Previous Lesson -- Next Lesson
17. Όλοι οι απόστολοι μπροστά στο Ανώτατο Συμβούλιο (Πράξεις 5:26-33)
ΠΡΆΞΕΙΣ 5:26-33
26 Τότε ο διοικητής πήγε μαζί με τη φρουρά και τους έφερε, όχι με τη βία, γιατί φοβούνταν μη λιθοβοληθούν από το λαό. 27 Τους έφεραν λοιπόν και τους έβαλαν να σταθούν μπροστά στο συνέδριο. Ο αρχιερέας τούς ρώτησε: 28 «Δε σας διατάξαμε να μη διδάσκετε για τον άνθρωπο αυτόν; Εσείς γεμίσατε την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία σας, και θέλετε να ρίξετε πάνω μας το κρίμα για το θάνατο αυτού του ανθρώπου!» 29 Ο Πέτρος όμως και οι άλλοι απόστολοι είπαν: «Πιο πολύ πρέπει να υπακούμε στο Θεό παρά στους ανθρώπους. 30 Ο Θεός των προγόνων μας ανέστησε τον Ιησού, που εσείς τον σκοτώσατε κρεμώντας τον στο ξύλο του σταυρού. 31 Αυτόν ο Θεός τον ανύψωσε με την κραταιά δύναμή του στη θέση του αρχηγού και του σωτήρα, για να δώσει στους Ισραηλίτες την ευκαιρία να μετανοήσουν και να λάβουν συγχώρηση για τις αμαρτίες τους. 32 Μάρτυρες ότι είναι αλήθεια αυτά που λέμε είμαστε εμείς και το Άγιο Πνεύμα, που ο Θεός το έδωσε σ’ όσους του είναι υπάκουοι». 33 Τα μέλη του συνεδρίου, όταν τ’ άκουσαν αυτά, έγιναν έξαλλοι και σκέφτονταν να τους σκοτώσουν.
Ο Θεός αγαπά τους εχθρούς του και δείχνει έλεος στους κακούς περισσότερο από όσο μπορούν να φανταστούν τα μυαλά μας. Η ακρόαση μετατράπηκε σε μια κλήση για μετάνοια από τις δώδεκα αποστολικές φωνές έτσι ώστε όλοι οι ηγέτες των Εβραίων να στρέψουν το βλέμμα τους στον Κύριό τους, μια και παρόντες δεν ήταν μόνο η επιτροπή της ανάκρισης, αλλά ολόκληρο το συμβούλιο.
Ο αρχηγός του ναού πήγε και ζήτησε από τους πρεσβευτές του Χριστού με όλη την τρυφερότητα να τον συνοδεύσουν και να συναντήσουν το συμβούλιο, και ήρθαν μαζί του, όχι δεσμευμένοι σαν εγκληματίες, αλλά ως αξιοσέβαστοι ελεύθεροι άντρες. Ο αρχηγός τους ναού δεν τόλμησε να τους συλλάβει, γιατί φοβόταν πως ο λαός θα επαναστατούσε σε συμπαράσταση στους αγγελιαφόρους του Θεού και θα λιθοβολούσε τους φρουρούς. Συνεπώς, οι απόστολοι ακολούθησαν τους αστυνόμους πρόθυμα.
Οι εβδομήντα πρεσβύτεροι είχαν μαζευτεί μαζί στο σπίτι του αρχιερέα, ο οποίος ήταν ανυπόμονος και ανήσυχος, με την καρδιά του γεμάτη με μίσος, πικρία και απειλή. Ήταν ιδιαίτερα αγανακτισμένος, επειδή αυτοί οι ταραχοποιοί είχαν φέρει ντροπή πάνω του μπροστά στους αντιπροσώπους του λαού μέσω της περίεργης εξόδου τους από τη φυλακή. Έτσι, τους κατσάδιασε άσχημα καθώς έμπαιναν στο χώρο, ρωτώντας τους: «Γιατί επιμείνατε στο να διδάσκετε το όνομα του Ιησού, παρά τις απαγορεύσεις που σας θέσαμε για την εκφορά του ονόματός του άνδρα αυτού; Κι όμως παρά τις αυστηρές διαταγές μας, γεμίσατε όλη την πόλη της Ιερουσαλήμ με τις ανόητες και ανούσιες δοξασίες σας. Το σχέδιο σας δεν ήταν παρά να προσβάλετε και να επιτεθείτε σε εμάς μπροστά στο λαό, και επιπλέον να μας παρουσιάσετε ως άδικους δικαστές, σαν ο Ιησούς να ήταν ο δίκαιος και εμείς οι εγκληματίες. Αυτός ο νεαρός Ναζωραίος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας απατεώνας και ένας βλάσφημος. Πέθανε και το σώμα του τοποθετήθηκε στη γη και ησυχάσαμε από αυτόν. Αλλά εσείς κοροϊδεύετε το ανώτατο συμβούλιο, μας προσβάλατε και μας ποδοπατήσατε με ψέματα, δεισιδαιμονίες και εξαπάτηση».
Έπειτα, ο Πέτρος και όλοι οι άλλοι απόστολοι σηκώθηκαν μαζί και μίλησαν με κάθε τόλμη στην ίδια ουσία, καθοδηγούμενη από το Άγιο Πνεύμα, και είπε: «Δεν ακολουθούμε επινοημένες παραβολές, ούτε είμαστε κακόβουλοι, αλλά έχουμε λάβει την αποκάλυψη του Θεού και, ως αποτέλεσμα, υπακούμε τον Κύριο με την μαρτυρία μας. Είναι αδύνατο για εμάς να σας υπακούσουμε, διότι ο Θεός είναι μεγαλύτερος από εσάς και είναι ο Κύριός μας. Συμφορά μας αν κρατούσαμε τις γλώσσες μας από το να μιλήσουμε για τις αλήθειες του! Αν το κάναμε αυτό, οι γλώσσες μας θα καίγονταν. Μιλάμε με βάση την άμεση αποκάλυψη του Θεού σε μας».
Ύστερα οι πρεσβύτεροι πιθανόν να τους ρώτησαν: «Και ποιο είναι το περιεχόμενο της αποκάλυψης του Θεού σε εσάς;». Και ένας εκ των αποστόλων απάντησε: «Δεν έχουμε καμιά αποκάλυψη εκτός από την αλήθεια της ανάστασης του Ιησού εκ των νεκρών. Δεν εμφανίστηκε μπροστά μας ως φάντασμα, αλλά ο Θεός τον είχε αναστήσει στη σάρκα, μια και ο Ιησούς ήταν μαζί με το Θεό κάθε στιγμή και ο Θεός μαζί του.
Τώρα, ένας από τους δικαστές φώναξε: «Ώστε έτσι μιλάτε; Λέτε ότι είμαστε εχθροί του Θεού;» και ο Πέτρος του απάντησε δυνατά και με σιγουριά: «Εσείς ήσασταν και κανείς άλλος που καταδίκασε τον Ιησού τον Δίκαιο. Πείσατε τον Πιλάτο τον ηγέτη να τον σταυρώσει. Ναι, εσείς είστε οι δολοφόνοι και εχθροί του Θεού. Ο Ιησούς είναι άγιος και τον καρφώσατε στον καταραμένο σταυρό με τα χέρια ακάθαρτων ανδρών».
Παρά του τριξίματος των δοντιών ανάμεσα στους δικαστές, ένας από τους αποστόλους συνέχισε λέγοντας: «Ωστόσο, ο Θεός δεν τον ανέστησε μόνο από τους νεκρούς, αλλά τον ανύψωσε στο δεξί του χέρι και τον έκανε την κεφαλή της εκκλησίας, τον Σωτήρα του κόσμου όλου. Ο Ιησούς είναι ο Κύριος ο ίδιος, έχοντας τα ίδια χαρακτηριστικά με το Θεό μέσα του, όπως είπε και σε εσάς: ‘Από εδώ και πέρα θα βλέπετε τον Υιό του Ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά της Ισχύος, ερχόμενος στα σύννεφα του ουρανού’».
Όταν τα μέλη του συμβουλίου το άκουσαν αυτό, κάποιοι ήταν έτοιμοι να ορμήσουν, τρέμοντας από την οργή τους, περιμένοντας το υπόλοιπο της υπεράσπισης των αποστόλων. Ένας από αυτούς μουρμούρισε: «Τι άλλο έμεινε από το να μας καλέσετε να δοξάσουμε τον Κύριό σας;» Και ένας από τους μαθητές απάντησε: «Μάλιστα, ο Ιησούς δε θα σας απορρίψει. Αλλά σας καλεί στην μετάνοια και προσδοκά την αλλαγή σε όλον τον λαό του Ισραήλ, διότι αυτός είναι ΑΓΑΠΗ, και είναι ακόμα έτοιμος να σας συγχωρήσει τις αμαρτίες σας παντελώς. Ελάτε σ’ αυτόν, καθώς το έλεός του είναι μεγαλύτερο από το μίσος σας. Ο Θεός θα σας συγχωρήσει εάν μετανοήσετε πραγματικά».
Είναι πιθανό ένας ουδέτερος άντρας του ακροατηρίου να ρώτησε τους ψαράδες από περιέργεια: «Που βρίσκετε τέτοιο θράσος ώστε να κρίνετε τους δικαστές σας ένοχους και να τους προσφέρετε σιγουριά ταυτόχρονα; Ποιοι είστε και τι νομίζετε ότι είστε; Είστε Θεοί;».
Το Άγιο Πνεύμα οδήγησε τους μαθητές έτσι ώστε να μην πέσουν στην παγίδα του πειρασμού ή της βλασφημίας. Έτσι, λοιπόν, απάντησαν: «Δεν είμαστε παρά μάρτυρες της αλήθειας της ανάστασης του Ιησού και της ανόδου του στον ουρανό. Το Άγιο Πνεύμα κατοίκησε σε εμάς πρακτικά, διότι είμαστε πιστοί στο Χριστό που ανέβηκε. Αυτό το Πνεύμα μας επιβεβαιώνει πως η γνώση μας είναι αληθινή και πως ζούμε σε αρμονία με το Θεό».
Ένας από τους πρεσβύτερους γέλασε και είπε: «Τι καταλαβαίνετε, αγράμματοι άνδρες, για το Άγιο Πνεύμα;». Αμέσως αντιμετώπισε την ξεκάθαρη απάντηση: «Ο Θεός δίνει το Πνεύμα του μόνο σε αυτόν που υπακούει το Λόγο Του και παραλαμβάνει την αποκάλυψη του Χριστού. Αλλά αυτός που δεν πιστεύει θα χαθεί, επειδή παρακούει το Άγιο Πνεύμα στη μαρτυρία του. Όλες οι αμαρτίες θα συγχωρεθούν στον άνθρωπο, αλλά η αμαρτία έναντι του Αγίου Πνεύματος δε θα συγχωρεθεί ποτέ.»
Κάθε μια από τις δηλώσεις των αποστόλων χτύπησε τους εβδομήντα πρεσβύτερους σαν βέλος θείας αλήθειας στις καρδιές τους. Τα περισσότερα από αυτά τα ευάλωτα μέλη των οποίων οι αξιοπρέπεια πληγώθηκε εξοργίστηκαν στην προσβολή τους και πήδηξαν να καταναλώσουν αυτούς που θεωρούσαν βλάσφημους, όχλους και υπερφίαλους. Η ατμόσφαιρα έγινε όλο και πιο σκούρη και η κόλαση ετοιμάστηκε να επιτεθεί με γέλιο έναντι των αρχηγών της Χριστιανικής εκκλησίας με σκοπό να τους καταπιεί μέσω λιθοβολισμού.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ώ Κύριε Ιησού Χριστέ, είσαι ζωντανός. Σε λατρεύουμε και σε δοξάζουμε λόγω της ισχύος και του κουράγιου που έδωσες στους αποστόλους σου. Σε αυτή την κρίσιμη θέση δε σε απαρνήθηκαν, αλλά μαρτύρησαν την αλήθεια σου. Βοήθησέ με την ώρα του πειρασμού να συνεχίσω να είμαι πιστός σε σένα ακόμα και στο θάνατο. Αμήν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποια σημεία της υπεράσπισης των αποστόλων έναντι στους δικαστές τους σε ευχαρίστησαν;