalët e Pjetrit, sepse Jezusi dukej se preferonte Gjonin ndaj të tjerëve dhe e donte atë më shumë. Në Darkën e Fundit, Pjetri i kishte bërë shenjë Gjonit që të ishte ndërmjetësi me Zotin për të qetësuar atmosferën e tensionuar dhe për të nxjerrë emrin e tradhtarit.
Gjoni ishte aq i lidhur me Jezusin saqë qëndroi pranë kryqit, duke rrezikuar jetën e tij përpara armiqve të Krishtit. Ai ishte i pari që besoi se Zoti ishte ringjallur dhe i pari që e njohu gjatë peshkimit buzë liqenit. Ai tashmë po ndiqte Jezusin, ndërsa Pjetri po thirrej për ta ndjekur. Zemra e tij u bashkua me Krishtin. Ai ishte më i afërti me Zotin nga gjithë dishepujt.
Ndoshta Pjetri e pyeti Jezusin nëse Gjoni do të përballej me të njëjtën të ardhme të ashpër që i ishte parashikuar, apo nëse do të ishte një dallim i veçantë për të. Jezusi iu përgjigj kryeapostullit se ai nuk ishte caktuar të sundonte mbi të tjerët, por të ishte një vëlla mes të barabartëve. Nuk ishte puna e tij të merrej me fatin e Gjonit, i cili kishte lidhje të drejtpërdrejta me Zotin e tij, ndërsa Pjetri ishte zëdhënësi i apostujve. Gjoni qëndroi i heshtur, duke mbështetur me lutje dhe durim zhvillimet doktrinore në Kishë dhe duke ndikuar në to me fuqinë e lutjes (Veprat 3:1; 8:14; Galatasve 2:9).
Ne vërejmë nga emërimi paraprak i Jezusit thirrjen e Gjonit, se nuk është e rëndësishme nëse jetojmë gjatë në shërbim të Krishtit apo vdesim herët për hir të tij. Më e rëndësishme është besnikëria dhe bindja jonë e vazhdueshme ndaj tij. Jezusi nuk i trajton ndjekësit e tij sikur të ishin të një forme, por përgatit një shteg të veçantë për secilin që ta lavdërojë Mjeshtrin e tij. Nuk dëgjojmë asgjë për vdekjen e Gjonit; ndoshta ka vdekur me vdekje natyrale.
Jezusi i urdhëron Pjetrit të shikojë vetëm tek ai dhe të mos shikojë dishepujt e tjerë. Kjo do të thotë se nuk duhet të shqetësohemi për karrierat e të krishterëve të tjerë, por të përpiqemi të njohim vullnetin e Perëndisë në jetën tonë dhe ta ndjekim menjëherë pa kushte. Ndjekja besnike është motoja për çdo të krishterë.
Ai gjithashtu u foli dishepujve të tij për ardhjen e tij të dytë. Kjo ardhje është qëllimi i historisë botërore. Mendimet e të gjithë dishepujve u drejtuan në këtë ngjarje të ardhshme. Me praninë e Zotit mes njerëzve, dëshirat e të gjithë brezave do të përmbushen. Jezusi do të vijë në lavdi. A e prisni atë dhe përgatiteni me lutje, shërbim, këngë të shenjta dhe dëshminë tuaj të shenjtëruar? Ne do të gjejmë në praninë e tij një mori besimtarësh që ndoqën vetëm atë me besim dhe nuk ndoqën askënd tjetër.
GJONI 21:23
23 Fjala u përhap midis vëllezërve se ky dishepull nuk do të vdiste; por Jezusi nuk i tha atij se nuk do të vdiste, por: "Nëse dua që ai të qëndrojë derisa të vij unë, ç'të duhet?
Bilanci i opinioneve është se Gjoni jetoi deri në pleqëri dhe ai u bë një simbol në kishat e pritjeve mesianike. Rreth tij u rrit besimi se ai nuk do të vdiste, derisa Zoti të kthehej. Edhe Pali priste një kthim të hershëm të Zotit dhe që ai të mos vdiste, por të transformohej menjëherë dhe të rrëmbehej në qiell. Gjoni ishte realist dhe theksoi qartë se premtimi i Krishtit nuk do të thoshte se Gjoni nuk do të vdiste derisa të hapeshin qiejt dhe të shfaqej i Lavdishmi. Qëllimi dhe vendimet e tij nuk i nënshtroheshin dëshirave të Pjetrit. Zoti mbetet Bariu i Mirë që i udhëheq dishepujt e tij secili në rrugën e tij specifike.
LUTJE: Zoti Jezus, ti je Shpëtimtari i lavdishëm, Bariu besnik. Faleminderit që i udhëzove Pjetrin dhe Gjonin në një mënyrë që i përshtatet secilit prej tyre, që të mund të të lavdëronin në jetë dhe në vdekje. Na jep privilegjin të ndjekim vetëm ty. Udhëzoji të afërmit dhe miqtë tanë drejt qëllimit të ardhjes sate, që ata të përgatiten me gëzim për ardhjen tënde që është afër.
PYETJA:
- Çfarë nënkuptojnë fjalët e fundit të Krishtit në këtë ungjill?