Previous Lesson -- Next Lesson
4. Fryma e Shenjtë zbulon ngjarjet më domethënëse të historisë (Gjoni 16:4-15)
GJONI 16:4-7
4 "Por unë jua kam thënë këto gjëra, që kur të vijë ora e tyre, të kujtoheni se ju thashë për to. Këto gjëra nuk jua thashë që në fillim, sepse isha me ju. 5 Por tani po shkoj tek ai që më dërgoi; megjithatë askush nga ju nuk më pyet: "Ku po shkon?" 6 Por, meqë ju thashë këto gjëra, trishtimi ju ka mbushur zemrat. 7 Megjithatë, unë ju them të vërtetën: është në dobinë tuaj që unë të iki, sepse nëse nuk shkoj, Ngushëlluesi nuk do të vijë tek ju; por nëse shkoj, do ta dërgoj te ju".
Fillimisht, Jezusi nuk foli për vështirësitë, vuajtjet dhe përndjekjet me dishepujt e tij, përkundrazi i informoi ata për hapjen e qiejve dhe për engjëjt që ngjiten e zbresin mbi Birin e njeriut. Ata ishin plot gëzim të vetëdijshëm për fuqinë e Perëndisë që vepronte në Birin për të kryer mrekulli. Gradualisht, fanatikët e ashpërsuan qëndrimin e tyre kundër tij dhe turmat e braktisën atë nga frika e hebrenjve. Askush nuk mbeti me të, përveç dishepujve të tij, të cilët ai do t'i linte në rrugën e tij për te Ati qiellor. Pastaj ai foli për përndjekjen dhe vdekjen, pas të cilave i kaploi më shumë pikëllim. Ata nuk mund të perceptonin një qëllim apo ndjenjë që do të ishte sadopak inkurajim për të ardhmen. Por vunë re se ai nuk tha asgjë për dhimbjen, torturat dhe vdekjen e tij; ai foli vetëm për largimin e tij tek Ati i tij në terma pozitivë. Ata e pyetën: "Ku po shkon?" Nuk kishin dëshirë ta shihnin të ngjitej në qiell, duke preferuar që të qëndronte me ta. Jezusi u përgjigj me qartësi se ishte jetike t'i linte, sepse pa kryqin, Fryma nuk do të derdhej. Vetëm me pajtimin e Perëndisë me njeriun dhe me shlyerjen e mëkatit me vdekjen e Qengjit të Perëndisë në mënyrë mëkëmbëse, rezervuari i fuqisë së Perëndisë do të hapej dhe do të vinte mbi ndjekësit e tij. Jezusi ka përmbushur gjithë drejtësinë për jetën e Perëndisë dhe dashuria mund të derdhet mbi ta. Vdekja e Jezusit është baza e Besëlidhjes së Re dhe ju jep të drejtën për miqësi me Perëndinë. Fryma e Shenjtë e arrin këtë rezultat dhe ju ngushëllon, duke ju siguruar se Perëndia është me ju dhe në ju.
GJONI 16:8-11
8 "Dhe kur të vijë, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim; 9 për mëkat, sepse nuk besojnë në mua; 10 për drejtësi, sepse unë po shkoj tek Ati dhe nuk do të më shihni më; 11 për gjykim, sepse sunduesi i kësaj bote është gjykuar".
Shpirti mund t'i ngushëllojë dishepujt, sepse ai hap sytë e besimtarëve dhe gjykon zemrat e jobesimtarëve në bazë të këtyre parimeve.
Fryma na mëson kuptimin e mëkatit dhe shtrirjen e tij. Përpara ardhjes së Krishtit, mëkati ishte një shkelje e urdhërimeve të Ligjit dhe një dështim për të zbatuar vullnetin e Perëndisë. Kjo konsiderohet si rebelim dhe mungesë besimi dhe dashurie – jetë pa Perëndinë dhe kundër tij. Të gjitha mëkatet, qofshin ato morale, sociale apo shpirtërore, konsideroheshin shkelje e madhështisë së Perëndisë. Pas kryqit, mëkati që kryen njeriu u përkufizua në njëjës, domethënë refuzimi i Jezu Krishtit si Shpëtimtar personal, ose me fjalë të tjera refuzimi i hirit falas të Perëndisë. Kushdo që neglizhon faljen falas të Jezusit, blasfemon kundër të Shenjtit dhe ai që nuk beson në Perëndinë si Atë dhe Jezusin, Birin e Tij, është armik i Trinisë së Shenjtë. Perëndia është dashuri dhe kushdo që e refuzon atë dashuri të përshkruar në Krishtin, kryen mëkatin vdekjeprurës që e ndan atë nga shpëtimi.
Në kryq Krishti përfundoi shpëtimin e botës. Ai nuk ka nevojë të vdesë përsëri, sepse ai ua fali të gjithë njerëzve të gjitha mëkatet e tyre në çdo epokë. Të gjithë janë shfajësuar me anë të hirit në gjakun e Krishtit. Ai i ngjan kryepriftit, shërbimi i tij përbëhet në tre faza. Së pari, vrasja e viktimës. Së dyti, ofrimi i gjakut për të Shenjtin e të Shenjtëve, që qëndron për kryerjen e shlyerjes përpara Perëndisë. Së treti, vendosja e bekimit mbi turmat e besimtarëve që e presin atë. Të gjitha këto Jezusi i bëri. Me këtë ofertë ai derdh bekimin e Frymës së Shenjtë, për të na siguruar që ne jemi të drejtë. Ringjallja dhe ngjitja e Krishtit plotëson shfajësimin tonë të nisur në kryq.
Jezusi nuk e pa qëllimin e gjykimit të botës thjesht si hedhjen e jobesimtarëve në zjarret e ferrit, por e sheh përfundimin e atij gjykimi në shkatërrimin e Satanit dhe skllavërisë së tij. Është ai që e largon njerëzimin nga bashkësia e dashurisë së Perëndisë. Ai i lidhi ata në zinxhirët e urrejtjes, duke i bërë fëmijët e djallit të mbushur me skema djallëzore. Jezusi në ekzistencën e tij tokësore dhe ecjen me butësi dënoi krenarinë e mashtruesit. Dashuria e Birit e çarmatosi të Ligun. Kur Jezusi e dorëzoi frymën e tij në duart e Atit të tij, ai e kapërceu errësirën që përhap Satani. Jezusi është Fitimtari, pavarësisht nga dobësia e tij e dukshme. Besnikëria e tij deri në vdekje ishte një gjykim mbi Satanin dhe e mundi atë. Jetojmë në një kohë kur kjo fitore është në fuqi. Ne i lutemi Atit: "Mos na ço në tundim, por na çliro nga e keqja", ndërsa përjetojmë rezultatet e fitores së Krishtit në mbrojtje dhe siguri.
LUTJE: Faleminderit Zoti Jezus, sepse ke luftuar luftën e mirë dhe qëndrove besnik në përulësi, dashuri dhe shpresë. Ne të falënderojmë gjithashtu që iu afrove Atit dhe përfundove shfajësimin tonë. Ne të lavdërojmë dhe të lëvdojmë me Haleluja, sepse bekimet e sakrificës tënde i ke vendosur në ne me anë të Frymës së Shenjtë. Na ruaj në dashurinë e drejtësisë sate, që armiku të mos gjejë sundim mbi ne. Na çliro nga Satani, që të vijë mbretëria jote dhe emri i Atit të shenjtërohet në mbarë botën.
PYETJA:
- Si vepron Fryma e Shenjtë në botë?