TRAKTAT 09 -- Masing nyaah ka PANGERAN Allah maraneh, terus jeung hate, terus jeung nyawa, sarta sing sakuat-kuat budi akal (Pamindo 6:5, Mateus 22:37)
Maneh kudu luut-leet kesang heula sangkan bumi bisa mere hasil. Kitu bae sapapanjangna, nepi ka maneh mulang deui kana taneuh, asal maneh tea. Ku sabab maneh dijieun teh tina taneuh, nya kudu balik deui ngajadi taneuh." (Kajadian 3:19). Maranehna boga anak jeung neangan kabagjaan jeung perdamaian. Tapi maranehna teu paduli ka Allah; Teu boga bagian dina kahirupan sapopoe maranéhanana.
Sababaraha urang sieun ka Nu Maha Kawasa, ngarasa kaduhung kana kalakuan goréngna, sieun ku murka Nu Maha Suci, jeung sieun kana poé kiamat. Aranjeunna ngado'a, puasa, masihan aman jariah, ibadah haji sareng jihad di lebet nami Allah pikeun nyugemakeun Mantenna. Maranéhna tacan ngarti yén amal kahadéan manusa teu cukup pikeun ngabébaskeun kawajiban mayar hutang di Naraka. Malah sétan-sétan oge percaya kana katunggalan Allah sareng ngageter ku kasieun (Yakobus 2:19)
Sajumlah leutik jalmi anu milari bebeneran moncorong sapertos kembang matahari, anu lalaunan malik nyanghareupan panonpoé ti isuk dugi ka surupna, pikeun nyerep sinarna sareng tumuh sareng asak sareng ngahasilkeun seueur "buah". Sakur anu tos ka Gusti-Na tanpa reureuh, nyerep sinar asih-Na jeung ngumpulkeun énergi batiniah ti Anjeunna, nu ngahasilkeun buah anu sipatna langgeng.
Jenis jalma naon ari Anjeun? Sabaraha menit unggal dinten anjeun mikir ngeunaan Allah anjeun sareng leres-leres ngawula ka Anjeunna? Inget naon anu ditulis ngeunaan asih ilahi:
Sanajan upama sim kuring bisa ngajar make rupa-rupa basa manusa, atawa malah bisa make basa malaikat, ari teu nyaah ka batur mah pangajaran sim kuring teh teu beda ti sora goong atawa genta, harus tapi taya hartina. Sanajan upama sim kuring boga kamampuh bisa ngawejang, sugih ku pangarti, telik ngarti ka nu gaib-gaib, boga iman anu teguh nepi ka bisa mindahkeun gunung, ari teu nyaah ka batur mah sim kuring teh teu aya hartina naon-naon. (1 Korinta 13:1-2)
Parentah anu paling penting dina Perjanjian Lawas nyaéta nyaah ka PANGERAN Allah anjeun kalayan sapinuhna haté anjeun, kalayan sadayana jiwa, sadaya kakiatan anjeun. Urang kudu mariksa diri sorangan: Naha urang bener-bener nyaah ka Allah? Naha urang mikanyaah ka Anjeunna sareng sadaya manah urang, sareng sakabehna jiwa sareng sadaya kakiatan urang?
Jalma anu mikirkeun ieu parentah kalasan jujur, tantos janten emut ka diri jeung hatena ngarasa remuk, kusabab bakal sadar yén manéhna geus leungit kanyaahna ka Allah, sarta kudu ngaku, ”Abdi henteu nyaah ka Mantenna kalayan sagemblengna haté, jiwa, jeung jiwa. kakuatan! Pikiran sareng cinta abdi henteu sapinuhna museur ka ALLAH. Haté kuring henteu ngan ukur pikeun Allah, perasaan kuring henteu dipinuhan ku cinta ka Allah sareng haté kuring henteu diarahkeun ka Anu Nyipta nyalira. Abdi leres-leres nyaah ka Nu Maha Suci tapi abdi teu tiasa nyaah ka Anjeunna sabuledna, sabab abdi parantos nyéépkeun waktos, kakiatan sareng artos pikeun hal-hal anu bakal binasa di dunya ieu.
Nu Maha Kawasa ngantosan urang tobat sareng ngaku yen urang the milarian kapentingan sorangan, hormat ka diri sorangan wungkul, diri urang, anu leres-leres mangrupikeun berhala anu disembah, margi urang mikanyaah diri urang sapinuhna haté sareng kakuatan, teu sapinuhna nyaah ka Allah, sumber sagala berkah. Ieu dosa asal urang.
Urang pantes dimurka ku Allah. Hukumanana maot sareng naraka, sabab Gusti sanés anu munggaran tapi anu pangpandeurina dina kahirupan urang. Lamun saderek teu tobat, tangtos bakal leungit, sasab salawasna.
Nu Nyipta urang ngartos yén manusa teh hakekatna dosa. Sanajan kanyataan ieu, Anjeunna mikanyaah saderek jeung teu ngantunkeun urang, kukituna Anjeunna ngutus Putra Maryam pikeun némbongkeun sajatina cinta sajati anu ikhlas ka Gusti Allah jeung sasama. Kristus geus hirup parentah pangpentingna kalawan kasampurnaan jeung ikhlas. Anjeunna ngado’a sareng ngawurukan jamaahna-Na Doa Gusti:
"Nun Ama di Sawarga. Mugi jenengan Ama nu suci dimulyakeun. Karajaan Ama mugi rawuh. Pangersa Ama mugi laksana di dunya, sapertos di Sawarga. Mugi abdi dinten ieu dipaparin tedaeun nu picekapeun. Sareng hapunten kalelepatan abdi, sakumaha abdi oge parantos ngahapunten ka nu gaduh kalelepatan ka abdi. Mugi abdi ulah diterapan cocoba anu abot, sawangsulna mugi di salametkeun ti panggoda Iblis. Wirehi nya Ama nu jumeneng Raja, kawasa sareng mulya, salalanggengna. Amin." (Mateus 6:9-13)''
Kristus henteu milarian kahormatan pikeun dirina, tapi ngamulyakeun Rama-Na di surga sareng ngangken, "Dahareun Kami nya eta pagawean ti Pangersa anu ngutus, anu kudu dipigawe nepi ka anggeus” (Yohanes 4:34).
Dina ngalakukeun kitu, Kristus nyakseni asih-Na anu ikhlas tur sampurna ka Rama Surgawi. Putra Maryam, nu lain sufi atawa jurutapa, sabab cinta-Na ka Allah katingali, eces, ngalangkungan asihna kangge sadaya manusa. Anjeunna nyumpingan kota sareng pilemburan dibelaan mapah, nyatakeun Gusti salaku Rama ka sadaya jalma, nyageurkeun anu gering, ngabébaskeun anu kasurupan ku roh-roh jahat, ngahirupkan deui jelema anu geus maot, nanggung sagala dosa dunya sareng nyayogikeun panebusan pikeun sadaya bangsa, ngadamaikeun manusa dosa jeung Gusti Allah Mahasuci. Kristus nyucikeun urang tina sagala dosa ku panebusan dina Kai Palang. Anjeunna nanggung hukuman Allah salaku gaganti pikeun dosa manusa, supados jalmi anu percanten sareng sumerah ka Anjeunna ngagaduhan hirup anu langgeng. Asih Allah ieu awatara dilebet raragad Kristus. Anjeunna ngarobih manusa ngalangkungan rahmat-Na supados pinuh ku rahmat Ilahi anu Maha Welas Asih.
Saparantos ngalereskeun jamaah-Na tina dosa-dosana, Kristus masihan Roh Suci-Na ka jalmi anu ngadoa jeung ngantosan kakawasaan rahmat-Na. Roh Kahadéan ieu nyaéta kanyaah Allah sorangan, sakumaha anu diserat ku rasul Paulus, “TEta pangharepan moal matak kaduhung, sabab hate urang geus dieusian ku rasa asih Allah, nya eta Roh Suci, kurnia Allah ka urang.” (Rum 5:5).
Roh ieu masihan pituduh sareng panyaang jalan ka urang supados urang tiasa nyaah ka Gusti kalayan segenap manah, sadaya jiwa, sapinuhna kakiatan, ngamampuhkeun urang kumawula ka Anjeunna kalayan kabagjaan langgeng. Roh Suci anu nungtun manusa pikeun hirup sakumaha Kristus hirup jeung ngado’a syafa’at ka Anjeunna pikeun kulwargi jeung babaturan urang. Allah teu maréntahkeun urang pikeun nuturkeun parentah nu moal kajadian, Mantenna masihan pituduh sareng kakiatan pikeun pikeun hirup anu ngamulyakeun Gusti Allah.
Pamiarsa anu hormat,
sae pisan upami tiasa maos traktat ieu sareng dilenyepan dilebet manah, kumargi sumberna tina Kitab Suci. Saderek tiasa nampi ayat-ayat perkawis kakawasaan sareng kanyaah Gusti kalayan sapinuhna haté sareng batin saderek. Neneda ka Gusti Allah supados Anjeunna ngucurkeun Roh Asih-Na dilebet manah Saderek.
Naha anjeun hoyong maca langkung seueur paréntah sareng jangji Gusti Allah?
Kami siap, upami disuhunkeun, pikeun ngintunkeun Injil Kristus ditambih renungan sareng doa. Anjeun bakal mendakan di lebetna langkung ti lima ratus paréntah ilahi, sareng upami jeun peryogi bantosan Roh Allah, tangtos Saderek dipasihan kakiatan sareng pangertosan.
Ajak rerencangan Sadérék supados nyaah ka Allah sareng sadama
Tawiskeun bagja kabingahan perkawis kanyaah Allah ka tatanggi sareng rerencangan ku cara masihan risalah ieu. Kami bingah upami tiasa ngintun traktat ieu, gratis, sabaraha wae anu diperyogikeun.
WATERS OF LIFE
P.O. BOX 60 05 13
70305 STUTTGART
GERMANY
Internet: www.waters-of-life.net
Internet: www.waters-of-life.org
e-mail: info@waters-of-life.net