Home -- Albanian -- John - 026 (The Baptist testifies to Jesus)
Previous Lesson -- Next Lesson
3. Pagëzori dëshmon për Jezusin Dhëndrin (Gjoni 3:22–36)
GJONI 3:22-30
22 Pas kësaj Jezusi dhe dishepujt e tij shkuan në tokën e Judesë; aty qëndroi bashkë me ta dhe pagëzonte. 23 Edhe Gjoni pagëzonte në Enon afër Salimit, sepse kishte shumë ujë; dhe njerëzit erdhën dhe u pagëzuan. 24 Sepse Gjoni ende nuk ishte hedhur në burg. 25 Tani lindi një diskutim midis dishepujve të Gjonit rreth pastrimit. 26 Dhe erdhën te Gjoni dhe i thanë: Mësues, ai që ishte me ty matanë Jordanit, për të cilin ti dëshmoje, ja ku po pagëzon dhe të gjithë po shkojnë tek ai. 27 Gjoni u përgjigj: ''Askush nuk mund të marrë asgjë përveç asaj që i është dhënë nga qielli. 28 Ju vetë më jeni dëshmitarë se unë thashë: "Unë nuk jam Krishti", por "Unë jam dërguar përpara tij". 29 Ai që ka nusen është dhëndri; miku i dhëndrit, që qëndron dhe e dëgjon, gëzohet shumë për zërin e dhëndrit, prandaj ky gëzimi im tani është i plotësuar. 30 Ai duhet të rritet dhe unë duhet të zvogëlohem".
Pas Pashkës, Jezusi u largua nga Jeruzalemi dhe filloi të pagëzonte. Dishepujt e dinin nevojën për thyerje përpara rilindjes dhe se pa rrëfimin e mëkatit shpëtimi nuk arrihet. Pagëzimi për faljen e mëkateve simbolizonte thyerjen, me të cilën i penduari shpreh dëshirën e tij për të hyrë në Besëlidhjen e Re me Perëndinë.
Pagëzori kishte ndryshuar vendin e shërbesës së tij duke u zhvendosur në Enon në skajin verior të luginës së Jordanit. Ata erdhën te Gjoni dhe derdhën zemrat e tyre; prandaj i pagëzoi duke i përgatitur për të takuar Jezusin.
Jezusi nuk u kthye në Galile menjëherë pas Pashkës, por filloi të pagëzonte të penduarin diku tjetër përreth. Me një autoritet më të madh, më shumë njerëz erdhën tek ai sesa tek Gjoni. Si pasojë lindi një mosmarrëveshje mes dy palëve. Çështja ishte: Cili nga dy udhëheqësit është më i mirë për detyrën e pastrimit nga mëkati? Cili nga të dy është më afër Zotit? Kjo ishte një pyetje jetike, sepse po mendonin t'i kushtonin jetën e tyre mësuesit të zgjedhjes së tyre përfundimtare. E ke menduar vëlla rrugën e përkushtimit tënd?
Pagëzori i rezistoi një tundimi të madh. Ai nuk e kishte zili suksesin mahnitës të Jezusit, por kuptoi se shërbimi i tij kishte kufij. Ai pranoi me përulësi: "Njeriu i thjeshtë nuk mund ta bëjë vetë një punë kaq të mirë. Vetëm nëse Zoti i ka dhënë fuqinë, bekimin dhe frytin, ai mund ta bëjë këtë." Ne, përkundrazi, mburremi me veten, njohuritë tona shpirtërore, lutjet dhe fjalimet e shkëlqyera. Nëse duhet të merrni një dhuratë shpirtërore, kjo është nga Zoti. Ti je akoma skllav, i padenjë edhe nëse ke bërë gjithçka që kërkon Zoti. Pagëzori qëndroi i përulur, as nuk pretendoi aftësi përtej mundësive të tij, por lavdëroi vetëm Perëndinë. Gjoni u dëshmoi përsëri dishepujve të tij. Ai nuk ishte Mesia. Ai mund të ketë pritur një hyrje triumfale në Jeruzalem, por kjo nuk ndodhi. Jezusi thjesht vazhdoi të pagëzonte. Pra, Pagëzori ishte në mëdyshje, por mbeti i bindur. Ai ishte vetëm pararendësi i Krishtit për të përgatitur rrugën.
Gjoni mbeti besnik ndaj zbulesës që i ishte dhënë. Ai dëshmoi se Jezusi është dhëndri, i cili e trajtoi të penduarin, të pastruar nga ujërat e pagëzimit si nusen e tij. Sot Fryma e krijon këtë unitet shpirtëror, që Pali të thotë: "Ne jemi gjymtyrë të trupit të Krishtit dhe ai është Koka jonë; ne jemi një me të". Krishti nuk është më gjykatësi ynë, por Shpëtimtari ynë, dhëndri. Fotografia e gëzueshme e një martese na tregon shpresën tonë në Krishtin.
Pagëzori qëndroi larg, duke u gëzuar për rritjen e Kishës. Por ai qëndroi pranë Jezusit, në vend të kuvendit të tij. Ai rrëfeu se ishte një mik besnik. Ndërsa mbeti i izoluar në shkretëtirë, Jezusi hyri drejtpërdrejt në kryeqytet, ku bëri shenja dhe predikoi predikimet e tij. Pagëzori vëzhgoi përparimin e Mbretërisë dhe u gëzua. Zëri dhe spikatja e Dhëndrit e kënaqën. Lajmet për sukseset e Krishtit ishin muzikë qiellore për të. Kështu butësia e Krishtit e zbuti Pagëzorin e ashpër gjatë ditëve të fundit të shërbimit të tij. Ai u gëzua si partner në festën e dasmës.
Gjoni ishte gati të vdiste, jo në ankth për të zgjeruar rrethin e tij të ndjekësve. Ai preferoi të zvogëlohej dhe të zhdukej, në mënyrë që Kisha të rritej.
Lexues, kush i drejton takimet tuaja? A përpiqet secili kundër tjetrit për udhëheqje, apo ju u hapni rrugë të tjerëve, për të qenë më të vegjël që Krishti të bëhet i fuqishëm në ju? Bashkohuni me Gjonin dhe thoni: "Ai duhet të rritet dhe unë të zvogëlohem".
PYETJA:
- Në çfarë kuptimi Krishti është Dhëndri?