Previous Lesson -- Next Lesson
b) Ο Ιησούς συναντάει την Μάρθα και την Μαρία (Ιωάννης 11:17-33)
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:17-19
17 Όταν λοιπόν έφτασε ο Ιησούς, ο Λάζαρος βρισκόταν κιόλας τέσσερις μέρες στο μνήμα. 18 Η Βηθανία ήταν κοντά στα Ιεροσόλυμα, σε απόσταση δεκαπέντε περίπου στάδια. 19 Πολλοί από τους Ιουδαίους της πόλης είχαν έρθει στη Μάρθα και τη Μαρία, να τις παρηγορήσουν για το θάνατο του αδερφού τους.
Τέσσερις μέρες είχαν περάσει από τότε που ο Λάζαρος βρίσκονταν στον τάφο. Είχε ταφεί την ίδια μέρα που πέθανε και τα νέα πρόφτασαν τον Ιησού εκείνη την ημέρα. Δεν χρειαζόταν να φτάσει ο Ιησούς εκεί αμέσως, αφού ο φίλος του ήταν ήδη θαμμένος. Ο θάνατος του είχε επιβεβαιωθεί χωρίς αμφιβολία.
Η Βηθανία απλώνονταν ανατολικά του Όρους των Ελαιών βλέποντας τον Ιορδάνη ο οποίος ήταν 1000 μέτρα πιο κάτω. Πιο πέρα βρίσκονταν η Νεκρά Θάλασσα. Στα δυτικά σε μια απόσταση τριών χιλιομέτρων βρίσκονταν η Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα λόφο πέρα από την κοιλάδα του Κέδρων.
Πολλοί φίλοι του αποθανόντος είχαν έρθει στο σπίτι του, κλαίγοντας και χτυπώντας το στήθος τους. Ο πόνος ήταν ιδιαίτερα εμφανής αφού ο Λάζαρος ήταν ο κουβαλητής της οικογένειας. Η σκιά του θανάτου επισκότιζε τη μάζωξη.
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:20-24
20 Όταν όμως η Μάρθα έμαθε ότι έρχεται ο Ιησούς, πήγε να τον προϋπαντήσει, ενώ η Μαρία έμεινε στο σπίτι. 21 Είπε τότε η Μάρθα στον Ιησού: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδερφός μου. 22 Ξέρω όμως πως και τώρα, ό,τι κι αν ζητήσεις από το Θεό, αυτός θα σου το δώσει. 23 «Ο αδερφός σου θ’ αναστηθεί», της λέει ο Ιησούς. 24 «Το ξέρω πως θ’ αναστηθεί, όταν θα γίνει η ανάσταση στην έσχατη ημέρα», του απάντησε η Μάρθα.
Όταν η Μάρθα άκουσε ότι ο Ιησούς ήταν κοντά, έτρεξε σ΄ αυτόν θρηνώντας, κάνοντας τη σκέψη μέσα της ότι αν είχε φτάσει έγκαιρα ο εφιάλτης δε θα είχε χτυπήσει. Έδωσε έκφραση στην πίστη της όταν συναντήθηκαν, πεπεισμένη για την απεριόριστη του δύναμη. Δεν σπατάλησε χρόνο για να εκφράσει τον πόνο της, αλλά μίλησε για την εμπιστοσύνη της ότι Εκείνος θα υπερνικήσει τον θάνατο. Δεν ήξερε το πώς αλλά πίστευε στην απόλυτη εξουσία και στον δεσμό του με τον Θεό, που θα απαντούσε την προσευχή του Υιού σε κάθε περίπτωση.
Ο Ιησούς αμέσως ανταποκρίθηκε στην πίστη με μια δυνατή υπόσχεση, «Ο αδερφός σου θα αναστηθεί». Δεν κατανόησε εντελώς τη σημασία ή τα λόγια του αλλά τα θεώρησε σαν μια υπόσχεση της τελικής ανάστασης για αυτόν. Τώρα ήταν γεμάτη ελπίδα, συνειδητοποιώντας ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Η ανάσταση στη ζωή είναι αυτό που οι πιστοί προσμένουν.
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:25-27
25 Τότε ο Ιησούς της είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· 26 εκείνος που πιστεύει σ’ εμένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει· και καθένας που ζει κι εμπιστεύεται σ’ εμένα δε θα πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό;» 27 «Ναι, Κύριε», του λέει, «εγώ έχω πιστέψει πως εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, που περιμέναμε να ’ρθει στον κόσμο».
Στο άκουσμα των μαθητών του, ο Ιησούς είπε στην Μάρθα εκείνο το υπέροχο κείμενο, «Η ανάσταση είναι βέβαιη ότι θα έρθει, είναι εδώ μέσα μου. Όχι ότι θα αναστηθεί την ημέρα της ανάστασης, αλλά θα αναστηθεί σήμερα από την παρουσία μου. Εγώ είμαι ο Δημιουργός. Μετά από εμένα συνεχίζει το Άγιο Πνεύμα σε σας. Εγώ θα πεθάνω στην θέση σας για να αφαιρέσω τις αμαρτίες σας, ώστε να σας δώσω την ουράνια ζωή. Ο θάνατος δεν θα έχει εξουσία πάνω σας. Σύντομα θα εξασφαλίσω την ανάσταση σας μέσω της δικής Μου έτσι ώστε εσείς να μπορείτε να ταφείτε και να αναστηθείτε ξανά μαζί μου με πίστη. Ο θάνατος μου είναι δικός σας, η ζωή μου είναι δική σας. Εγώ ζω και εσείς ζείτε μέσα σε μένα.»
Η μόνη προϋπόθεση για να δεχτείς την ζωή του Χριστού είναι η διαθήκη της πίστης με τον Ιησού. Η ζωή του δεν ρέει σε σένα αν δεν είσαι δεμένος μαζί του. Η πίστη μας στον Ιησού ανοίγει την αντιληπτική μας ικανότητα για τον Πατέρα και την αιώνια ζωή. Η αγάπη του σπείρει χαρά, ειρήνη και αγάπη μέσα μας που ποτέ δε σταματάει. Ένα άτομο γεμάτο με την αγάπη του Χριστού δε θα πεθάνει, γιατί το Πνεύμα του Θεού είναι αιώνιο. Αυτό το Πνεύμα κατοικεί μέσα στις καρδιές εκείνων που πιστεύουν στον Χριστό.
Ο Ιησούς δεν έκανε ένα εμπνευσμένο λόγο ανακοινώνοντας την νίκη του επάνω στον θάνατο με την ανάσταση του Λάζαρου. Διαβεβαίωσε μέσα στο Πνεύμα του εκείνους που ήταν ζωντανοί ότι ο θάνατος δε θα είχε εξουσία πάνω τους εφόσον είχαν ήδη συμμετάσχει στην ανάσταση του. Έχεις συνειδητοποιήσει την δύναμη αυτής της άνευ όρων υπόσχεσης από τα χείλη του; Αν πιστεύεις σ’ αυτόν, δε θα πεθάνεις. Μην σκέφτεσαι τον θάνατο σου που πλησιάζει ή τον ανοικτό τάφο. Αντίθετα, στρέψε τα μάτια σου στον Ιησού. Ευχαρίστησε Τον για αυτή τη δέσμευση, γιατί θα σου προσφέρει ζωή αιώνια.
Αγαπητέ αδερφέ, πιστεύεις στον Ιησού, τον δωρητή της ζωής; Έχεις βιώσει προσωπικά ότι σε έχει ελευθερώσει από την κυριαρχία του θανάτου και σε απομάκρυνε από την διαφθορά της αμαρτίας; Αν δεν έχεις βιώσει αυτή την πνευματική ανάσταση, σε διαβεβαιώνουμε ότι ο Κύριος της Ζωής στέκεται μπροστά σου απλώνοντας το χέρι του σε σένα. Πίστεψε στην αγάπη και τη δύναμη του. Κράτα το χέρι του και αυτός θα σε ανυψώσει από τις αμαρτίες σου και θα σε μεταφέρει σε αιώνια ζωή. Αυτός είναι ο μόνος πιστός Σωτήρας.
Η Μάρθα δέχτηκε την υπόσχεση του Χριστού. Δεν βίωσε μόνο την αιώνια ζωή αλλά και τον δωρητή της ζωής. Πίστεψε ότι ο Ιησούς ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας που έχει τη δύναμη να ανασταίνει τους νεκρούς. Έχει την εξουσία να συντάξει την τελική κρίση. Αυτή βίωσε την δύναμη του να ρέει μέσα της, να την ξυπνά και να την εξαγνίζει. Ήταν θαρραλέα να πει την μαρτυρία της πίστης της στο δρόμο προς τον τάφο αν και γνώριζε ότι οι Ιουδαίοι είχαν αποφασίσει να λιθοβολήσουν τον Ιησού που διακήρυττε ότι ήταν Υιός του Θεού. Δεν φοβόταν τον θάνατο αλλά αγαπούσε τον Σωτήρα της: Μια γυναίκα της οποίας το θάρρος ντροπιάζει τους άνδρες. Η εμπιστοσύνη της δυνάμωνε με την αγάπη της.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού, είσαι αιώνια μεγάλος. Ο θάνατος δεν είχε καμία εξουσία πάνω σου. Εσύ πέθανες τον θάνατο μας και μας ύψωσες με τη δική σου ανάσταση. Σε λατρεύουμε και σε ευχαριστούμε. Μοιράστηκες τη ζωή σου με μας, έτσι ώστε ο θάνατος να μη μπορεί πια να μας κυριεύει. Σε αγαπάμε και σε ευχαριστούμε για την ελευθερία μας από την ενοχή, τον φόβο και τον θάνατο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Πώς εμείς ανασταινόμαστε από τον θάνατο σήμερα;
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:28-31
28 Αφού τα είπε αυτά, έφυγε και ειδοποίησε κρυφά την αδερφή της τη Μαρία, λέγοντας: «Ο Διδάσκαλος έφτασε και σε ζητάει». 29 Εκείνη, μόλις το άκουσε, σηκώθηκε γρήγορα κι έτρεξε να πάει κοντά του, 30 γιατί ο Ιησούς δεν είχε φτάσει ακόμα στο χωριό, αλλά βρισκόταν στον τόπο όπου τον συνάντησε η Μάρθα. 31 Οι Ιουδαίοι, λοιπόν, που ήταν στο σπίτι και την παρηγορούσαν, όταν είδαν τη Μαρία να σηκώνεται βιαστικά και να βγαίνει από το σπίτι, την ακολούθησαν, νομίζοντας πως πηγαίνει στο μνήμα για να κλάψει εκεί.
Ίσως ο Ιησούς να ζήτησε από την Μάρθα να φέρει την Μαρία σ’ αυτόν, έτσι ώστε αυτή να μπορέσει να ακούσει από αυτόν λόγια εμπιστοσύνης και παρηγοριάς μακριά από τον ορυμαγδό των τεθλιμμένων συγγενών. Έτσι θα προόδευε στην πίστη μέσω της αγάπης του. Ο Ιησούς νικά με το θάρρος της πίστης, όχι με την απαισιοδοξία και την λύπη. Ήθελε να φέρει την πενθούσα Μαρία στο φως της παρουσίας του Θεού, έτσι ώστε να μπορεί να ζήσει και να είναι πνευματικά δραστήρια.
Η Μαρία μπορεί να μην είχε ακούσει για τον ερχομό του Ιησού, καθώς πνίγονταν στη θλίψη. Ωστόσο, όταν η Μάρθα επέστρεψε σε εκείνη και της είπε ότι ο Ιησούς τη ζητούσε, σηκώθηκε με αγωνία και πήγε να συναντήσει τον Κύριο. Τόσο πολύ ανήσυχα που όλοι όσοι ήταν παρόντες ξαφνιάστηκαν με την συμπεριφορά της, ρωτώντας αν αυτή πήγαινε στον τάφο για να κλάψει. Όλοι σηκώθηκαν και την ακολούθησαν στον τάφο, μια απεικόνιση της ανθρώπινης ζωής που οδεύει προς την καταστροφή, έχοντας καταποθεί από την δυστυχία και την κατήφεια. Ενώ η φιλοσοφία και η θρησκεία δε μπορεί να δώσει μια σωστή απάντηση στο πρόβλημα της ζωής ή του θανάτου, στον θάνατο η αλήθεια της ελπίδας που έχει ένα Χριστιανός γίνεται φανερή όπως επίσης και η στέρεη παρηγοριά του.
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:32-33
32 Η Μαρία όμως, όταν ήρθε εκεί που ήταν ο Ιησούς, καθώς τον αντίκρυσε, έπεσε στα πόδια του και του έλεγε: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδερφός μου». 33 Ο Ιησούς, όταν την είδε να κλαίει, να κλαίνε κι οι Ιουδαίοι που είχαν έρθει μαζί της, λυπήθηκε βαθιά και ταράχτηκε.
Η Μαρία είδε τον Ιησού και με μια συναισθηματική χειρονομία έπεσε στα πόδια του, ένα συντετριμμένο πνεύμα. Ομολόγησε την πίστη της πεσμένη μπρούμυτα, έχοντας την εμπιστοσύνη ότι αυτός μπορούσε να κάνει θεία θαύματα. Αχ και να ήταν παρών νωρίτερα, ο αδερφός της δε θα είχε πεθάνει. Αυτό δείχνει την στέρεη πίστη που ήταν φανερή στο σπιτικό, ότι δηλαδή ο Θεός ήταν παρών μέσα στον Ιησού. Αλλά ο θάνατος είχε ταρακουνήσει εκείνη την πίστη και άφησε τις αδερφές σαστισμένες.
Όταν ο Ιησούς είδε αυτή την ανήσυχη πίστη στους πιστούς του ακολούθους του μαζί με την άγνοια του πλήθους, προβληματίστηκε στο Πνεύμα. Παρατήρησε πώς όλοι είχαν υποκύψει στην επίδραση του θανάτου. Λυπόταν να βλέπει τα κλάματα και αντιλήφθηκε ότι ο κόσμος βρίσκεται υπό την εξουσία του κακού. Ξανά ένιωσε το βάρος της αμαρτίας του κόσμου να τον πιέζει στους ώμους του. Εν Πνεύματι είδε την αναγκαιότητα για το σταυρό και τον ανοιχτό τάφο ως τον μόνο τρόπο για να υπερνικήσει ένα τέτοιο πόνο. Πείστηκε για την ανάσταση που επρόκειτο να συμβεί. Εκείνη είναι η αποφασιστική κρίση πάνω στον θάνατο, την απιστία και την δυστυχία.