Previous Lesson -- Next Lesson
3. Jezusi ndërmjetëson për dishepujt e tij (Gjoni 17:6-19)
GJONI 17:6
6 "Unë ua kam dëftuar emrin tënd njerëzve që ti m’i ke dhënë nga bota; ishin të tutë dhe ti m'i ke dhënë dhe ata e kanë zbatuar fjalën tënde".
Pasi Jezusi u bind se Ati i tij do ta forconte atë për të përmbushur shpengimin dhe e dinte se lavdia e Atit të tij do të rritej nëpërmjet lindjes së shumë fëmijëve që zotëronin jetë të përjetshme, mendimet e tij u zhvendosën drejt dishepujve të tij, të cilët ai i kishte zgjedhur nga bota dhe i bashkoi ata me harmoni hyjnore.
Krishti shpalli emrin e ri të Perëndisë, Atë. Me këtë deklaratë ata u bënë fëmijët e tij, të zgjedhur jashtë botës. Kjo mënyrë e ekzistencës është misteri i Kishës. Të lindurit nga Perëndia nuk i përkasin vetes së tyre, por janë të Tijët, Ai u dha atyre lindjen e re dhe ua dhuroi Birit të Tij, të blerë nga gjaku i tij. Nëse besoni në Krishtin, do të jeni pronë e tij.
Kjo atësi hyjnore dhe besimtarët që bëhen fëmijët e Tij u përmbush te dishepujt me besimin e tyre në Ungjill dhe duke mbajtur fjalët e tij të çmuara. Këto fjalë nuk janë tingëllimë e zbrazët ose tym që zhduket, siç janë shumica e shkronjave të zeza të shtypura në shtypin botëror. Ato janë fjalët dhe letrat e Perëndisë të mbushura me energji krijuese. Ai që mban fjalët e Atit në zemrën e tij, jeton në fuqinë e Tij.
GJONI 17:7-8
7 "Tani ata kanë njohur se gjithçka që më ke dhënë është nga ti, 8 sepse unë u kam dhënë atyre fjalët që ti më ke dhënë, dhe ata i kanë pranuar dhe kanë njohur në të vërtetë se unë kam ardhur nga ti; dhe ata besuan se ti më dërgove".
Fjala e Perëndisë mbi ijet e Jezusit krijon njohuri shpëtuese për të transformuar jetët e korruptuara. Jezusi e jetoi mesazhin e tij dhe i kreu veprat e tij me fuqinë e asaj FJALË. Të gjitha energjitë dhe bekimet e tij vijnë tek ne në Fjalën e Atit. Biri nuk pretendoi të kishte njohuri private, por ia ngarkoi autoritetin, fuqinë, mençurinë dhe dashurinë e tij Perëndisë që ia kishte dhënë. Krishti ofroi pasurinë e tij më të çmuar: fjalët e tij. Kjo ishte nga Ati i tij, kështu që Biri u bë Fjala e Perëndisë e mishëruar. Në atë fjalë është fuqia jonë. Kështu, ne përjetojmë fuqinë e asaj fjale dhe ndriçohemi prej saj. Këto shenja dhe fjalë i morëm me kënaqësi. Pasazhet e ungjillit na mundësojnë të dallojmë realitetin e Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë.
Ne gjejmë këtu Krishtin duke zbuluar në lutje gjykimin e dishepujve të tij dhe kuptimin e tyre të fjalëve të tij, sepse ai kishte mbjellë farat e besimit në zemrat e tyre. Ata i pranuan fjalët e tij me gëzim, edhe pse jo menjëherë. Pastaj derdhi mbi ta Frymën e tij; fjala u rrit dhe solli fryt në kohën e Perëndisë. Krishti e profetizoi këtë më parë me anë të besimit se ngjarjet me siguri do të ndodhnin.
Fjalët e Krishtit krijuan besim me njohuri te dishepujt. Cili ishte ai besim? Ardhja e Birit nga Ati, prania e të Përjetshmit në kohë, lavdia e tij hyjnore në formë njerëzore, dashuria e tij pavarësisht urrejtjes, fuqia e tij në dobësi, hyjnia e tij pavarësisht ndarjes nga Perëndia në kryq dhe jeta e tij përtej vdekjes . Fryma e Shenjtë i themeloi në Shpenguesin e tyre dhe ata u bënë gjymtyrë në trupin e tij. Ata nuk vuajtën gjatë në fazën e besimit të thjeshtë intelektual, por u kapën pas tij me gjithë zemër, ndërsa ai qëndronte në ta shpirtërisht. Kështu ata u bënë të vetëdijshëm nga veprimet e Shpirtit për hyjninë e Krishtit të mishëruar.
Në qenien e Krishtit, dishepujt gjetën paralelizmin me lindjen e tyre të veçantë, duke përjetuar shprehjen e Jezusit "Ai që lind nga Fryma është Shpirt". Ky Shpirt i bekuar është fuqia hyjnore në trupat e dishepujve. Ai vjen përmes fjalëve të Jezusit.
LUTJE: Zoti Jezus, faleminderit që na ke dhënë fjalët e Atit tënd – fjalë plot jetë, fuqi dhe forcë. Ti ke prodhuar besim dhe njohuri tek ne. Ti je fuqia jonë, ne të duam dhe të madhërojmë me Atin që na dha ty neve.
PYETJA:
- Cila është domethënia e zbulimit të emrit të Atit nëpërmjet Jezusit?