Previous Lesson -- Next Lesson
10. Το κήρυγμα του Πέτρου στον Ναό (Πράξεις 3: 11-26)
ΠΡΆΞΕΙΣ 3:17-26
17 »Και τώρα, αδέρφια, ξέρω πως ό,τι κάνατε το κάνατε από άγνοια, όπως και οι άρχοντές σας. 18 Έτσι πραγματοποίησε ο Θεός αυτά που είχε προαναγγείλει με το στόμα όλων των προφητών ότι θα πάθει ο Μεσσίας του. 19 Μετανοήστε, λοιπόν και επιστρέψτε στο Θεό, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, 20 ώστε να ’ρθεί ο καιρός που ο Κύριος θα σας ανακουφίσει από τα δεινά, στέλνοντας τον Ιησού, που τον έχει χρίσει για σας Μεσσία. 21 Αυτός είναι καθορισμένος να μείνει στον ουρανό ώσπου να πραγματοποιηθούν όλα όσα είπε ο Θεός με το στόμα όλων των άγιων προφητών του από πολύ παλιά. 22 Ο Μωυσής είπε στους προγόνους μας: Έναν προφήτη σαν κι εμένα θα σας στείλει ο Κύριος ο Θεός σας μέσα από το λαό σας. Αυτόν να ακούτε σε όλα όσα θα σας πει. 23 Κι όποιος δεν ακούσει τον προφήτη αυτόν, θα αποκοπεί από το λαό και θα εξολοθρευτεί. 24 Τα ίδια είπαν και όλοι οι προφήτες από το Σαμουήλ και έπειτα, όσοι κήρυξαν και προανάγγειλαν τις μέρες αυτές. 25 Εσείς είστε τα παιδιά των προφητών και οι κληρονόμοι της διαθήκης που έδωσε ο Θεός στους προγόνους μας, όταν έλεγε στον Αβραάμ: Ο απόγονός σου θα φέρει ευλογία σ’ όλους τους λαούς της γης. 26 Έτσι ο Θεός φανέρωσε το δούλο του, τον Ιησού, και τον έστειλε πρώτα σ’ εσάς για να σας ευλογήσει, απομακρύνοντας τον καθένα σας από το στραβό σας δρόμο».
Ο Πέτρος δεν στάθηκε ως κριτής μπροστά στους αναστατωμένους Ιουδαίους, αλλά τους αποκάλεσε «αδερφούς», γνωρίζοντας ότι δεν ήταν αναγεννημένοι. Ωστόσο, ο Ιησούς τους συγχώρεσε όλες τις αμαρτίες τους πάνω στο σταυρό, ξεχύνοντας πάνω τους το Άγιο Πνεύμα που ήταν έτοιμο να κατοικήσει στους πιστούς, γιατί η υπόσχεση ήταν για αυτούς και για όλους εκείνους που πίστεψαν. Ο Πέτρος είχε ήδη βεβαιωθεί ότι η σωτηρία που ήταν μπροστά τους θα τους διαπερνούσε απαντώντας στους σκοπούς της χάριτος μέσα τους.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους μαθητές αποκάλυψε τη δύναμη της μεσιτικής προσευχής του Ιησού πάνω στο σταυρό, όταν είπε: «Πατέρα συγχώρεσε τους γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν.» Αυτή ήταν μια βαθιά διευκρίνιση της σημασίας του αδικήματος των Ιουδαίων και των αρχηγών τους. Αυτή η επιείκεια στο στόμα του Πέτρου εξαρτιόταν από τις δικές του εμπειρίες, γιατί ο Κύριος που αναστήθηκε από τους νεκρούς τον δικαίωσε πλήρως παρά την προηγούμενη άρνηση και βλασφημία. Δε συγχωρέθηκε λόγω των καλών του πράξεων και της καθαρής συμπεριφοράς του, αλλά παρά τις κρυφές αμαρτίες του, τον συγχώρησε. Ο Πέτρος ενθαρρύνθηκε από τις προσωπικές του εμπειρίες και αποκάλυψε τη χάρη του Ιησού Χριστού ανοικτά και απόλυτα καθώς είχε ήδη διευκρινίσει τις αμαρτίες των ακροατών του και τους διαπέρασε την καρδιά με κάθε ειλικρίνεια. Μετά την κρίση του Αγίου Πνεύματος έρχεται η ανανεωτική, ευλογημένη παρηγοριά στο φτωχό πιστό.
Ο Πέτρος άκουσε τα λόγια του Ιησού μετά την ανάσταση του με έντονο ενδιαφέρον και συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει κανένας δρόμος για την σωτηρία του κόσμου παρά μόνο στα πάθη του Χριστού. Ο Αμνός του Θεού έπρεπε να πεθάνει, όπως όλοι οι καλοί προφήτες είχαν προβλέψει. Αυτό ήταν το αρχικό θέλημα του Θεού το οποίο είχε ήδη προσδιορίσει: να τοποθετήσει όλες τις αμαρτίες και την ντροπή του κόσμου πάνω στον αθώο Υιό, γιατί μόνο αυτός μπορούσε και άξιζε να πεθάνει στη θέση μας στην φλόγα της οργής του Θεού. Ο Ουράνιος Πατέρας θα πρέπει να προτιμούσε να πεθάνει ο ίδιος για τον πονηρό κόσμο παρά να δώσει τον μονάκριβο του Υιό. Ωστόσο, είναι ο βαστάζων του σύμπαντος με την οντότητα και δεν είχε άλλη εναλλακτική παρά να αφήσει τον Υιό του να πεθάνει αντί για μας επειδή χωρίς τον απολυτρωτικό του θάνατο δεν υπάρχει καμιά συγχώρεση.
Το χρίσμα του Χριστού με το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε προφανώς στα πάθη του ως αντικαταστάτης για μας. Αυτός που συλλογίζεται τον σταυρό βλέπει διαφορετικά μέσα στην καρδιά του Θεού που αγάπησε τους θνητούς αμαρτωλούς και έδωσε τον υπάκουο Υιό του για να εξαγνίσει τον άκαρπο ανυπάκουο άνθρωπο. Όταν ο Πέτρος επιβεβαίωσε μέσα από την Παλαιά Διαθήκη ότι ο Ιησούς της Ναζαρέτ ήταν ο Χριστός του Θεού και ότι πέθανε σε αρμονία με τον Πατέρα του και ότι τυχαία από τα χέρια των δολοφόνων, ξεκίνησε την ευρεία επίθεση και προκάλεσε τους ακροατές του να αλλάξουν. Η λέξη «μετάνοια» δεν σημαίνει μόνο το αίσθημα της λύπης και τα δάκρυα της ντροπής αλλά και αλλαγή της πορείας της ζωής εντελώς, εγκαταλείποντας τους λάθος σκοπούς και στρέφοντας στον Χριστό ο οποίος είναι ο αληθινός θείος σκοπός Αυτή η μεταστροφή περιλαμβάνει την εξομολόγηση των αμαρτιών, την αναγνώριση ότι αξίζαμε το θυμό του Θεού, πίστη στην δωρεάν χάρη, και συνέχεια στη συγχώρεση που μας χαρίστηκε πλούσια. Η πλήρη αφοσίωση στον Θεό με μια συντριμμένη καρδιά συναντιέται με μια απεριόριστη απόλυτη χάρη, γιατί ο Χριστός ολοκλήρωσε την σωτηρία μας πάνω στο σταυρό. Αυτός που πιστεύει είναι δικαιωμένος.
Όπου κατοικεί η δικαιοσύνη του Θεού στις καρδιές, εκεί ξεκινάνε οι καιροί της ανακούφισης και της ειρήνης με τον Θεό και τα δώρα του Αγίου Πνεύματος. Η πίστη στον Χριστό μετά από ειλικρινή μετάνοια δεν είναι μια απλή επιβεβαίωση του τρόπου ζωής του Ιησού και των ιδεολογικών αποτελεσμάτων του θανάτου του αλλά αυτή η πίστη καταλήγει στην λήψη θείας δύναμης μέσω της κατοίκησης του Αγίου Πνεύματος. Έχεις εισέλθει σε κοινωνία με τον Θεό; Μετανόησε και άλλαξε τα σχέδια της ζωής σου. Αγκάλιασε τον Χριστό ως προσωπικό Σωτήρα της ζωής σου ώστε να μπορείς να συνεχίσεις στην νέα διαθήκη και να γεμίσεις με το Άγιο Πνεύμα.
Έχε υπόψη σου, αγαπητέ αδερφέ, ότι ο πρωταρχικός στόχος αυτής της διαθήκης δεν είναι μόνο η συγχώρηση των αμαρτιών μας, η παγίωση της αιώνιας ζωής και το θαύμα των δώρων της εκκλησίας, αλλά ο ερχομός του ίδιου του Χριστού. Όλη η δημιουργία τον περιμένει και λαχταρά να τελειώσει ο χωρισμός του Δημιουργού και της δημιουργίας του ώστε οι δυνάμεις της ζωής του να ανανεώσουν τη γενική καταστροφή στο σύμπαν. Αυτή είναι η επιδιωκόμενη ανανέωση την οποία λαχταρούμε. Η ανανέωση στους πιστούς σήμερα είναι η εγγύηση του ερχομού της πλήρους δόξας που έγινε φανερή στην έλευση του Χριστού ο οποίος θα αποκαταστήσει όλα τα πράγματα στην αρχικής τους κατάσταση πριν από την πτώση στην αμαρτία, σε ευθέτω χρόνο.
Έτσι οι μαθητές αντιλήφθηκαν την ανάληψη του Κυρίου τους ως προετοιμασία του ερχομού του και ήξεραν ότι μένοντας μακριά από τον Πατέρα ήταν απαραίτητο για την εκτέλεση της πνευματικής επανάστασης στη γη προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την ανακαίνιση ολόκληρης της δημιουργίας και την αποκατάσταση όλων των πραγμάτων. Η ανάληψη του Χριστού ήταν ένας όρος από τον οποίο εξαρτιόταν η κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος που ξεκίνησε την ανανέωση ανάμεσα μας. Όλοι οι πραγματικοί προφήτες αναφέρονται στον ερχομό του Χριστού ως το τέλος της παγκόσμιας ιστορίας Το τέλος της ύπαρξης μας δεν είναι η κρίση αλλά η χαρά της ανανέωσης και η αγαλλίαση του να επαναφέρεις όλα τα πράγματα στην αρχική τους προέλευση. Το κέντρο αυτής της δημιουργίας είναι στον μέσα στον ίδιο τον Χριστό, τον υποσχεμένο προφήτη για τον οποίο μίλησε ο Μωυσής, επειδή είναι ο Εγγυητής της νέας διαθήκης η οποία υπερέχει της παλιάς διαθήκης του Μωυσή. Ωστόσο, εκείνος που αρνείται αυτή την νέα διαθήκη με τον Θεό δε θα έχει ελπίδα πια επειδή αυτός ο σκληρόκαρδος άνθρωπος αρνείται την ίδια την χάρη, και ο Θεός καταναλίσκει όλους τους ανθρώπους που αρνούνται τον Χριστό. Η παγκόσμια ιστορία είναι το αποτέλεσμα της αποδοχής ή της άρνησης του Χριστού.
Μετά από αυτήν την βαθιά, εκτενή περιγραφή ο Πέτρος ενθάρρυνε τους Ιουδαίους να αγκαλιάσουν τον Ιησού, κάνοντας τους το ξεκάθαρο ότι ήταν τα παιδιά των προφητών και μέλη της διαθήκης την οποία ο Θεός έφτιαξε με τους πατέρες τους, γνωρίζοντας ότι ο λαός δεν σύνηψε διαθήκη με τον Θεό ως συμμετέχοντες στο ίδιο επίπεδο αλλά ο αιώνιος, άγιος Δημιουργός δέθηκε με τα αμαρτωλά, πρόσκαιρα, παραβατικά πλάσματα του. Αυτή είναι η μεγάλη χάρη στην ουσία της. Αυτή η ιστορία του Θεού με τους δημαγωγούς άνδρες ξεκίνησε διαλέγοντας τον Αβραάμ, όταν ο Άγιος Πατέρας είπε σ’ αυτόν τον ταξιδιώτη ότι ένας από τους γιους του, σύμφωνα με την σάρκα, θα γίνονταν ο φορέας της ευλογίας του Θεού σε όλες τις οικογένειες της γης. Ο Θεός πραγματοποίησε το σχέδιο του πάρα όλη την σατανική αντίθεση και την ανθρώπινη αποτυχία. Αυτός συνειδητοποίησε τον ερχομό των ημερών κατά τις οποίες το Άγιο Πνεύμα θα γκρέμιζε τα σύνορα της παλαιάς Διαθήκης που καλούσε όλους τους λαούς για κοινωνία με τον Θεό. Ωστόσο, ο Πέτρος πρώτα πρόσφερε χάρη στους Ιουδαίους και εκείνος που πίστευε σωζόταν.
Ο Θεός ευλόγησε τους εχθρούς του και έδωσε σε εκείνους που κάρφωσαν τον Υιό Του στον σταυρό μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς σε αρμονία με το θέλημα του Πατέρα του που τον ανέστησε από τους νεκρούς και τον ανέβασε στην δόξα του ώστε ο Υιός να μπορεί να βάλει κάθε πνευματική ευλογία στους ουράνιους τόπους πάω στους ακόλουθους του. Ο Κύριος στην πραγματικότητα ευλόγησε τις καρδιές των προετοιμασμένων ακροατών και τους οδήγησε στην μεταστροφή. Ο άνθρωπος δεν μετανοεί για τον εαυτό του αλλά το Άγιο Πνεύμα τον βοηθάει να πιστεύει στον Χριστό. Ωστόσο, αν ο άνθρωπος δεν μετανοήσει από την ανομία του και εγκαταλείψει την κακία του, δε θα μπορέσει να μπει στην κοινωνία του Χριστού. Ο Θεός περιμένει να επιστρέψουμε σε εκείνον με τη θέληση μας και πρόθυμα και εγκαθιστά μέσα μας την αρχή της ερχόμενης ανακαίνισης. Εγκατάλειψες τις αμαρτίες σου και κρατήθηκες γερά από τον Χριστό;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω ουράνιε Κύριε, ετοιμάζεσαι για την έλευση σου και την αποκατάσταση όλων των πραγμάτων. Βοήθησε μα να μείνουμε μακριά από το κακό και να συνεχίσουμε να βαδίζουμε μέσα στην χάρη σου ώστε να μπορείς να γίνεις ο μόνος σκοπός της ζωής μας. Σώσε πολλούς από εκείνους που είναι προετοιμασμένοι γύρω μας όπως μας έσωσες με την χάρη σου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Ποιος είναι ο σκοπός της ιστορίας της ανθρωπότητας;