Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Albanian":
Home -- Albanian -- John - 010 (The fullness of God in Christ)
This page in: -- ALBANIAN -- Arabic -- Armenian -- Bengali -- Burmese -- Cebuano -- Chinese -- Dioula -- English -- Farsi? -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Kyrgyz -- Malayalam -- Peul -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Thai -- Turkish -- Twi -- Urdu -- Uyghur -- Uzbek -- Vietnamese -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

GJONI - DRITA SHKËLQEN NË ERRËSIRË
Studime në Ungjillin e Krishtit sipas Gjonit
PJESA I - SHKËLQIMI I DRITËS HYJNORE (Gjoni 1:1 - 4:54)
A - MISHËRIMI I FJALËS SË PERËNDISË NË JEZUSIN (Gjoni 1:1-18)

3. Plotësia e Perëndisë u shfaq në mishërimin e (Gjoni 1:14-18)


GJONI 1:17-18
17 Sepse Ligji u dha nëpërmjet Moisiut, por hiri dhe e vërteta erdhën nëpërmjet Jezu Krishtit. 18 Askush s’e pa Perëndinë kurrë; i vetëmlinduri Bir, që është në gjirin e t’Et, është ai që e ka bërë të njohur.

Dallimi midis Dhjatës së Vjetër dhe Dhjatës së Re mund të përmblidhet në ndryshimin midis drejtësisë me anë të Ligjit dhe drejtësisë me anë të hirit. Perëndia i dha Moisiut Dhjetë Urdhërimet, ligje në lidhje me flijimet e gjakut dhe ligjin për vendosjen e rendit në jetë. Ai që i mbante këto parime meritonte jetën. Por kushdo që shkelte njërin prej tyre, meritonte vdekjen. Në këtë mënyrë ligji ishte një gjykim me vdekje, sepse asnjë njeri nuk është i përsosur. Më të mirët e njerëzve të devotshëm u thyen në pendim dhe pikëllim përballë detyrës së pamundur për të mbajtur të gjitha rregullat e Ligjit. Megjithatë, njerëzit sipërfaqësorë e konsideronin veten si të mirë, sikur jeta e tyre të kënaqte Perëndinë. Kjo i çoi ata në egoizëm dhe legalizëm fanatik. Ata e harruan dashurinë dhe mburreshin me drejtësinë e veprave të tyre egoiste. Sigurisht, Ligji si i tillë është i shenjtë sepse pasqyron shenjtërinë e Perëndisë. Por përballë tij çdo njeri duket i lig. Në këtë mënyrë Ligji na çon në mjerim dhe vdekje.

Në këtë atmosferë që mban erë vdekjeje, ungjilltari Gjon përmend për herë të parë Jezu Krishtin në Ungjillin e tij si shpëtimtarin nga mjerimi dhe Shpëtimtarin nga zemërimi i Zotit. Jezusi njeri nga Nazareti është Mesia i premtuar i vajosur me plotësinë e Frymës së Shenjtë. Ai është Mbreti i mbretërve, Fjala e Perëndisë dhe Kryeprifti. Ai është përmbledhja e të gjitha mundësive për shpresë dhe shpëtim.

Krishti nuk erdhi tek ne me një sistem të ri ligjor, përkundrazi na shpengoi nga mallkimi i Ligjit. Me dashurinë e tij të jashtëzakonshme ai përmbushi të gjitha kërkesat ligjore në vendin tonë. Ai mbajti mbi supet e tij mëkatet tona dhe gjykimin kundër botës, duke na pajtuar kështu me Perëndinë. Perëndia nuk është më armiku ynë për shkak të mëkateve tona, por ne kemi fituar paqen me Perëndinë nëpërmjet Jezu Krishtit, Zotit tonë. Jezusi njeri u ngjit te Ati i tij qiellor dhe derdhi mbi ne Shpirtin e tij të Shenjtë. Ai nguliti Ligjin në zemrat tona, duke i mbushur ndjenjat tona më të thella me mendime të pastra, të vërteta dhe të ndershme. Ne nuk jetojmë më nën Ligjin, por Ai është në ne. Në këtë mënyrë Zoti na ka dhënë fuqinë për të përmbushur kërkesat e dashurisë së tij.

Me ardhjen e Krishtit, epoka e hirit ka filluar dhe ne jetojmë në të. Perëndia nuk kërkon prej nesh oferta, shërbime ose sakrifica për të forcuar drejtësinë tonë për veten, por ai dërgoi Birin e tij që të na dhurojë drejtësinë hyjnore. Ai që beson në të është plotësisht i justifikuar. Për këtë ne e duam dhe e falënderojmë dhe i ofrojmë flijimin tonë të gjallë, sepse ai na shenjtëroi.

Krishti nuk na lë jetimë, por mbetet me ne dhe derdh mbi ne dhuratat e tij. Ne nuk e meritojmë faljen e mëkateve tona, apo miqësinë e Frymës së Perëndisë. As nuk meritojmë ndonjë dhuratë apo bekim tjetër prej tij. Gjithçka është hir prej tij. Në të vërtetë, nuk meritojmë asgjë tjetër përveç zemërimit dhe humbjes. Por për shkak të lidhjes sonë me Krishtin me anë të besimit, ne jemi bërë bij të Perëndisë mbi të cilët ai derdh hirin e tij. A e keni kuptuar ndryshimin midis skllevërve të mëkatit dhe fëmijëve të hirit?

Ky hir nuk është thjesht një ndjenjë emocionale në zemrën e të Shenjtit. Përkundrazi, është një dashuri e bazuar në të drejtat gjyqësore. Zoti nuk mund të falë kë të dojë, sepse mëkati i mëkatarit kërkon vdekjen e tij të menjëhershme. Megjithatë, kryqëzimi zëvendësues i Krishtit në vendin tonë ka përmbushur të gjithë drejtësinë. Kështu hiri është bërë një e drejtë për ne dhe mëshira e Zotit një realitet që nuk mund të lëkundet. Hiri në Krishtin është baza ligjore për jetën tonë me Perëndinë.

Mund të pyesni: Kush është ky Perëndi, i lirë për të vepruar, por i lidhur me drejtësinë e tij? Mund t’ju përgjigjemi: Shumë fe janë përpjekur seriozisht dhe me mundim të kuptojnë Zotin. Por janë si një palë shkallë të vendosura mbi tokë që nuk mund të arrijnë në qiell. Por Krishti është si një shkallë hyjnore që zbret nga qielli, e fiksuar në tokë. Takimi ynë me Zotin nëpërmjet tij nuk lë askënd në dëshpërim.

Askush nuk e ka parë Krijuesin e përjetshëm, sepse mëkatet tona na ndajnë nga i Shenjti. Të gjitha deklaratat për Zotin nuk janë më shumë se spekullime të paqarta. Por Krishti ishte Biri i tij, me Perëndinë nga përjetësia, një nga përbërësit e Trinisë hyjnore. Kështu Biri e dinte se kush është Ati. Të gjitha zbulesat e mëparshme janë të pamjaftueshme. Por Krishti është Fjala e përsosur e Perëndisë dhe përmbledhja e gjithë të vërtetës.

Cili është boshti i mesazhit të Krishtit?

Ai na mësoi t'i drejtohemi Perëndisë në lutje kështu: "Ati ynë që je në qiej". Me këtë mënyrë të drejtuar Zotit, ai na deklaroi se thelbi i Zotit është atësia e tij. Zoti nuk është një diktator, një pushtues apo një shkatërrues. Ai nuk është apatik ose indiferent. Ai kujdeset për ne ashtu siç mendon babai për fëmijën e tij. Nëse ky fëmijë bie në baltë, ai e nxjerr jashtë, e pastron dhe nuk e lë të humbasë në botën e fajit. Që kur kemi njohur se Perëndia është Ati ynë, dëshpërimi ynë i shkaktuar nga shqetësimet dhe mëkatet tona është hequr. Sepse, duke u kthyer tek Ati ynë, ne marrim pastrim dhe mikpritje. Ne jetojmë me Zotin përgjithmonë. Revolucioni fetar që shpërtheu në botën tonë në emër të Atit është mendimi i ri i krishterë që solli Krishti. Ky emër atëror mban përmbledhjen e fjalëve dhe veprave të Krishtit.

Para mishërimit të tij, Krishti ishte me Atin e tij. Ky imazh i butë sqaron marrëdhënien e dashurisë midis Krishtit dhe Perëndisë. Pasi vdiq dhe u ringjall, Biri u kthye tek Ati. Ai jo vetëm që u ul në të djathtën e Perëndisë, por është edhe në gjirin e Atit. Kjo do të thotë se ai, një me të, ai vet është ai. Kështu të gjitha thëniet e Krishtit për Perëndinë janë të vërteta. Në Krishtin ne shohim se kush është Perëndia. Ashtu si është Biri, ashtu është Ati dhe siç është Ati, ashtu është edhe Biri.

LUTJA: Ati ynë që je në qiej, të lavdërojmë dhe të falënderojmë, sepse na dërgove Krishtin, Birin tënd të dashur. Ne përulemi para teje sepse na çlirove nga makthi i Ligjit dhe na mbolle në drejtësinë tënde hyjnore. Ne të falënderojmë për çdo dhuratë shpirtërore dhe të lartësojmë për shkak të privilegjeve që kemi në Emrin tënd atëror.

PYETJA:

  1. Çfarë mendimi të ri solli Krishti në botë?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on November 03, 2022, at 04:47 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)