Previous Lesson -- Next Lesson
d) Jezusi drita e botës (Gjoni 8:12-29)
GJONI 8:12
12 Kur Jezusi i foli përsëri popullit, tha: "Unë jam drita e botës; kushdo që më ndjek mua nuk do të ecë kurrë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës".
Jezusi është drita hyjnore. Kushdo që i afrohet atij ekspozohet, gjykohet, ndriçohet dhe shërohet, që të bëhet dritë në Krishtin. Asnjë dritë tjetër nuk mund të na ndriçojë dhe të shërojë zemrat tona të liga, përveç Jezusit. Të gjitha filozofitë dhe fetë nëse maten do të duken të dobëta sepse premtojnë shpengim imagjinar dhe parajsën. Në të vërtetë ato e çojnë keqbërësin në verbëri më të thellë dhe e mbajnë të lidhur. Drita e tij është një diell rrezatues që ringjall shpirtin. Ky shërim i shpirtit ka një kusht, që është t'i afrohesh Jezusit me anë të besimit dhe ta ndjekësh atë me vetëmohim. Dhe duke ndjekur vazhdimisht Jezusin, ne ndryshojmë nga errësira në dritë. Ne e gjejmë rrugën në dritën e tij për të arritur në destinacion, që është lavdia e Atit dhe e Birit në shkëlqimin e jetës.
GJONI 8:13-16
13 Farisenjtë e kundërshtuan duke thënë: "Ti dëshmon për vetveten, dëshmia jote është e pavlefshme. 14 Jezusi u përgjigj: "Edhe sikur të dëshmoj për veten time, dëshmia ime është e vlefshme, sepse e di nga kam ardhur dhe ku po shkoj. Por ju përkundrazi, nuk e keni idenë se nga vij apo ku po shkoj. 15 Ju gjykoni sipas normave njerëzore; Unë nuk gjykoj askënd. 16 Por nëse gjykoj, gjykimet e mia janë të drejta, sepse nuk jam vetëm. Unë qëndroj me Atin që më dërgoi".
Judenjtë u skandalizuan nga fjalët e Jezusit: "Unë jam", ata menduan se ai ishte mburravec dhe krenar, duke e bërë veten të jetë drita e botës. Ata e përshkruan dëshminë e tij si gabim dhe gënjeshtër, duke mashtruar shpirtin.
Jezusi u përgjigj: "Dëshmia ime për veten time është e vërtetë, sepse unë nuk matem me veten time, por me të vërtetën e Perëndisë me të cilin jam gjithmonë i bashkuar. Ju nuk e kuptoni se kam ardhur nga Ati dhe tek Ai po kthehem. Nuk flas për veten time, por fjalët e mia përputhen me të vërtetën e Perëndisë. Fjalët e mia janë të vërteta, plot fuqi dhe bekim".
"Fjalët tuaja janë sipërfaqësore, sepse njeriu sheh vetëm lëvoren. Ju e konsideroni veten si gjyqtarë dhe besoni në aftësitë tuaja për të gjykuar me të drejtë. Por e keni gabim, nuk e dini burimin e gjërave, as impulset apo rezultatet e tyre. Prova e kësaj është se ju nuk më njihni. Ju më gjykoni thjesht nga njerëzimi im, por unë qëndroj në Zotin në çdo kohë. Nëse e kuptoni këtë, do të njihni thelbin e vërtetë të botës."
Krishti është gjykatësi i botës, e vërteta e mishëruar në të njëjtën kohë. Ai nuk erdhi për të na dënuar apo shkatërruar, por për të na shpëtuar. Ai nuk hodhi poshtë asnjë të mjerë, kriminel apo të dëbuar, por dëshironte t'i shpëtonte të gjithë dhe t'i tërheqë në dashurinë e tij. Mos përbuz askënd, por dallo tek ai shëmbëllimin e personit që Jezusi dëshiron të përtërijë ose të krijojë.
GJONI 8:17-18
17 "Në ligjin tuaj është shkruar se dëshmia e dy njerëzve është e vërtetë. 18 Unë dëshmoj për veten time dhe Ati që më dërgoi dëshmon për mua."
Për shkak të dobësisë sonë Jezusi zbriti në nivelin e ligjit. Por ai e përshkroi këtë si ligjin tuaj, ky është sistemi juaj që ju nevojitet si mëkatarë. Në përputhje me këtë ligj, personi që dëshironte të konfirmonte të vërtetën duhej të siguronte dy dëshmitarë për të mbështetur pretendimet e tij me të gjitha detajet. Pastaj gjykimi do të jepej mbi këtë bazë (Ligji i Përtërirë 17:6; 19:15). Jezusi nuk protestoi kundër kësaj kërkese. Ai e trajtoi rrëfimin e tij si dëshmitarin e parë dhe Ati i tij është dëshmitari vërtetues, i cili vërteton harmoninë e përsosur mes tyre. Pa harmoninë e Tij, Biri nuk mund të bëjë asgjë. Ky është misteri në Trininë e Shenjtë. Perëndia dëshmon për Jezusin, ashtu si Jezusi i dëshmon Perëndisë.
GJONI 8:19-20
19 Ata, pra, i thanë: Ku është Ati yt?. Jezusi u përgjigj: "Ju nuk më njihni as mua, as Atin tim; po të më njihnit mua, do të njihnit edhe Atin tim". 20 Këto fjalë ai i tha në vendin e thesarit, ndërsa mësonte në tempull; por askush nuk e kapi, sepse nuk i kishte ardhur ende ora.
Judenjtë e keqkuptuan Jezusin dhe nuk donin ta kuptonin, përkundrazi donin ta fusnin në kurth për blasfemi të dukshme, ndaj pyetën: "Cilin quan Atë?" Jozefi kishte kohë që kishte vdekur dhe ata e dinin se çfarë kishte në mendje Jezusi me "Ati im". Por ata kërkuan një pohim të drejtpërdrejtë se Perëndia ishte Ati i tij.
Jezusi nuk iu përgjigj atyre drejtpërdrejt, sepse njohja e Perëndisë nuk është e ndarë nga njohja e Jezusit. Biri është në Atin dhe Ati në të. Ai që hedh poshtë Birin, si mundet ta njohë Perëndinë me të vërtetë? Por kushdo që beson në Birin dhe e do, atij Perëndia i shfaqet; sepse kushdo që sheh Birin, sheh Atin.
Këto fjalë u thanë në një cep të tempullit ku mblidheshin kontributet. Pa dyshim që kishte roje përreth tempullit. Pavarësisht këtyre ushtarëve, askush nuk guxoi ta arrestonte Jezusin. Krahu i Zotit ishte mbrojtja e tij. Ora e tradhtisë së tij e caktuar nga Perëndia nuk kishte ardhur ende. Vetëm Ati juaj qiellor mund të vendosë për fatin tuaj.
LUTJE: O Krisht, ne të madhërojmë dhe të duam. Nuk na gjykon siç e meritojmë, por na shpëton. Ti je drita e botës, që ndriçon ata që vijnë tek ty. Na transformo me rrezet e dashurisë sate dhe zbute ngurtësinë tonë që të mund të të njohim.
PYETJA:
- Si lidhet dëshmia e Jezusit për veten e tij si drita e botës me njohurinë tonë për Atin qiellor?