Previous Lesson -- Next Lesson
6. Një përmbledhje e urdhërimeve në lidhje me njerëzit (Romakëve 13:7-10)
ROMAKËVE 13:7-10
7 Jepini, pra, secilit atë që u takon: taksat kujt i detyrohen taksat, druajtje atij që është për t’u druajtur, nderimin atij që është për nderim. 8 Mos i kini asnjë detyrim askujt veçse ta doni njëri-tjetrin, sepse ai që do tjetrin e ka përmbushur ligjin. 9 Për urdhërimet: "Mos shkel kurorën", "Mos vrit", "Mos vidh", "Mos jep dëshmi të rreme", "Mos lakmo" dhe nëse ka ndonjë urdhërim tjetër, të gjitha përmblidhen në këtë thënie, domethënë, "Duaje të afërmin tënd si vetveten". 10 Dashuria nuk i bën keq të afërmit; prandaj dashuria është përmbushja e ligjit.
Regjimi dhe financimi i shtetit romak nuk ishte një çështje e rëndësishme për besimtarët, në kohën e apostullit Pal, sepse të krishterët ishin një pakicë, e cila nuk kishte asnjë ndikim në legjislacionin e shtetit. Prandaj, apostulli i urdhëroi të krishterët që të paguanin detyrimet dhe taksat pa u mashtruar ose shtrembëruar dhe t'u bindeshin ligjeve dhe rregulloreve dhe të respektonin departamentet e qeverisë, duke e ditur se lutja për mëkatarët dhe autoritetet ishte detyrë e tyre, në mënyrë që krerët e shtetit mund të vepronin me maturi dhe drejtësi. Por gjërat u larguan nga normalja në shtetin romak. Ata e kundërshtuan Krishtin dhe dhanë urdhër që të vriteshin të gjithë të krishterët që nuk adhuronin Cezarin dhe i hodhën në mes të kafshëve grabitqare për t'u gllabëruar prej tyre në stadiume publike.
Vet Pali lindi qytetar romak. Ai e shihte veten përgjegjës ndaj shtetit të tij të fuqishëm dhe donte të zbatonte fjalët e Krishtit: “I jepni Cezarit gjërat e Cezarit dhe Perëndisë gjërat e Perëndisë”. Për sa i përket kishës, ai e dinte se ligji i Krishtit ishte mbi të gjitha kushtetutat tokësore, sepse Jezusi tha: “Unë ju jap një urdhërim të ri: ta doni njëri-tjetrin; ashtu siç ju kam dashur unë, ashtu edhe ju ta doni njëri-tjetrin. Nga kjo do ta dinë të gjithë se jeni dishepujt e mi, nëse keni dashuri për njëri-tjetrin” (Gjoni 13:34-35).
Çdo i krishterë që do ashtu si Jezusi i deshi dishepujt e tij dhe u shërbeu atyre, ka përmbushur urdhërimin e Jezusit. Dashuria hyjnore është kushtetuta dhe urdhëresa në kishë dhe Fryma e Shenjtë është fuqia dhe thelbi i nevojshëm për përfundimin e saj. Në të njëjtën kohë, Krishti nuk i dha fund urdhërimit të Moisiut: “Duaje të afërmin tënd si veten tënde” (Levitiku 19:18).
Pali e shpjegoi këtë urdhërim përmes pjesës së dytë të Dhjetë Urdhërimeve, duke thënë: Mos urreni dhe mos vrisni askënd. Mos bëni tradhti bashkëshortore. Mos jetoni në papastërti. Mos vidhni, por punoni shumë. Mos ki zili askënd për shkak të pasurisë së tij, por kënaqu me dhuratat e Zotit që keni. Zbatimi i këtyre urdhërimeve është plotësimi i urdhrit për të dashur të afërmin.
Apostulli nuk foli emocionalisht apo me elokuencë, por theksoi se ruajtja nga tradhtia bashkëshortore është hapi i parë dhe më i rëndësishëm për të praktikuar dashurinë e vërtetë. Ai kërkoi që dashuria hyjnore agape të kapërcejë erosin e dashurisë seksuale.
Dashuria e vërtetë nuk bazohet në egoizëm, por në kujdesin për nevojtarin dhe shërbimin e tij në radhë të parë. Ndërsa marrim pjesë në hidhërimet, problemet dhe vuajtjet e të tjerëve, kështu nuk duhet t'i shkaktojmë trishtim, telashe ose vuajtje askujt, por përkundrazi ta ndihmojmë atë në vështirësitë e tij, ta ngushëllojmë në hidhërimet e tij dhe ta mbështesim në nevojën e tij.
Pyetja: "Kush është i afërmi juaj?" kishte marrë përgjigje tashmë nga Krishti. Ajo që nënkuptohet nuk është lidhja juaj e gjakut, por të gjithë pranë jush, të cilët i takoni dhe i shihni dhe presin një fjalë të mirë nga ju. Kjo përfshin gjithashtu komunikimin e mesazhit të ungjillit të tjerëve, sepse “As nuk ka shpëtim në asnjë tjetër, sepse nuk ka asnjë emër tjetër nën qiell që u është dhënë njerëzve me anë të të cilit duhet të shpëtohemi” (Veprat e Apostujve 4:12).
LUTJE: O Zoti Jezus Krisht, ne të adhurojmë sepse ti i dhe kishës tënde një urdhërim të ri dhe i ke dhënë asaj fuqinë e Frymës së Shenjtë për ta përmbushur atë. Na fal nëse jemi sjellë me nxitim me zemër të ngurtë. Na ndihmo t'i kuptojmë miqtë tanë, për të cilët lutemi, t'i bekojmë me një punë për t'u siguruar ushqimin e tyre dhe na mëso t'u shërbejmë të gjithëve kudo që të jemi.
PYETJA:
- Si e shpjegoi Pali praktikisht urdhërimin: “Duaje të afërmin tënd si vetveten?